Eén van mijn meest memorabele onweerssituaties vond als ik goed heb plaats in de nacht van 28 juli 2013.
Er werd de hele dag (27 juli) al gewaarschuwd voor stevige onweersbuien.
Begin van de middag kwam er een Squall-line over, maar voordat die mij bereikte (in ZO Drenthe) was deze al helemaal in stukjes gebrokkeld. Hier kregen we dus alleen wat regen en meer niet.
Eind van de middag en 's avonds hebben we mooi weer gehad, wat goed uitkwam, want een paar buren vierden hun 12,5 jarig huwelijk met een BBQ waarvoor onze buurt ook was uitgenodigd.
In het zuidwesten van het land borrelde het toen al aardig, maar wij hebben met prima weer feest kunnen vieren. Het leek zich ook niet echt te organiseren en naarmate het dichterbij kwam ging de vut er steeds meer uit. Toen rond de klok van 01:00 uur de meeste mensen weg waren en het feest voorbij was, werd besloten om de partytent maar gewoon te laten staan. Het was immers een extra stevige en zware partytent en hij stond stevig aan de grond vast met lijnen en haringen. Daar ging niks mee gebeuren.
Toen ik weer in huis was en nog even achter de computer ging zitten wierp ik ook zo nu en dan nog even een blik op de buienradar. "Hmmm, die ene cel houdt zich toch redelijk in stand deze nacht", dacht ik ergens tussen 2:00 en 2:30. Toch maar even uit het dakraam kijken en inderdaad, ik zag geflits. Het geflits kwam gestaag dichterbij en leek ook steeds meer te worden. Toen om 03:00 uur de bui merkbaar dichtbij was hoorde ik ineens een geruis dat harder leek te worden. Ik heb toen direct het dakraam dichtgedaan. Net op tijd, want een paar tellen later ging het los met zeer harde wind, stortregen en stroboscoop-onweer. Dit ging een paar minuten door voordat het minder begon te worden. Het was een bliksemintensiteit zoals ik die nooit had gezien en daarna ook nog niet weer, met vaak meerdere flitsen per seconde. Echt indrukwekkend.
Toen even later het weer wat rustiger werd hoorde ik geluiden voorthuis. Toen ik uit het raam keek zag ik mensen lopen en ik zag dat de partytent die er eerder nog stond nu weg was. Ik dacht eerst nog dat ze snel de tent hadden afgebroken, totdat ik ze met onderdelen van de tent zag lopen vanaf de straat een eindje verderop. De tent was door de wind in zijn geheel opgetild, over geparkeerde auto's gerold en op de straat tegen en deels onder een paar andere geparkeerde auto's blijven liggen. Een paar auto's had wat lichte schade. Meerdere van de stevige aluminium buizen van de tent waren compleet verbogen en dus onbruikbaar. De lijnen waarmee de tent aan de grond zat waren geknapt of de haringen waren verbogen.
De bui die dit veroorzaakte had zich ontwikkeld van een groepje kleine cellen om 02:00 uur tot een grote, zeer sterke geclusterde cel om 03:00 uur die hier precies overheen trok.
De radarbeelden terugkijkend denk ik zelfs dat het mogelijk gaat om een zogenoemd MCS (Mesoscale Convective System). Indrukwekkend hoe snel zoiets kan gaan.
Al met al voor mij een nacht om niet te vergeten.
Eddy.
. Mag van mij nog wel even zo aanhouden dus!
