Hoe kom jij aan je hobby ?
- Topic starter omepje
- Startdatum
- Status
RandomDaniel
VWC lid
Ik ben een selfmade vuurwerkfanaat, het begon met vroeger altijd naar buiten kijken overdag, hoe jongens op straat vuurwerk afstaken. De krantjes lezen. Toen een keer een vuurwerk compilatie gezien, en ik was verkocht. Vanaf toen is het exponentieel gaan groeien.
NiekB
VWC lid
Geen idee eigenlijk. Mijn pa vind het wel leuk om wat mee te bestellen normaal maar mee stoken doet ie niet. Vroeger uiteraard begonnen met tassen vol rotjes en wondertollen... Na eigenlijk een jaar of 8 niks te hebben gedaan ivm een flatje is het 2 jaar geleden weer gaan kriebelen. 2 jaar op rij naar Duitsland geweest en nu voor het eerst een echte collectie..
Spinner
VWC lid
Hier dus ook. Hele familie geeft er geen moer om. Vroeger veel uit het raam gekeken. Toen ik oud genoeg was met pa op stap om mijn eerste vuurwerkjes te kopen.
En nu is het virus aan!
pyrothijsje
VWC lid
Als klein mannetje samen met pa een meterpakketje afsteken met wat draaizonnetjes en fonteintjes.
groningerpyro
VWC lid
Mijn pa kocht kleine assortiment pakketten. Geinige fonteinen, wat pijlen en een of twee cakes. Jaaa, ik was er verliefd op, helemaal toen de zonnewielen gemonteerd werden. Ik kreeg het virus te pakken.
YorickT
VWC lid
Micks
VWC lid
Hoe is dit begonnen;
Als kleine jochie hadden we altijd vuurwerk met oud en nieuw. We kenden niet anders. Mijn broertje en ik waren altijd gefascineerd door de kleurtjes en knallen. De beste herinneringen van de halve familie dat vuurwerk afstak, oefenhandgranaten (Thunderflashes) als rotjes rondgooiden en zelfs struikeldraadlichtseinen (ja, lang leve Defensie) om de straat even in het daglicht te zetten. Andere tijden, veel fonteintjes, goed klein spul, de evolutie van het vuurwerk in Nederland. De hele dag stoken op straat. Trots wachten op het perfecte moment om je grootste pot af te steken. Later steeds groter spul, spul uit België, knallers, matten, pijlen.
Het hele proces naar oud en nieuw toe werd een feestje opzich met een ander toen groot forum, en de elk jaar groeiende collectie aan mooie (il)legale producten. De straat keek altijd uit naar wat wij nou weer zouden opstoken.
Zelfs toen mijn vader na een kort ziektebed tussen kerst en oud en nieuw overleed, bleek hij voor ons nog een flinke bestelling te hebben gedaan. Wij waren er natuurlijk niet mee bezig geweest, dat maakte het erg bijzonder. Bij zijn herdenking knallen we elk jaar dan ook een bijzonder stukje de lucht in.
Mijn eigen deel is een tijd.. niet bestaand geweest. Andere prioriteiten, geen middelen, vervelende vrouwen
. Echter was ik twee jaar geleden bij toeval op 30 dec in een Duitse supermarkt en kocht voor de lol een paar potjes en pijlen omdat we het met een groep zouden vieren. Hier begon het te kriebelen. Afgelopen jaar vertelde mn broertje over freakshops en dit forum, wat eigenlijk maakte dat ik 10 jaar 'afwezigheid' op vuurwerkgebied aan het goedmaken ben. Sindsdien is het inhalen! En dat stukje vind ik al prachtig, hoe vuurwerk veranderd is, de effecten die voor mij als nieuw zijn. De hele avond de kruitdampen opsnuiven en genieten, genieten van het vuurwerk en de gezichten als er weer mooie kleurtjes en knallen voorbij komen. Ik hoop van harte dat het ons gegunt is deze hobby over te dragen op onze kleintjes. Die van mij heeft haar eerste O&N er op zitten, en kan nu al niet wachten om haar weer vol verbazing naar een fonteintje te zien kijken.
