Wat was het eerste vuurwerk dat je hebt gekocht en/of afgestoken ?
- Topic starter omepje
- Startdatum
- Status
Dat moet iets zijn uit een meterpakket wat mn vader kocht. Weelderige handel van de vrachtwagenchauffers toen.
Zelf heb ik als eerste de welbekende astronauten, babypijlen etc gekocht.
Zelf heb ik als eerste de welbekende astronauten, babypijlen etc gekocht.
bonzo26
VWC lid
Heimwee aan die goede, oude tijd. Onderstaande (met dank aan het vuurwerkmuseum) was mijn eerste aankoop. Wat was dat genieten, met name de Rocket pijltjes.
https://www.vuurwerkmuseum.nl/images/phocagallery/Nederland/Diversen/80s/pakket_ast2_ast5.jpg
https://www.vuurwerkmuseum.nl/images/phocagallery/Nederland/Diversen/80s/pakket_ast2_ast5.jpg
MikosjePyro
VWC lid
Toverfonteinen!!!
Ja dit was ook mijn eerst vuurwerk en dit jaar weer besteld bij vuurwerk Almere haven
Kijk er stiekem best wel naar uit
knallertjeee
VWC lid
Dat zullen hier ook de astronauten, babypijlen, grondbloemen en jumping Jacks zijn. Wat een prachtige tijden hebben toen beleefd met de jongens uit de buurt zeg.
Adnoctum
VWC lid
Het begon eind jaren 80 begin 90 dat ik met mijn vader naar een klein klus winkeltje in Den Haag ging om een pakketje vergelijkbaar met onderstaand te halen.
Hierna in de jaren 90 kocht ik eigenlijk wel ieder jaar sloffen kanonslagen “shissing” en ook onderstaande pijltjes was ik helemaal gek van
Hierna in de jaren 90 kocht ik eigenlijk wel ieder jaar sloffen kanonslagen “shissing” en ook onderstaande pijltjes was ik helemaal gek van
vuurwerkfreakk
VWC lid
Dat moeten grondbloemen zijn geweest! 
\_niels_/
VWC lid
Nog maar een verhaaltje van vorig jaar opgedoken:
Hoewel ik prima klok kan kijken en het antwoord op de vraag best weet, stel ik hem toch; “Mama, mogen we al??”. Terwijl mijn zusje nog rustig ligt te slapen ben ik om half 9 mijn bed uit gesprongen en sta ik al een uur te springen van de adrenaline. Het is half 10 op oudejaarsdag en vandaag is de eerste keer dat ik écht vuurwerk af ga steken. Hier en daar klinkt al regelmatig een knal van de jongens, meisjes, mannen en vrouwen die zich niet meer in kunnen houden. Ik heb zelf al een cake de lucht in horen gaan! “Zonde, dan zie je toch niets van het effect…”, dacht ik bij mezelf, op die leeftijd nog niet wetende dat er ook knalcakes bestaan die prima overdag afgestoken kunnen worden. Regelmatig ren ik van het raam aan de voorkant naar het raam aan de achterkant van het huis en terug om maar elke knal en elk rookwolkje te kunnen zien. Daarbij een aantal keren struikelend over onze katten die meer van slag zijn door mijn geren dan door het geluid van buiten. “Nog heel even wachten,” antwoord mijn moeder lachend, “ga anders het vuurwerk maar vast ophalen.”
2 dagen eerder ben ik samen met mijn vader (die nu nog in bed ligt omdat hij nachtdienst heeft gehad) naar de Intratuin gereden. Ik heb mij ogen uitgekeken bij de prachtige etalage waar dummies in alle kleuren, maten en vormen tentoon gesteld stonden en watertandend gekeken naar wat andere mensen mee naar huis namen. Gelukkig was het lekker druk en mochten we dus even wachten, waardoor ik een goed excuus had om de collecties van alle jongeren, huisvaders en vuurwerkfreaks te bewonderen die voorbij kwamen. Ondanks dat wij een van de kleinere bestellingen plaatsen ben ik er zeer tevreden over. Het Family Pakket van Schuurmans hebben we gekocht. Voor een klein prijsje een erg leuk pakket en heel wat lontjes om aan te steken. De jaren ervoor heb ik mij prima vermaakt met het kindervuurwerk maar dit is toch wel net iets mooier, ECHT vuurwerk!
