Deel 20:
"Is dat er opeens op een kleine afstand een cobra 6 werd afgestoken. Een geweldige dreun, maar ik schrok er wel van, na wat knallen van rotjes, opeens zo'n knal. Ik ben even gaan AVP'en, de sfeer was daar net zo goed als buiten. Ik mocht van mijn ouders om half 8 twee dingen afsteken. Wat ik ging afsteken wist ik al: Een aftershock en een potje van het gewonnen vuurwerkpakket. De tijd tikte echt enorm langzaam voorbij, en toen kwam jij om zes uur nog even hé. Vond het wel jammer dat je om zeven uur al weer weg moest, maar ja, het was op straat ook wel een gekkenhuis al. De politie deed er ook niks meer op uit, omdat het toch aan een stuk doorging." vertelt Paul verder. Roel blijft aandachtig luisteren en is verbaasd over het feit dat Paul dit allemaal zo vertelt.
Paul neemt even een korte pauze. Een glas cola lust hij na al dat gepraat wel, en ook Roel heeft wel dorst gekregen na al dat luisteren. Na een kwartiertje pauze is het weer tijd om verder te vertellen. "Toen jij weg was, was het ook al half acht. Tijd voor mijn potje en aftershock dus. Ik begon met de aftershock achterthuis, in de sneeuw. Hij stond door die sneeuw wel vrij stabiel en een heerlijke knal volgde. Het potje gaf een paar leuke knallen en een leuk sier effect. De kriebels waren echt niet meer te houden en stiekem stak ik nog even een grondbloem af. Pff, het is zwaar de laatste dagen van het jaar." vertelt Paul. "Het was kwart voor acht, en om acht uur kwam het nieuwsoverzicht van het jaar 2009. Een half uurtje relaxed tv kijken volgde, met de belangrijkste nieuwsoverzichten van 2009."
"Half negen ben ik weer naar boven gegaan om op mijn laptop te AVP'en. Buiten gingen er regelmatig potten de lucht in en er waren genoeg knallen te horen. Dat in combinatie met warme chocolademelk gaf echt een nostalgische en geweldige sfeer. Om de minuut was er wel een knal in de verte te horen, en het was echt moeilijk om zelf niks af te steken. Maar ja, ik moest me inhouden volgens mijn ouders, zodat ik nog genoeg vuurwerk had op de dag zelf. Daar hadden ze natuurlijk ook wel gelijk in, maar als vuurwerkfreak is het knap lastig om je in te houden. Ik keek toevallig net uit het raam toen er een Silver Salute werd afgestoken. De knallen waren luid en ik was blij dat ik er zelf ook twee had weten te bemachtigen bij Harings. En dat voor weinig geld, echte Harings-prijzen dus."
"Er lag buiten nog best veel sneeuw, en morgen zou het weer iets gaan sneeuwen volgens het nieuws. Oudjaarsdag leek dus een dag te worden met toch wel vrij veel sneeuw. De sneeuw was natuurlijk sfeervol, maar de knallen werden er niet beter op. Daarom hoop ik ook dat het dit jaar niet al te erg is met de sneeuw." zegt Paul. "PAUL! Ik krijg het koud van je verhaal man, echt kippenvel, wat een sfeer, en dan te bedenken dat het alweer 8 December is." zegt Roel lachend. "Ik weet het, maar ik zal verder vertellen over het laatste deel van de avond van 29 December. Om negen uur ben ik nog even naar beneden gegaan. Mijn ouders vroegen of ik alweer een grote boodschap moest doen, en ja hoor, dat moest ik, van alle spanning. Ze keken me aan en lachten me uit, maar ja, ze snapten het ook wel weer."
"Na de grote boodschap heb ik ze gezegd dat ik rond half 11 naar bed zou gaan, aangezien ik toch niet kan slapen. Ze vroegen of ik niet gewoon op de laptop kon als ik niet kon slapen, en dat vond ik wel een goed idee. Oordopjes in, muziekje er bij, en maar wachten tot ik moe werd, dacht ik. Nadeel is dat je dan de knallen wat minder hoort, maar de oordopjes hoefde ik ook niet de hele tijd in te hebben natuurlijk. En anders waren er nog altijd vuurwerkfilmpjes op Youtube. Ik besloot om kwart over negen nog even een blokje om te lopen om een frisse neus te halen, en natuurlijk om de knallen te horen." zegt Paul.
Paul vertelt door, en Roel krijgt er maar geen genoeg van. "Buiten was het nog steeds een gekkenhuis met al die knallen. Geen minuut zonder een knal of knalletje buiten. Wel was het erg koud en ik besloot al gauw weer naar binnen te gaan. Op oudjaarsdag werd het sowieso enorm warm aankleden, wist ik al. Om half tien was ik weer binnen, en mijn ouders zeiden dat ze ook om half elf naar bed wilden. Zij hadden natuurlijk weinig last van spanning, maar gelukkig begrepen m'n ouders mij wel. Ze zeiden wel dat............................."
Enjoy
