RedBaron
Pyroworld
Een paar weken geleden kreeg ik een zeer leuk bericht of ik interesse had om een demo bij te wonen van Italiaans vuurwerk in Italië. Het behoeft denk ik geen uitleg dat deze uitnodiging met beide handen heb aangepakt 
Afgelopen week was het dan zover Vrijdag middag ben ik richting het Duitse Elten vertrokken alwaar ik samen met Hayo Wolff van Fireworks Europe naar Italie ben vertrokken. zo tegen 15:00 uur zijn we vanuit Elten vertrokken richting het vliegveld van Keulen.
Daar eenmaal aangekomen de bus geparkeerd. Maar daar besefte we dat we aan de andere kant van het vliegveld geparkeerd stonden.. Dat beloofde dus een pittige wandeling. Aangezien ik al mijn apparatuur bij had om deze demo op foto en video vast te leggen werd dat dus een pittige wandeling. Het hele handeltje weegt immers meer dan 25 kilo.
God zei dank vonden we al snel een kar om de hele handel op te stouwen. Toch was het een aardig pittige wandeling. Aangezien we iet wat laat waren moesten we best wel doorlopen. Dus ik kwam met het zweet op me voorhoofd aan bij de balie om in te checken.
Tijdens het inchecken kwamen we er achter dat ik natuurlijk veel te veel gewicht aan bagage bij had. Dus dat werd bijbetalen. Na 40 euro te hebben betaald konden we richting de Douane. vlak voor de Douane kwamen we twee mensen van Nico Lunig Event tegen die ook waren uitgenodigd.
De douane door komen was nog niet zo eenvoudig. Het duurde allemaal erg lang. Het gestress om op tijd in te checken, bij betalen, en nu wéér wachten op je voorgangers die kennelijk niet zo een haast hadden. maar goed Hayo als eerste door de douane.. die mocht meteen zn koffer opentrekken.. en ja hoor hij mocht zn shampoo inleveren alsmede zn scheerschuim.. die kon daar allerminst om lachen. Ook zijn schoenen moest ie uit doen en moesten door de scanner heen. Ja.. schoenen met stalen neuzen daar is de metaal detector dus kennelijk niet zo blij mee hehehe.
Eenmaal in het vliegtuig was het opstijgen, en binnen 1 uurtje stonden we weer aan de grond in Venetië. Snel de bagage ophalen. En richting de mensen die ons zouden ontvangen. daar werden we hartelijk ontvangen. De bagage werd in de busjes geladen en we konden richting het Hotel vertrekken. Ik zelf ben nog nooit in Italië geweest, dus dit was mn eerste keer. Ik verbaasde mij erover dat de snelwegen hier erg mooi waren aangelegd. Afslagen zijn op een bijzondere manier verlicht met knipperlichtjes. Kunnen ze in Nederland nog iets van leren.
Aangekomen in Montegrotto reden we het terrein van een Hotel op. Het bleek een 4 sterren hotel te zijn met een heel Welness gebeuren er omheen. Snel inchecken want we werden meteen getrakteerd door de organisatie op een Diner. Mijn sleutel dus snel aangepakt en me koffers in mn kamer gedumpt. Terwijl ik de trap afloop kom ik ineens een Nederlander tegen.
Jawel Rob bakker kwam juist de trap opgelopen! zowat tegelijk riepen we tegen elkaar: "wat doe jij hier!" Het is altijd leuk om in een vreemd land bekende tegen te komen. Hij was al even in het Hotel en ging richting zijn kamer om te gaan slapen. Hij was net terug uit Adelfia. Hij was eerst terug gevlogen naar Nederland, om vervolgens direct met zijn vrouw weer met de auto naar hier te rijden. Ja dan ben je wel aardig opgebrand.
