Tripverslag eerste keer Fallas
- Topic starter pyrofan#1
- Startdatum
Hamsteren!
Toen de trillende knietjes waren verdwenen na een overweldigende eerste mascletà was het tijd om eens flink in te slaan, wat de boodschappen betreft. Na een korte wandeling kwamen we aan bij een supermarkt en daar hebben we flink ingeslagen. Al snel bleek dat er voor de mannen van Vuurwerkcrew 2 lekkernijen onlosmakelijk verbonden zijn met Fallas, namelijk Doritos chips en suikerdonuts, want de eerste zakken en pakken vlogen de winkelwagen in.
Le Tour de Valencia
Na een prima lunch was het tijd om de stad te verkennen en als vervoersmiddel hebben we gekozen voor fietsen. We waren de straat nog niet uit of ik keek mijn ogen al uit, wat een mooie oude gebouwen. Al snel kwamen we ook al de eerste poppen tegen en ik was echt onder de indruk van de details, terwijl dit eigenlijk nog vrij kleine poppen waren.
Uiteindelijk kwamen we uit in de wijk Campanar en zo ook bij een eerste falla van formaat. Ik had er al veel over gehoord en ik heb de afgelopen jaren diverse foto's voorbij zien komen van de meeste prachtige poppen, maar de eerste keer oog in oog met zo'n reusachtig beeld is wederom erg indrukwekkend. Het bleek te gaan om de falla van Falla L'antiga de Campanar en dit was de eerste uit de Sección Especial die ik heb gezien.
Deze was al net zo gedetailleerd als de kleinere fallas die we onderweg tegenkwamen, echt adembenemend. Klaar met de opbouw waren ze echter nog niet. Zo werd er met man en macht en met 2 hoogwerkers gewerkt om dit prachtige kunstwerk op tijd af te krijgen. Ook aan het schilderwerk binnenin de falla werd nog een laatste hand gelegd. En dan te bedenken dat het al 15 maart was en dat de falla in de avond van 19 maart in vlammen op gaat. Dit kon ik maar nauwelijks bevatten en elke keer als ik weer voor een reusachtige falla stond worstelde ik met dezelfde gedachte. Later zag ik in dat ik dit niet zo moest zien, maar dat dit een onlosmakelijk onderdeel is van een prachtige traditie, maar daar kom ik later een keer op terug.
Opbouw mascletà miniatura
De fietstocht in een heerlijk Spaans zonnetje ging door en bracht ons bij Carrer de Cora Raga, daar hebben we staan kijken bij de opbouw van een heuse mascletà miniatura. Een groot deel van de lijnen hing al en de kleurrijke vlindertjes bungelde rustig heen en weer. Ik vond het erg interessant om de Spaanse pyrotechnici aan het werk te zien. Vingervlug worden de lijnen met schietlont aan elkaar geknoopt. De rust en kalmte waarmee ze te werk gingen en het vakmanschap dat zij uitstraalde is maar moeilijk met woorden over te brengen.
L'Alba de les Falles
Na het bezoek bij de opbouw van een mascletà miniatura, keken we met zijn allen uit naar de L'Alba de les Falles geschoten door Pirotecnia Ricardo Caballer op het Plaza Del Ayuntamiento. Ook de meer ervaren Fallas-gangers onder ons wisten niet goed wat te verwachten. Wel hadden we al wat foto's in de app gekregen met daarop grote hoeveelheden single shots.
Bij aankomst op het plein waren we allemaal blij verrast toen we een single shot rad de lucht in getakeld zagen worden. Hierop waren single shots bevestigd die zowel horizontaal als in 360 graden schoten en dit was nog niet alles want er stond ook nog een hoogwerker met daarop een groot aantal single shots die in de rondte over het plein schoot. We konden nog snel een plekkie bemachtigen recht voor het single shot rad en man wat waren we daar blij mee. Ik voelde me letterlijk als een kind in een snoepwinkel en kon niet wachten op het spektakel dat nog komen zou. Tijdens het wachten viel mijn oog ook op de schoonheid van de gebouwen op en rond het plein, waarvan een aantal prachtig verlicht. Op het plein was er vlak voor de pop ook een diner gaande en dit alles samen met de drukte en gemoedelijkheid zorgde voor een onvergetelijke sfeer.
De tijd vloog voorbij en voor ik het wist ging de laatste Trueno de Aviso de lucht in en kon het spektakel beginnen. Bij het wegschieten van de eerste single shots en mines keken we elkaar al aan, want alleen dat geluid gaf ons allen al kippenvel. Toen was het wachten op het single shot rad, je voelde de spanning letterlijk oplopen en toen het rad zijn eerste omwenteling maakte ging het publiek los, geweldig! De thema's volgde elkaar rustig op en ook de korte pauze na elk thema kon ik erg waarderen. Vervolgens kwam er op 7:10-7:35 min van onderstaande film een geweldig single shot thema. Dit was echt bizar en overtrof alle verwachtingen. Het tempo, het geluid, de afstand, de heldere kleuren, het publiek om je heen dat compleet om je heen gaat... Het is echt waanzinnig! En net als het ene hoogtepunt klaar is begint er om 9:12-9:51 min weer één. Nu een crackling thema met wederom een heerlijk opzwepend ritme van knalmines en crackling om vervolgens over te gaan in dikke crackling staarten die de kooi uitvliegen en soms letterlijk over het publiek vliegen. Daarna volgt een serie crackling mines en ik kan een poging wagen om het te beschrijven maar eigenlijk moet je er gewoon bij zijn geweest of op zijn minst de film hebben bekeken. Want al volgen de mines elkaar in razend tempo op, toch lijkt het 360 graden rad in slowmotion te gaan (vanaf 9:34 min). Net toen ik dacht dat het niet mooier, harder en indrukwekkender kon, begon de finale en net als bij de mascletà 's middags werd er ook nu weer een schepje bovenop gedaan. Het afwisselende ritme van fluit en knal en het steeds sneller rond gaan van de kooi, laten je uit je dak gaan zoals je nog nooit eerder hebt gedaan. Om nog maar niet te spreken over de salute finale met digitaal stuk, snoeihard en ging echt door merg en been. De adrenaline gierde door mijn lijf en ik keek de rest aan alsof ik niet kon geloven wat we zojuist hadden gezien, onbeschrijfelijk.
Beelden zijn van youtubekanaal Vivirlapirotecnia
Dag 1 was een dag vol verbazing en verrassingen, uiterst indrukwekkend, vol adrenaline en vooral heel veel lol. Eenmaal in het appartement aangekomen werd er nog hevig nagepraat over het schouwspel dat we hebben gezien en iedereen was er nog vol van. Uiteindelijk was het tijd om wat slaap te pakken om er de volgende dag weer vol tegenaan te gaan. Eenmaal in bed ging ik in mijn gedachten nog eens door de dag heen. Één ding wist ik al meteen: dit gaat een onvergetelijke trip worden.
Toen de trillende knietjes waren verdwenen na een overweldigende eerste mascletà was het tijd om eens flink in te slaan, wat de boodschappen betreft. Na een korte wandeling kwamen we aan bij een supermarkt en daar hebben we flink ingeslagen. Al snel bleek dat er voor de mannen van Vuurwerkcrew 2 lekkernijen onlosmakelijk verbonden zijn met Fallas, namelijk Doritos chips en suikerdonuts, want de eerste zakken en pakken vlogen de winkelwagen in.