Als kleine jochie hadden we altijd vuurwerk met oud en nieuw. We kenden niet anders. Mijn broertje en ik waren altijd gefascineerd door de kleurtjes en knallen. De beste herinneringen van de halve familie dat vuurwerk afstak, oefenhandgranaten (Thunderflashes) als rotjes rondgooiden en zelfs struikeldraadlichtseinen (ja, lang leve Defensie) om de straat even in het daglicht te zetten. Andere tijden, veel fonteintjes, goed klein spul, de evolutie van het vuurwerk in Nederland. De hele dag stoken op straat. Trots wachten op het perfecte moment om je grootste pot af te steken. Later steeds groter spul, spul uit België, knallers, matten, pijlen.
Het hele proces naar oud en nieuw toe werd een feestje opzich met een ander toen groot forum, en de elk jaar groeiende collectie aan mooie (il)legale producten. De straat keek altijd uit naar wat wij nou weer zouden opstoken.
Zelfs toen mijn vader na een kort ziektebed tussen kerst en oud en nieuw overleed, bleek hij voor ons nog een flinke bestelling te hebben gedaan. Wij waren er natuurlijk niet mee bezig geweest, dat maakte het erg bijzonder. Bij zijn herdenking knallen we elk jaar dan ook een bijzonder stukje de lucht in.
Mijn eigen deel is een tijd.. niet bestaand geweest. Andere prioriteiten, geen middelen, vervelende vrouwen
. Echter was ik twee jaar geleden bij toeval op 30 dec in een Duitse supermarkt en kocht voor de lol een paar potjes en pijlen omdat we het met een groep zouden vieren. Hier begon het te kriebelen. Afgelopen jaar vertelde mn broertje over freakshops en dit forum, wat eigenlijk maakte dat ik 10 jaar 'afwezigheid' op vuurwerkgebied aan het goedmaken ben. Sindsdien is het inhalen! En dat stukje vind ik al prachtig, hoe vuurwerk veranderd is, de effecten die voor mij als nieuw zijn. De hele avond de kruitdampen opsnuiven en genieten, genieten van het vuurwerk en de gezichten als er weer mooie kleurtjes en knallen voorbij komen. Ik hoop van harte dat het ons gegunt is deze hobby over te dragen op onze kleintjes. Die van mij heeft haar eerste O&N er op zitten, en kan nu al niet wachten om haar weer vol verbazing naar een fonteintje te zien kijken.
Pyromun
VWC lid
Van huis uit niets van meegekregen. Thuis hadden ze het niet zo op vuurwerk. Daarom ook nooit in huis gehaald om de ‘kat niet op het spek te binden’. Maar wel elk jaar van genoten wat in de wijk de lucht in ging. Overigens altijd vrede mee gehad hoor, heeft me een hele hoop geld bespaard haha! En respect naar je ouders moet je altijd hebben en blijven houden.
Enkele jaren geleden de vleugels ook uitgeslagen en dan ben je helemaal eigen baas. Dus toen ook wat vuurwerk ‘voor de leuk’ gekocht. En sinds ik eind vorig jaar dit forum heb ontdekt is het alleen maar serieuzer geworden en is het pyrohart alleen maar sneller gaan kloppen (en is het budget ook wat verruimd haha). En m’n ouders, die blijven het zonde van het geld vinden. Hoewel m’n moeder wel enigzins begrip kan opbrengen. De effecten vindt ze ook wel mooi, alleen die knallen
Enkele jaren geleden de vleugels ook uitgeslagen en dan ben je helemaal eigen baas. Dus toen ook wat vuurwerk ‘voor de leuk’ gekocht. En sinds ik eind vorig jaar dit forum heb ontdekt is het alleen maar serieuzer geworden en is het pyrohart alleen maar sneller gaan kloppen (en is het budget ook wat verruimd haha). En m’n ouders, die blijven het zonde van het geld vinden. Hoewel m’n moeder wel enigzins begrip kan opbrengen. De effecten vindt ze ook wel mooi, alleen die knallen
Laatst bewerkt:
bonzo26
VWC lid
Toen ik jong was bestond internet nog niet en mocht je 3 dagen volop knallen. Als klein knulletje zat ik 3 avonden voor het zolderraam te kijken hoe de grote jongens in de buurt vuurwerk afstaken. Velen kennen het wel, je hoort wat buiten en rent naar boven in de hoop er nog een glimp van op te vangen (en dan blijf je hangen want stel je voor dat je het volgende mist).