Rob dus naar boven en ikke dus naar beneden om te gaan eten. Het eten smaakte bijzonder goed. kennelijk waren we wat aan de late kant. Want het restaurant in het Hotel liep al aardig leeg. Terwijl wij nog met een groot aantal mensen aan tafel nog wat zaten na te borrelen ging her en der het licht al weer uit. Ja kennelijk wil men ons duidelijk maken dat we moeten verkassen. Dat ging nog niet zo gemakkelijk de deur was al opslot.. Dachten we. de deur ging niet open.. Maar de medewerker die kennelijk wel wist hoe deze deur werkte opende hem letterlijk met 1 vinger
Een hoop gelach dus aan de andere kant van de deur hahaha
De volgende dag zou de Demo plaats vinden, plus een aantal presentaties van diverse vuurwerkbedrijven. maar ook een presentatie van Pyrotronix. Een bedrijf dat schietsystemen verkoopt. Deze presentatie wilde ik graag bijwonen. Dus dat was vroeg alweer uit de veren. De presentatie vond ik erg interessant, en leerzaam.
Daarna kwamen de vuurwerkbedrijven Panzera, Soldi en Catapano aan de beurt. vooral Panzera was bijzonder interessant. We kregen een mooi verhaal over de onstaan van het bedrijf, en wat technologiëen te zien hoe men vuurwerk produceerde.
Ik vond het daarna wel welletjes, en ik ben met Hayo het dorp ingegaan om wat te gaan eten.. en om shampoo en dergelijke te scoren.. immers die moest hij inleveren op het vliegveld in Keulen haha Eenmaal in het dorp kwamen we een kapper tegen.. weet je wat zegt Hayo ik laat me haar wel wassen.. en knippen.. En zo geschieden het hahaha
Een halfuurtje later, Hayo wat haar minder op zn hoofd, En ik me weer wat op de hoogte te hebben gesteld van de laatste Italiaanse Roddels ( je moet toch wat bij een kapper, dus dan ga je maar roddelblaadjes lezen ) Zijn we door gelopen naar een klein Pizza restaurantje. ik zelf ben in Nederland die plat gewalste vette taaie kartonnen bodems gewend met wat saus erop gemikt. Wat ik dus absoluut niet lust. maar ik ben in Italië.. en zo een plat ding is immers een Italiaanse uitvinding. Dus we proberen het maar!
Het moet gezegd worden, die Pizza smaakte bijzonder lekker. De koffie ook maar dat terzijde hahaha. Na het restaurant verlaten te hebben zijn we op ons gemakje terug gelopen naar het Hotel. Waar we wat gerelaxt hebben in afwachting van de demo.
Een twee tal uurtjes voor de demo ben ik mn fototoestel gaan halen om wat opbouw fotos te maken van het geen wat op het veld staat. Maareh.. waar is die demo eigenlijk? ergens achter het dorp op een verlaten velt? eeuh nee werd mij verteld in de tuin van het Hotel.. eehhmm..Oké. De tuin bleek gelukkig groot te zijn.
aangekomen bij het veldje waar ze bezig waren zag het er allemaal piekfijn uit. Producten van Panzera, Catapano en Soldi stonden her en der opgesteld. Even verderop achter het veld stonden de shells opgesteld. En dat was dan ook niet misselijk diverse stalen mortieren tot een kaliber van 250mm stonden te pronken in het herfst zonnetje. De man van Catapano die daar rond liep. liet me vol trots zn 200mm Studata zien. En riep in gebrekkig engels: "This is my baby" hehehe zo mag ik het horen!
Het was voor mij niet bepaald eenvoudig om een goede plek te vinden om te filmen en te fotograferen. overal bomen. de wind die alle kanten opging.. Dus ik vloog van de ene kant naar de andere kant.. liep het Hotel in, en uit om op hogere posities post te vatten.. uiteindelijk kom ik degene tegen die het allemaal organiseert.. helemaal bezweet leg ik haar uit dat ik een goed plekkie zoek, en inmddels gevonden had. Ze noemt mij sindsdien The Flying Dutchmen
Eenmaal op me post en alles opgebouwd kon de Demo beginnen. Het was een demo met (cilinder) shells van 75mm tot 250mm. Candles van 20mm tot 65mm, singleshots, fonteinen en girandolas. Ik had een mooie schietlijst bij dus knallen met die bende!
