Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven. Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een alternatieve webbrowser te gebruiken.
Altijd mijn vrouw als eerste, daarna mijn kinderen. Daarna mijn moeder (die is er elk jaar bij). Zodra ik buiten ben begint de kruitrush en vergeet ik spontaan de goede wensen te uiten, maar ik haal dat de dagen erna wel weer in
Altijd eerst paps, mams, en zuslief. Daarnaast vieren ik en mijn gezin altijd O&N met hetzelfde stel vrienden. Daarmee zijn mijn ouders al >40 jaar goede vrienden, dus ik ken ze ook als mijn broekzak. Dus zij staan ook direct tegelijk met mijn ouders en zus op het programma.
Na de huiskamer geluk te hebben gewenst, gaan we altijd direct naar buiten. Daar komen we vast wel buren tegen. Pas de volgende ochtend gaan we bij opa en oma langs om hen een goed nieuwjaar te wensen. De rest van de familie bellen we eigelijk niet eens.
Eerst volgende werkdag altijd de halve zaak af. Soms kan dat collectief: "dag kantine! Iedereen een gelukkig nieuw jaar!" Maar mijn directe collega's altijd persoonlijk.
Als eerste mijn vuurwerkmaatje pyroteamzuid , nee ff zonder gekheid ... eerst mijn vrouw en de kids, daarna alle vrienden en kenissen en buren die bij ons zijn omdat het op oud en nieuw altijd een zoete inval is. Daarna buiten de rest van de buren en ondertussen zal ik wel weer worden gebeld door tig mensen, maar doordat ik te druk bezig met met mijn hobby vuurwerk zie ik meestal een paar uur later dat ik ben gebeld
ik als eerste mijn moeder (omdat ze er helaas niet meer is )en als het dan 00:01
is en ik de rest ook heb gehad kijk ik ff naar boven en dan gaat het feest los
dit omdat mijn moeder vuurwerk ook prachtig vond
Bij ons in de familie is kennelijk het ritueel om elkaar allemaal geluk te wensen met een hoop zoentjes, het ligt er dus maar net aan wie ik als eerst een kusje mag geven
Als ik eerste vlieg ik m'n vrouw om de hals, daarna, de rest van de aanwezigen, daarna belletje naar m'n ouders. zo om 0.05 naar buiten, onder het stoken, de buren, en de rest die langs komt.
Mijn vader en vriendin bel ik meestal al om half 12 zodat de lijnen niet bezet zijn en daarna richt ik mijn ogen op de klok. Daarna de mensen waarmee we het vieren, en dan iedereen die ik op straat tegenkom. Daarna gaat het vuurwerk de lucht in!