Le Tour de Valencia
Na een prima lunch was het tijd om de stad te verkennen en als vervoersmiddel hebben we gekozen voor fietsen. We waren de straat nog niet uit of ik keek mijn ogen al uit, wat een mooie oude gebouwen. Al snel kwamen we ook al de eerste poppen tegen en ik was echt onder de indruk van de details, terwijl dit eigenlijk nog vrij kleine poppen waren.
Uiteindelijk kwamen we uit in de wijk Campanar en zo ook bij een eerste falla van formaat. Ik had er al veel over gehoord en ik heb de afgelopen jaren diverse foto's voorbij zien komen van de meeste prachtige poppen, maar de eerste keer oog in oog met zo'n reusachtig beeld is wederom erg indrukwekkend. Het bleek te gaan om de falla van Falla L'antiga de Campanar en dit was de eerste uit de Sección Especial die ik heb gezien.
Deze was al net zo gedetailleerd als de kleinere fallas die we onderweg tegenkwamen, echt adembenemend. Klaar met de opbouw waren ze echter nog niet. Zo werd er met man en macht en met 2 hoogwerkers gewerkt om dit prachtige kunstwerk op tijd af te krijgen. Ook aan het schilderwerk binnenin de falla werd nog een laatste hand gelegd. En dan te bedenken dat het al 15 maart was en dat de falla in de avond van 19 maart in vlammen op gaat. Dit kon ik maar nauwelijks bevatten en elke keer als ik weer voor een reusachtige falla stond worstelde ik met dezelfde gedachte. Later zag ik in dat ik dit niet zo moest zien, maar dat dit een onlosmakelijk onderdeel is van een prachtige traditie, maar daar kom ik later een keer op terug.
Opbouw mascletà miniatura
De fietstocht in een heerlijk Spaans zonnetje ging door en bracht ons bij Carrer de Cora Raga, daar hebben we staan kijken bij de opbouw van een heuse mascletà miniatura. Een groot deel van de lijnen hing al en de kleurrijke vlindertjes bungelde rustig heen en weer. Ik vond het erg interessant om de Spaanse pyrotechnici aan het werk te zien. Vingervlug worden de lijnen met schietlont aan elkaar geknoopt. De rust en kalmte waarmee ze te werk gingen en het vakmanschap dat zij uitstraalde is maar moeilijk met woorden over te brengen.
L'Alba de les Falles
Na het bezoek bij de opbouw van een mascletà miniatura, keken we met zijn allen uit naar de L'Alba de les Falles geschoten door Pirotecnia Ricardo Caballer op het Plaza Del Ayuntamiento. Ook de meer ervaren Fallas-gangers onder ons wisten niet goed wat te verwachten. Wel hadden we al wat foto's in de app gekregen met daarop grote hoeveelheden single shots.
Bij aankomst op het plein waren we allemaal blij verrast toen we een single shot rad de lucht in getakeld zagen worden. Hierop waren single shots bevestigd die zowel horizontaal als in 360 graden schoten en dit was nog niet alles want er stond ook nog een hoogwerker met daarop een groot aantal single shots die in de rondte over het plein schoot. We konden nog snel een plekkie bemachtigen recht voor het single shot rad en man wat waren we daar blij mee. Ik voelde me letterlijk als een kind in een snoepwinkel en kon niet wachten op het spektakel dat nog komen zou. Tijdens het wachten viel mijn oog ook op de schoonheid van de gebouwen op en rond het plein, waarvan een aantal prachtig verlicht. Op het plein was er vlak voor de pop ook een diner gaande en dit alles samen met de drukte en gemoedelijkheid zorgde voor een onvergetelijke sfeer.
De tijd vloog voorbij en voor ik het wist ging de laatste Trueno de Aviso de lucht in en kon het spektakel beginnen. Bij het wegschieten van de eerste single shots en mines keken we elkaar al aan, want alleen dat geluid gaf ons allen al kippenvel. Toen was het wachten op het single shot rad, je voelde de spanning letterlijk oplopen en toen het rad zijn eerste omwenteling maakte ging het publiek los, geweldig! De thema's volgde elkaar rustig op en ook de korte pauze na elk thema kon ik erg waarderen. Vervolgens kwam er op 7:10-7:35 min van onderstaande film een geweldig single shot thema. Dit was echt bizar en overtrof alle verwachtingen. Het tempo, het geluid, de afstand, de heldere kleuren, het publiek om je heen dat compleet om je heen gaat... Het is echt waanzinnig! En net als het ene hoogtepunt klaar is begint er om 9:12-9:51 min weer één. Nu een crackling thema met wederom een heerlijk opzwepend ritme van knalmines en crackling om vervolgens over te gaan in dikke crackling staarten die de kooi uitvliegen en soms letterlijk over het publiek vliegen. Daarna volgt een serie crackling mines en ik kan een poging wagen om het te beschrijven maar eigenlijk moet je er gewoon bij zijn geweest of op zijn minst de film hebben bekeken. Want al volgen de mines elkaar in razend tempo op, toch lijkt het 360 graden rad in slowmotion te gaan (vanaf 9:34 min). Net toen ik dacht dat het niet mooier, harder en indrukwekkender kon, begon de finale en net als bij de mascletà 's middags werd er ook nu weer een schepje bovenop gedaan. Het afwisselende ritme van fluit en knal en het steeds sneller rond gaan van de kooi, laten je uit je dak gaan zoals je nog nooit eerder hebt gedaan. Om nog maar niet te spreken over de salute finale met digitaal stuk, snoeihard en ging echt door merg en been. De adrenaline gierde door mijn lijf en ik keek de rest aan alsof ik niet kon geloven wat we zojuist hadden gezien, onbeschrijfelijk.
Dag 1 was een dag vol verbazing en verrassingen, uiterst indrukwekkend, vol adrenaline en vooral heel veel lol. Eenmaal in het appartement aangekomen werd er nog hevig nagepraat over het schouwspel dat we hebben gezien en iedereen was er nog vol van. Uiteindelijk was het tijd om wat slaap te pakken om er de volgende dag weer vol tegenaan te gaan. Eenmaal in bed ging ik in mijn gedachten nog eens door de dag heen. Één ding wist ik al meteen: dit gaat een onvergetelijke trip worden.
Laatst bewerkt:
Black Dragon
VWC lid
Lekker tripverslag en coole foto's Jordi! Blijft toch altijd een spektakel dat hele Fallas!
Iedereen weer bedankt voor de complimenten!
Ja dat digitaal was echt geweldig. Dat was één van de elementen waar ik erg benieuwd naar was. Het ritme dat ze ermee kunnen maken is erg indrukwekkend en de drukgolf die vrijkomt is onbeschrijfelijk.
Ja was geweldig om dat ook samen te beleven.
Ja dat digitaal was echt geweldig. Dat was één van de elementen waar ik erg benieuwd naar was. Het ritme dat ze ermee kunnen maken is erg indrukwekkend en de drukgolf die vrijkomt is onbeschrijfelijk.
Ja was geweldig om dat ook samen te beleven.
Pyro Is Art
VWC lid
Fantastisch verslag! Kom maar door met de rest!
Heerlijk om door te lezen dit, leuk geschreven man, lekker nagenieten zo. 
De afgelopen dagen was het Spaans benauwd in Nederland en dus leek het mij tijd om deel 3 van het tripverslag online te plaatsen en om zo in gedachten weer even terug te keren naar Valencia.
