Hoe kom jij aan je hobby ?

Status
Niet open voor verdere reacties.
Met vrienden altijd de beste dagen beleefd, zwarte vingers van de aanstekers, zakken vol met stopkruit van de rotjes, honger door het de hele dag stoken en niet eten. Maar vooral, heel veel plezier. Man, die dagen vanaf 10:00 stoken waren goud. Nu gewoon lekker met 't gezin, klein beetje vuurwerk, dan met zn alle proosten een prachtig jaar en stilstaan bij de mooie momenten die we weer hebben mogen meemaken. Het is er altijd in gebleven.
 
Als kind altijd al aan het klote geweest met rotjes babypijltjes etc. tienerjaren tot mijn 25ste altijd oud en nieuw gevierd met grote groepen en feestje waarbij de nadruk altijd lag op zuipen. Toen ik ging settelen en oud en nieuw thuis ging vieren met mijn vrouw en de baby, ben ik weer vuurwerk gaan kopen, eerste jaar niet zo heel veel, jaren daarna echt als een freak gaan gedragen. Nu zijn we 7 jaar verder en heb ik inmiddels een mooie auto de lucht in geschoten :P
 
Mn eerste herinnering zou zijn toen ik een jaar of 4/5 was. Kreeg iets mee van oud en nieuw en vuurwerk en mocht wakker blijven tot en met 12 uur om 'het' voor het eerst mee te maken.
Uiteraard werd ik de volgende dag wakker en ik weet nog wel dat ik aardig van baalde haha.

Mezelf serieus voorgenomen om het jaar daarop wakker te blijven en dat lukte. Het spookte qua vuurwerk op Rotterdam zuid en met mn neusje tegen de koude ramen terwijl mn ouders aan de champagne gingen met de buren was het zaadje geplant.

Ik kan me nog een situatie herinneren toen ik 8/9 was dat mn vader (die als sjorder in de haven werkte) dat er een boot met vuurwerk lag in de haven waar er een aantal containers open waren gegaan tijdens de reis (yeah right ;)) en of mn moeder het goed vond of hij wat meenam de volgende nacht. We hebben het nu over '82 oid. Ik weet nog dat ik erbij stond te bedelen maar het feest ging niet door...

[Word vervolgt]
 
Ik heb een familie die eigenlijk niks om vuurwerk geeft, dus daar heb ik deze hobby niet van. Waar het wel door komt is de buurt waar ik ben opgegroeid en iedere O&N doorbracht. Een aantal liefhebbers in de straat die non stop doorstookte van 10 uur 's ochtends tot diep in de nacht. Op 1 januari was het, zoals bij velen, een rondje maken door de buurt en de rode "tapijtjes" aanschouwen. Waren mooie tijden toen. Hedendaags zie je toch veel minder troep op de straat (helaas).

Mocht op een gegeven moment wel m'n eerste vuurwerk kopen van het zakgeld, wat grondbloemetjes en sterretjes, maar ik was gelijk verkocht. Dus dankzij de vuurwerkminnende buurt waar ik woonde, geef ik er kapitalen aan uit ieder jaar. :)
 
Maar op mn 8e was het los en -serieus echtwaar- begon ik mn eigen vuurwerkzaakje. Z.V.N. Zelfgemaakt Vuurwerk Nederland. Ik had 1 klant en dat was ik.

Niveau luciferkopjes in een vloetje draaien (of de rondjes van klappertjes) en op het goede moment van de 3e naar beneden gooien zodat het halverwege De 2e tot ontbranding kwam. Later met een boterhamzakje erboven als een parashute. Dat was goud!

Mn ouders lieten me maar gaan want het was onschuldig maar onze familie was verre van vuurwerk minded.

Later toen ik 15 oid was met vriendjes voor de lokale vuurwerkzaken aan ouderen bietsen of ze aub rotjes voor ons wilde kopen en dat was een hele toffe tijd. De tijd van over de straten zwerven en in contact komen met de oudere jongere (koot en de bie haha). Strijkers en superdikke astronauten/hindus/zilverkruitjes etc etc...

Heel veel ritsen en illegale shit de jaren erna totdat mn moeder overleed. Ze was altijd zo neutraal qua vuurwerk maar zei altijd 'doe het veilig en ik kijk vanuit het raam'.

