Vergeleken met de knallen van nu scheelt het toch aanzienlijk.
Klopt hoor, men gaat sowieso aan de veilige kant zitten kwa knal om geen afkeur te kriigen.
In de jaren 70 knalden de astronauten echt hard, DJF hard, zeg maar en er waren enkele grotere die de M10.000 deden verbleken. ZEER strak gerolde rotjes, goed kruit. Halverwege jaren 80 werd de kwaliteit al flink minder. Er is zelfs een jaar geweest dat rotjes waren ingesneden om de knal te verminderen, lees druk van het papier af te halen. Nou, dat was helemaal niets meer.....
stukje van vroegah van mij...
Even inhaken:
vroegah, eind jaren 70, 80ér jaren knalden de rotjes HARD. Ze waren zeer stevig gerold, zonder klei, nee, alleen maar papier, lont en kruit! Grijslonters. Knallen als een DJF en de grotere als Golden dragons en soms nog wel harder. Gedraaide lont, enkele lont, soms overslaand en soms alleen maar vonken. Toen nog 40 pakjes in een slof en best zwaar, je zat gauw richting 5 kg (nogmaals, zonder klei!)
Als je een rotje in de lucht gooide, volgde een ferme knal en snipperde een wolk papier uit de lucht. Wel oppassen voor de snippers, want ze stonden meteen na de klap in de fik of smeulden goed na. Rotjes bestonden vroeger uit meestal 1 of twee lange stukken papier, strak gerold.
Heerlijke geur. Ergens na 1985 werden de knalregels voor de zoveelste keer aangescherpt...men verkocht toen 1 jaar ingesneden rotjes, een flinke snee in het papier, knallen deden ze totaal niet meer.