Mascletà Pirotecnia Aitana
De 16e was het de beurt aan Pirotecnia Aitana om iedereen in extase te brengen met hun mascletà op het Plaza del Ayuntamiento. Bij aankomst op het plein ben ik nog even naar het hek gelopen om nog wat foto's te maken van de kooi. Aitana maakte een waar schilderij van het plein, want de vlinders vormden samen een heel kleurrijk geheel met de meest prachtige kleuren. Ook het digitaal kon natuurlijk niet ontbreken en dit hing wederom aan de rand van de kooi en de digitale knallers maakte ook deel uit van het kleurenpallet. Een hele serie oranje digitale knallers werden opgevolgd door knoeperts van groen digitaal knalgeweld. Door dit alles ging mijn hartje toch weer sneller kloppen en de mascletà kon wat mij betreft meteen beginnen.
Zoals gezegd waren we al vroeg op het plein aanwezig en op dat moment was er nog verkeer rondom het plein toegestaan. De eerste mensen hadden aan de kant van de weg al een plekje bemachtigd, over het algemeen waren dit grote groepen Nederlanders, en de meeste maakten daarbij gebruik van vouwkrukjes. Dit is echt wel een must have als je van plan bent om al uren voordat een mascletà begint op het plein te bivakkeren. In Valencia heb ik ze niet echt gezien in de winkels, maar in Nederland zijn ze al te koop voor een paar euro. Het wachten was wederom geen straf, want in een heerlijk Spaans opkomend zonnetje was het goed toeven.
Na een overweldigende eerste mascletà van Pirotecnia Ricardo Caballer, was ik nu weer verbaasd en verrast over hoe hard een mascletà eigenlijk gaat. Het is echt onbeschrijfelijk, maar ook nu weer erg genoten en dan met name van de digitale stukken in de show. Hier had ik mij vooraf al erg op verheugd, maar de druk de hierbij vrij komt is niet normaal. Alles trilt en dan wordt er ook nog eens gebruik gemaakt van een opzwepend ritme en dat was bij mij wederom een garantie voor kippenvel.
Eerste straatmascletà
We hadden de fietsen op een strategische plek in de buurt van het plein gestald om zo direct na de mascletà snel onze weg te kunnen vervolgen, om zo op tijd aan te komen om onze eerste straatmascletà van 2018 mee te maken. Bij aankomst van de straatmascletà van Falla Bisbe Amigó-Conca was ik wederom totaal verrast. De hekken als afzetting van de mascletà stonden aan één zijde tegen een terras aan en de terremoto hing zelfs op enkele meters afstand van de hekken. Ik weet nog dat ik vroeg aan de crewleden: "die hekken gaan zo toch wel meer naar achter?". Ik had totaal niet verwacht dat je er zo dicht op kon staan en dit zorgt juist voor een intense beleving. Al snel begon de straatmascletà en man wat is dat geluid in de Spaanse smalle straten geweldig, heel apart zelfs. De 2" salutes kwamen soms maar net boven de gebouwen uit, maar wat een dreunen komen daar vanaf. Om nog maar niets te zeggen over de terremoto, want wat gaat dat hard. De sfeer rondom zo'n straatmascletà is echt apart in de goede zin van het woord. Het is gewoonweg prachtig om te zien hoe de Spanjaarden met vuurwerk omgaan en hoe diep dat in de cultuur en de traditie is geworteld. Zo viel het me op dat ik erg veel jonge kinderen zag staan, die samen met hun ouders en soms zelfs met de gehele familie een mascletà komen beleven.
Opbouw Castillo Pirotecnia del Mediteráneo
Na de straatmascletà was het hoogtijd om richting de bedding te fietsen om nog wat mee te krijgen van de opbouw van de Castillo. Onder toeziend oog van enkele groepen Nederlandse liefhebbers waren de pyrotechnici in alle rust bezig. Aan de achterkant van het schietterrein werden alle lege dozen gedropt en daar stonden opvallend veel dozen bij van Pirotecnia Ricasa.
Avond programma
's avonds hadden we weer een vol programma en zijn we wederom met de fietsen de stad in gegaan. Zo stond er als eerste om 21:00 uur een mini mascletà nocturna van Falla 99 op het programma. De straat was behoorlijk smal en de cakes stonden opgesteld op enkele meters van een doorgaande weg, waar het verkeer gewoon doorging. De traca waarmee de show werd geopend hing open en bloot voor het publiek en de beginlont begaf zich buiten de afzetting binnen handbereik. Ik vond het erg leuk om een mini mascletà nocturna mee te pakken, om de kleine vlindertjes te zien hangen en ik vond het nog opvallend hard.
Vervolgens snel onze weg vervolgd om op tijd te zijn voor straatmascletà nummer 3 van die dag, namelijk een mascletà nocturna van Falla Pío XI-Fontanares om 21:30 uur. Het was een mooie locatie met een klein pleintje omringd met de hoge appartementen complexen en daardoor een mooie locatie voor een nocturna van formaat. Enorm genoten en met name de candles in het begin van de show waren super helder en waren een leuke toevoeging. Al met al krijgt deze mascletà nocturna een plekje in mijn top 3 en wat mij betreft sta ik hier volgend jaar weer. Op youtube kwam ik nog een filmpje tegen van Vuurvent, die deze show met onder andere een action camera in de kooi heeft gefilmd. Kijk en geniet!
Vervolgens was het tijd om richting de bedding te fietsen om op tijd aanwezig te zijn voor de Castillo van Pirotecnia del Mediteráneo. Tijdens de tocht naar de bedding kwamen we wederom langs een aantal poppen, drukke maar sfeervolle straten en niet te vergeten de prachtige gebouwen, waaronder de Plaza de Toros (stierenvecht Arena) en Estacio Del Nord. Beide waren prachtig verlicht en daar moest ik natuurlijk even een foto van maken.
Ik vond de Castillo erg vermakelijk, al was die wel wat aan de korte kant. De crewleden vonden de Castillo echter erg tegenvallen, maar zij zijn dan ook doorgewinterde Fallasgangers en ik had nog geen vergelijkingsmateriaal. Die avond kreeg ik nog wat foto's te zien van de opbouw van Castillos van voorgaande jaren en toen was wel duidelijk te zien dat de bedding destijds veel voller stond met vuurwerk. Op sommige foto's stond op zijn minst twee keer zoveel vuurwerk opgesteld t.o.v. de Castillo van 16 maart. Voor mij mocht het de pret niet drukken en de avond of eigenlijk nacht was nog lang niet op zijn eind.
Ploegenachtervolging
Na de Castillo stond er nog een straatmascletà op het programma, namelijk die van Falla Malilla Ingeniero om 1:00 uur en die werd geschoten door Pirotecnia Ricasa. Een aantal andere Nederlandse liefhebbers voegde zich ook bij de groep en het tempo werd flink opgehoogd om op tijd aan te komen. Ik had even het idee dat ik in een ploegenachtervolging was beland, maar dit soort kleine avontuurtjes maken Fallas zo speciaal. Uiteindelijk waren we nog ruim op tijd aanwezig en dus hebben we alle rust de mascletà bekeken. Soms hingen de vlinders binnen handbereik en ook lag het blackmatch hier en daar open en bloot. Ik neem aan dat dit een soort 'zekerheidjes' waren zodat als er iets niet geheel volgens plan verloopt de show alsnog in zijn geheel ontstoken kon worden. Wederom een situatie die vlekkeloos verliep, maar die ik mij in Nederland totaal niet kan voorstellen.
