bonzo26
VWC lid
Na de jaarwisseling 2019/2020 had ik me voorgenomen om niet nog eens zoveel kilometers te rijden om mijn vuurwerk op te halen. De laatste dagen van 2019 tufte ik immers 1.000 kilometers door Nederland. Dit jaar telden alle winkelbezoeken slechts 673 kilometers, maar per toeval ontstond er een nieuw thema. Ondanks dat ik door de jaren heen al behoorlijk wat winkels ben binnengelopen, waren het voor mij dit jaar allemaal nog nooit eerder bezochte winkels.
29 DECEMBER - TOCHT 1 (189km)
De wekker gaat, maar opstaan is lastig. Kort daarna gaat de wekker nog eens, waarna ik na wat gemopper van mijn vrouw slaapdronken opsta. Snel kleren aan, een flesje water, krentenbollen en een zak M&M's (vaste prik ongeacht het tijdstip) gepakt, evenals alle uitgeprinte bonnen voor de komende dagen. Rond 5:35 zat ik in de auto. Het album 'alltimers' op mijn usb aangetikt en terwijl het nummer Runaway Train van Soul Asylum startte kwam de auto in beweging. Met een krentenbol in mijn mond begon de tocht door het donker en de wind naar vuurwerkland in Steenbergen.
In Steenbergen mocht ik rond 6:40 eerst buiten mijn afhaalbon laten zien, waarna ik al snel in de winkel zelf stond tussen een twintigtal andere mensen, die ogenschijnlijk ook te vroeg waren opgestaan. Iedereen hing of stond er net als ik wat gezapig bij, behalve een man met een mutsje op en oorbellen in, die springlevend was en voor mij al snel de eervolle bijnaam 'piraat' kreeg. Ramon was druk, evenals de medewerkers. Zelf vind ik het altijd mooi en aandoenlijk hoe medewerkers hun eerste onwennige meters maken in de winkel. Na forumlid Roald kort gestalkt te hebben (ja, je liep net voor me de deur uit) volgde ik hem al snel en stond ik 20 minuten na binnenkomst ook buiten met 3 Crackling Thunderstorm waaiers van Eurostar in mijn hand.
Daarna was het tijd voor een vuurwerkfeestje in Roosendaal. Toen ik een half uur later in Roosendaal aankwam, bracht mijn navigatiesysteem me in de war. Ik stond ineens voor Vesta vuurwerk, wat kennelijk de buren van Vuurwerkfeestje zijn. Na wat rondjes te hebben gereden in het donker, was ik toch blij verrast uiteindelijk een teken van Vuurwerkfeestje te zien. Er was rond 7:30 niemand in de mooie winkel (behalve het personeel uiteraard). Voordat ik met een Sydney Sunrise, WCKD Warlord, Red blinking mine to big silver spinner en Red to silver spinner naar buiten liep, heb ik nog wel de welverdiende complimenten achtergelaten in deze winkel. De acitiviteit op het forum, de propositie en de service achter de schermen zijn absoluut te waarderen wat mij betreft! Toen ik met een grote zak vuurwerk terug naar de auto liep, kwam ik nog een mevrouw tegen met een 'vuurwerkfeestje polo' aan, die mij de memorabele tekst 'ge kent 't mar binnen hebben' meegaf. En toen weer terug naar huis. Tijdens de rit maakte het donker plaats voor regen en blies de wind me weer terug naar Zuid-Holland.
