Wat een verhalen, heerlijk!
Ik ben nu zelf 30, mijn vader is 57, en die heeft altijd een bloedhekel aan vuurwerk gehad. hij vond het zonde van het geld, en overschatte het gevaar van consumentenvuurwerk echt enorm..
Nee dan mijn moeder. Die is nu 55, en zij is degene van wie ik het virus heb overgenomen.
Ze verteld nog steeds enthousiast over hoe ze vroeger met vriendjes en vriendinnetjes weken aan het stoken was met slechts een beperkt budget.
Ik denk dat ik rond de 10 jaar oud was toen ik voor het eerst zelf vuurwerk uit mocht zoeken.
Dan maakten we een bestellijst, en begon mijn vader al snel te mopperen dat het te duur werd, waarop mijn moeder sussend op hem in begon te praten 'Ach joh, laat die jochies toch plezier maken.' 'Als die jochies daar nou schik in hebben, da's toch mooi om te zien?'
Na een aantal jaar werden er zelfs standaard 2 bestellijsten gemaakt. Eentje die pa te zien kreeg, en eentje die pa niet te zien kreeg. Prachtige herinneringen.
Ik ik heb ook nog een zusje, die nu 12 is, en ook zij is aangestoken met het virus.
En dit jaar word weer de eerste keer sinds een jaar of 5 dat ik het bij moeders vier,
ze kijkt er al helemaal naar uit, en vroeg zelfs of ik voor haar ook wat potten mee kon bestellen zodat ze ook mee kon stoken.
Zin an!