Voordat de mascletà begon, maakten een aantal pyrotechnici zich klaar om een kooi in te stappen. Volledig gehuld in brandveilige pakken en helmen, waarvan alle kieren vakkundig werden afgeplakt. Ik wist totaal niet wat ik moest verwachten, maar aan de reactie van de rest van de Crew kon ik al zien dat dit wel erg spectaculair moest worden. In de kooi stonden een aantal grote kisten en die waren tot de nok gevuld met pakken borrachos. De precieze naam van het fenomeen weet ik niet, maar laten we het maar houden op 'Borrachos smijten'. Ze werden niet per stuk, maar gewoon per pak en soms zelfs met meerdere pakken tegelijk aangestoken en vervolgens de kooi in gegooid. Het ging om 4 traps borrachos met eindknal en ze vlogen echt alle kanten op en zo veranderde de kooi in één grote vonkenzee. De Spanjaarden stonden zowat op de kooi en genoten er zichtbaar van. Daarmee werd wel duidelijk dat ook dit een diepgewortelde traditie is binnen het festival Las Fallas. Ik vond het wederom een geweldige ervaring en dat geluid van de wegschietende borrachos is puur genieten.
Falla Del Pilar
Op weg naar het appartement kwamen we ook nog langs een klein steegje en dat was zeker de moeite waard om even doorheen te fietsen. Want via dit steegje kwamen we bij Plaza del Pilar en wat ik daar zag was werkelijk waar betoverend. Een gigantische Falla uit de Sección Especial op soms maar enkele meters afstand van de appartementen en dan nog te bedenken dat het reusachtige beeld in de nacht van 19 op 20 maart in de fik wordt gestoken op diezelfde locatie. Voor de appartementen waren ook stellages neergezet en ik heb mij laten vertellen dat er tijdens de crema brandwerende doeken naar beneden vallen om de gebouwen tegen de vuurzee te beschermen. Heel apart om dit zo te zien en dat dit jaar in jaar uit zijn doorgang kan vinden, want ook dit zou never nooit in Nederland worden toegestaan. Dit was de afsluiter van de dag om niet veel later moe maar voldaan het bed in te duiken en om zo nog even terug te kijken op een onvergetelijke dag.
Afstand van Falla tot de appartementen inclusief brandwerende doeken
Mascletà Pirotecnia Aitana
De 16e was het de beurt aan Pirotecnia Aitana om iedereen in extase te brengen met hun mascletà op het Plaza del Ayuntamiento. Bij aankomst op het plein ben ik nog even naar het hek gelopen om nog wat foto's te maken van de kooi. Aitana maakte een waar schilderij van het plein, want de vlinders vormden samen een heel kleurrijk geheel met de meest prachtige kleuren. Ook het digitaal kon natuurlijk niet ontbreken en dit hing wederom aan de rand van de kooi en de digitale knallers maakte ook deel uit van het kleurenpallet. Een hele serie oranje digitale knallers werden opgevolgd door knoeperts van groen digitaal knalgeweld. Door dit alles ging mijn hartje toch weer sneller kloppen en de mascletà kon wat mij betreft meteen beginnen.
Zoals gezegd waren we al vroeg op het plein aanwezig en op dat moment was er nog verkeer rondom het plein toegestaan. De eerste mensen hadden aan de kant van de weg al een plekje bemachtigd, over het algemeen waren dit grote groepen Nederlanders, en de meeste maakten daarbij gebruik van vouwkrukjes. Dit is echt wel een must have als je van plan bent om al uren voordat een mascletà begint op het plein te bivakkeren. In Valencia heb ik ze niet echt gezien in de winkels, maar in Nederland zijn ze al te koop voor een paar euro. Het wachten was wederom geen straf, want in een heerlijk Spaans opkomend zonnetje was het goed toeven.
Na een overweldigende eerste mascletà van Pirotecnia Ricardo Caballer, was ik nu weer verbaasd en verrast over hoe hard een mascletà eigenlijk gaat. Het is echt onbeschrijfelijk, maar ook nu weer erg genoten en dan met name van de digitale stukken in de show. Hier had ik mij vooraf al erg op verheugd, maar de druk de hierbij vrij komt is niet normaal. Alles trilt en dan wordt er ook nog eens gebruik gemaakt van een opzwepend ritme en dat was bij mij wederom een garantie voor kippenvel.
Eerste straatmascletà
We hadden de fietsen op een strategische plek in de buurt van het plein gestald om zo direct na de mascletà snel onze weg te kunnen vervolgen, om zo op tijd aan te komen om onze eerste straatmascletà van 2018 mee te maken. Bij aankomst van de straatmascletà van Falla Bisbe Amigó-Conca was ik wederom totaal verrast. De hekken als afzetting van de mascletà stonden aan één zijde tegen een terras aan en de terremoto hing zelfs op enkele meters afstand van de hekken. Ik weet nog dat ik vroeg aan de crewleden: "die hekken gaan zo toch wel meer naar achter?". Ik had totaal niet verwacht dat je er zo dicht op kon staan en dit zorgt juist voor een intense beleving. Al snel begon de straatmascletà en man wat is dat geluid in de Spaanse smalle straten geweldig, heel apart zelfs. De 2" salutes kwamen soms maar net boven de gebouwen uit, maar wat een dreunen komen daar vanaf. Om nog maar niets te zeggen over de terremoto, want wat gaat dat hard. De sfeer rondom zo'n straatmascletà is echt apart in de goede zin van het woord. Het is gewoonweg prachtig om te zien hoe de Spanjaarden met vuurwerk omgaan en hoe diep dat in de cultuur en de traditie is geworteld. Zo viel het me op dat ik erg veel jonge kinderen zag staan, die samen met hun ouders en soms zelfs met de gehele familie een mascletà komen beleven.
Opbouw Castillo Pirotecnia del Mediteráneo
Na de straatmascletà was het hoogtijd om richting de bedding te fietsen om nog wat mee te krijgen van de opbouw van de Castillo. Onder toeziend oog van enkele groepen Nederlandse liefhebbers waren de pyrotechnici in alle rust bezig. Aan de achterkant van het schietterrein werden alle lege dozen gedropt en daar stonden opvallend veel dozen bij van Pirotecnia Ricasa.
Avond programma
's avonds hadden we weer een vol programma en zijn we wederom met de fietsen de stad in gegaan. Zo stond er als eerste om 21:00 uur een mini mascletà nocturna van Falla 99 op het programma. De straat was behoorlijk smal en de cakes stonden opgesteld op enkele meters van een doorgaande weg, waar het verkeer gewoon doorging. De traca waarmee de show werd geopend hing open en bloot voor het publiek en de beginlont begaf zich buiten de afzetting binnen handbereik. Ik vond het erg leuk om een mini mascletà nocturna mee te pakken, om de kleine vlindertjes te zien hangen en ik vond het nog opvallend hard.
Vervolgens snel onze weg vervolgd om op tijd te zijn voor straatmascletà nummer 3 van die dag, namelijk een mascletà nocturna van Falla Pío XI-Fontanares om 21:30 uur. Het was een mooie locatie met een klein pleintje omringd met de hoge appartementen complexen en daardoor een mooie locatie voor een nocturna van formaat. Enorm genoten en met name de candles in het begin van de show waren super helder en waren een leuke toevoeging. Al met al krijgt deze mascletà nocturna een plekje in mijn top 3 en wat mij betreft sta ik hier volgend jaar weer. Op youtube kwam ik nog een filmpje tegen van Vuurvent, die deze show met onder andere een action camera in de kooi heeft gefilmd. Kijk en geniet!