Na een goed beargumenteerd betoog over waarom de kast op mijn slaapkamer de aller, aller, aller veiligste plaats in huis is om vuurwerk te bewaren kreeg ik toestemming om het pakket mee naar boven te nemen en elk uur dat mijn ogen open waren heb ik het pakket wel een keer van onder tot boven bewonderd. Door de spanning voor de dag die er aan zat te komen zijn mijn ogen die dagen heel wat uren open geweest en die oudejaarsochtend weet ik dus precies wat er allemaal in het pakket zit. En heb ik bovendien al helemaal uitgedacht in welke volgorde en wanneer alles afgestoken moet worden. Al het siervuurwerk uiteraard ’s avonds, de pijlen vlak na middernacht. En de babypijltjes, rotjes en luchthuilers? Ja, die ga ik zo meteen dus af steken, maar wat duurt een half uur dan nog lang!
Zo stil mogelijk, om mijn vader niet wakker te maken, loop ik de trap op om het Family Pakket uit de kast te halen. Alsof het van porselein is loop ik er weer de trap mee af en leg ik het voorzichtig op de kamertafel. Na een kwartiertje wachten open ik de verpakking al vast en komt de geur van kruit me tegemoet, wat ruikt dat lekker zeg! Om 5 voor 10 is het dan zover, we trekken onze jassen aan en gaan naar buiten. Daar wordt er inmiddels al flink op los geknald en het ruikt dan ook al direct naar vuurwerk als de deur open gaat.
Het aansteeklont wordt vast aangestoken en klokslag 10 uur zijn we er helemaal klaar voor. De babypijltjes zijn het best vertegenwoordigd in het pakket en daar gaan er dus eerst een paar van de lucht in. Bierflesje neerzetten, babypijltje erin. Het aansteeklont komt dichter bij het lontje, even draaien om het heetste puntje van het aansteeklont tegen het groene lontje te krijgen… Vonken spuiten naar beneden, ik maak dat ik weg kom, het lontje verdwijnt in het plastic hulsje… En dan schiet het pijltje luid fluitend de lucht in, tot ongekende hoogte! Heerlijk, die sjoef bij het opstijgen, het gefluit, en de rookpluim die in het windstille weer goed het spoor laat zien wat het stukje vuurwerk zojuist heeft afgelegd. Dat smaakt naar meer, en terwijl de rookpluim nog bezig is met langzaam wegdrijven gaat het volgende pijltje in de fles.
De gebeurtenissen herhalen zich en als ook het tweede pijltje het luchtruim heeft gekozen (om vervolgens in de tuin van de buurman het aardoppervlak weer op te zoeken, oeps) zijn de rotjes aan de beurt. Met een glimlach van oor tot oor scheur ik het rode papier van het eerste pakje rotjes. Worstelend met het afval en de 10 Astronauten die uit het pakje komen rollen glippen er een paar rotjes door mijn vingers en vallen op de grond. Even ben ik bang dat mijn begeerde vuurwerk vies wordt of beschadigd, maar ik besef me al snel dat dat, gezien de aanstaande ontploffing ervan, eigenlijk niet zo’n probleem is.