Ik kan me nog herinneren dat - toen ik klein was - een Indo-familie op de hoek van de straat ieder jaar een paar minuten voor 00:00 een aantal Chinese rollen afstak (R.I.P. Horse Brand). Dan rende ik naar buiten en was ik niet meer te houden. Dat gevoel / die adrenaline kan ik me zelfs vandaag de dag nog zo goed terughalen. Hoe ik aan mijn hobby kom? Ik denk dat ik geboren ben met het vuurwerkvirus, het zit in je en het is chronisch.
Toen ik een jaar of 10 was had mijn vader voor het eerst vuurwerk voor mij gekocht. 6 parachute pijlen, 3 pakjes astronauten en een pakje toverfonteinen. En toen was het gebeurd... Het jaar daarop hadden we samen een collectie van 100 gulden bestaande uit rotjes, wondertollen, jumping jacks, fonteintjes en Romeinse kaarsen. Toen de Diamond Collection en Crown een aantal jaar later in de folders verschenen nam het andere/serieuzere vorm aan en sindsdien is vuurwerk al decennia lang een deel van mij.
Ik kan me nog herinneren dat - toen ik klein was - een Indo-familie op de hoek van de straat ieder jaar een paar minuten voor 00:00 een aantal Chinese rollen afstak (R.I.P. Horse Brand). Dan rende ik naar buiten en was ik niet meer te houden. Dat gevoel / die adrenaline kan ik me zelfs vandaag de dag nog zo goed terughalen. Hoe ik aan mijn hobby kom? Ik denk dat ik geboren ben met het vuurwerkvirus, het zit in je en het is chronisch.
Toen ik een jaar of 10 was had mijn vader voor het eerst vuurwerk voor mij gekocht. 6 parachute pijlen, 3 pakjes astronauten en een pakje toverfonteinen. En toen was het gebeurd... Het jaar daarop hadden we samen een collectie van 100 gulden bestaande uit rotjes, wondertollen, jumping jacks, fonteintjes en Romeinse kaarsen. Toen de Diamond Collection en Crown een aantal jaar later in de folders verschenen nam het andere/serieuzere vorm aan en sindsdien is vuurwerk al decennia lang een deel van mij.
MikosjePyro
VWC lid
Me buurman was altijd knetter gek van vuurwerk en dat gevoel heeft hij helemaal overgebracht!
Ruben
VWC lid
Vanaf dat ik een kleine jongen was al gefascineerd voor vuurwerk; het geluid, de kleuren, de adrenaline. Dagenlang voor oud en nieuw al niet kunnen slapen door de vele knallen. Vanaf kerst elke avond op zolder door het raam starend naar buiten kijken om maar iets van vuurwerk te kunnen zien. Dagenlang voor de plaatselijke fietsenwinkel staan dagdromen voor de Diamond Collection videoband die werd afgespeeld in de vitrine. Toen tijdens millennium een jaarwisseling meegemaakt waar het vuurwerk niet op kon, dat heeft zoveel indruk gemaakt. Sindsdien zelf vuurwerk uit mogen kiezen en af mogen steken, ja dan is het lastig tegen te houden.
Jeekie
VWC lid
Mooi om te lezen hoe het bij freaks is begonnen.ik herken echt een heleboel: kijken naar de grote jongens in de straat, voor het raam hangen en hopen dat je iets ziet. zo begon het allemaal. Tot ik een jaar of 7 was en wat vuurwerk mocht afsteken van de oudere jongens in de buurt. Mijn ouders moesten er niks van hebben maar hadden al snel door dat het niet te houden was. Alle jaren daarna stond ik 3 dagen lang op straat. Meer kinderen uit de buurt begonnen het te ontdekken. Kan mij nog herrineren dat met jaarwisseling 2000 dat de hele straat vuurwerk had gekocht. Iedereen was buiten overal was vuurwerk. De mooiste jaarwisseling die ik meemaakte in het ouderlijk huis. Nu de laatste jaren vinden al mijn vrienden het zonde van hun geld. Ik kocht altijd de laatste week noh een paar compounds voor rond de 300 euro. Ik keek al wel vaak op dit forum om te checken wat ik moest hebben. De mening van de freaks is de beste mening
. Ik ontdekte de freakshops en heb sinds dit jaar een account op het forum. Ik accepteer nu dat ik een freak ben denk ik haha.