Vervolgens was het tijd om richting de bedding te fietsen om op tijd aanwezig te zijn voor de Castillo van Pirotecnia del Mediteráneo. Tijdens de tocht naar de bedding kwamen we wederom langs een aantal poppen, drukke maar sfeervolle straten en niet te vergeten de prachtige gebouwen, waaronder de Plaza de Toros (stierenvecht Arena) en Estacio Del Nord. Beide waren prachtig verlicht en daar moest ik natuurlijk even een foto van maken.
Ik vond de Castillo erg vermakelijk, al was die wel wat aan de korte kant. De crewleden vonden de Castillo echter erg tegenvallen, maar zij zijn dan ook doorgewinterde Fallasgangers en ik had nog geen vergelijkingsmateriaal. Die avond kreeg ik nog wat foto's te zien van de opbouw van Castillos van voorgaande jaren en toen was wel duidelijk te zien dat de bedding destijds veel voller stond met vuurwerk. Op sommige foto's stond op zijn minst twee keer zoveel vuurwerk opgesteld t.o.v. de Castillo van 16 maart. Voor mij mocht het de pret niet drukken en de avond of eigenlijk nacht was nog lang niet op zijn eind.
Ploegenachtervolging
Na de Castillo stond er nog een straatmascletà op het programma, namelijk die van Falla Malilla Ingeniero om 1:00 uur en die werd geschoten door Pirotecnia Ricasa. Een aantal andere Nederlandse liefhebbers voegde zich ook bij de groep en het tempo werd flink opgehoogd om op tijd aan te komen. Ik had even het idee dat ik in een ploegenachtervolging was beland, maar dit soort kleine avontuurtjes maken Fallas zo speciaal. Uiteindelijk waren we nog ruim op tijd aanwezig en dus hebben we alle rust de mascletà bekeken. Soms hingen de vlinders binnen handbereik en ook lag het blackmatch hier en daar open en bloot. Ik neem aan dat dit een soort 'zekerheidjes' waren zodat als er iets niet geheel volgens plan verloopt de show alsnog in zijn geheel ontstoken kon worden. Wederom een situatie die vlekkeloos verliep, maar die ik mij in Nederland totaal niet kan voorstellen.
Voordat de mascletà begon, maakten een aantal pyrotechnici zich klaar om een kooi in te stappen. Volledig gehuld in brandveilige pakken en helmen, waarvan alle kieren vakkundig werden afgeplakt. Ik wist totaal niet wat ik moest verwachten, maar aan de reactie van de rest van de Crew kon ik al zien dat dit wel erg spectaculair moest worden. In de kooi stonden een aantal grote kisten en die waren tot de nok gevuld met pakken borrachos. De precieze naam van het fenomeen weet ik niet, maar laten we het maar houden op 'Borrachos smijten'. Ze werden niet per stuk, maar gewoon per pak en soms zelfs met meerdere pakken tegelijk aangestoken en vervolgens de kooi in gegooid. Het ging om 4 traps borrachos met eindknal en ze vlogen echt alle kanten op en zo veranderde de kooi in één grote vonkenzee. De Spanjaarden stonden zowat op de kooi en genoten er zichtbaar van. Daarmee werd wel duidelijk dat ook dit een diepgewortelde traditie is binnen het festival Las Fallas. Ik vond het wederom een geweldige ervaring en dat geluid van de wegschietende borrachos is puur genieten.
Falla Del Pilar
Op weg naar het appartement kwamen we ook nog langs een klein steegje en dat was zeker de moeite waard om even doorheen te fietsen. Want via dit steegje kwamen we bij Plaza del Pilar en wat ik daar zag was werkelijk waar betoverend. Een gigantische Falla uit de Sección Especial op soms maar enkele meters afstand van de appartementen en dan nog te bedenken dat het reusachtige beeld in de nacht van 19 op 20 maart in de fik wordt gestoken op diezelfde locatie. Voor de appartementen waren ook stellages neergezet en ik heb mij laten vertellen dat er tijdens de crema brandwerende doeken naar beneden vallen om de gebouwen tegen de vuurzee te beschermen. Heel apart om dit zo te zien en dat dit jaar in jaar uit zijn doorgang kan vinden, want ook dit zou never nooit in Nederland worden toegestaan. Dit was de afsluiter van de dag om niet veel later moe maar voldaan het bed in te duiken en om zo nog even terug te kijken op een onvergetelijke dag.
Afstand van Falla tot de appartementen inclusief brandwerende doeken
EHVuurwerk
VWC lid
Het leest weer lekker weg heerlijk gewoon!
Voor diegene die het zich afvragen: bij de Action(€2,50) en Sowlow(€5,50) verkopen ze van die driepootkrukjes.
Voor diegene die het zich afvragen: bij de Action(€2,50) en Sowlow(€5,50) verkopen ze van die driepootkrukjes.
Bizzle
VWC lid
Wat denk je in Valencia zelf? Zitten 100-en van die gekke chineze winkeltjes die ze verkopen voor een paar euro. Zonde van de ruimte in handbagage
Dankje Wesley. Ik zit nog steeds wel in die fase van het nagenieten, zeker tijdens het uploaden van de foto's en het schrijven van de verslagen. Maar laatst kwam toch ook wel het besef dat de vliegtickets al binnen zijn en dat we volgend jaar weer van de partij zijn.
Grappig dat jullie de straatmascleta van Falla Bisbe Amigó-Conca hebben meegepakt daar zaten wij vorige jaar met het appartement in de straat! Ging vorige jaar ook kneiter hard!
Als ik het goed begreep zijn een aantal crewleden al vaker aanwezig geweest bij die betreffende straatmascletà. Als het aan mij ligt volgend jaar zeker weer, want zoals je zegt hij was kneiter hard. Mooie locatie voor een appartement, leuk en gezellig pleintje en niet al te ver van het plein.
Wat denk je in Valencia zelf? Zitten 100-en van die gekke chineze winkeltjes die ze verkopen voor een paar euro. Zonde van de ruimte in handbagage
Heb er zelf één bij de Decathlon gekocht voor €4,95. In Valencia heb ik ze niet echt gezien, maar we zijn ook niet de Chinese winkeltjes in geweest. Wel heb ik dergelijke krukjes gezien bij El Corte D'ingles op de vissport afdeling, maar die waren niet te betalen. Maar wel een handige tip voor de Fallasgangers, want van zo'n krukje heb je veel plezier tijdens het wachten.