De demo was voor mij een waar spektakel. 100% italiaans vuurwerk wat wil je nog meer. Tijdens de demo heb ik dan regelmatig lopen gillen, en dergelijke. Degene die me wat beter kennen weten wel wat ik bedoel hahaha. Na de Demo werden we uitgenodigd door de organisatie voor een Diner. Daar was een cartoonist bezig die van iedereen een soort van erotisch getinte schetst maakte. Geloof me dat was genoeg om vaak in de slappe lach te schieten.
Rob bakker moest helaas al weer naar huis toe. dus na het eten hebben we dan ook afscheid genomen. Wij zijn met zn allen de bar ingedoken.. waar het nog aardig laat werd
De volgende ochtend kwamen we op het idee om te gaan zwemmen in het zwembad. Maar, ik had geen zwembroek bij.. Hayo ook niet.. oke dan gaan we dat kopen! zogezegd zo gedaan. Het zwembad was een bad dat gevoed werd door een ondergrondse mineraalbron waarvan het water al warm uit de grond komt. en dat was te merken.
Na een uurtje relax te hebben rond gedobberd te hebben in dit goddelijk lekkere zwembad zijn we met de hele groep naar een dorp vlakbij gegaan alwaar Pirotecnica Gardin een pyromusical had klaar staan. Er was tevens een of ander wijnfeest aan de gang. Eenmaal daar aangekomen konden we daar in een tent lekker eten. buiten de tent hing een menu kaart.. daar konden we uit kiezen. ja fijn..Mijn Italiaans is niet zo best.. dus werd het voor me vertaald.. kennelijk war Nicole van Gardin in een melige bui dus vertaalde ze niet exact wat erop stond.. ja wat wil je eten? ja iets met vlees.. oke zegt ze we eten hier Ezel, en dit gerecht is daar een lekker voorbeeld van... heuu... oke... doe die maar!
gelukkig bleek dat dus niet het geval te zijn. Maar gewoon vlees. Het eten smaakte voortreffelijk. De show die we te zien kregen was voor het dorp en het wijnfeest.. Het dorp wat amper 500 inwoners telt kreeg in mijn ogen een enorm vuurwerk voorgeschoteld. een groot aantal shells, singleshots en candles stonden in de wijngaard opgesteld.
ik zelf heb me vlak voor de show in een wijngaard gestalt samen met Hayo om de show van een wat grotere afstand te kunnen filmen. ik moet zeggen dat de show echt mooi in elkaar stak. Zeker voor dat dorp. Dat krijgen wij hier echt van zn leven niet voor elkaar in Nederland. Daar is het kennelijk heel gebruikelijk.
Na de show zijn we terug gegaan naar het feest alwaar ik me tegoed gedaan heb aan iets teveel goede wijn Mensen die mij kennen weten dat ik nauwelijks drink.. dus je kunt je misschien wel het een en ander inbeelden wat dat heeft opgeleverd heheheh
Eenmaal terug in het Hotel, en ik die niet helemaal 100% nuchter meer was, tóch nog maar ff de bar ingegaan hehehe. maar gelukkig niet voor lang. De volgende dag zat ik echter al wel weer om 8 uur aan het ontbijt.. een tikkie brakkies hehehe.
Deze dag zouden we pas om 20:00 uur vliegen. Dus hebben Hayo, ik en Martin van NLE doorgebracht in het zwembad, en sauna. Ja soms is het leven van de schrijver van dit artikel nog zo slecht niet zo tegen de avond nog wat gegeten en toen richting het vliegveld. aangezien de ene helft van het gezelschap in Venetie vertrok en de andere helft vertrok van het vliegveld in Treviso. Moesten we eerst naar Venetië.
Toen we vertrokken van het parkeerterrein in Venetië ontvouwde zich een staaltje typisch Italiaans temperament. we stonden te wachten voor de slag boom om van het parkeer terrein te kunnen. echter 3 autos voor ons was iemand kennelijk zn parkeerkaart kwijt. Al snel hoorde je getoeter van autos. En of dat nog niet erg genoeg was ging ineens het linker raampje voor open. en Nicole liet even op zn italiaans weten dat ze vond dat die gast maar beter maakte dat ie zn kaartje terug vond.