. Ik ontdekte de freakshops en heb sinds dit jaar een account op het forum. Ik accepteer nu dat ik een freak ben denk ik haha.
BENZ
VWC lid
Ben opgegroeid in een echte vuurwerk-wijk in Enschede nee niet de SE Fireworks wijk. Genoeg andere wijken waar vuurwerk vollop verstookt wordt.
Als klein jochie voor het raam staren als er wat de lucht in ging voor oud het nieuw de knallen wekte me lust. Dit was al weken voor de dag der dagen.
Met oudjaarsdag slenterde ik als klein jochie door de straten opzoek naar niet afgegaan spul om alsnog te stoken. Gevaarlijk en gelukkig zag me moeder dat ook in. Mijn vader moest samen met mij en mijn broer maar naar de vuurwerkwinkel.
Daar was ik het natuurlijk mee eens
Een meterpakket werdt aangeschaft. De kleine vuurpijltjes en 2 pakjes rotjes +een klein matje werden al snel verdeeld onder mijn broer en mij.
Ik kreeg de smaak te pakken en wou meer vuurwerk de jaren die kwamen. Mijn ouders wouden er echter niet teveel geld aan spenderen en daarom speelde ik er slim opin dat als ik bepaalde klusjes deed of goed spaarde ik daarvan een deel vuurwerk mocht kopen.
Dat deed ik bij Haarman vuurwerk in Enschede. Jaren naar toe geweest.
Zon 8 slof rotjes wegjassen was niets. Later met strijkers en ander spul pronken. Naar Duitsland/belgie volgde al snel toen ik me rijbewijs kreeg. Weet nog goed dat mijn eerste rit naar Belgie Alpeco zou worden, Nooit aangekomen geen tomtom he en navigatie op de tele bestond niet. Sterker nog Snake op me nokia was net hagelnieuw en revolutionair.
Kwam uit bij een 1 of andere dierenzaak, god weet waar
. Stond de verkoper te roken achter de balie tussen de flashmatten
. Naja kofferbak vullen en go. Alpeco? Nooit geweest.
Jaren erop werdt siervuurwerk meer mijn ding en nu bijna enkel nog sier. Budget 1k. Per jaar.en nog lastig dan haha.
Klein spul haal ik ook, voor mijn zoon van 12 jaar die wil ik het gevoel doorgeven. De hobby, de passie.
Lukt aardig, wel anders dat hij de vuurwerkfolders niets bijzonders vind. Ik lag er als kind van wakker wanneer ze uit kwamen.
Fijne avond freaks.
Als klein jochie voor het raam staren als er wat de lucht in ging voor oud het nieuw de knallen wekte me lust. Dit was al weken voor de dag der dagen.
Met oudjaarsdag slenterde ik als klein jochie door de straten opzoek naar niet afgegaan spul om alsnog te stoken. Gevaarlijk en gelukkig zag me moeder dat ook in. Mijn vader moest samen met mij en mijn broer maar naar de vuurwerkwinkel.
Daar was ik het natuurlijk mee eens
Een meterpakket werdt aangeschaft. De kleine vuurpijltjes en 2 pakjes rotjes +een klein matje werden al snel verdeeld onder mijn broer en mij.
Ik kreeg de smaak te pakken en wou meer vuurwerk de jaren die kwamen. Mijn ouders wouden er echter niet teveel geld aan spenderen en daarom speelde ik er slim opin dat als ik bepaalde klusjes deed of goed spaarde ik daarvan een deel vuurwerk mocht kopen.
Dat deed ik bij Haarman vuurwerk in Enschede. Jaren naar toe geweest.
