Rubro Vuurwerk - Rubro.nl

Muziek

Eentje van ver voor mijn tijd. Wat een ongelooflijke klasse was Roxy Music in het begin. Bryan Ferry is tesktueel ongenaakbaar. Naast deze Mother of Pearl hadden ze er nog wel een paar parels. Ik weet dat ik in latere jaren vaak dacht: die Bryan met al die goddelijke vrouwen om hem heen, die heeft geleefd als God in Frankrijk. Die heeft zoveel mooie vrouwen gehad, als ik er maar 1% van had gehad...." Ik bleek niet de enige man te zijn die dacht dat Ferry hierin een voorbeeld was, met name ook in zijn hoogtij dagen die ik dus niet mee heb gemaakt.
Wat blijkt: Ferry was heel open over het feit dat daar niks van waar was. Dat hij een enorme stumper was en dichtsloeg als hij dames wilde benaderen. Hij bakte er naar eigen zeggen niks van. In tegenstelling tot Brian Eno, de zeer bekende toetsenist achter de band bij de eerste twee albums. Je kunt je dus vergissen.

Maar als artiest ubercool, die Ferry.

 
Nog eentje, nog wat ouder. Ook hier zelfs drie complete wisselingen in het nummer dat de drie fasen van liefde zal verbeelden. In het begin happy go lucky op zoek, dan vind je haar en doet alles om haar voor je te winnen en als dat is gelukt, vele jaren later kijk je met melancholie terug op hoe fantastisch mooi ze was. Muzikaal zo ijzersterk, tekstueel zo goed en met de juiste intonatie gezongen. De artschool guys waaronder ook Bowie behoorde zette begin jaren zeventig met buitenissige kleding en totaal andere muziek de popwereld op zijn kop.

 
Micks zei:
Hou zelf meer van dit.

Klik om te vergroten...

Oh hou ik ook wel van. Ben al eens naar een Iron Maiden concert gegaan eind jaren tachtig. Een band die ik heel erg kan waarderen. Vooral Life after Death, die LP heb ik hier nog liggen. Mooi! Oke dan, welke band ik mag en ook heel erg om kon lachen zijn de SUicidal Tendencies met dit nummer toch wel als nr 1.
Die tekst en hoe hij het brengt is toch echt pure humor!

 
Even terug naar het thema Roxy Music. Deze is ook wel sinister, grappig ook. Over een man die in een prachtig huis woont, maar net als de zanger van SUicidal tendencies aardig in de war is geraakt. In zijn dreamhome met zwembad drijft een opblaaspop waar hij als een blok is gevallen. De regeltjes tussendoor zijn uiterst sinister. In dat huis van hem is hij gek geworden en aangezien je daar maar het beste kunt gaan bidden, is het er niet erg pluis. Of dat nou door het huis komt of door hem is niet duidelijk...

"In every dreamhome a heartache,
and every step I take,
Takes me further from heaven.
Is there a heaven?
I'd like to think so..."

"Penthouse perfection...
But what goes on?!
What to do there??!
Better..pray there....."

"Inflatable Doll,
My role is to serve you"

en

"Immortal and life size,
my breath is inside you!"

De hele act erbij, de logisch klinkende gestoordheid en de explosie van geluid als het duidelijk helemaal misgaat met hem...Echt van een andere wereld deze muziek wat mij betreft.


Er is tenslotte nog een leuk nummer waarin Ferry beschrijft hoe hij vrouwen benadert tijdens "het jachtseizoen" en ze het bed in lult, ze verwart, ze dumpt maar ze hem eigenlijk gewoon nog steeds ene prima kerel vinden en helemaal geen idee van hebben dat het allemaal zijn opzet was. Daar kan ik erg om lachen...Doet me ook wel erg aan mijzelf en vrienden denken toen we 18-22 waren of zo. Dit was toch eigenlijk wel het uitgangspunt min of meer...

Overigens vind ik ze muzikaal ook ijersterk. Dit intro bij het volgende nummer is voor mij just mindblowing....

"I'll find some,
way of connection,
hiding my intentions,
then I move up CLOSE TO YOU!
I'll use you,
and I'll confuse you....
and then I'll lose you,
Still you won't suspect me...!"

 
Voor mensen die dit niet begrijpen: kijk eens naar films van MArtin Scorsese en dan snap je deze extreem geweldadige dankbetuiging. Heerlijke humor. King Missile...Martin Scorsese.

 
Inloggen of registreren om te reageren.
Back
Bovenaan