In mijn jeugd (jaren 60/70) was het zoeken naar vuurwerk op Oudejaarsnacht/Nieuwjaarsmorgen een belangrijk onderdeel van het Oud en Nieuw vieren. Zoeken naar vuurwerk wat niet afgegaan was (blindgangers)
Mijn gedachten gaan nu terug naar vroegere jaren dat ik als 12 jarige jongen in de nacht ging zoeken naar vuurwerkrestanten. Eigenlijk was je bezig om je dip te verwerken, de teleurstelling dat oud en nieuw weer voorbij was. Zoeken naar vuurwerk hielp je mede om die teleurstelling te verwerken.
Mijn ouders wezen mij keurig op de gevaren van vuurwerk, en ik luisterde braaf naar de goede raad van mijn ouders, alleen voor 1 keer trok ik mij er niets van aan.
Met vrienden, en met zaklamp, trotseerde je de kou, om tot in de vroege morgen op zoek te gaan naar zoveel mogelijk vuurwerk zodat je de volgende dag toch nog vuurwerk had.
Let wel, in die tijd, was er nog niet zoveel geld voor vuurwerk
En op 12 jarige leeftijd kreeg ik ook niet zoveel zakgeld.
Over het algemeen waren de opbrengsten na de zoektocht goed te noemen.
Een enkele keer vond je zelfs een heel pakje atoombommen of kanonslagen
Er was ook een nadeel aan deze traditie verbonden, gevaren met vuurwerk en kleine lontjes zijn groot. Ik heb het aan den lijven ondervonden. Een rotje uit een mat wat in mijn handen ontplofte. Ik voel bij wijze van spreken nu nog de pijn.
Ik vraag mij af of deze traditie van vuurwerk zoeken nog steeds gebezigd wordt?
Ik heb het idee dat het allemaal een stuk minder geworden is.
Door de toename van de welvaart en de minder spectaculaire klappen denk ik dat het niet meer zo interessant is om vuurwerk te zoeken.
Hebben jullie een mening over dit onderwerp? Of wil je jouw ervaring kwijt?
Het zou leuk zijn als je dit met ons allen wilt delen
Mijn gedachten gaan nu terug naar vroegere jaren dat ik als 12 jarige jongen in de nacht ging zoeken naar vuurwerkrestanten. Eigenlijk was je bezig om je dip te verwerken, de teleurstelling dat oud en nieuw weer voorbij was. Zoeken naar vuurwerk hielp je mede om die teleurstelling te verwerken.
Mijn ouders wezen mij keurig op de gevaren van vuurwerk, en ik luisterde braaf naar de goede raad van mijn ouders, alleen voor 1 keer trok ik mij er niets van aan.
Met vrienden, en met zaklamp, trotseerde je de kou, om tot in de vroege morgen op zoek te gaan naar zoveel mogelijk vuurwerk zodat je de volgende dag toch nog vuurwerk had.
Let wel, in die tijd, was er nog niet zoveel geld voor vuurwerk
En op 12 jarige leeftijd kreeg ik ook niet zoveel zakgeld.
Over het algemeen waren de opbrengsten na de zoektocht goed te noemen.
Een enkele keer vond je zelfs een heel pakje atoombommen of kanonslagen
Er was ook een nadeel aan deze traditie verbonden, gevaren met vuurwerk en kleine lontjes zijn groot. Ik heb het aan den lijven ondervonden. Een rotje uit een mat wat in mijn handen ontplofte. Ik voel bij wijze van spreken nu nog de pijn.
Ik vraag mij af of deze traditie van vuurwerk zoeken nog steeds gebezigd wordt?
Ik heb het idee dat het allemaal een stuk minder geworden is.
Door de toename van de welvaart en de minder spectaculaire klappen denk ik dat het niet meer zo interessant is om vuurwerk te zoeken.
Hebben jullie een mening over dit onderwerp? Of wil je jouw ervaring kwijt?
Het zou leuk zijn als je dit met ons allen wilt delen
