Mijn vader was de enige die mijn passie deelde. Helaas overleed die in 2015. Mijn moeder begreep na jaren uiteindelijk dat er tegen zijn zinloos was, maar overleed in 2017. Me zusje is de enige die me nu nog steunt en begrijpt in de familie qua deze passie, al houd ze zelf niet zo van vuurwerk.
De rest van de familie, wat er nog van over is, heeft er een gruwelijke hekel aan, en laat dat soms ook wel erg duidelijk merken. Maar dat is t voordeel van familie, buiten de gezinssituatie, die kan je gewoon dood-negeren/ontwijken als ze erover beginnen. Wil het immers wel gewoon gezellig houden.
Qua me buren. Ik weet het niet. Aan de ene kant zijn ze er n beetje op tegen. Maar aan de andere kant, in 2015 kwam de hele buurt bij me kijken en gaf me zelfs een staande ovatie. Toen ik wegging uit mijn oude buurt en de eerste jaarwisseling kwam, gaven ze open/oprecht toe mij te missen. Ondertussen heb ik nieuwe buren. En ik weet gewoon niet wat ze ervan vinden, want heb nog geen echte band met ze, en afgelopen jaren ben ik met oud & nieuw niet thuis geweest.
En vrienden, heel simpel, ik kies gewoon de juiste vrienden. De meeste vrienden die ik heb zijn OF dol op vuurwerk OF dol op Oud & Nieuw (vanwege meldingen voor de brandweer). Dus, ja, vrienden kan/mag je immers zelf kiezen. Waar dat natuurlijk niet kan met familie/buren.
Maar goed, uiteindelijk maakt het ook niet echt uit wat anderen vinden. Het gaat erom wat ik er van vind, en ik vind het geweldig. En ik heb een eigenschap waarbij ik mensen ook enthousiast kan maken, of in ieder geval het duidelijk kan maken, dat dit een passie is die niemand mij kan afnemen. Als in, mensen kunnen echt zien hoeveel plezier ik er aan beleeft. (Net als met me fotografie trouwens). (Dit is t enige beetje zelfvertrouwen wat de wereld van me gaat zien xD)