29 DECEMBER - TOCHT 2 (70km)
Veel tijd voor het aanschouwen van het eerste deel van mijn collectie was er niet, want om 11:30 zat ik alweer in de auto naar Pijnacker om Verbakel vuurwerk met een bezoek te vereren. En ik was niet de enige, die aangetrokken werd door China Red. Het was erg druk in de winkel, maar tegelijkertijd ook perfect georganiseerd met een duidelijk onderscheid tussen het afhalen van bestellingen en de losse verkoop. Mooi ingericht, wat zeker bijdraagt aan de vuurwerkbeleving, parkeren voor de deur en ruim voldoende medewerkers, zodat je nooit lang hoeft te wachten. Naast een kapotte toonbank, waar iedere compound bijna doorheen zakte, viel vooral de drukte bij de losse verkoop me op. Mensen lieten zich in ieder geval niet afschrikken door de sombere weersverwachtingen en snakten kennelijk naar een knallend uiteinde. Samen met een paar ratjes en varkentjes liep ik na 10 minuten alweer de winkel uit met als volgende bestemming Nootdorp.
Tijdens de Black Friday actie kon ik een Head Hunter en een WCKD Warlord niet laten staan bij de Nootdorpse Vuurwerkhal (geen broertje van de hallen in Zoetermeer en Rijswijk). Ondanks dat ik hier ook na 10 minuten weer buiten stond met mijn vuurwerk, ontbrak hier de beleving en vond ik het zelfs een beetje aandoenlijk. Een kleine, niet bijzonder sfeervolle ruimte met een beperkt assortiment, waarbij op ongeveer de helft van de artikelen 'uitverkocht' stond geplakt, deels omdat de verkoop hard was gegaan en deels omdat er veel artikelen waren afgekeurd. Toen ik aan het wachten was op de bestelde artikelen, kwamen er potentiele klanten, die weer omdraaiden als gevolg van het beperkte aanbod. Naja, ik weer door...
...naar het Haantje in Rijswijk, wat geen groter contrast kon zijn. Er werd massaal vuurwerk gekocht en opgehaald bij dit tuincentrum. Ik was onder de indruk van het bestelsysteem, dat zeker overeenkomsten had met de McDonalds. Je meldt je aan, krijgt een bestelnummer en ziet vervolgens op een scherm de voortgang van je bestelling. Iets dat leek op 1) in voorbereiding, 2) wordt gepakt, 3) klaar. Ik was ook onder de indruk van de borden met halve oliebollen bij de afhaalbalie, waar niemand oog voor had bij het ophalen van het vuurwerk. Ik was ook erg onder de indruk van een wat oudere vrouw, die samen met twee jongens met het down-syndroom vuurwerk ophaalde. De smile op de gezichten van die jongens, toen ze met hun zakje de winkel uitliepen, was onbetaalbaar en bezorgde mij een kippenvel moment. Ook heb ik geleerd dat niets is wat het lijkt. Zo zag ik ook een 'brave huismoeder' staan met twee kinderen van ik gok 6 en 8 jaar. Dan denk ik al snel dat er een zak met wondertollen, een meterpakketje en jumping jacks over de toonbank vliegt, maar nee! Er werd een winkelwagen gehaald waarop onder andere twee Hardcore Master compounds (3x144 shots per stuk) met moeite werden gelegd. Een medewerker mocht het zwaarbelaadde wagentje vervolgens naar de auto loodsen. Ik liep erachter aan met een Space Project van Redwire, Cuckoo Cuckoo fonteinen van Funke en mijn bestje aankoop dit jaar: een storm aansteker!