Mijn vader heeft me de vorige dag verteld dat je een rotje neer moet leggen, dan aan moet steken en flink afstand moet nemen. Dat doe ik dan ook braaf en na kort gesis van het lontje knalt de eerste Astronaut uit elkaar, een klein wolkje van snippertjes en een rookpluimpje achterlatend. Mijn moeder reageert verbaast op wat ik doe. “Wat doe jij nou? Die kun je toch gewoon uit je hand weggooien?” Hmm, mijn moeder is dus blijkbaar rebelser dan mijn vader, dat had ik toch niet verwacht. “Doe eens dan?” zeg ik tegen haar, toch wel een beetje twijfelend omdat mijn vader mij zo op het hart had gedrukt de knallers neer te leggen. Ze steekt een rotje aan en met een prachtige boog komt die een eindje verderop neer. Daar rolt hij nog even door maar voordat hij uitgerold is heeft het lontje het kruit bereikt, klinkt de volgende knal en vliegen de resten weer in het rond. Ow, dat gaat prima zie ik al, en een paar tellen later verlaat er ook een Astronaut, met brandend lontje, mijn hand. Enkele seconden later klinkt de derde knal en op dat moment weet ik het zeker, er is weinig mooier dan dit…
Hoewel ik prima klok kan kijken en het antwoord op de vraag best weet, stel ik hem toch; “Mama, mogen we al??”. Terwijl mijn zusje nog rustig ligt te slapen ben ik om half 9 mijn bed uit gesprongen en sta ik al een uur te springen van de adrenaline. Het is half 10 op oudejaarsdag en vandaag is de eerste keer dat ik écht vuurwerk af ga steken. Hier en daar klinkt al regelmatig een knal van de jongens, meisjes, mannen en vrouwen die zich niet meer in kunnen houden. Ik heb zelf al een cake de lucht in horen gaan! “Zonde, dan zie je toch niets van het effect…”, dacht ik bij mezelf, op die leeftijd nog niet wetende dat er ook knalcakes bestaan die prima overdag afgestoken kunnen worden. Regelmatig ren ik van het raam aan de voorkant naar het raam aan de achterkant van het huis en terug om maar elke knal en elk rookwolkje te kunnen zien. Daarbij een aantal keren struikelend over onze katten die meer van slag zijn door mijn geren dan door het geluid van buiten. “Nog heel even wachten,” antwoord mijn moeder lachend, “ga anders het vuurwerk maar vast ophalen.”
2 dagen eerder ben ik samen met mijn vader (die nu nog in bed ligt omdat hij nachtdienst heeft gehad) naar de Intratuin gereden. Ik heb mij ogen uitgekeken bij de prachtige etalage waar dummies in alle kleuren, maten en vormen tentoon gesteld stonden en watertandend gekeken naar wat andere mensen mee naar huis namen. Gelukkig was het lekker druk en mochten we dus even wachten, waardoor ik een goed excuus had om de collecties van alle jongeren, huisvaders en vuurwerkfreaks te bewonderen die voorbij kwamen. Ondanks dat wij een van de kleinere bestellingen plaatsen ben ik er zeer tevreden over. Het Family Pakket van Schuurmans hebben we gekocht. Voor een klein prijsje een erg leuk pakket en heel wat lontjes om aan te steken. De jaren ervoor heb ik mij prima vermaakt met het kindervuurwerk maar dit is toch wel net iets mooier, ECHT vuurwerk!
Na een goed beargumenteerd betoog over waarom de kast op mijn slaapkamer de aller, aller, aller veiligste plaats in huis is om vuurwerk te bewaren kreeg ik toestemming om het pakket mee naar boven te nemen en elk uur dat mijn ogen open waren heb ik het pakket wel een keer van onder tot boven bewonderd. Door de spanning voor de dag die er aan zat te komen zijn mijn ogen die dagen heel wat uren open geweest en die oudejaarsochtend weet ik dus precies wat er allemaal in het pakket zit. En heb ik bovendien al helemaal uitgedacht in welke volgorde en wanneer alles afgestoken moet worden. Al het siervuurwerk uiteraard ’s avonds, de pijlen vlak na middernacht. En de babypijltjes, rotjes en luchthuilers? Ja, die ga ik zo meteen dus af steken, maar wat duurt een half uur dan nog lang!
Zo stil mogelijk, om mijn vader niet wakker te maken, loop ik de trap op om het Family Pakket uit de kast te halen. Alsof het van porselein is loop ik er weer de trap mee af en leg ik het voorzichtig op de kamertafel. Na een kwartiertje wachten open ik de verpakking al vast en komt de geur van kruit me tegemoet, wat ruikt dat lekker zeg! Om 5 voor 10 is het dan zover, we trekken onze jassen aan en gaan naar buiten. Daar wordt er inmiddels al flink op los geknald en het ruikt dan ook al direct naar vuurwerk als de deur open gaat.