Mn moeder lag slecht met k 99/2000 en ik had een exstreem zware 'traktorband' in de straat en het regende pijpenstelen. 20x opnieuw aan lopen steken met de tranen in mn ogen met de regen kletterend op mn aansteker.

Dat was het laatste jaar qua vuurwerk tot corona. Jaar ervoor weer ff naar België, wat over gehouden en met het '1e vuurwerkvrije coronajaar' de rest opgestookt. Kleine cakes maar goed het telde. 2e Coronajaar dik ingeslagen en op oorlogssterkte zoals de rest van Nederland.

Nu weer net zo verslaafd als vroeger op mn 51e.

Heb dit nog nooit aan iemand verteld maar ja dacht hier komt het wel terecht ;)
 
Laatst bewerkt:
Maar op mn 8e was het los en -serieus echtwaar- begon ik mn eigen vuurwerkzaakje. Z.V.N. Zelfgemaakt Vuurwerk Nederland. Ik had 1 klant en dat was ik.

Niveau luciferkopjes in een vloetje draaien (of de rondjes van klappertjes) en op het goede moment van de 3e naar beneden gooien zodat het halverwege De 2e tot ontbranding kwam. Later met een boterhamzakje erboven als een parashute. Dat was goud!

Mn ouders lieten me maar gaan want het was onschuldig maar onze familie was verre van vuurwerk minded.

Later toen ik 15 oid was met vriendjes voor de lokale vuurwerkzaken aan ouderen bietsen of ze aub rotjes voor ons wilde kopen en dat was een hele toffe tijd. De tijd van over de straten zwerven en in contact komen met de oudere jongere (koot en de bie haha). Strijkers en superdikke astronauten/hindus/zilverkruitjes etc etc...

Heel veel ritsen en illegale shit de jaren erna totdat mn moeder overleed. Ze was altijd zo neutraal qua vuurwerk maar zei altijd 'doe het veilig en ik kijk vanuit het raam'.

Mn moeder lag slecht met k 99/2000 en ik had een exstreem zware 'traktorband' in de straat en het regende pijpenstelen. 20x opnieuw aan lopen steken met de tranen in mn ogen met de regen kletterend op mn aansteker.

Dat was het laatste jaar qua vuurwerk tot corona. Jaar ervoor weer ff naar België, wat over gehouden en met het '1e vuurwerkvrije coronajaar' de rest opgestookt. Kleine cakes maar goed het telde. 2e Coronajaar dik ingeslagen en op oorlogssterkte zoals de rest van Nederland.

Als idd de vraag is hoe kom je aan deze hobby.

Ik ben lekker gezond recalcitrant en hoe meer niet mag hoe meer ik het ga doen. Dat heb ik niet met veel dingen maar zolang dit hart pompt gaat er gewoon 1-1 om 00.15 een stuk vuurwerk de lucht in al moet ik het zelf maken.

Heb dit nog nooit aan iemand verteld maar ja dacht hier komt het wel terecht.

Walter 51 jaar.
Oh ja die zilverkruitjes, die rode en blauwe met witte sterretjes, die gingen lekker
 
Vroeger toen ik als kleine jongen over straat liep met mn astronauten en babypijltjes was ik altijd bang voor jongeren die groene strijkers hadden. Dat was toen al een hele beleving
 
Met de paplepel ingegoten.. Pa was als klein kind al gek van vuurwerk en heeft dat z'n hele leven gehad. Hij werkte jarenlang in een bouwmarkt waar ze ook vuurwerk verkochten en daar mocht ik natuurlijk ook van meegenieten. In de beginjaren was het altijd ontzettend spannend wat Pa mee zou nemen. Vuilniszakken vol.. En Ma maar roepen: "Nog meer...?!?!". Hij nam het altijd bewust pas op de laatste dag mee omdat hij dan altijd een lading "restproducten" mee kon nemen. Achteraf bleek dat hij alles al lang klaar had staan in de bunkers maar het bewust pas op de laatste dag mee naar huis nam om het thuis rustig te houden..