.Het nagenieten van de jaarwisseling is inmiddels wel voorbij, maar dat betekend natuurlijk niet dat de hobby/liefhebberij hiermee stil komt te staan. Zo is begin januari bij velen alweer de kruitkoorts toegeslagen nadat diverse freakshops alweer live zijn. Velen van ons hebben al gretig gebruik gemaakt van de prachtige prijzen die ons als liefhebbers worden geboden. Maar anderen onder ons hebben hun vizier na de jaarwisseling op wat anders gericht en dat is Las Fallas. Want de voorbereidingen zijn in Valencia al in volle gang en de eerste Nederlanders zijn er al naartoe gevlogen om het openingsweekend bij te wonen. Dus om alvast goed in de stemming te komen, hierbij weer een sfeerverslag van Fallas 2018:
Magische sfeer
Zoals wel is gebleken uit mijn eerdere sfeerverslagen ben ik vorig jaar echt betoverd door het festival Las Fallas. Mijn beweegreden was natuurlijk het vuurwerk, maar tijdens mijn verblijf in de stad werd me al snel duidelijk dat het eigenlijk zoveel meer is dan dat. Het is namelijk niet zomaar een 'vuurwerkfestival', want er komt veel meer bij kijken en zeker voor de lokale bevolking. Passie en emotie stralen ze uit en is veelal letterlijk zichtbaar, zeker tijdens de diverse optochten in de stad en tijdens de Ofrenda de flores, waarbij bij een groot deel van de falleras de tranen letterlijk over de wangen rolden. Maar ook de gezelligheid en bedrijvigheid op straat, met de velen eetkraampjes of podia in straten en pleinen met live muziek brengen de gehele stad in een feeststemming. Maar ook zeker de 'kampvuurtjes' die de lokale bevolking op straat maakten om gezamenlijk paella te koken en uiteraard ook om samen te dineren, zijn momenten die mij zijn bijgebleven. Kortom, ik heb mijn best gedaan om de magische sfeer die er hangt te omschrijven, maar eigenlijk moet je het gewoon ervaren en de fallasgangers onder ons weten precies waar ik het over heb.
Verantwoord stoken
Overal in de stad hoor en zie je vuurwerk en komen de kruitdampen je meerdere malen per dag tegemoet. Dit vuurwerk is niet alleen afkomstig van de georganiseerde shows, maar ook wordt er veel vuurwerk afgestoken door de lokale bevolking. Dit gaat van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat door en is duidelijk diep geworteld in de cultuur. Dat was duidelijk te zien, want ik heb geregeld vaders, maar ook opa's gezien die hun (klein)kinderen op een bewuste en veilige manier leerden omgaan met vuurwerk. Opvallend hierbij is dat de kinderen Spaanse knallertjes afstaken met meer kruitinhoud dan onze Nederlandse kanonslagen. Alle kinderen die we hebben gezien gingen onder begeleiding of toeziend oog van volwassenen op een uiterst verantwoorde wijze met het vuurwerk om. Echt geweldig om te zien, de vreugde spatte er vanaf bij de kinderen en de begeleiders (vaders en opa's) genoten zichtbaar. Dit is echt zoals de traditie hoort te zijn en dit soort kleine momenten maken de trip extra special, want dit is hoe de traditie hoort te zijn en ook de manier waarop de traditie wordt overgebracht gebracht op de volgende generatie. Daarnaast herkende ik mezelf hierin, want ook ik stond jaren geleden als klein mannetje te springen om eindelijk naar buiten te gaan en onder begeleiding van mijn vader mijn eerste vuurwerk, lees Astronauten, grondbloemen en baby pijltjes, af te steken.
Bij het afsteken van het vuurwerk maken de kinderen gebruik van een houten kistje, met daaraan (in de meeste gevallen) een rood koord, zodat het kistje eventueel voor het lichaam kan worden gedragen. De kistjes zaten vol met het bekende kleine spul, maar ook de kleinere varianten van de echte Spaanse vlinders konden natuurlijk niet ontbreken. De kistjes fungeren als een veilige opbergplek voor het vuurwerk en zijn te koop bij alle vuurwerkwinkels in Valencia. Zoals het op mij overkwam is dit 'houten kistje' voor de jeugd onlosmakelijk verbonden aan het afsteken van vuurwerk en tegelijkertijd is het een manier waarop de kinderen hun creativiteit kunnen uiten. Tijdens de fietstochten en wandelingen door de stad kwamen we de meest fleurige en kleurrijk versierde kistjes tegen.
Kruitstress
Zoals eerder vermeld, hoor, zie en ruik je overal om je heen vuurwerk en als er verspreid in de stad dan ook nog eens veel vuurwerkwinkels zijn gevestigd dan is het maar moeilijk om de verleiding te weerstaan. Bij veel Nederlanders wordt de kruitstress te groot en zij maken dan ook gretig gebruik van de mogelijkheid om vuurwerk te kopen en natuurlijk ook om vuurwerk af te steken. Ook wij konden het natuurlijk niet laten om even de sfeer te proeven in de diversen winkeltjes en dit was meteen een mooie mogelijkheid om wat Spaanse vuurwerkfolders mee te nemen voor de verzameling.
Als eerste kwamen we langs een vestiging van Pyro Shopping en de sfeervol ingerichte etalages roepen je letterlijk naar binnen. De winkel riep bij mij een beetje een nostalgisch gevoel op en dit kwam mede doordat het vuurwerk grotendeels in de winkel zelf ligt opgeslagen op planken. Alles wat er is kan je in één oogopslag zien en ik voelde mij weer even het kleine jongetje dat voor het eerst in een vuurwerkwinkel kwam. In de betreffende winkel lag toen ook een groot deel van het vuurwerk gewoon in de showroom opgeslagen in daarvoor bestemde presentatiemeubels. Kortom, de folder was binnen en dit is ook weer zo'n herinnering die ik niet snel zou vergeten.
Uiteindelijk kwamen we een dag later ook nog langs een vestiging van Pirofoc i Fantasia en bij deze winkel waren de etalages nog sfeervoller ingericht. Zo stond er zelfs een maquette van een mascleta in de etalage, maar ook kleurrijke dummies van lijnen met Spaanse vlinders, 'vissengraat', shells, candles, knalpijlen etc. Kortom, teveel om op te noemen en de foto's hieronder spreken voor zich, want dit is echt pure sfeer. Ook in deze winkel lag het vuurwerk gewoon in de schappen achter de balie. Dit maakt het veel sfeervoller en het is dan ook al een feestje om al het moois rustig te bekijken. Meteen valt het op dat in Valencia de nadruk meer ligt op het kleine spul (voor de jeugd) en het knalvuurwerk in de vorm van grondknallers (petardos, truenos en tracas) en knalpijlen. Bovengenoemde artikelgroepen zijn dan ook ruim vertegenwoordigd in het assortiment van de winkels, maar het aanbod sier cakes is erg karig in vergelijking met het aanbod van de winkels in Nederland. Hieronder een aantal foto's van de sfeervolle etalage en winkel:
Oh Oh Valencia.... Tijdens de Crema fikkie stoken, vooral die Fallas poppen rookten fijn!
Als je het naar je zin hebt, dan vliegt de tijd voorbij en voor ik het wist was het al 19 maart 2018. Oftewel, de laatste dag van Las Fallas 2018. Na een kneiterharde afsluitende mascleta van Marti op het plein ging er een stoet van Nederlandse liefhebbers langs een drietal straatmascletas. Na de derde straatmascleta op de route zat de trip er bijna op. 's avonds eerst nog genoten van de Cabalgata del Foc, om vervolgens nog een laatste wandeltocht langs verschillende poppen uit de Sección Especial te maken. Nog even snel genoten van een laatste portie churros en net voordat de heerlijke Spaanse versnapering op was, werd er een poging gedaan om een Fallas Infantiles (kinderpop) in vuur en vlam te zetten. Uiteraard ging dit ook gepaard met een kleine vuurwerkshow en de nodige brandbare vloeistof was al over het kunstwerk gegoten. Dit mocht niet baten, maar nadat er enkele minuten waren verstreken inclusief een hoop geklungel, vatte het kunstwerk dan eindelijk vlam. Ineens ging het snel en grote zwarte rookpluimen zochten hun weg omhoog langs de net geverfde gevels van de appartementen.
