Vroegâh,als de vuurwerk verkoop begon stonden we voor de deur. Met drie oudere broers en een zwager die bij KAT vuurwerk werkte was vuurwerk best een ding in de familie. We woonden ook precies op een mooi, niet te druk kruispunt. Sloffen astronauten en matjes uit elkaar halen...de knal stelde niks voor maar je kon 1000x iets aansteken en dat was veel leuker, het hoefde niet zo hard te knallen. Eigenlijk begonnen we gewoon gelijk met afsteken, drie dagen lang, de politie was niet echt een probleem. In de buurt woonde meneer Schijf. Schijf was een soort politie zonder uniform. Een goede man die respect genoot van de jeugd, uiteraard ook van mij. Vuurwerk afsteken vond hij geen probleem. Zolang je maar op het pleintje bleef of er direct omheen. Je moest niet naar mensen of dieren gooien enz. Ook te vroeg in de ochtend of te laat in de avond afsteken was "verboden". Ongeschreven regels die iedereen wist. Hield je je er niet aan dan kreeg je Schijf achter je aan. Dan was het rennen en als die je had kreeg je een schop voor je donder...We vonden het toen een beetje een nare man, maar respect dat die man had! Tegenwoordig zou ik wel willen dat er in elke wijk een Schijf woonde...
We staken rotjes af tot het donker werd en werden binnen geroepen door moeder. Aangezien we ook een erker hadden ging ik daar nog een paar uur voor het raam zitten om te kijken of er ergens nog een vuurpijl omhoog ging. Zo ging het drie dagen. Om 00.00 uur had ik alleen nog het echte grote vuurwerk. Alle kinderen in de familie kregen ook oud en nieuw geld om vuurwerk te kopen. Van oma 5 gulden, van je peetoom een rijksdaalder. Zo spaarde je je vuurwerk bij elkaar. Uiteraard ging je niet in één keer al het vuurwerk halen. Steeds een beetje, soms zelfs 5 pakjes astronauten. Waren ze al op voordat je thuis kwam. En laat in de avond op de 31e nog even met je broer naar de vuurwerkwinkel voor wat rest dingetjes. Kon je voor goedkoop meekrijgen als je wat onderhandelde, ze kenden ons tenslotte als een soort groot afnemer
. Op de 31e kreeg ik ook nog wat vuurwerk van mijn zwager wat hij meekreeg uit de fabriek in Leiden. Vaak ook een shell kitje en een groot pakket met fonteinen en vuurpijlen. De hele familie kwam bij elkaar en na het toasten ging iedereen de straat op. Het hele kruispunt vol zetten, een machtig moment want ook mijn broers staken dan af. Vaak na een uur was alles al afgelopen, maar we hadden min of meer al drie dagen oud en nieuw gehad...
We staken rotjes af tot het donker werd en werden binnen geroepen door moeder. Aangezien we ook een erker hadden ging ik daar nog een paar uur voor het raam zitten om te kijken of er ergens nog een vuurpijl omhoog ging. Zo ging het drie dagen. Om 00.00 uur had ik alleen nog het echte grote vuurwerk. Alle kinderen in de familie kregen ook oud en nieuw geld om vuurwerk te kopen. Van oma 5 gulden, van je peetoom een rijksdaalder. Zo spaarde je je vuurwerk bij elkaar. Uiteraard ging je niet in één keer al het vuurwerk halen. Steeds een beetje, soms zelfs 5 pakjes astronauten. Waren ze al op voordat je thuis kwam. En laat in de avond op de 31e nog even met je broer naar de vuurwerkwinkel voor wat rest dingetjes. Kon je voor goedkoop meekrijgen als je wat onderhandelde, ze kenden ons tenslotte als een soort groot afnemer