29 DECEMBER - TOCHT 3 (234km)
Wat een verschrikkelijke rit naar Huissen. Het kwam met bakken uit de grijze hemel rond 15:45 's middags. Ik moest even stoppen bij een tankstation om de eetvoorraad weer bij te vullen. Bijzonder dat ik na mijn auto geparkeerd te hebben en 50 meter gelopen te hebben, drijfnat een broodje stond uit te kiezen en een paar Oreo koeken helaas niet kon weerstaan. Mooi, pitoresque dorpje dat Huissen. Smalle straatjes, eenrichtingsverkeer, een parkeerplaats die overvol is en waar 5 auto's staan te wachten op een parkeerplek, die nog vrij moet komen. Na wat rondjes door het dorpje en over de dijk uiteindelijk mijn auto vlakbij Huisman Vuurwerk kunnen parkeren. Al snel liep ik door de kledingrekken en tussen de Chinese lampionnen door naar verreweg het drukste deel van de winkel. Erwin was druk aan het regelen met het resultaat dat er een ge-oliede machine te zien was, die bestond uit gemotiveerd en behulpzaam personeel. Beperkte maar mooi ingerichte ruimte, waarbij het soms een beetje wringen was. Prima geholpen door een medewerker en de 'winkelwagenservice mee naar de auto' valt uitsluitend te prijzen! Helaas ben ik zelf te eigenwijs om hier gebruik van te maken en zie ik mezelf nog steeds als die jonge adonis, die jaren geleden 5x per week naar de sportschool ging. Toen ik echter met mijn Glitter Willow 2 Colorz, 3 Crossette Switch cakes en nog wat klein spul voor de kids naar de auto slenterde, mopperde ik op mijn spierballen, die het al snel lieten afweten. Leuk dat er in dit dorpje nog gegroet wordt op straat. Toen ik mijn begeerde waar bij de auto neerzette, werd ik namelijk (uit medelijden?) keurig begroet door een oude vrouw. Sneu te constateren dat deze slapjanus zonder conditie hijgend en met moeite 'hallo' terug kon zeggen. En toen weer door het donker terug naar huis.
30 DECEMBER - TOCHT 4 (180km)
Mannendag! Mijn zoontje vergezelt me vandaag tijdens de laatste tocht dit jaar. Niet dat hij er veel zin in heeft, maar voor wondertollen is hij bereid de uren in de auto met me te slijten. We rijden - je gelooft het niet - door de regen naar Huizen om daar Vuurwerk bij Patrick op te halen. Weinig parkeerplaats, maar daar houdt het negatieve dan ook wel op. We stonden al snel in een rij met ongeveer twintig mensen met bonnen voor ons, maar toch liep het erg gesmeerd en waren we 15 minuten later al aan de beurt. Met een karton Wicked Whistles, 3 Cairo Crackling cakes en een Scream reden we al snel weer verder richting Almere, maar niet voordat we - heel toepasselijk - nog even getankt hadden bij 'Vlaanderen'.
Sidenote: nu heb ik overal prima ervaringen gehad dit jaar, heb ik overal hardwerkende mensen gezien en allemaal complete bestellingen ontvangen. Maar toch verdient Patrick hier een extra compliment wat mij betreft. De activiteit op het forum (zelfs tijdens de verkoopdagen) en in het bijzonder de service en het meedenken en meebewegen achter de schermen (want ja, we hebben regelmatig op en neer gemaild de afgelopen jaren) zijn van uitzonderlijk niveau. Many thanks!
Bij Dennis en collega's van Vuurwerk Almere Haven was het twintig minuten later een beetje chaotisch in de winkel. Dat lag van horen zeggen deels aan een vertraging van een levering van Evo, maar hier zag ik toch wel wat schoonheidsfoutjes. Zo waren mensen kennelijk niet vooraf op de hoogte gesteld dat de Limited Edition 1 en 3 waren afgekeurd. Dat was een teleurstelling voor hen, maar er waren bovendien ook niet of nauwelijks vervangende artikelen. Wie weet een samenloop van omstandigheden, waarbij ik ook weet dat Dennis doorgaans niet de moeilijkste is en goede oplossingen zoekt en vindt. Echter, als jij de man bent die op 30 december rond 14:30 in de winkel stond met je zoontje, een kort kapsel had, Amsterdams accent liet horen, grijs vest aan had met de groene letters Adidas op de rug en dit leest: ik leefde met je mee! Ik had zelf echter weer geluk en tilde mijn Bushwackers, Popcorn, Berlin en Splitting Stars al vrij snel naar de auto. Door hevige regen reden we weer naar huis, maar zoals het een mannendag betaamt moesten we eerst nog even bij de McDonalds stoppen om te vieren dat we de complete buit weer binnen hadden dit jaar.