Na het 'kleine' werk was het tijd om de Crema van een grote Falla mee te maken en ik was erg benieuwd. Na een afsluitende Mascleta Nocturna, mocht de Fallera Mayor van de betreffende Fallas-vereniging in actie komen. Enkele minuten daarvoor was ze al zichtbaar geroerd, toen de pyrotechnici nog bezig waren met het prepareren van de pop met flessen brandbare stof in combinatie met vuurwerk. Uiteindelijk was het moment daar, de tranen rolden over haar wangen en met behulp van een pyrotorch stak ze het vuurwerk aan. Binnen een fractie van een seconde ging het vuurwerk af en stond de pop in lichterlaaie. Himno Fallero werd afgespeeld en dit gaf het hele gebeuren een extra lading en de emotie was wederom voelbaar. De warmte die vrijkwam was intens en ik had even het idee dat ik op oudejaarsavond bij een vreugdevuur stond. Niet alleen de warmte is intens, maar ook de geur of beter gezegd de stank die bij de verbranding vrijkomt. Bijna met geen woord te beschrijven en het slaat op je longen, maar dit hoort er allemaal bij. De vlammen hadden het hoogste deel van de pop bereikt en de vlammen schoten meters hoog de lucht. Door dit alles ontstonden er grote dikke zwarte rookpluimen en na een windvlaag werd alles 1 straat in geblazen. Een rookbom of een autoband op het vuur is er niks bij, echt absurd veel en dikke rook. Opeens was die gehele straat niet meer zichtbaar en de mensen vluchtten voor de brandende delen die met de rook werden meegevoerd. Gelukkig stonden wij net uit de wind en nadat het geraamte in elkaar was gezakt, verplaatsten we ons naar het plein om daar de afsluitende Crema mee te maken.
Op het plein was de hitte ook duidelijk te voelen en na het ontsteken van de pop vlogen de brandende delen je letterlijk om de oren. Ook de prachtige monumentale panden rondom het plein moesten het ontgelden en kregen eveneens een flinke lading brandende delen te verduren. De mensen die flink wat geld hebben neergelegd voor een plaatsje op een balkon kregen zogezegd een vuurdoop en op de grond maakten de mensen zich snel uit de voeten. Ook hier stonden wij net goed en hebben we gelukkig geen last gehad van de brandende delen, maar er was toch wel sprake van paniek bij de mensen om ons heen. Al met al kan ik toch wel zeggen dat de Crema heftiger was, dan ik me van tevoren had voorgesteld. Zeker gezien de smalle straten en krappe pleinen waarop in sommige gevallen reusachtige beelden in vlammen opgaan en de intense hitte die hierbij vrijkomt. Dit is een situatie die ik mij in Nederland simpelweg niet voor kan stellen, want de vreugdevuren op open locaties zijn al grotendeels verdwenen en ook de paasvuren moeten het ontgelden en hier in Valencia staan ze honderden poppen in de fik te steken.
Onderweg naar het appartement kwamen we meerdere smeulende hopen tegen en waren de hulpdiensten al druk bezig met nablussen. Ook waren er al enkele veegwagens te spotten om de straten weer schoon te maken. Moe maar voldaan hebben we nog even nagepraat in het appartement en 1 ding is wel duidelijk: wat is dit een geweldig festival! Daarnaast is het zoveel meer dan alleen maar wat vuurwerk; de sfeer, ambiance, prachtige gebouwen, de rivierbedding, het gezellig samenzijn met liefhebbers, maken dit alles onvergetelijk. Ook was het geweldig om te zien dat dit alles diepgeworteld is in de cultuur en tradities van Valencia en dat de lokale bevolking zich hieraan vastgrijpt.
Magische sfeer
Zoals wel is gebleken uit mijn eerdere sfeerverslagen ben ik vorig jaar echt betoverd door het festival Las Fallas. Mijn beweegreden was natuurlijk het vuurwerk, maar tijdens mijn verblijf in de stad werd me al snel duidelijk dat het eigenlijk zoveel meer is dan dat. Het is namelijk niet zomaar een 'vuurwerkfestival', want er komt veel meer bij kijken en zeker voor de lokale bevolking. Passie en emotie stralen ze uit en is veelal letterlijk zichtbaar, zeker tijdens de diverse optochten in de stad en tijdens de Ofrenda de flores, waarbij bij een groot deel van de falleras de tranen letterlijk over de wangen rolden. Maar ook de gezelligheid en bedrijvigheid op straat, met de velen eetkraampjes of podia in straten en pleinen met live muziek brengen de gehele stad in een feeststemming. Maar ook zeker de 'kampvuurtjes' die de lokale bevolking op straat maakten om gezamenlijk paella te koken en uiteraard ook om samen te dineren, zijn momenten die mij zijn bijgebleven. Kortom, ik heb mijn best gedaan om de magische sfeer die er hangt te omschrijven, maar eigenlijk moet je het gewoon ervaren en de fallasgangers onder ons weten precies waar ik het over heb.
Verantwoord stoken
Overal in de stad hoor en zie je vuurwerk en komen de kruitdampen je meerdere malen per dag tegemoet. Dit vuurwerk is niet alleen afkomstig van de georganiseerde shows, maar ook wordt er veel vuurwerk afgestoken door de lokale bevolking. Dit gaat van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat door en is duidelijk diep geworteld in de cultuur. Dat was duidelijk te zien, want ik heb geregeld vaders, maar ook opa's gezien die hun (klein)kinderen op een bewuste en veilige manier leerden omgaan met vuurwerk. Opvallend hierbij is dat de kinderen Spaanse knallertjes afstaken met meer kruitinhoud dan onze Nederlandse kanonslagen. Alle kinderen die we hebben gezien gingen onder begeleiding of toeziend oog van volwassenen op een uiterst verantwoorde wijze met het vuurwerk om. Echt geweldig om te zien, de vreugde spatte er vanaf bij de kinderen en de begeleiders (vaders en opa's) genoten zichtbaar. Dit is echt zoals de traditie hoort te zijn en dit soort kleine momenten maken de trip extra special, want dit is hoe de traditie hoort te zijn en ook de manier waarop de traditie wordt overgebracht gebracht op de volgende generatie. Daarnaast herkende ik mezelf hierin, want ook ik stond jaren geleden als klein mannetje te springen om eindelijk naar buiten te gaan en onder begeleiding van mijn vader mijn eerste vuurwerk, lees Astronauten, grondbloemen en baby pijltjes, af te steken.
Bij het afsteken van het vuurwerk maken de kinderen gebruik van een houten kistje, met daaraan (in de meeste gevallen) een rood koord, zodat het kistje eventueel voor het lichaam kan worden gedragen. De kistjes zaten vol met het bekende kleine spul, maar ook de kleinere varianten van de echte Spaanse vlinders konden natuurlijk niet ontbreken. De kistjes fungeren als een veilige opbergplek voor het vuurwerk en zijn te koop bij alle vuurwerkwinkels in Valencia. Zoals het op mij overkwam is dit 'houten kistje' voor de jeugd onlosmakelijk verbonden aan het afsteken van vuurwerk en tegelijkertijd is het een manier waarop de kinderen hun creativiteit kunnen uiten. Tijdens de fietstochten en wandelingen door de stad kwamen we de meest fleurige en kleurrijk versierde kistjes tegen.