Het aansteeklont wordt vast aangestoken en klokslag 10 uur zijn we er helemaal klaar voor. De babypijltjes zijn het best vertegenwoordigd in het pakket en daar gaan er dus eerst een paar van de lucht in. Bierflesje neerzetten, babypijltje erin. Het aansteeklont komt dichter bij het lontje, even draaien om het heetste puntje van het aansteeklont tegen het groene lontje te krijgen… Vonken spuiten naar beneden, ik maak dat ik weg kom, het lontje verdwijnt in het plastic hulsje… En dan schiet het pijltje luid fluitend de lucht in, tot ongekende hoogte! Heerlijk, die sjoef bij het opstijgen, het gefluit, en de rookpluim die in het windstille weer goed het spoor laat zien wat het stukje vuurwerk zojuist heeft afgelegd. Dat smaakt naar meer, en terwijl de rookpluim nog bezig is met langzaam wegdrijven gaat het volgende pijltje in de fles.
De gebeurtenissen herhalen zich en als ook het tweede pijltje het luchtruim heeft gekozen (om vervolgens in de tuin van de buurman het aardoppervlak weer op te zoeken, oeps) zijn de rotjes aan de beurt. Met een glimlach van oor tot oor scheur ik het rode papier van het eerste pakje rotjes. Worstelend met het afval en de 10 Astronauten die uit het pakje komen rollen glippen er een paar rotjes door mijn vingers en vallen op de grond. Even ben ik bang dat mijn begeerde vuurwerk vies wordt of beschadigd, maar ik besef me al snel dat dat, gezien de aanstaande ontploffing ervan, eigenlijk niet zo’n probleem is.
Mijn vader heeft me de vorige dag verteld dat je een rotje neer moet leggen, dan aan moet steken en flink afstand moet nemen. Dat doe ik dan ook braaf en na kort gesis van het lontje knalt de eerste Astronaut uit elkaar, een klein wolkje van snippertjes en een rookpluimpje achterlatend. Mijn moeder reageert verbaast op wat ik doe. “Wat doe jij nou? Die kun je toch gewoon uit je hand weggooien?” Hmm, mijn moeder is dus blijkbaar rebelser dan mijn vader, dat had ik toch niet verwacht. “Doe eens dan?” zeg ik tegen haar, toch wel een beetje twijfelend omdat mijn vader mij zo op het hart had gedrukt de knallers neer te leggen. Ze steekt een rotje aan en met een prachtige boog komt die een eindje verderop neer. Daar rolt hij nog even door maar voordat hij uitgerold is heeft het lontje het kruit bereikt, klinkt de volgende knal en vliegen de resten weer in het rond. Ow, dat gaat prima zie ik al, en een paar tellen later verlaat er ook een Astronaut, met brandend lontje, mijn hand. Enkele seconden later klinkt de derde knal en op dat moment weet ik het zeker, er is weinig mooier dan dit…
spanischcracker
VWC lid
Bij de plaatselijke GBV-dealer: kanonslagen,babypijlen, grondbloemen en jumping jacks. Dat was het volgens mij wel de eerste keer.
Daarna kwamen er elke keer wat extra dingetjes Bij zoals tolle lola's, asian Thunders, fantasy kanonslagen, fonteinen en wat proline spul. Ook de sier pakketen met fonteinen, pijlen, kaarsen en 7 Shots potjes van gbv heeeeeel veel gehad.
Daarna kwamen er elke keer wat extra dingetjes Bij zoals tolle lola's, asian Thunders, fantasy kanonslagen, fonteinen en wat proline spul. Ook de sier pakketen met fonteinen, pijlen, kaarsen en 7 Shots potjes van gbv heeeeeel veel gehad.