De man vond zn kaartje, maar tot over maat van ramp is hij de sleutel van zn auto kwijd. Toen verloor Nicole past echt haar geduld. Ze toeterde als een bezetene en schreeuwde van alles naar de man toe in het Italiaans. Ik lag intussen blauw en strak van het lachen op de achterbank. tot tranen toe.. ik kwam niet meer bij.
De man vond zn sleutel toch nog.. en we konden door naar ons vliegveld. Eenmaal daar aangekomen konden we meteen inchecken. de rij schoot maar niet op .. maar uiteindelijk waren wij aan de beurt. ik kwak mn koffer op de lopende band. En wil meteen de formaliteiten afronden. ho zegt ze die is te zwaar!. ja hee wacht eens even we hebben al in Keulen voor een retour betaald! Bij hayo zag je inmiddels het stoom uit zn oren komen.. en ook ik liep zo stilletjes aan rood aan. Of we er wat uit konden halen om zo aan de 20Kg te komen dan ging het nog , maar wel tegen 20 euro.. goed alles snel omgepakt in de handbagage. betaald en ff wat gaan drinken.
toen was het tijd om door de douane te gaan, en hebben we afscheid genomen van de organisatie. het was voor ons een geslaagde trip naar italie. Maar het was nog niet helemaal over! De douane vond het nodig om mijn bijde koffers helemaal binnenste buiten te keren.. ja fijn! Mijn trolly met mn camera werd helemaal overhoop getrokken, mn kleding koffertje die nu als handbagage meeging werd ook overhoop getrokken. Echt een goed humeur had ik inmiddels niet meer, en nu al helemaal niet meer.
goed het vliegtuig in! daar bleek dat ik nu naast Jurgen van NLE zat. En dat was een "foute" zet .. want we hebben dat hele vliegtuig zowat met ons melig gedrag en gelach op zn kop gezet
. Eenmaal geland sneeeellll terug naar huis. het was voor mij een fijn wederzien met Franco Panzera en Mr Soldi daar in Italie. ook de nieuwe contacten die ik opgedaan heb bij andere (italiaanse) bedrijven was ontzettend leuk!
zo het was een heel verhaal, maar wilde het toch even met jullie delen!
Ik heb van de demo even een compilatie filmpje gemaakt, aangezien deze ongeveer 2 uur duurde heb ik een selectie gemaakt van de producten. je kunt de video *HIER* bekijken.
De Pyromusical van Pirotecnica Gardin kun je *hier* bekijken
meer fotos kun je *hier* bekijken
veel kijk plezier
Afgelopen week was het dan zover Vrijdag middag ben ik richting het Duitse Elten vertrokken alwaar ik samen met Hayo Wolff van Fireworks Europe naar Italie ben vertrokken. zo tegen 15:00 uur zijn we vanuit Elten vertrokken richting het vliegveld van Keulen.
Daar eenmaal aangekomen de bus geparkeerd. Maar daar besefte we dat we aan de andere kant van het vliegveld geparkeerd stonden.. Dat beloofde dus een pittige wandeling. Aangezien ik al mijn apparatuur bij had om deze demo op foto en video vast te leggen werd dat dus een pittige wandeling. Het hele handeltje weegt immers meer dan 25 kilo.
God zei dank vonden we al snel een kar om de hele handel op te stouwen. Toch was het een aardig pittige wandeling. Aangezien we iet wat laat waren moesten we best wel doorlopen. Dus ik kwam met het zweet op me voorhoofd aan bij de balie om in te checken.
Tijdens het inchecken kwamen we er achter dat ik natuurlijk veel te veel gewicht aan bagage bij had. Dus dat werd bijbetalen. Na 40 euro te hebben betaald konden we richting de Douane. vlak voor de Douane kwamen we twee mensen van Nico Lunig Event tegen die ook waren uitgenodigd.
De douane door komen was nog niet zo eenvoudig. Het duurde allemaal erg lang. Het gestress om op tijd in te checken, bij betalen, en nu wéér wachten op je voorgangers die kennelijk niet zo een haast hadden. maar goed Hayo als eerste door de douane.. die mocht meteen zn koffer opentrekken.. en ja hoor hij mocht zn shampoo inleveren alsmede zn scheerschuim.. die kon daar allerminst om lachen. Ook zijn schoenen moest ie uit doen en moesten door de scanner heen. Ja.. schoenen met stalen neuzen daar is de metaal detector dus kennelijk niet zo blij mee hehehe.
