Tijdens de afhaaldagen bekroop me al een erg dubbel gevoel. Mijn enthousiasme werd enigszins getemperd door de stress van het ophalen, verdelen onder woningen, herinneringen aan een bezoekje van de blauwen een x aantal jaar geleden. Ik voelde me bijna crimineel met m'n altijd in NL aangeschafte spulletjes.
Op straat gisteren idem. Al snel bleek het weer teveel te zijn om rustig op te kunnen stoken. Het werd haastwerk. Stress. Zo min mogelijk bewaren want ze zouden toch niet terug komen... dan werp je een blik de straat in, waarbij er ouders met kinderen staan te kijken, kinderen voor hun raam staan, de papa's een praatje maken en je achteraf nog appjes krijgt dat het weer fantastisch was.
Echter, achter een ander raam stonden mijn kinderen, vrouw en vrienden. Degenen waar mijn prioriteiten liggen. Die verloren hun interesse, puur omdat de magie er een beetje af was, weer een potje, een knettertje, een fontein.
De magie die er eerder op de avond nog wel was met een sterretje, een beetje cat1, een meterpakket en een enkele unieke cake.
Ze waren zo blij.
Dus, aankomend jaar: Één winkel, een klein budget, unieke items, 1 a 2 compounds voor 00.00. Geen stress en de avond weer samen doorbrengen.
Mand.