Vuurwerkverhalen

Snipe als het af is gewoon een keer insturen naar een uitgever. Dan zie je het vanzelf of ze het willen laten drukken.
 
Snipe als het af is gewoon een keer insturen naar een uitgever. Dan zie je het vanzelf of ze het willen laten drukken.

Zou best kunnen ja, maar is het dan wel professioneel genoeg? Immers allemaal namen van leden en bestellingen.
Bedankt weer :D
 
Laatst bewerkt:
Je kan dit er natuurlijk achteraf nog uithalen of een beetje veranderen. IK zou het zeker insturen! Als ze nee zeggen is er niks aan de hand en als ze ja zeggen kan je alleen maar blij zijn(en geld verdienen). Win-win situatie!
 
Je kan dit er natuurlijk achteraf nog uithalen of een beetje veranderen. IK zou het zeker insturen! Als ze nee zeggen is er niks aan de hand en als ze ja zeggen kan je alleen maar blij zijn(en geld verdienen). Win-win situatie!

Daar heb je natuurlijk gelijk in,
ik zie wel even hoe dat gaat lopen, laat ik het eerst goed afschrijven, het duurt nog wel even. Vandaag ga ik verder, deeltje of 3 denk ik :P
 
Ik haal mezelf nu meer hooi op m'n vork maar dat maakt me niets uit.
Een geheel nieuw verhaal komt er nu bij. Boven elk deel dat ik plaats zet ik of het verhaal: Paul & zijn vrienden betreft, of de Chinese vuurwerkfabriek. Ik probeer de delen om en om te posten. D.w.z. een deel over Paul & zijn vrienden, en dan een deel over de Chinese vuurwerkfabriek. Vandaag volgt ook nog een deel over het verhaal Paul & zijn vrienden.

Chinese vuurwerkfabriek.

Hoofdpersonages:
Xiao Lin - 24-jarige Chinese medewerker in een vuurwerkfabriek te Liuyang.
Tae Pin - 15-jarige Chinese medewerker in dezelfde vuurwerkfabriek te Liuyang.
Don Xing - 46-jarige baas van de vuurwerkfabriek te Liuyang. staat bekend om zijn slavernijachtige praktijken. Medewerkers hebben amper een leven onder zijn bewind.
Ming Ling - 42-jarige medewerkster in de vuurwerkfabriek te Liuyang.
Ming Ling II - 18-jarige dochter van de medewerkster Ming Ling.


Deel 1:

10 Oktober 2010, 10:56 te Liuyang (China).
Xiao Lin is druk bezig met het maken van tubes voor een pot. Zijn broertje, Tae Pin, is bezig met het maken van een mooi label voor deze pot. De pot is een nieuwe pot van een Nederlandse importeur. "Tae, kan je even helpen met deze tube, hij is niet helemaal goed." vraagt Xiao. "Natuurlijk, ik kom er aan." zegt Tae. Tae en Xiao werken al twee jaar in deze fabriek. Hun salaris bedraagt omgerekend in euro's 2 euro per maand. Feitelijk gezien werken ze dus voor bijna niks, 10 uur per dag, 6 dagen per week. Het leven van medewerkers in deze vuurwerkfabriek gaat bepaald niet over rozen. Van pauzes zijn amper sprake. Tae herinnert zich nog hoe hij vorige maand bijna in slaap viel tijdens zijn werk. Zijn baas, Don Xing, heeft hem vervolgens 20 minuten gemarteld. Zijn rug was flink beschadigd en ook zijn armen bleven niet bespaard. Xiao heeft hetzelfde lot al een keer ondergaan toen hij in opstand kwam tegen de salarisverlaging. Een marteling van zo'n 45 minuten volgde.

Rond half 12 zijn Tae en Xiao klaar met de pot en kan het kruit er in. Het is een warme dag, ook al is het zomers nog veel erger. In de fabriek is het behoorlijk warm en het zweet loopt over de voorhoofden van Tae en Xiao. Inmiddels komen ook Ming Ling en haar dochter Ming Ling II binnengelopen om 8 uur lang te gaan werken. Zij richten zich vooral op het maken van tubes en het vullen hiervan. Enkele andere medewerkers zijn bezig met andere potten en kleiner vuurwerk, zoals kanonslagen, grondbloemen, en nog veel meer. "Ik ben zo moe, het is alweer de 6e werkdag van de week. Morgen gelukkig vrij.." zegt Xiao. "Zelfde hier, maar we kunnen geen rust nemen. Als Don Xing het ziet, zijn we de klos." antwoordt Tae.

Om half 1 komt Don Xing een kijkje nemen bij zijn medewerkers. "Zo, flink aan het werk zie ik? Houden zo. Anders moet ik even maatregelen nemen." zegt Don Xing grof. Xiao en Tae kijken elkaar aan. Beter volgen ze zijn advies op, ook al zijn ze nog zo moe. Nog even doorbikkelen vandaag, en dan hebben ze een dag om enigszins bij te komen. Het is zwaar. Voor zo weinig loon, zo hard werken. Xiao en Tae weten dat ze het slecht hebben, maar ze kunnen niks anders. Er is geen ander werk voor hen, en ze mogen 'blij' zijn dat ze hier kunnen werken, volgens Don Xing. Don Xing zit zelf de hele dag lui in zijn bureaustoel uit zijn neus te eten. Het is een ware slavendrijver. Slavernij is dan wel afgeschaft maar in deze vuurwerkfabriek gebeurt het min of meer toch nog, alhoewel de medewerkers natuurlijk wel een beetje loon krijgen en dus geen officiële slaven zijn.

"Pff, het is zo warm hier." Tae besluit zijn shirt uit te doen. Xiao is ondertussen druk bezig met het maken van grondbloemen. De omhulsels maken, het kruit erin, lontje erin, enzovoorts. Tae is bezig met een singlehot, namelijk de King of Thunder. Het vuurwerk dat zij maken wordt verscheept naar de Nederlandse importeurs en door de consumenten in Nederland afgestoken. Feitelijk gezien werken ze dus voor een klein beetje geld, en voor het plezier van andere mensen. Plots volgt er een omroep van Don Xing. "Attentie medewerkers. Vandaag hebben jullie géén pauze. Er wordt non-stop doorgewerkt om de grote orders af te krijgen. Rusten doe je maar als je slaapt." luidt het bericht. Tae en Xiao kijken elkaar aan. "Dit is echt niet normaal meer. Hoe houden we het hier vol zeg." zegt Tae. "Ik weet het. Maar we zullen wel moeten. Anders belanden we zeker te weten op straat." zegt Xiao.

In een andere ruimte zijn Ming Ling en haar dochter hard aan het werk met het maken van 100.000 klappers. Ook vrouwen worden niet gespaard. Ze moeten op 2 uurtjes per dag na even lang werken als de mannen. Tevens zijn ze de enige vrouwelijke medewerkers, de rest zijn mannen. Wanneer Ming Ling of haar dochter niet hard genoeg werken, worden ze even hard gemarteld als de mannen. Ming Ling zelf is al een keer gemarteld toen ze even een korte pauze nam. De baas, Don Xing, houdt compleet geen rekening met zijn medewerkers.
 
Paul en vrienden

Deel 34:

Paul glimlacht om de opmerking van het jongentje. Die zal vast en zeker terugkomen als hij wat groter is, denkt Paul. En ook zijn vader zag er uitermate tevreden uit. Plots stapt Thijs de winkel binnen. "Hey Thijs!" zegt Paul. "Hey Paul, ik had een vraagje, kan ik hier komen werken met de verkoopdagen, desnoods voor niks, om het goed te maken qua wat ik gedaan heb." zegt Thijs. "Ja tuurlijk, we hebben nog wel een paar mannen nodig voor de verkoopdagen dus. Ik geef je nog wel een beetje meer info morgen." zegt Paul. Thijs stemt hiermee in en verlaat de winkel weer.

Rond 4 uur is het erg druk in de winkel. Een leuk muziekje erbij en een hoop klanten helpen maakt Paul zijn dag er niet minder om. "Meneer, kunt u mij advies geven, ik zou graag een leuke sierpot willen kopen." vraagt een man plotseling. "Natuurlijk, ik kan u de Event Cake van Rubro zeer zeker aanbevelen." zegt Paul. "Goed, dan doe me die maar!" zegt de man. Enkele minuten later, komt ook Tim opeens de winkel binnengewandeld. "Tim! Aangename verrassing om jou hier te zien zeg." zegt Paul vrolijk. "Hey Paul! Ik had een vraag, kan ik hier tijdens de verkoopdagen werken?" vraagt Tim. "Ja dat kan, je bent wel de laatste, we hebben nu genoeg personeel in dienst." zegt Paul lachend.

Rond 5 uur besluit Paul even naar huis te gaan aangezien hij toch zo moet eten. Het eten blijkt al klaar te zijn en Paul valt direct aan. Wat een honger krijg je van al die klanten helpen zeg. Paul zijn vader zal na het eten ook nog even meegaan naar de winkel om te kijken hoe alles loopt. Hij is en blijft voor nu immers de rechtmatige eigenaar. Om half 6 loopt Paul samen met zijn vader naar de winkel toe. Voor Paul wacht daar een verrassing, want Roel en Joep zijn er. Het is nog altijd behoorlijk druk desondanks het feit dat het etenstijd is. De bestellingen blijven maar binnenkomen via zowel de winkel als het internet. Paul geniet er met volle teugen van aangezien het zo weer voorbij is. Met Roel en Joep spreekt hij af om vanavond een vuurwerklogeerpartijtje te houden. Om 8 uur komen ze bij hem om er een lange nacht van te maken.

Rond 7 uur sluit de winkel. De laatste klanten worden nog geholpen en ook deze dag is alweer bijna voorbij. Iets na 7 uur gaan Paul en zijn vader naar huis en Paul besluit even op AVP en VWC te gaan totdat Roel en Joep komen. Paul besluit Tim ook uit te nodigen, inclusief Thijs. Ook zij kunnen en komen net als Roel en Joep rond 8 uur. Op AVP is het erg druk en het AVP café is enorm sfeervol. Om de minuut zijn er wel weer zo'n 10 posts bij en het aantal leden dat online is is echt enorm hoog. Op VWC is het precies hetzelfde, super druk en een goede server heeft er zelfs nog moeite mee. Rond 8 uur gaat de bel, en Paul loopt naar beneden om Roel en Joep binnen te laten. Twee minuten later zijn ook Tim en Thijs er, en de jongens gaan naar boven. Een paar goeie vuurwerkcompilatie dvd's erbij om de avond en nacht goed door te komen.

Boven is de sfeer erg goed. Tijdens de verkoopdagen gaan ze allemaal samen in de winkel werken om er een groot feest van te maken. En op oudjaarsdag wordt het natuurlijk nog veel leuker. Paul zet een goede compilatie van Pietersvuurwerk op en het is weer smullen geblazen. Rond 9 uur maakt Paul even warme chocolademelk voor iedereen en ook de chips wordt er bij gepakt. Het is uitermate gezellig en wie had ooit gedacht dat Thijs zou veranderen. Thijs is nu een deel van de vriendengroep en samen maken de jongens er het beste van. Paul vertelt dat er zondagavond weer een PyroFM uitzending is en dat ze allemaal moeten gaan kijken. Roel stelt voor om het bij hem te gaan kijken en de jongens stemmen er mee in.

De avond vliegt voorbij en al snel is het 2 uur 's nachts. Tijd om te gaan slapen dus aangezien de jongens morgen al vroeg weer naar huis moeten en ook Paul morgen weer gaat werken in zijn vuurwerkwinkel. De volgende ochtend vertrekken de jongens om 10 uur richting huis en rond half 11 staat Paul nog een beetje slaperig in de winkel. De eerste klanten zijn alweer aanwezig om hun bestelling te doen en.......................
 