Eenmaal in het vliegtuig was het opstijgen, en binnen 1 uurtje stonden we weer aan de grond in Venetië. Snel de bagage ophalen. En richting de mensen die ons zouden ontvangen. daar werden we hartelijk ontvangen. De bagage werd in de busjes geladen en we konden richting het Hotel vertrekken. Ik zelf ben nog nooit in Italië geweest, dus dit was mn eerste keer. Ik verbaasde mij erover dat de snelwegen hier erg mooi waren aangelegd. Afslagen zijn op een bijzondere manier verlicht met knipperlichtjes. Kunnen ze in Nederland nog iets van leren.
Aangekomen in Montegrotto reden we het terrein van een Hotel op. Het bleek een 4 sterren hotel te zijn met een heel Welness gebeuren er omheen. Snel inchecken want we werden meteen getrakteerd door de organisatie op een Diner. Mijn sleutel dus snel aangepakt en me koffers in mn kamer gedumpt. Terwijl ik de trap afloop kom ik ineens een Nederlander tegen.
Jawel Rob bakker kwam juist de trap opgelopen! zowat tegelijk riepen we tegen elkaar: "wat doe jij hier!" Het is altijd leuk om in een vreemd land bekende tegen te komen. Hij was al even in het Hotel en ging richting zijn kamer om te gaan slapen. Hij was net terug uit Adelfia. Hij was eerst terug gevlogen naar Nederland, om vervolgens direct met zijn vrouw weer met de auto naar hier te rijden. Ja dan ben je wel aardig opgebrand.
Rob dus naar boven en ikke dus naar beneden om te gaan eten. Het eten smaakte bijzonder goed. kennelijk waren we wat aan de late kant. Want het restaurant in het Hotel liep al aardig leeg. Terwijl wij nog met een groot aantal mensen aan tafel nog wat zaten na te borrelen ging her en der het licht al weer uit. Ja kennelijk wil men ons duidelijk maken dat we moeten verkassen. Dat ging nog niet zo gemakkelijk de deur was al opslot.. Dachten we. de deur ging niet open.. Maar de medewerker die kennelijk wel wist hoe deze deur werkte opende hem letterlijk met 1 vinger
Een hoop gelach dus aan de andere kant van de deur hahaha
De volgende dag zou de Demo plaats vinden, plus een aantal presentaties van diverse vuurwerkbedrijven. maar ook een presentatie van Pyrotronix. Een bedrijf dat schietsystemen verkoopt. Deze presentatie wilde ik graag bijwonen. Dus dat was vroeg alweer uit de veren. De presentatie vond ik erg interessant, en leerzaam.
Daarna kwamen de vuurwerkbedrijven Panzera, Soldi en Catapano aan de beurt. vooral Panzera was bijzonder interessant. We kregen een mooi verhaal over de onstaan van het bedrijf, en wat technologiëen te zien hoe men vuurwerk produceerde.
Ik vond het daarna wel welletjes, en ik ben met Hayo het dorp ingegaan om wat te gaan eten.. en om shampoo en dergelijke te scoren.. immers die moest hij inleveren op het vliegveld in Keulen haha
Eenmaal in het dorp kwamen we een kapper tegen.. weet je wat zegt Hayo ik laat me haar wel wassen.. en knippen.. En zo geschieden het hahaha Een halfuurtje later, Hayo wat haar minder op zn hoofd, En ik me weer wat op de hoogte te hebben gesteld van de laatste Italiaanse Roddels ( je moet toch wat bij een kapper, dus dan ga je maar roddelblaadjes lezen
) Zijn we door gelopen naar een klein Pizza restaurantje. ik zelf ben in Nederland die plat gewalste vette taaie kartonnen bodems gewend met wat saus erop gemikt. Wat ik dus absoluut niet lust. maar ik ben in Italië.. en zo een plat ding is immers een Italiaanse uitvinding. Dus we proberen het maar!
