Bent u tegenwoordig ook zo opgelucht als Sinterklaas weer in de stad is zonder dat er zich een veldslag heeft afgespeeld? Ik wel.
Want ja beste mensen, zo treurig is het inmiddels gesteld in ons prachtige rijke landje. Hoe beter het ons gaat, hoe meer tijd wij lijken te hebben voor verontwaardigde actie rond zaken als een oubollig kinderfeest. Laat ik nu de huid niet verkopen voordat de beer geschoten is, maar ik verwacht dit jaar geen strubbelingen meer over dit onderwerp in Utrecht.
Of het met de eveneens jaarlijks terugkerende discussie rond de het afsteken van vuurwerk ook zo gladjes zal verlopen, moet nog blijken. Ik moest gisteren toch wel even gniffelen toen ik in deze krant las dat ons geacht stadsbestuur bezig is met het onderzoeken van de animo voor een grote stedelijke vuurwerkshow. Mind you, het is al half november! En stel dat de animo er is, dan volgt een onderzoek naar 'financiën, veiligheid en locatie'!
Met een beetje mazzel is er half maart een ei gelegd. En dan te bedenken dat dezelfde discussie al sinds jaar en dag in de Utrechtse politiek wordt gevoerd. Dat ei had al even gelegd kunnen zijn. Dit getrut doet erg denken aan de eveneens steeds terugkerende vraag om feestpleinen waar samen naar voetbal gekeken kan worden tijdens een EK of WK. Slechts een belabberd Oranje hielp ons college uit de brand dit jaar.
Zoals u mij kent, ben ik heel erg tegen verboden en geboden. Als een hele straat geen vuurwerk wenst af te steken omdat daar allemaal aanhangers van GroenLinks en de Partij voor de Dieren wonen: prima. Dan is dat vanzelf een vuurwerkvrije zone.
Dat laat onverlet dat ik wel een voorstander ben van positieve actie om de vermindering van vuurwerkoverlast te beïnvloeden. Dus kom maar door met die show. En sinds kort hebben we daar de perfecte plek voor in Utrecht: het Berlijnplein boven op de A2. Lekker centraal gelegen, groot genoeg voor iedereen, en een blind paard kan er geen schade aanrichten. En als ze een beetje knappe pijlen afschieten, hoef je er niet eens het huis voor uit, zo hoog is het daar. Wie weet lukt het voor 2020.
Bron
Want ja beste mensen, zo treurig is het inmiddels gesteld in ons prachtige rijke landje. Hoe beter het ons gaat, hoe meer tijd wij lijken te hebben voor verontwaardigde actie rond zaken als een oubollig kinderfeest. Laat ik nu de huid niet verkopen voordat de beer geschoten is, maar ik verwacht dit jaar geen strubbelingen meer over dit onderwerp in Utrecht.
Of het met de eveneens jaarlijks terugkerende discussie rond de het afsteken van vuurwerk ook zo gladjes zal verlopen, moet nog blijken. Ik moest gisteren toch wel even gniffelen toen ik in deze krant las dat ons geacht stadsbestuur bezig is met het onderzoeken van de animo voor een grote stedelijke vuurwerkshow. Mind you, het is al half november! En stel dat de animo er is, dan volgt een onderzoek naar 'financiën, veiligheid en locatie'!
Met een beetje mazzel is er half maart een ei gelegd. En dan te bedenken dat dezelfde discussie al sinds jaar en dag in de Utrechtse politiek wordt gevoerd. Dat ei had al even gelegd kunnen zijn. Dit getrut doet erg denken aan de eveneens steeds terugkerende vraag om feestpleinen waar samen naar voetbal gekeken kan worden tijdens een EK of WK. Slechts een belabberd Oranje hielp ons college uit de brand dit jaar.
Zoals u mij kent, ben ik heel erg tegen verboden en geboden. Als een hele straat geen vuurwerk wenst af te steken omdat daar allemaal aanhangers van GroenLinks en de Partij voor de Dieren wonen: prima. Dan is dat vanzelf een vuurwerkvrije zone.
Dat laat onverlet dat ik wel een voorstander ben van positieve actie om de vermindering van vuurwerkoverlast te beïnvloeden. Dus kom maar door met die show. En sinds kort hebben we daar de perfecte plek voor in Utrecht: het Berlijnplein boven op de A2. Lekker centraal gelegen, groot genoeg voor iedereen, en een blind paard kan er geen schade aanrichten. En als ze een beetje knappe pijlen afschieten, hoef je er niet eens het huis voor uit, zo hoog is het daar. Wie weet lukt het voor 2020.
Bron