Na 673 kilometer rijden en de collectie opgeborgen te hebben, was het tijd om een paar wondertollen aan te steken, als startschot voor een mooie jaarwisseling. Belofte maakt schuld, maar dat was in dit geval niet erg.
29 DECEMBER - TOCHT 1 (189km)
De wekker gaat, maar opstaan is lastig. Kort daarna gaat de wekker nog eens, waarna ik na wat gemopper van mijn vrouw slaapdronken opsta. Snel kleren aan, een flesje water, krentenbollen en een zak M&M's (vaste prik ongeacht het tijdstip) gepakt, evenals alle uitgeprinte bonnen voor de komende dagen. Rond 5:35 zat ik in de auto. Het album 'alltimers' op mijn usb aangetikt en terwijl het nummer Runaway Train van Soul Asylum startte kwam de auto in beweging. Met een krentenbol in mijn mond begon de tocht door het donker en de wind naar vuurwerkland in Steenbergen.
In Steenbergen mocht ik rond 6:40 eerst buiten mijn afhaalbon laten zien, waarna ik al snel in de winkel zelf stond tussen een twintigtal andere mensen, die ogenschijnlijk ook te vroeg waren opgestaan. Iedereen hing of stond er net als ik wat gezapig bij, behalve een man met een mutsje op en oorbellen in, die springlevend was en voor mij al snel de eervolle bijnaam 'piraat' kreeg. Ramon was druk, evenals de medewerkers. Zelf vind ik het altijd mooi en aandoenlijk hoe medewerkers hun eerste onwennige meters maken in de winkel. Na forumlid Roald kort gestalkt te hebben (ja, je liep net voor me de deur uit) volgde ik hem al snel en stond ik 20 minuten na binnenkomst ook buiten met 3 Crackling Thunderstorm waaiers van Eurostar in mijn hand.
Daarna was het tijd voor een vuurwerkfeestje in Roosendaal. Toen ik een half uur later in Roosendaal aankwam, bracht mijn navigatiesysteem me in de war. Ik stond ineens voor Vesta vuurwerk, wat kennelijk de buren van Vuurwerkfeestje zijn. Na wat rondjes te hebben gereden in het donker, was ik toch blij verrast uiteindelijk een teken van Vuurwerkfeestje te zien. Er was rond 7:30 niemand in de mooie winkel (behalve het personeel uiteraard). Voordat ik met een Sydney Sunrise, WCKD Warlord, Red blinking mine to big silver spinner en Red to silver spinner naar buiten liep, heb ik nog wel de welverdiende complimenten achtergelaten in deze winkel. De acitiviteit op het forum, de propositie en de service achter de schermen zijn absoluut te waarderen wat mij betreft! Toen ik met een grote zak vuurwerk terug naar de auto liep, kwam ik nog een mevrouw tegen met een 'vuurwerkfeestje polo' aan, die mij de memorabele tekst 'ge kent 't mar binnen hebben' meegaf. En toen weer terug naar huis. Tijdens de rit maakte het donker plaats voor regen en blies de wind me weer terug naar Zuid-Holland.
29 DECEMBER - TOCHT 2 (70km)
Veel tijd voor het aanschouwen van het eerste deel van mijn collectie was er niet, want om 11:30 zat ik alweer in de auto naar Pijnacker om Verbakel vuurwerk met een bezoek te vereren. En ik was niet de enige, die aangetrokken werd door China Red. Het was erg druk in de winkel, maar tegelijkertijd ook perfect georganiseerd met een duidelijk onderscheid tussen het afhalen van bestellingen en de losse verkoop. Mooi ingericht, wat zeker bijdraagt aan de vuurwerkbeleving, parkeren voor de deur en ruim voldoende medewerkers, zodat je nooit lang hoeft te wachten. Naast een kapotte toonbank, waar iedere compound bijna doorheen zakte, viel vooral de drukte bij de losse verkoop me op. Mensen lieten zich in ieder geval niet afschrikken door de sombere weersverwachtingen en snakten kennelijk naar een knallend uiteinde. Samen met een paar ratjes en varkentjes liep ik na 10 minuten alweer de winkel uit met als volgende bestemming Nootdorp.
