Deel 1
“We waited all through the year... for the day to appear.” Met Bryan Adams zijn kerstliedje aan op Youtube zit Gijs met een ijskoud cola’tje achter de computer. We schrijven vandaag 31 Augustus 2012, om precies te zijn half twaalf ’s avonds. Op zijn tabbladen staan AVP, VWC, en Youtube geopend. Nog een klein half uurtje, tot het seizoen officieel weer begint. Met de opening van AVP en de opening van de countdown op VWC, zit de sfeer er zometeen gelijk goed in. Op MSN zit Gijs te praten met zijn mede vuurwerkverslaafde vrienden: Paul, Thijs, en Dion. Ook zij kunnen niet meer wachten op het nieuwe vuurwerkseizoen en zijn allen actief op de bekende vuurwerkfora.
“Wat een geweldige demo van Rubro was dat dinsdag.” Zegt Gijs tegen Paul. “Zeker weten maat. Ik heb al een flink aantal producten op mijn verlanglijstje gezet voor dit jaar.” Antwoordt Paul. De tijd tikt langzaam verder. Nog maar zo kort, en dan begint het allemaal echt weer. Ook al zijn de temperaturen er nog niet naar, Gijs heeft er gigantisch veel zin in. “Was het maar December..” denkt Gijs. Het gevoel dat vuurwerk met zich meebrengt, is amper uit te drukken. Sterker nog, voor Gijs is het niet uit te drukken.
En dan, het moment de toeval, hoort Gijs de klok twaalf keer slaan. Kortom: het is twaalf uur en AVP is geopend. Daarmee is natuurlijk ook het vuurwerkseizoen geopend. “We hebben er zin in!”zegt Thijs tegen Gijs. AVP ziet er dit jaar zeer strak uit, vindt Gijs. Na eventjes rond gekeken te hebben, en na het plaatsen van een aantal berichten, besluit Gijs maar eens richting zijn kamer te gaan om zijn warme bed op te zoeken. Enkele momenten later valt Gijs in een diepe slaap...
“Triing. Triiiing.” Gijs zijn wekker gaat af. Twaalf uur dus en de hoogste tijd om op te staan. Nog behoorlijk slaperig kleedt Gijs zich aan en net op het moment dat hij de slaapkamer uit wil lopen, hoort hij een beste knal. “Ja ja, ik ben blijkbaar niet de enige die weet dat het seizoen begonnen is!” denkt Gijs. Nu helemaal wakker en vrolijk loopt Gijs naar beneden om de computer aan te zetten. Tijd om eerst maar eens de vuurwerkfora te gaan checken. Wat een heerlijk gevoel, anno 1 September, rondkijken op de fora.
Rond 1 uur besluit Gijs maar eens op de fiets te stappen richting Paul en Dion. Met zijn drieën hadden ze afgesproken om een potje te gaan voetballen op het kunstgrasveldje vlakbij Paul. Eenmaal aangekomen zwaait Paul triomfantelijk met een paar grondbloemen. “Nu legaal verkrijgbaar en aan te steken hé.” Zegt Paul lachend. Nog voor Gijs kan antwoorden is het eerste lontje al aan en legt Paul de grondbloem neer. “Wat een heerlijke geur komt er toch af hé.” Zegt Dion. “Zeker weten. Nostalgisch kruitsnuiven.” Antwoordt Gijs lachend.
Na een fanatiek potje voetbal bij de nog ietwat zomers aandoende temperatuur van 22 graden, besluiten de jongens maar eens wat te gaan drinken bij Dion. “Grondbloemetje met cola Gijssie?” vraagt Dion lachend. “Ja je doet maar joh.” Antwoordt Gijs even nuchter als altijd. “Ik kan niet wachten op de eerste sneeuw. Dat geeft pas echt de oud en nieuw sfeer.” Zegt Paul. “Je kan altijd nog verhuizen naar Zwitserland.” Zegt Thijs lachend terwijl hij binnen komt lopen. “Jij wel joh Thijs.” Antwoordt Paul. Na wat drinken en een vlugge blik op de vuurwerkfora gaan de jongens maar weer eens naar buiten. “Ik heb een grandioos idee.” Zegt Dion opeens. “Vertel.” Antwoorden de andere drie in koor. “In Nijverdal verkopen ze grondbloemen en bengaals vuur. Zullen we er heen fietsen en wat gaan halen?” zegt Dion. De jongens stemmen alle drie in en de tocht van ruim vijftien kilometer begint.
Na een fietstocht van bijna een uur komen de jongens aan in het pittoreske Nijverdal. Na even zoeken komen ze aan bij fietsshop de Valk en na een vlugge blik zien ze het vuurwerk al liggen. Alle vier kopen ze twee doosjes grondbloemen en vier fakkels. “Voldoende voor de komende dagen lijkt me zo.” Zegt Paul. “Lijkt mij ook. In totaal 320 grondbloemen zou voldoende moeten zijn tot minstens volgende week.” Zegt Gijs lachend. Even later stappen de jongens weer op de fiets richting huis, maar wat hen dan te wachten staat......................................