31 december 2015
Misschien heb jij wel eens vuurwerk afgestoken voordat dat officieel mocht. Is dat strafbaar? Ja. Maar ach, de politie merkt het vast niet, je wordt nooit opgepakt. Toch? Had ik het even mis.
Samen met een vriend bedacht ik vijf jaar geleden ons meest drieste plan ooit: we zouden grondtolletjes gaan afsteken. Drie uur voordat het echt mocht.
Het plan was volledig waterdicht, dachten we: de één stond op de uitkijk, de ander stak vuurwerk af. Als er politie kwam, zou de uitkijkpost een subtiel seintje geven en zouden we nonchalant weglopen. Vuurwerk? Niet van ons hoor, meneer!
Het ging alleen niet helemaal zoals gepland.
Rokende bosjes
Om te beginnen vliegt er meteen een grondbloem de bosjes in. De bosjes beginnen een klein beetje te roken. Kennelijk trekt rook agenten aan. En wanneer er een patrouillewagen naast ons stopt, gaat het subtiele signaal een beetje fout. Dat bestaat namelijk uit de frase 'OH SHIT POLITIE!'.
Mijn partner-in-crime en ik raken in totale paniek. De gedachten racen door ons hoofd: tegenover ons staan twee volwaardige agenten, geoefend in het oppakken van criminelen. Zij zijn in het bezit van wapens en een politieauto die kan optrekken naar zo'n 250 kilometer per uur. Dus doen we wat het meest logisch is: we zetten het op een sprinten.
Steegjes in
De seconden daarna tikken in een waas voorbij. We rennen harder dan we ooit gedaan hebben. We slaan allerlei steegjes in om onze achtervolgers kwijt te raken. Die doen er ongeveer een halve minuut over om ons op te pakken.
Zodra we de eerstvolgende hoek om gaan, staan ze ons kalmpjes op te wachten. Going somewhere?
Vrij vernederend
Al met al is het vrij vernederend. De agenten hadden niet eens de moeite genomen om hun sirenes aan te zetten. Met alle drama en waardigheid die ik nog over heb, gooi ik het bewijsmateriaal - drie grondbloemen - voor me op de grond en doe ik mijn handen omhoog.
De agenten lachen me uit: je handen hoef je blijkbaar alleen omhoog te doen als je gewapend of gevaarlijk bent, of in een slechte film speelt. Op mij is geen van drieën van toepassing.
'Mijn zoon heeft WAT gedaan?'
Ze beginnen nog harder te lachen als ze bij hun favoriete gedeelte van de klus komen: ze mogen onze ouders bellen om te vertellen dat we gearresteerd zijn.
Ik kan mijn moeder door de telefoon heen horen schreeuwen: 'mijn zoon heeft WAT gedaan?' Hoewel ik al knap zenuwachtig ben vanwege de agenten, is het onder ogen komen van mijn moeder toch wel een van de meest angstaanjagende dingen die ik in mijn leven heb moeten doen. Ik ben nog nooit zo langzaam naar huis gefietst.
Poep scheppen
Kort krijg ik een taakstraf toegewezen. Aangezien al het vuurwerk al opgeruimd is door de gemeentedienst, word ik naar een plaatselijke boerderij gestuurd om klusjes te doen.
Ik kan je vertellen dat de mix van poep scheppen in de stallen en een donderpreek van je ouders heel erg karaktervormend is. Ik ben sindsdien nooit meer opgepakt.
Bron
Misschien heb jij wel eens vuurwerk afgestoken voordat dat officieel mocht. Is dat strafbaar? Ja. Maar ach, de politie merkt het vast niet, je wordt nooit opgepakt. Toch? Had ik het even mis.
Samen met een vriend bedacht ik vijf jaar geleden ons meest drieste plan ooit: we zouden grondtolletjes gaan afsteken. Drie uur voordat het echt mocht.
Het plan was volledig waterdicht, dachten we: de één stond op de uitkijk, de ander stak vuurwerk af. Als er politie kwam, zou de uitkijkpost een subtiel seintje geven en zouden we nonchalant weglopen. Vuurwerk? Niet van ons hoor, meneer!
Het ging alleen niet helemaal zoals gepland.
Rokende bosjes
Om te beginnen vliegt er meteen een grondbloem de bosjes in. De bosjes beginnen een klein beetje te roken. Kennelijk trekt rook agenten aan. En wanneer er een patrouillewagen naast ons stopt, gaat het subtiele signaal een beetje fout. Dat bestaat namelijk uit de frase 'OH SHIT POLITIE!'.
Mijn partner-in-crime en ik raken in totale paniek. De gedachten racen door ons hoofd: tegenover ons staan twee volwaardige agenten, geoefend in het oppakken van criminelen. Zij zijn in het bezit van wapens en een politieauto die kan optrekken naar zo'n 250 kilometer per uur. Dus doen we wat het meest logisch is: we zetten het op een sprinten.
Steegjes in
De seconden daarna tikken in een waas voorbij. We rennen harder dan we ooit gedaan hebben. We slaan allerlei steegjes in om onze achtervolgers kwijt te raken. Die doen er ongeveer een halve minuut over om ons op te pakken.
Zodra we de eerstvolgende hoek om gaan, staan ze ons kalmpjes op te wachten. Going somewhere?
Vrij vernederend
Al met al is het vrij vernederend. De agenten hadden niet eens de moeite genomen om hun sirenes aan te zetten. Met alle drama en waardigheid die ik nog over heb, gooi ik het bewijsmateriaal - drie grondbloemen - voor me op de grond en doe ik mijn handen omhoog.
De agenten lachen me uit: je handen hoef je blijkbaar alleen omhoog te doen als je gewapend of gevaarlijk bent, of in een slechte film speelt. Op mij is geen van drieën van toepassing.
'Mijn zoon heeft WAT gedaan?'
Ze beginnen nog harder te lachen als ze bij hun favoriete gedeelte van de klus komen: ze mogen onze ouders bellen om te vertellen dat we gearresteerd zijn.
Ik kan mijn moeder door de telefoon heen horen schreeuwen: 'mijn zoon heeft WAT gedaan?' Hoewel ik al knap zenuwachtig ben vanwege de agenten, is het onder ogen komen van mijn moeder toch wel een van de meest angstaanjagende dingen die ik in mijn leven heb moeten doen. Ik ben nog nooit zo langzaam naar huis gefietst.
Poep scheppen
Kort krijg ik een taakstraf toegewezen. Aangezien al het vuurwerk al opgeruimd is door de gemeentedienst, word ik naar een plaatselijke boerderij gestuurd om klusjes te doen.
Ik kan je vertellen dat de mix van poep scheppen in de stallen en een donderpreek van je ouders heel erg karaktervormend is. Ik ben sindsdien nooit meer opgepakt.
Bron
.