Tijdens de Black Friday actie kon ik een Head Hunter en een WCKD Warlord niet laten staan bij de Nootdorpse Vuurwerkhal (geen broertje van de hallen in Zoetermeer en Rijswijk). Ondanks dat ik hier ook na 10 minuten weer buiten stond met mijn vuurwerk, ontbrak hier de beleving en vond ik het zelfs een beetje aandoenlijk. Een kleine, niet bijzonder sfeervolle ruimte met een beperkt assortiment, waarbij op ongeveer de helft van de artikelen 'uitverkocht' stond geplakt, deels omdat de verkoop hard was gegaan en deels omdat er veel artikelen waren afgekeurd. Toen ik aan het wachten was op de bestelde artikelen, kwamen er potentiele klanten, die weer omdraaiden als gevolg van het beperkte aanbod. Naja, ik weer door...
...naar het Haantje in Rijswijk, wat geen groter contrast kon zijn. Er werd massaal vuurwerk gekocht en opgehaald bij dit tuincentrum. Ik was onder de indruk van het bestelsysteem, dat zeker overeenkomsten had met de McDonalds. Je meldt je aan, krijgt een bestelnummer en ziet vervolgens op een scherm de voortgang van je bestelling. Iets dat leek op 1) in voorbereiding, 2) wordt gepakt, 3) klaar. Ik was ook onder de indruk van de borden met halve oliebollen bij de afhaalbalie, waar niemand oog voor had bij het ophalen van het vuurwerk. Ik was ook erg onder de indruk van een wat oudere vrouw, die samen met twee jongens met het down-syndroom vuurwerk ophaalde. De smile op de gezichten van die jongens, toen ze met hun zakje de winkel uitliepen, was onbetaalbaar en bezorgde mij een kippenvel moment. Ook heb ik geleerd dat niets is wat het lijkt. Zo zag ik ook een 'brave huismoeder' staan met twee kinderen van ik gok 6 en 8 jaar. Dan denk ik al snel dat er een zak met wondertollen, een meterpakketje en jumping jacks over de toonbank vliegt, maar nee! Er werd een winkelwagen gehaald waarop onder andere twee Hardcore Master compounds (3x144 shots per stuk) met moeite werden gelegd. Een medewerker mocht het zwaarbelaadde wagentje vervolgens naar de auto loodsen. Ik liep erachter aan met een Space Project van Redwire, Cuckoo Cuckoo fonteinen van Funke en mijn bestje aankoop dit jaar: een storm aansteker!
29 DECEMBER - TOCHT 3 (234km)
Wat een verschrikkelijke rit naar Huissen. Het kwam met bakken uit de grijze hemel rond 15:45 's middags. Ik moest even stoppen bij een tankstation om de eetvoorraad weer bij te vullen. Bijzonder dat ik na mijn auto geparkeerd te hebben en 50 meter gelopen te hebben, drijfnat een broodje stond uit te kiezen en een paar Oreo koeken helaas niet kon weerstaan. Mooi, pitoresque dorpje dat Huissen. Smalle straatjes, eenrichtingsverkeer, een parkeerplaats die overvol is en waar 5 auto's staan te wachten op een parkeerplek, die nog vrij moet komen. Na wat rondjes door het dorpje en over de dijk uiteindelijk mijn auto vlakbij Huisman Vuurwerk kunnen parkeren. Al snel liep ik door de kledingrekken en tussen de Chinese lampionnen door naar verreweg het drukste deel van de winkel. Erwin was druk aan het regelen met het resultaat dat er een ge-oliede machine te zien was, die bestond uit gemotiveerd en behulpzaam personeel. Beperkte maar mooi ingerichte ruimte, waarbij het soms een beetje wringen was. Prima geholpen door een medewerker en de 'winkelwagenservice mee naar de auto' valt uitsluitend te prijzen! Helaas ben ik zelf te eigenwijs om hier gebruik van te maken en zie ik mezelf nog steeds als die jonge adonis, die jaren geleden 5x per week naar de sportschool ging. Toen ik echter met mijn Glitter Willow 2 Colorz, 3 Crossette Switch cakes en nog wat klein spul voor de kids naar de auto slenterde, mopperde ik op mijn spierballen, die het al snel lieten afweten. Leuk dat er in dit dorpje nog gegroet wordt op straat. Toen ik mijn begeerde waar bij de auto neerzette, werd ik namelijk (uit medelijden?) keurig begroet door een oude vrouw. Sneu te constateren dat deze slapjanus zonder conditie hijgend en met moeite 'hallo' terug kon zeggen. En toen weer door het donker terug naar huis.
