ik heb nog een leuk stukje uit de volkskrant van 2008
--------------------------------------
Mag dan helemaal niets meer
De overheid vaardigt zo veel verboden uit, dat de burger ze bijna wel moet ontduiken.
Het was maar een minuscuul berichtje, maar het is exemplarisch voor het paternalisme waarmee de overheid zijn burgers tegemoet treedt. Vuurwerk afsteken op oudejaarsavond mag vanaf 2009 alleen nog tussen zes uur ’s avonds en twee uur ’s nachts. Tot nu toe – en ook de komende jaarwisseling nog – is het geoorloofd vanaf tien uur ’s ochtends rotjes te laten knallen.
Nog even en GroenLinks krijgt zijn zin, en mag er alleen nog vuurwerk worden afgestoken op bepaalde, vooraf aangewezen plekken. En dat is waarschijnlijk nog niet alles. Er is zelfs een verbod op consumentenvuurwerk in de maak.
Straks moeten we met oudjaar onze vrienden meezeulen naar een veld met dranghekken, om in de verte op een keurig afgesproken tijdstip professionals aan het werk te zien. Dat levert ongetwijfeld een prachtige show op. Maar die heeft helemaal nulkommaniks te maken met de traditie om samen in de straat zelf de pijlen de lucht in te schieten.
Aan banden
Hoe komt het toch dat alles wat een beetje gevaarlijk is, ongezond of vies, steeds strakker aan banden wordt gelegd? Waarom moeten we allemaal in hetzelfde keurslijf dezelfde ganzepassen maken, alsof we robots zijn in plaats van mensen van vlees en bloed?
Sommigen fluisteren dat het te maken heeft met de feminisering van de samenleving.Stil zitten,
netjes op de lijntjes schrijven en je ruzies niet uitvechten, maar uitpraten in een kringgesprek – dat idee.
Niet in een regenplas springen (word je vies), niet van een muurtje springen (kun je vallen), niet met elkaar stoeien (dan gaat er minstens één huilen), geen vuurtje stoken (brandwonden!), niet hard rijden (komen ongelukken van), niet roken (hart- en vaatziekten), niet drinken (hersenschade). Geen wonder dat de extreme sports zijn opgekomen. Een mens wil toch wel eens wát.
Alcoholvrij café
Dat met name jonge mannen tegenwoordig meer kicks lijken te zoeken dan vroeger, komt vooral omdat hun die nadrukkelijk worden ontzegd. De maatschappij hangt vol verbodsbordjes. Allemaal voor ons eigen bestwil, net zoals het toekomstige alcoholvrije café (lach niet! Vijf jaar geleden geloofde ook niemand dat de horeca rookvrij zou worden).
Daar staan we dan, 31 december 2013, met een glaasje prik naar een lichtspektakel ver weg te kijken. Met – verplicht en door politieagenten gecontroleerd – een pet op, oordopjes in, een brandwerend hesje aan en schoenen met dik profiel eronder. Er kan immers altijd nog íéts mis gaan, waar of niet?