Zon 8 slof rotjes wegjassen was niets. Later met strijkers en ander spul pronken. Naar Duitsland/belgie volgde al snel toen ik me rijbewijs kreeg. Weet nog goed dat mijn eerste rit naar Belgie Alpeco zou worden, Nooit aangekomen geen tomtom he en navigatie op de tele bestond niet. Sterker nog Snake op me nokia was net hagelnieuw en revolutionair.
Kwam uit bij een 1 of andere dierenzaak, god weet waar
. Stond de verkoper te roken achter de balie tussen de flashmatten. Naja kofferbak vullen en go. Alpeco? Nooit geweest.Jaren erop werdt siervuurwerk meer mijn ding en nu bijna enkel nog sier. Budget 1k. Per jaar.en nog lastig dan haha.
Klein spul haal ik ook, voor mijn zoon van 12 jaar die wil ik het gevoel doorgeven. De hobby, de passie.
Lukt aardig, wel anders dat hij de vuurwerkfolders niets bijzonders vind. Ik lag er als kind van wakker wanneer ze uit kwamen.
Fijne avond freaks.
Leuke verhalen jongens!
Mijn vader zegt altijd dat ie mij verpest heeft door mij in de armen te houden en vanachter een raam naar het vuurwerk buiten te kijken, ik was toen nog geen 12 uur oud.
Altijd een enorme fascinatie voor vuurwerk gehad, kotsmisselijk in die laatste weken, zenuwachtig, iedere knal hing ik bij het raam, vond alles gaaf en stoer. Als de dood om zelf af te steken, pas toen ik 12 werd begon ik ermee, maar tot die tijd altijd mijn oom en vader als helden gezien die het vuurwerk afstaken. Vanaf mijn 12e kocht ik lekker zelf en was ik uren en uren bezig met klein grut en wat fonteinen, om 12 uur de spektakel stukken, toch zeker 2-3 cakes.
Tot wij in 2003 iemand ontmoetten die het hoorde en mij een 100k wilde geven, mocht dat aannemen en ik ging maar eens even online zoeken naar informatie over zo een rol. Nou, dat online zoeken naar info, inlezen, leren en zelf info en ervaringen delen, dat is vervolgens iets uit de hand gelopen. Van 1 maand zenuwen naar 12 maanden vuurwerkhobby per jaar, heerlijk.
Intussen ook wel andere interesses natuurlijk, maar vuurwerk blijft te gek en intussen zoveel vriendschappen, mooie dagen, weken, reizen en verhalen en plezier aan VWC er aan overgehouden, dat het gewoon een groot deel van mijn leven geworden is, wat een prachtige hobby!
Mijn vader zegt altijd dat ie mij verpest heeft door mij in de armen te houden en vanachter een raam naar het vuurwerk buiten te kijken, ik was toen nog geen 12 uur oud.
Altijd een enorme fascinatie voor vuurwerk gehad, kotsmisselijk in die laatste weken, zenuwachtig, iedere knal hing ik bij het raam, vond alles gaaf en stoer. Als de dood om zelf af te steken, pas toen ik 12 werd begon ik ermee, maar tot die tijd altijd mijn oom en vader als helden gezien die het vuurwerk afstaken. Vanaf mijn 12e kocht ik lekker zelf en was ik uren en uren bezig met klein grut en wat fonteinen, om 12 uur de spektakel stukken, toch zeker 2-3 cakes.
Tot wij in 2003 iemand ontmoetten die het hoorde en mij een 100k wilde geven, mocht dat aannemen en ik ging maar eens even online zoeken naar informatie over zo een rol. Nou, dat online zoeken naar info, inlezen, leren en zelf info en ervaringen delen, dat is vervolgens iets uit de hand gelopen. Van 1 maand zenuwen naar 12 maanden vuurwerkhobby per jaar, heerlijk.
Intussen ook wel andere interesses natuurlijk, maar vuurwerk blijft te gek en intussen zoveel vriendschappen, mooie dagen, weken, reizen en verhalen en plezier aan VWC er aan overgehouden, dat het gewoon een groot deel van mijn leven geworden is, wat een prachtige hobby!
- Status