Richardus
VWC lid
Ik kan me nog herinneren dat m'n vader me al heel vroeg (kleuter?) meenam naar z'n favo fietsenboer in dorp, waar dan een grote jongen (12 jaar ofzo) al met een mok koffie rondliep. Ik zie nog hoe we naar achter liepen, trappetje op, naar de balie, om daar een lijstje in te vullen. Het vuurwerk dat ik als vroegste voor me zie zijn het vuurtorentje, de kleine stickless raketjes, en de klimmende panda. De gouwe ouwe meterpakketten, het beste dat je kon krijgen, maar die kwamen zelfs pas later, geloof ik.
Van een paar jaar later zie ik me als jochie nog achter het bureau zitten, krantje, en jumping jacks uit elkaar halen (die ik me nog over het dak van het huis zie schieten, topspul destijds), en ratelbanden, om meer te stoken te hebben. Zie nog de gouwe ouwe woodpeckers voor me ook, en de xl kanonslagen die écht hard gingen. Daar had ik dan 3 pakjes van kunnen kopen, en van de astro's of shisings was ik al blij als ik daar 10 pakjes van had. En zúinig erop!!
Toen kwamen de batterijen van 200gr. Velting in Sauwerd was hofleverancier. Ik zie nog voor het eerst het kastje in de hal volstaan met dat spul. 15mm 64sh denk ik, en nog eentje, klein spul nog, en tróts dat ik was. Voor, buiten de tuin, precies tussen de bomen richtend, het eerste echte grote professionele luchtvuurwerk. Geweldig was dat.
Het was ook toen dat het kleine vuurwerk in kwaliteit minder werd omdat natuurlijk duidelijk werd voor de importeurs waar het geld zat. Groter werd groter, kleiner werd slechter. Gelukkig ben ik van het kleine net zo blijven genieten als het grote, al is het zoeken naar kwaliteit geworden als naar een speld in een hooiberg. De kwaliteit van vroeger in het kleine spul is er gewoonweg NIET. Niet alleen dankzij de onwil van de importeurs omdat er geen geld in zit en enkel de papa's met de kids mee moet lokken, maar natuurlijk minstens zo dankzij de absurde regelgeving van ILT met hun RACT. Mooie kindertijden, die alle kinderen hadden kunnen hebben, hard om zeep gebracht. Nu moeten die kinderen het doen met Cobra's en zwaarder, shells enzo. Andere tijden.
Van een paar jaar later zie ik me als jochie nog achter het bureau zitten, krantje, en jumping jacks uit elkaar halen (die ik me nog over het dak van het huis zie schieten, topspul destijds), en ratelbanden, om meer te stoken te hebben. Zie nog de gouwe ouwe woodpeckers voor me ook, en de xl kanonslagen die écht hard gingen. Daar had ik dan 3 pakjes van kunnen kopen, en van de astro's of shisings was ik al blij als ik daar 10 pakjes van had. En zúinig erop!!
Toen kwamen de batterijen van 200gr. Velting in Sauwerd was hofleverancier. Ik zie nog voor het eerst het kastje in de hal volstaan met dat spul. 15mm 64sh denk ik, en nog eentje, klein spul nog, en tróts dat ik was. Voor, buiten de tuin, precies tussen de bomen richtend, het eerste echte grote professionele luchtvuurwerk. Geweldig was dat.
Het was ook toen dat het kleine vuurwerk in kwaliteit minder werd omdat natuurlijk duidelijk werd voor de importeurs waar het geld zat. Groter werd groter, kleiner werd slechter. Gelukkig ben ik van het kleine net zo blijven genieten als het grote, al is het zoeken naar kwaliteit geworden als naar een speld in een hooiberg. De kwaliteit van vroeger in het kleine spul is er gewoonweg NIET. Niet alleen dankzij de onwil van de importeurs omdat er geen geld in zit en enkel de papa's met de kids mee moet lokken, maar natuurlijk minstens zo dankzij de absurde regelgeving van ILT met hun RACT. Mooie kindertijden, die alle kinderen hadden kunnen hebben, hard om zeep gebracht. Nu moeten die kinderen het doen met Cobra's en zwaarder, shells enzo. Andere tijden.
vuurwerkfreakk
VWC lid
Een kostelijk vermaak om vooral die uitgebreide verhalen door te lezen, waarvoor dank!
- Status