30 DECEMBER - TOCHT 4 (180km)
Mannendag! Mijn zoontje vergezelt me vandaag tijdens de laatste tocht dit jaar. Niet dat hij er veel zin in heeft, maar voor wondertollen is hij bereid de uren in de auto met me te slijten. We rijden - je gelooft het niet - door de regen naar Huizen om daar Vuurwerk bij Patrick op te halen. Weinig parkeerplaats, maar daar houdt het negatieve dan ook wel op. We stonden al snel in een rij met ongeveer twintig mensen met bonnen voor ons, maar toch liep het erg gesmeerd en waren we 15 minuten later al aan de beurt. Met een karton Wicked Whistles, 3 Cairo Crackling cakes en een Scream reden we al snel weer verder richting Almere, maar niet voordat we - heel toepasselijk - nog even getankt hadden bij 'Vlaanderen'.
Sidenote: nu heb ik overal prima ervaringen gehad dit jaar, heb ik overal hardwerkende mensen gezien en allemaal complete bestellingen ontvangen. Maar toch verdient Patrick hier een extra compliment wat mij betreft. De activiteit op het forum (zelfs tijdens de verkoopdagen) en in het bijzonder de service en het meedenken en meebewegen achter de schermen (want ja, we hebben regelmatig op en neer gemaild de afgelopen jaren) zijn van uitzonderlijk niveau. Many thanks!
Bij Dennis en collega's van Vuurwerk Almere Haven was het twintig minuten later een beetje chaotisch in de winkel. Dat lag van horen zeggen deels aan een vertraging van een levering van Evo, maar hier zag ik toch wel wat schoonheidsfoutjes. Zo waren mensen kennelijk niet vooraf op de hoogte gesteld dat de Limited Edition 1 en 3 waren afgekeurd. Dat was een teleurstelling voor hen, maar er waren bovendien ook niet of nauwelijks vervangende artikelen. Wie weet een samenloop van omstandigheden, waarbij ik ook weet dat Dennis doorgaans niet de moeilijkste is en goede oplossingen zoekt en vindt. Echter, als jij de man bent die op 30 december rond 14:30 in de winkel stond met je zoontje, een kort kapsel had, Amsterdams accent liet horen, grijs vest aan had met de groene letters Adidas op de rug en dit leest: ik leefde met je mee! Ik had zelf echter weer geluk en tilde mijn Bushwackers, Popcorn, Berlin en Splitting Stars al vrij snel naar de auto. Door hevige regen reden we weer naar huis, maar zoals het een mannendag betaamt moesten we eerst nog even bij de McDonalds stoppen om te vieren dat we de complete buit weer binnen hadden dit jaar.
Na 673 kilometer rijden en de collectie opgeborgen te hebben, was het tijd om een paar wondertollen aan te steken, als startschot voor een mooie jaarwisseling. Belofte maakt schuld, maar dat was in dit geval niet erg.
Laatst bewerkt:
