Lang geleden zei een kameraad tegen mij. “Als je wilt weten welk karakter een persoon heeft, moet je eens kijken in zijn LP verzameling”. Ik heb deze uitlating altijd onthouden. Vanaf dat moment, gebruik ik ook vaak deze kleine tip. Zo kan ik het bijvoorbeeld niet laten, als ik voor het eerst bij mensen kom, om vluchtig een blik te werpen op zijn of haar cd collectie. Wat zit er tussen?
Ik heb mezelf altijd wijs gemaakt dat ik, door een blik te werpen, meteen weet waarmee ik te doen heb. Laat ik vorige week hier nu eens uitvoerig met een collega over heb staan praten. Ik werd volkomen voor gek verklaard. Meteen was de reactie: “Dat kun jij niet weten, want ik hou van alle soorten muziek”, zei hij meteen. Ik legde in mijn woorden uit, hoe ik zoiets zag en noemde groepen en soorten muziekstromingen op en kwalificeerde mijn muziek met grote voorkeur na een goed karakter en andere soorten muziek diskwalificeerde ik bij een groep mensen, waarbij ik vrij snel zei, dat het een slechte smaak en ook minder goede karaktereigenschap bezat. Ik werd zo heerlijk domheid verweten. Non discussie. Volkomen gek en nergens op gebaseerd.
En dan ineens, kreeg ik steun uit onverwachte hoek.Tijdens mijn welverdiende pauze greep ik naar 1 van de gratis dagbladen die Nederland momenteel rijk is.
MA.DAG.18.02 kopte de voorpagina als volgt: “Wat je luistert ben je zelf”.
De inleiding was meteen gezet. “Luister je iPod vol met rock? Dan ben je slordig, onaardig en vind je jezelf onaantrekkelijk. Uit onderzoek blijkt dat muzieksmaak veel zegt over je persoonlijkheid”. Ik kon het niet laten om meteen de krant door te schuiven naar mijn collega, die me een paar dagen ervoor volkomen voor gek verklaarde.
Hoogleraar Tom ter Bogt deed een onderzoek naar muzieksmaken.
Er werden vier muziekstromingen belicht:
Mainstream: Top40, Nederlandse Pop, Het levenslied, Popballads, Country en Relipop.
High Brow: Klassiek, Jazz, Blues, Reggae, Singer-songwritter en Folk
Rock: Rock, Metal, Punk, Gothic en Alternative.
Urban: R&B, Hiphop, Latin, Dance, Soul en Funk.
Hou je van Mainstream dan ben je extravert, sportief, aardig, conservatief, behouden en bang voor nieuwe ervaringen en laag opgeleid.
Hou je van High Brow dan ben je links, introvert, aardig, emotioneel instabiel, hou je niet van sporten, ben je nauwkeurig en sta je open voor nieuwe ervaringen en ook nog eens hoog opgeleid.
Hou je van rock dan ben je introvert, onaardig, slordig, hou je wel van nieuwe ervaringen en ben je zeker verbaal sterk, maar je vindt je zelf onaantrekkelijk.
Hou je van Urban ben je extravert, aardig, sportief, progressief en vindt je jezelf aantrekkelijk en besteed daar dan ook veel aandacht aan.
Na het lezen, stak meteen de discussie weer op. De vraag was gelijk: “Waar valt Pink Floyd onder?” Nu is het niet zo heel moeilijk om Pink Floyd muziek onder te delen in 1 van deze 4 categorieën. Ik antwoorden dus: “Je moet mijn karakter en van de meeste Pink Floyd fans inschalen onder High Brow. Hoog opgeleid, intelligent, aardig, open voor alles, eigenlijk het perfecte karakter”. Grapte ik na. Als blikken konden doden. Ik werd nog meer voor gek verklaard. Maar ja, de discussie ging lekker verder en zei ik: “Hoempapa muziek, waar valt dat onder?” Het werd even stil, er werd aandachtig uitgevogeld waar het onder viel. De krant werd vervolgens door de kantine geslingerd met de opmerking: “Dikke onzin”.
Natuurlijk blufte ik hier en daar.Maar thuiskomend dacht ik er meer en meer over na. De muzieksmaak van Pink Floyd zegt toch zeker wel iets over ons? Een hoogleraar heef t het toch niet bij het verkeerde einde? Laat ik toevallig dan ook nog eens bij iemand op visite zijn, waar de piratenzender hard door de boxen galmde. De levensliederen van Zangeres zonder Naam werden vrolijk meegezongen. De muziek is voor mij ondragelijk. Gelijk werd er door de liefhebber ervan gesteld dat Marseille de hoofdstad van Frankrijk is. (personen waren bezig met een puzzel) Dus toch? Het klopt dus toch?
Het is eigenlijk best wel leuk om te weten dat Pink Floyd vaak thuis hoort bij hoog opgeleide mensen. Pink Floyd wordt ook vaak onder studenten gedraaid. En laat ik nu zeggen dat ik niet eens hoog opgeleid ben, maar wel Pink Floyd fan ben. Ik voel me ineens geestelijk een stuk sterker staan. En als je bedenkt, dat de teksten van Roger Waters om extra uitleg en intelligentie vraagt. Pink Floyd heeft zoveel kunde en moeilijke stukken gecomponeerd en toch ook door simpele eenvoud. De muziek straalt overal kennis uit. Boodschappen. Wijze levenslessen die je kunt bewandelen. Afvragen of het de juiste is? Hoe vaak doen mensen een spiegelgesprek met zich zelf? Hoe vaak vraag je af, waar ben ik mee bezig? Waarom heb ik zulke gedachten? The Dark Side Of The Moon staat in feite bol van deze vragen, vragen waar je over na denkt.
Ik kan niet anders denken, dat het zeker invloed heeft op alles. Als fan deel je vrij snel dezelfde denkwijze als je favorieten artiesten. Popmuziek bepaald de mode en bepaalt nu in feite ook je karakter. Ik ben blij dat ik toe behoor tot de intelligente van de wereld maatschappij. Hierdoor voel ik mij gesterkt door de harde levensstrijd. Stel me arroganter op en doe neerbuigend over hoempapa muziek. Heb steeds meer interesse in moeilijke onderwerpen en verlang steeds meer naar kennis. Wij Pink Floyd fans bepalen de wereld, wij hebben de juiste ideeën.
Maar we zullen op eenzame hoogte staan, net als Pink Floyd. Ze verkopen wereldwijd miljoenen platen, maar airplay is er amper, omdat we Mainstream mensen nu eenmaal in de meerderheid zijn. Is dat niet een stomme gedachte? Na het lezen van bovengenoemde kun je twee dingen doen. Het weg gooien, net als de krant of omarmen en stiekem hardop roepen: “YEAH PINK FLOYD RULESSSSSSS”.
Ik vind dit geen domme gedachte hoor!
bron