Ik persoonlijk lees liever 1 verhaal, ga het stukje over de fabriek daarom ook nog niet lezen:)
Die lees ik later wel terug.
 
Hoogste prioriteit ligt bij Paul's verhaal. Dat gaat dus het meest geschreven worden, maar jullie moeten je ook realiseren dat het verhaal wel richting het einde gaat langzamerhand. Dus dit is een 'back-up' alvast.
 
Maar je kan denk ik beter, als je het al wel maakt, gewoon posten nadat het verhaal van Paul is afgelopen.

Ik heb besloten de delen om en om te schrijven,
Paul & vrienden heeft de hoogste prioriteit en zal ik zeker afschrijven.
Wie het nieuwe verhaal nog niet wil lezen mag dat zelf weten :)
 
oke, dat moet dan maar.
maar jonge, wat het jij een fantasie zeg, zeker zo door gaan

Fantasie heb ik zeker wel.
Niet-vuurwerk gerelateerde verhalen zou ik zo een boek van maken, áls ik de motivatie had.. en die heb ik na 3 pagina's dan niet meer, omdat niemand er op reageert (logisch, post het nergens), en met vuurwerkverhalen wel :D
 
Fantasie heb ik zeker wel.
Niet-vuurwerk gerelateerde verhalen zou ik zo een boek van maken, áls ik de motivatie had.. en die heb ik na 3 pagina's dan niet meer, omdat niemand er op reageert (logisch, post het nergens), en met vuurwerkverhalen wel :D

Die waardering krijg je vaak als je het boek heb uit gebracht.
 
Zo zal vandaag eens een nieuw deeltje (of meer) gaan schrijven aangezien ik morgen op de klep ben (voor wie dat niet kent: morgen dus weg :p).. morgen school/daarna buiten dus dan heb ik gewoon geen tijd.
 
As promised!

Een ietwat langer deel!

Deel 35:

En ook een AVP-lid is weer aanwezig in Paul zijn winkel. Het betreft ditmaal baexem, een lid waar Paul via MSN wel eens mee gesproken heeft. "Goedemorgen, kan ik je helpen?" vraagt Paul vriendelijk aangezien hij zijn gezicht al herkent. "Goedemorgen Paul, je weet dus al wie ik ben, ik wil graag een paar losse dingen bestellen. Graag zou ik de Silver Salute driemaal willen kopen, de No Mercy, en tien pakken binkies." zegt hij. "Komt voor elkaar, ik verwerk het gelijk even. Wanneer wil je het ophalen?" vraagt Paul. "De 29e." antwoordt baexem. "Is prima, half 2 tot half 3 kan je het afhalen." antwoordt Paul. "Fijn, bedankt voor de fijne service man. Tot de 29e." Paul zwaait hem nog even uit en gaat verder met de andere klanten.

Rond half 12 neemt Paul even een vlugge pauze om kort buiten even wat brood te eten. Over 2 dagen begint de winter officieel en het is goed te merken aan de temperatuur. Een goede -2 graden is het, leest Paul af op de thermometer die aan de muur voor hem hangt. "Pffoe wat koud." denkt Paul. Na een vlug maaltijdje loopt Paul gauw weer naar binnen waar het inmiddels redelijk druk begint te worden. Iedereen wil in de laatste dagen natuurlijk nog gauw even een bestelling plaatsen en profiteren van de kortingen. En, daarnaast natuurlijk het geweldige vuurwerkrad, naar een idee van Paul zelf. Paul kijkt eens rond in de winkel. Wat hij ziet is overal tevreden klanten, tot Paul zijn eigen tevredenheid natuurlijk. Wat krijgt hij nu een zin om te stoken zeg...