Kruitstress
Zoals eerder vermeld, hoor, zie en ruik je overal om je heen vuurwerk en als er verspreid in de stad dan ook nog eens veel vuurwerkwinkels zijn gevestigd dan is het maar moeilijk om de verleiding te weerstaan. Bij veel Nederlanders wordt de kruitstress te groot en zij maken dan ook gretig gebruik van de mogelijkheid om vuurwerk te kopen en natuurlijk ook om vuurwerk af te steken. Ook wij konden het natuurlijk niet laten om even de sfeer te proeven in de diversen winkeltjes en dit was meteen een mooie mogelijkheid om wat Spaanse vuurwerkfolders mee te nemen voor de verzameling.
Als eerste kwamen we langs een vestiging van Pyro Shopping en de sfeervol ingerichte etalages roepen je letterlijk naar binnen. De winkel riep bij mij een beetje een nostalgisch gevoel op en dit kwam mede doordat het vuurwerk grotendeels in de winkel zelf ligt opgeslagen op planken. Alles wat er is kan je in één oogopslag zien en ik voelde mij weer even het kleine jongetje dat voor het eerst in een vuurwerkwinkel kwam. In de betreffende winkel lag toen ook een groot deel van het vuurwerk gewoon in de showroom opgeslagen in daarvoor bestemde presentatiemeubels. Kortom, de folder was binnen en dit is ook weer zo'n herinnering die ik niet snel zou vergeten.
Uiteindelijk kwamen we een dag later ook nog langs een vestiging van Pirofoc i Fantasia en bij deze winkel waren de etalages nog sfeervoller ingericht. Zo stond er zelfs een maquette van een mascleta in de etalage, maar ook kleurrijke dummies van lijnen met Spaanse vlinders, 'vissengraat', shells, candles, knalpijlen etc. Kortom, teveel om op te noemen en de foto's hieronder spreken voor zich, want dit is echt pure sfeer. Ook in deze winkel lag het vuurwerk gewoon in de schappen achter de balie. Dit maakt het veel sfeervoller en het is dan ook al een feestje om al het moois rustig te bekijken. Meteen valt het op dat in Valencia de nadruk meer ligt op het kleine spul (voor de jeugd) en het knalvuurwerk in de vorm van grondknallers (petardos, truenos en tracas) en knalpijlen. Bovengenoemde artikelgroepen zijn dan ook ruim vertegenwoordigd in het assortiment van de winkels, maar het aanbod sier cakes is erg karig in vergelijking met het aanbod van de winkels in Nederland. Hieronder een aantal foto's van de sfeervolle etalage en winkel:
Oh Oh Valencia.... Tijdens de Crema fikkie stoken, vooral die Fallas poppen rookten fijn!
Als je het naar je zin hebt, dan vliegt de tijd voorbij en voor ik het wist was het al 19 maart 2018. Oftewel, de laatste dag van Las Fallas 2018. Na een kneiterharde afsluitende mascleta van Marti op het plein ging er een stoet van Nederlandse liefhebbers langs een drietal straatmascletas. Na de derde straatmascleta op de route zat de trip er bijna op. 's avonds eerst nog genoten van de Cabalgata del Foc, om vervolgens nog een laatste wandeltocht langs verschillende poppen uit de Sección Especial te maken. Nog even snel genoten van een laatste portie churros en net voordat de heerlijke Spaanse versnapering op was, werd er een poging gedaan om een Fallas Infantiles (kinderpop) in vuur en vlam te zetten. Uiteraard ging dit ook gepaard met een kleine vuurwerkshow en de nodige brandbare vloeistof was al over het kunstwerk gegoten. Dit mocht niet baten, maar nadat er enkele minuten waren verstreken inclusief een hoop geklungel, vatte het kunstwerk dan eindelijk vlam. Ineens ging het snel en grote zwarte rookpluimen zochten hun weg omhoog langs de net geverfde gevels van de appartementen.
Na het 'kleine' werk was het tijd om de Crema van een grote Falla mee te maken en ik was erg benieuwd. Na een afsluitende Mascleta Nocturna, mocht de Fallera Mayor van de betreffende Fallas-vereniging in actie komen. Enkele minuten daarvoor was ze al zichtbaar geroerd, toen de pyrotechnici nog bezig waren met het prepareren van de pop met flessen brandbare stof in combinatie met vuurwerk. Uiteindelijk was het moment daar, de tranen rolden over haar wangen en met behulp van een pyrotorch stak ze het vuurwerk aan. Binnen een fractie van een seconde ging het vuurwerk af en stond de pop in lichterlaaie. Himno Fallero werd afgespeeld en dit gaf het hele gebeuren een extra lading en de emotie was wederom voelbaar. De warmte die vrijkwam was intens en ik had even het idee dat ik op oudejaarsavond bij een vreugdevuur stond. Niet alleen de warmte is intens, maar ook de geur of beter gezegd de stank die bij de verbranding vrijkomt. Bijna met geen woord te beschrijven en het slaat op je longen, maar dit hoort er allemaal bij. De vlammen hadden het hoogste deel van de pop bereikt en de vlammen schoten meters hoog de lucht. Door dit alles ontstonden er grote dikke zwarte rookpluimen en na een windvlaag werd alles 1 straat in geblazen. Een rookbom of een autoband op het vuur is er niks bij, echt absurd veel en dikke rook. Opeens was die gehele straat niet meer zichtbaar en de mensen vluchtten voor de brandende delen die met de rook werden meegevoerd. Gelukkig stonden wij net uit de wind en nadat het geraamte in elkaar was gezakt, verplaatsten we ons naar het plein om daar de afsluitende Crema mee te maken.
Op het plein was de hitte ook duidelijk te voelen en na het ontsteken van de pop vlogen de brandende delen je letterlijk om de oren. Ook de prachtige monumentale panden rondom het plein moesten het ontgelden en kregen eveneens een flinke lading brandende delen te verduren. De mensen die flink wat geld hebben neergelegd voor een plaatsje op een balkon kregen zogezegd een vuurdoop en op de grond maakten de mensen zich snel uit de voeten. Ook hier stonden wij net goed en hebben we gelukkig geen last gehad van de brandende delen, maar er was toch wel sprake van paniek bij de mensen om ons heen. Al met al kan ik toch wel zeggen dat de Crema heftiger was, dan ik me van tevoren had voorgesteld. Zeker gezien de smalle straten en krappe pleinen waarop in sommige gevallen reusachtige beelden in vlammen opgaan en de intense hitte die hierbij vrijkomt. Dit is een situatie die ik mij in Nederland simpelweg niet voor kan stellen, want de vreugdevuren op open locaties zijn al grotendeels verdwenen en ook de paasvuren moeten het ontgelden en hier in Valencia staan ze honderden poppen in de fik te steken.
Onderweg naar het appartement kwamen we meerdere smeulende hopen tegen en waren de hulpdiensten al druk bezig met nablussen. Ook waren er al enkele veegwagens te spotten om de straten weer schoon te maken. Moe maar voldaan hebben we nog even nagepraat in het appartement en 1 ding is wel duidelijk: wat is dit een geweldig festival! Daarnaast is het zoveel meer dan alleen maar wat vuurwerk; de sfeer, ambiance, prachtige gebouwen, de rivierbedding, het gezellig samenzijn met liefhebbers, maken dit alles onvergetelijk. Ook was het geweldig om te zien dat dit alles diepgeworteld is in de cultuur en tradities van Valencia en dat de lokale bevolking zich hieraan vastgrijpt.