Later mocht ik uiteraard helpen bij de vuurwerkverkoop. Hoe vaak ik wel niet met het karretje van bunker naar winkel op en neer ben gelopen.. Heb er nu nog blaren van.
Prachtige dagen waren dat altijd. Als jong knaapje tussen als dat mooie spul, gapend naar de soms grote bestellingen van klanten. Naarmate ik ouder werd en dus ook zelf vuurwerk begon te kopen verschoof die balans langzaam. Pa had ander werk en dus niet meer bij een vuurwerkverkooppunt. Zijn uitgaven werden minder en die van mij werden meer. Toch bleef hij altijd genieten van de inmiddels grote dozen die op straat gezet werden. Wat een ontwikkeling had het vuurwerk gemaakt in al die jaren. Destijds verkochten we in de winkel de Spring Wind van lesli. Voor die tijd echt een uniek item die in de meeste jaren uberhaupt niet verkocht werd maar vooral voor de show in de winkel stond vanwege het formaat. €100,- voor één cake, dat waren echt uitzonderlijke bedragen. Dat is nu wel anders..
 
Geen idee eigenlijk. Ik weet niet beter.
Mijn jongste herinnering (4 jaar, eind jaren 80 ofzo) is bij kennissen waar we sterretjes hadden en pa de 'starball' en 'klimmende panda' afstaken.
Jaren erna had pa ook altijd wel wat. Herinner me begin jaren '90 een vriendje van 3 huizen verder die een spaceshuttle hadden ( vergelijkbaar met tanks).
Ergens in die jaren ook naar ballonfestival Barneveld geweest waar een dikke show werd gegeven (je stond met je neus op het vuurwerk in die tijd).
Een oom verkocht atijd vuurwerk, dus ieder jaar begin december al vragen om het nieuwe vuurwerkkrantje.
Vanaf mijn 12e zelf wat zakgeld eraan te besteden. Daarna werd het alleen maar meer en meer. Vanaf mijn 14e kreeg ik het ivm lengte al zelf mee en kocht je de 29e spul wat je die dag al afstak (en soms maar rennen voor de politie).
Tijdens de tienerjaren woonde een ned. Indisch persoon in de buurten zij regelden altijd zwaar illegaal spul. Ieder jaar had hij zware knallers, 100k ratelbanden en dikke profboxen.

Met de eeuwwisseling deed de hele buurt samen, ruim 4000 gulden aan legaal siervuurwerk en de ned indisch persoon en familieleden hadden qua illegaal ook flink uitgepakt:
2x een 500.000 knaller samengebonden als 1 (dus miljoenklapper), een flying wheel zo groot als een fietswiel aan de boom, dikke profboxen van 2 inch. Complete gekte. Niemand deed er toen moeilijk over.

In de studententijd de diverse fora ontdekt; er ging een compeet nieuwe wereld voor me open. Bijna 20 jaar later zijn er nog 2
Fora die ik redelijk actief volg. Op mijn bruiloft een profshow laten schieten door DFP.

Al met al stroomt er vuurwerk door mijn aderen.
 
Laatst bewerkt:
Ontzettend leuk om al die verhalen hier te lezen! Voel me ineens een stuk minder alleen, gezien ik niemand in de omgeving heb die ook zo enthousiast wordt van vuurwerk. Mensen kijken me altijd raar aan als ik begin over vuurwerk als hobby xD

In mijn geval is de liefde voor vuurwerk eerder aangeboren dan aangeleerd. Vroeger bij mijn opa en oma was het altijd een groot feest om door de folders heen te bladeren. Ik kan me de zwart-grijze crown collection labels nog goed herinneren, evenals de pagina's vol met pijlpakketten. Toen had ik echter de ballen verstand van vuurwerk. Ieder jaar ging ik met mijn ouders tijdens de verkoopdagen naar het dichtstbijzijnde tuincentrum om een sierpakket en een zak pijlen te halen. Elke keer hoopte ik weer dat er pijlen tussenzaten die de enorme effecten zouden geven die op de vuurwerktassen stonden afgebeeld. En hoewel dat altijd teleurstelde (wist ik veel dat die effecten enkel uit shells konden komen haha), was het toch altijd magisch. De spanning op de avond zelf, niet kunnen slapen voor twaalven, dan toch in slaap vallen om katerig wakker gemaakt te worden omdat het bijna zover was. Als het buiten eenmaal losbarstte was het flink wennen: het geknal was iedere keer luider dan ik me had voorgesteld. Eenmaal buiten kon ik me altijd enorm vermaken, zowel van het afsteken van eigen vuurwerk als het aanschouwen van vuurwerk van de buurt.