Midden in een dagdroom wordt Paul opeens aangesproken door een van zijn collega's. "Paul, kan je misschien die man daar even helpen qua advies. Hij wil graag een leuke pot voor 00:00." zegt Hein. "Zo meneer, wat is uw budget als ik vragen mag? Dan kunnen we samen wat beter kijken." begint Paul. "50 Euro maximaal." antwoordt de man beleefd. "Goed dan, ik kan u de Blizzard van 34.95 zeker aanraden, maar ik kan u ook de Silver Salute (een knalcake) aanraden." zegt Paul. "Doe maar een Silver Salute én een Blizzard dan, ik vertrouw op je advies." zegt de man. Paul stemt ermee in en vertelt dat de man kan gaan genieten op het moment suprême.

'12:30' Ziet Paul op de digitale klok staan. Paul zijn vader komt net binnengewandeld. "Hoi Pa. Het is hier weer heerlijk druk haha, en ik ben net nog even in de bunker wezen kijken, wat heb ik er een zin in." zegt Paul lachend. "Haha, net alsof je nog een kind van 6 bent. Maar ik verklap je, stiekem heb ik er zelf ook wel slapeloze nachten van." zegt zijn vader. Paul kijkt hem verbaasd aan. Zou zijn vader nu een grapje maken? Of weet Paul nu van wie hij de 'obsessie' heeft? "Maak je een grapje pa?" vraagt Paul. "Nee, als kind was ik ook net zo als jij, en nu vind ik het nog steeds helemaal te gek. Slapeloze nachten enkel aan het einde natuurlijk. Maar ik zit ook op een forum genaamd AVP, ken je dat?" vraagt zijn vader nu. Paul is nu helemaal perplex. "Dat ken ik zeker.. ik zit er zelf namelijk ook op." Zijn vader had al wel zo'n vermoeden, maar nu weet hij het zeker. En Paul weet nu van wie hij de vuurwerkgenen heeft meegekregen.

"Nou, ga je lekker veel stoken dit jaar dan pa?" vraagt Paul. "Ja zeker, ook overdag ga ik wel af en toe met je mee naar buiten." zegt zijn vader. "Deal. Daar hou ik je aan ook! Aangezien ik bij opa en oma toch alleen stook, kom je dan ook maar even." "Is goed. Maar laten we nu maar even gaan verder werken, vanavond hebben we het er wel weer over." zegt zijn vader tot besluit. Paul is het er mee eens en helpt de volgende klanten maar weer eens. Rond half 2 is het weer tijd voor een korte lunchpauze vindt Paul. Buiten haalt hij even een frisse neus en stilt zijn honger en dorst. Het is nog altijd onder het vriespunt en er liggen nog enkele sneeuwrestanten. Alles bij elkaar ziet het er erg sfeervol uit en Paul begint nu wel hele erge kriebels te krijgen zo anno 20 December...

Rond 3 uur is het weer topdruk in de winkel. Het is te merken dat iedereen nu in de vuurwerkstemming is. De kerstverlichting kan al weer aan aangezien het een grijze dag is. Paul besluit de verlichting dan ook maar alvast aan te doen aangezien het bijdraagt aan de algehele sfeer. Ondertussen wint er weer iemand met het vuurwerkrad. De winnaar, een 10-jarig jochie, wint nu vijf pakken binkies. Het jochie springt een gat in de lucht en Paul glimlacht. Het hebben van een vuurwerkwinkel is gewoon geweldig. Paul kan nu al niet meer zonder en hoopt er nog tientallen jaren mee door te kunnen, en wie weet ooit zelfs meer. Pyrotechnicus? Importeur?? Wie zal het zeggen, Paul vindt het allemaal top.

Rond half 4 duikt Paul de bunkers maar weer eens in. Even de kruitlucht weer ruiken, en zijn spanning in bedwang houden. Het wordt elk jaar erger in plaats van minder. Natuurlijk kan Paul het ook niet laten om even aan de dozen te frummelen, alhoewel hij er natuurlijk verder niks mee doet. Één silver salute heeft hij in ieder geval al voor zichzelf achtergehouden. Zo weet hij zeker dat hij er in ieder geval eentje weet te bemachtigen. Zijn vader had niet anders verwacht van Paul maar kan er wel om lachen...........
 
Back
Bovenaan