Bij ons in de familie stikt het van de 65 plussers die helemaal gek zijn van vuurwerk. ikzelf ben 37, en vuurwerk is mij letterlijk met de paplepel ingegoten. Het is ook een beetje van generatie op generatie overgegaan. Ik ben van indonesische afkomst en veel indos gebruikten vuurwerk vroeger om boze geesten weg te jagen...dat is in de loop der jaren natuurlijk veranderd, maar de vuurwerktraditie is er altijd gebleven.
Met name de 100.000 knallers mogen bij ons niet ontbreken. vanaf dat ik mij kan herinneren word er vanaf zes uur s avonds elk uur een afgestoken...en om twaalf uur een stuk of drie a vier. Mijn opa legde de rollen altijd een dag op of tegen de verwarming in de huiskamer, of voor de open haard...dan knallen ze beter zei hij altijd...kan je nu niet meer voorstellen dat dat nog gebeurd haha. Meestal rond een uur of drie in de middag werd alles uitgepakt en werden de rollen in de huiskamer uitgerold en gingen we met heel de familie rollen aan elkaar knopen, gillende keukenmeiden erin knopen, nitraten erin etc. Frappante was ook altijd dat iedereen daar dan ook vrolijk bij stond te roken...maar ja dat gebeurt nu natuurlijk niet meer.
Wel worden de rollen nog steeds elk jaar een paar dagen voor oud en nieuw uitgerold in de woonkamer... eigenlijk is het nu niet meer nodig (helemaal niet als je zena rollen hebt die in plastic zitten), maar de echte 100.000 knallers (ook die huidige van triplex) waren en zijn kwalitatief niet altijd super. en aangezien wij de rollen altijd ophangen (hier hebben we een speciale paal voor) is er mij vanaf jongs af aan ingestampt dat de rollen altijd gecontroleerd moeten worden en om de halve meter voor de zekerheid met katoenwol verstevigd dienen te worden....dus dat doen we nu dus nog steeds, al is het nu meer een vorm van voorpret geworden...
In onze straat was het ook altijd een soort wedstrijd tegen twee andere indo families...dus elk jaar moest het meer, groter en beter zijn....
Helaas is alles wel minder geworden toen mijn opa overleden is.... zijn twee dochters (mijn moeder en mijn tante) die ook allebij vuurwerkgek zijn hebben de traditie vervolgens overgenomen al dan niet in een wat afgeslankte vorm. Helaas viel mijn tante een jaar of vijf geleden ook af en ben ik er op ingesprongen samen met mijn moeder. Het meerendeel koop, knoop en knutsel ik nu zelf omdat mijn moeder inmiddels ook de 70 nadert, maarnog steeds rijd zij elk jaar stug naar belgie om flink wat vuurwerk in te slaan. Gelukkig is er nu ook weer een nieuwe generatie en die raken weer in de ban van vuurwerk door mijn moeder en ik...dus zo blijft de traditie een beetje in leven.
Elk uur een 100.000 knaller zit er nu alleen niet meer in, dat is bijna niet meer te betalen...maar nog steeds zorgen we ervoor dat er elk jaar minimaal drie a vijf zijn. En voor de kids doen we rond 8 uur de laatste jaren nu ook altijd vuurwerk afsteken, tegenwoordig gecombineerd met grote cakes, compounds en wat spullen die...uhm... niet hier te koop zijn zeg maar.. En ondanks dat het allemaal extreem duur is, word het elk jaar toch weer meer en meer. dat is meteen ok wel een nadeel hier, omdat als ik alleen ga shoppen of samen met mijn moeder, we beiden geen grenzen kennen. als ik iets in mijn hoofd heb (vaak weet ik precies wat ik wanneer en hoe laat en in welke volgorde wil afsteken) dan moet ik het gewoon hebben.
Maar oke, gelukkig leggen een paar familieleden ook altijd wel wat geld in en hebben we meestal
samen een budget rond de 2000 a 3000 euro te besteden. Toch denk ik na afloop altijd: volgend jaar toch wat meer kopen
Maar oke, het ging hier natuurlijk om de leeftijd en ik zit hier een heel verhaal neer te pennen haha, maar bij ons in de familie heeft bijna iedereen dus tot aan hun dood vuurwerk gemaakt, geregen (aan elkaar geknoopt) en afgestoken...Het begint vanaf vijf a zes jaar tot dus nu mijn ouders die rond de 70 zijn, al merk ik wel dat met name mijn moeder steeds vaker mij het vuurwerk af laat steken (komt ook omdat ze snachts geen kil ziet).
De voorpret begint meestal ergens in september, soms wat eerder. Dan word mijn moeder al zenuwachtig en gaat vragen wat ik dit jaar kan regelen en wanneer ik dat weet, anders raakt ze in paniek en weet ze niet wat ze zelf nog moet kopen...altijd een heel gedoe hier, normaal verreken die indos nooit een spier, maar als het hier om vuurwerk gaat worden ze hier helemaal hyper...
Op oudjaar zelf valt er met mijn moeder en vooral met mijn tante geen gesprek meer te knopen..die lopen dan heel de middag en avond zenuwachtig op en neer te lopen en bij elke knal die ze horen lopen ze naar het raam of zelfs naar buiten.... en oh wee als er iemand in de buurt een 100.000 knaller afsteekt...dan is het oorlog en moet er bij ons ook meteen een worden afgestoken...levert altijd de nodige hilariteit en hectiek op.... vroeger vond ik het soms wel eens vervelend...maar nu mis ik het als het er niet is...en wil die hectiek dus nu ook doorgeven aan de nieuwe generatie haha.
Maar oke, zoals ik in de reacties hier al heb kunnen lezen is het dus absoluut niet leeftijdsgebonden en genieten vele generaties, jong en oud (nog steeds) van vuurwerk.