Later is deze interesse alleen maar gaan groeien. Van een pijlenzak naar een paar bolbijlen, of die megaraket die je vroeger van Broekhoff had. Toen de eerste 20mm cake. Daarna meerdere budgetcakes. Toen een keer Duits supermarktvuurwerk meegemaakt, en hiermee was het hek van de dam (vandaar ook mijn gebruikersnaam). Sindsdien is het budget ieder jaar flink gestegen (vaak onbedoeld haha). Sinds 2019 ben ik bekend met het freak-wereldje en beleef ik ontzettend veel plezier aan alle voorpret die bij vuurwerk komt kijken. Hoewel het ontzettend treurig is dat regelgeving steeds strenger wordt, denk ik niet dat het binnenkort helemaal klaar is met onze traditie. Vuurwerk leeft voort!
 
Het is een aangeboren afwijking denk ik. Zolang ik me kan herinneren ben/was ik gek op vuurwerk. Met je vrienden langs de straat met een tas vol rotjes, tollen en babypijltjes. Waar het bij de meeste mensen denk ik wat afzwakt, is dit bij mij het tegendeel. Blijf het fantastisch vinden om er mee bezig te zijn en toe te leven naar oud en nieuw. Ik heb het virus ook doorgegeven aan mijn zoons, dus het wordt steeds gezelliger de laatste maanden van het jaar hier in huis. :d
 
Als vanaf jongs af aan vond ik alles van vuurwerk mooi. Ondanks mijn ouders eigenlijk nooit echt vuurwerk kochten omdat ze het geld niet waard vonden, wist ik mij vader toch vaak nog te overtuigen een klein sier pakketje te halen om samen af te steken. Het begon eigenlijk echt pas te kriebelen toen ik een keer tijdens de kerstvakantie in Duitsland oud & nieuw ging vieren. Al dat vuurwerk in de supermarkt schappen zien liggen en ik wilde alles. Als kind zo veel mogelijk mijn ouders geprobeerd te laten kopen en zo hadden we toch al snel een aantal pakketten aan vuurpijlen en kleine knallers.

Dit is sindsdien eigenlijk nooit weggegaan. Tijdens de zomervakanties in Frankrijk op 14 juli altijd de grote vuurwerk shows met de prachtigste shells bekijken. De eerste keer zelf mijn rotjes en vuurwerk halen die ik had uitgezocht met mijn vader. De eerste eigen geplaatste bestellingen, nog betaald met mijn zakgeld. Tot het blijven sparen bij bijbaantjes om zo veel mogelijk vuurwerk voor zo weinig mogelijk geld te halen.

Tijdens weekendjes weg naar België toch even kijken of we langs Maaseik kwamen voor Salon Roger & Zena. Tot aan een vakantie in Tsjechië en langs de marktkraampjes.

Inmiddels volwassen en wordt het budget eigenlijk elk jaar hoger. Lijkt wel alsof deze mee stijgt met de salarisverhogingen hahaha.
 
Ik ben als kleine jongen "gewoon"' besmet door mijn vader (ik ben nu 43). Mijn vader heeft zelf ook een jeugd gehad met veel vuurwerk afsteken als jochie. Hoorde verhalen over KAT leiden en rotjes die achter de toonbank van de tabakswinkel werden verkocht. Het boek "kruitkoorts en olliebollengriep" heeft hij heel lang van me geleend. Zolang ik het me kan herinneren gingen we met oud en nieuw vuurwerk afsteken. Ik vond laatst nog een video van vroeger. Mn vader had mn zus een videocamera in de handen gedrukt. Als je dat nu terug kijkt is het zo veranderd. Toen ik klein was, was het diamond collection en vooral fonteinen en zwermpotten, grondbloemen, romeinse kaarsen en wat vuurpijlen. Nu zijn het compounds

Ik liep vroeger overdag met 2 buurjongetjes op 31 december de hele dag te knallen met zakken vol astronauten, babypijltjes (moon travellers en Sky Fire), grondbloemen en Jumping Jacks.

Ik was voorheen ook altijd pas vanaf Sinterklaas met vuurwerk bezig omdat je dan de folders kreeg. Een jaar of 10 geleden ontdekte ik de freakacties en dit soort forums. Vanaf dat moment was ik vanaf 2 januari met vuurwerk bezig. Uiteraard niet elke dag de hele dag maar ik werd er wel wekelijks aan blootgesteld.

Fast forward naar 2024 woon ik al geruime tijd op mezelf met een vrouw en hond en komen mijn ouders vaak bij ons oud en nieuw vieren. Ik nodig ze voornamelijk uit voor mijn vader. Mijn zus heeft er verder niet zoveel mee.
Ik ben nu een echte freak geworden zonder vuurwerk budget. Een van de eerste keren dat ik mijn bestellingen ging ophalen met de freakacties nam ik mijn vader mee. Die kende het alleen van de verhalen. Die schrok zich een hoedje toen mijn bestelling met een heftruck werd gepakt. Tegenwoordig is het vuurwerk verpakt in dozen. Vroeger was je al een hele bink als je een volle plastix tas had.

Ik laat ook altijd met oud en nieuw mijn vuurwerk trots zien aan mijn vader en merk dat hij er stil van is maar hij maakt zich ook soms meer zorgen wat er op een gegeven moment allemaal in huis ligt, verzekering, brand bladiebla :)

Inmiddels ben ik ook begonnen aan het verzamelen van dummy's, voornamelijk van het vuurwerk van vroeger en moet zeggen dat ik al een goeie plank vol heb op zolder :)
 
Laatst bewerkt:
Hoe kom jij aan je hobby? Geen idee. Maar hoe kom je er van af!!! :d Iemand tips? :d

Zolang ik me kan herinneren heeft vuurwerk mij al geboeid. Thuis moesten ze er niks van hebben. Nu vinden ze het ook wel mooi, maar zo zonde van het geld. Nu je op eigen benen staat kun je daarin gelukkig je eigen keuzes maken. Ik geniet er volop van!
 
Laatst bewerkt:
Hoe kom jij aan je hobby? Geen idee. Maar hoe kom je er van af!!! :d Iemand tips? :d

Zolang ik mee kan herinneren heeft vuurwerk mij al geboeid. Thuis moesten ze er niks van hebben. Nu vinden ze het ook wel mooi, maar zo zonde van het geld. Nu je op eigen benen staat kun je daarin gelukkig je eigen keuzes maken. Ik geniet er volop van!
Daar moet je eigenlijk niet vanaf willen komen maar ergens in de toekomst gaat de overheid je daarbij helpen ;)
 
Vanaf kleins af aan al met ons pa op pad. Van winkel naar winkel elke vitrine 3 keer grondig bekeken. Altijd kleine pakketten gehad. Op een gegeven moment aten we op oudjaarsavond altijd bij opa & oma waar heel de familie bijeen kwam. Vanaf toen altijd met mijn neven vuurwerk afgestoken (mocht toen nog overdags). De lol van het stoken zal altijd blijven!
 
Dit heb ik denk ik te danken aan mijn vader en oom, en denk ik dat ik zonder hen ook wel gek was geworden op het vuurwerk. Van kleins af aan al gefascineerd door het vuurwerk, de folders de showroom. Eindeloos de lokale welkoop/boerenbond bezoeken en maar dummies kijken en de filmpje kijken. Maar dat mijn Vader zelf altijd wel een 100k kocht en mij niet tegenhield in dat ik het ook leuk vond voede het natuurlijk wel.
 
Super tof om te lezen allemaal, leuk ook dat velen echt beseffen waar het vandaan komt.
Mijn pa zegt altijd dat het fout is gegaan toen hij mij in de armen had, kijkend naar het vuurwerk met de jaarwisseling, ik was slechts een halve dag oud.

Altijd al gek geweest van het vuurwerk, stik zenuwachtig, mee naar de winkel, uitzoeken van een groot assortiment (meter pakket) en altijd mocht ik van mijn oom iets uitzoeken dat in de vooravond al afgestoken mocht worden. Mijn oom heeft het wel gevoed en ieder jaar is dat gevoel sterker geworden. Folders kijken, zelf wat aan mogen steken, geweldig gevoel.
Rond 2000/2001 ook het internet op gegaan en toen ging het hard natuurlijk, samenkomen van liefhebbers heeft een tot een mooie hobby gemaakt waarbij ook geweldige vriendschappen zijn ontstaan. Met het opbouwen van VWC heeft de hobby een extra toevoeging gekregen waardoor je echt heel het jaar er op een mooie manier ook mee bezig kan zijn met vele anderen online.
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Back
Bovenaan