Het moet gezegd worden, die Pizza smaakte bijzonder lekker. De koffie ook maar dat terzijde hahaha. Na het restaurant verlaten te hebben zijn we op ons gemakje terug gelopen naar het Hotel. Waar we wat gerelaxt hebben in afwachting van de demo.
Een twee tal uurtjes voor de demo ben ik mn fototoestel gaan halen om wat opbouw fotos te maken van het geen wat op het veld staat. Maareh.. waar is die demo eigenlijk? ergens achter het dorp op een verlaten velt? eeuh nee werd mij verteld in de tuin van het Hotel.. eehhmm..Oké. De tuin bleek gelukkig groot te zijn.
aangekomen bij het veldje waar ze bezig waren zag het er allemaal piekfijn uit. Producten van Panzera, Catapano en Soldi stonden her en der opgesteld. Even verderop achter het veld stonden de shells opgesteld. En dat was dan ook niet misselijk diverse stalen mortieren tot een kaliber van 250mm stonden te pronken in het herfst zonnetje. De man van Catapano die daar rond liep. liet me vol trots zn 200mm Studata zien. En riep in gebrekkig engels: "This is my baby" hehehe zo mag ik het horen!
Het was voor mij niet bepaald eenvoudig om een goede plek te vinden om te filmen en te fotograferen. overal bomen. de wind die alle kanten opging.. Dus ik vloog van de ene kant naar de andere kant.. liep het Hotel in, en uit om op hogere posities post te vatten.. uiteindelijk kom ik degene tegen die het allemaal organiseert.. helemaal bezweet leg ik haar uit dat ik een goed plekkie zoek, en inmddels gevonden had. Ze noemt mij sindsdien The Flying Dutchmen
Eenmaal op me post en alles opgebouwd kon de Demo beginnen. Het was een demo met (cilinder) shells van 75mm tot 250mm. Candles van 20mm tot 65mm, singleshots, fonteinen en girandolas. Ik had een mooie schietlijst bij dus knallen met die bende!
De demo was voor mij een waar spektakel. 100% italiaans vuurwerk wat wil je nog meer. Tijdens de demo heb ik dan regelmatig lopen gillen, en dergelijke. Degene die me wat beter kennen weten wel wat ik bedoel hahaha. Na de Demo werden we uitgenodigd door de organisatie voor een Diner. Daar was een cartoonist bezig die van iedereen een soort van erotisch getinte schetst maakte. Geloof me dat was genoeg om vaak in de slappe lach te schieten.
Rob bakker moest helaas al weer naar huis toe. dus na het eten hebben we dan ook afscheid genomen. Wij zijn met zn allen de bar ingedoken.. waar het nog aardig laat werd
De volgende ochtend kwamen we op het idee om te gaan zwemmen in het zwembad. Maar, ik had geen zwembroek bij.. Hayo ook niet.. oke dan gaan we dat kopen! zogezegd zo gedaan. Het zwembad was een bad dat gevoed werd door een ondergrondse mineraalbron waarvan het water al warm uit de grond komt. en dat was te merken.
Na een uurtje relax te hebben rond gedobberd te hebben in dit goddelijk lekkere zwembad zijn we met de hele groep naar een dorp vlakbij gegaan alwaar Pirotecnica Gardin een pyromusical had klaar staan. Er was tevens een of ander wijnfeest aan de gang. Eenmaal daar aangekomen konden we daar in een tent lekker eten. buiten de tent hing een menu kaart.. daar konden we uit kiezen. ja fijn..Mijn Italiaans is niet zo best.. dus werd het voor me vertaald.. kennelijk war Nicole van Gardin in een melige bui dus vertaalde ze niet exact wat erop stond.. ja wat wil je eten? ja iets met vlees.. oke zegt ze we eten hier Ezel, en dit gerecht is daar een lekker voorbeeld van... heuu... oke... doe die maar!
gelukkig bleek dat dus niet het geval te zijn. Maar gewoon vlees. Het eten smaakte voortreffelijk. De show die we te zien kregen was voor het dorp en het wijnfeest.. Het dorp wat amper 500 inwoners telt kreeg in mijn ogen een enorm vuurwerk voorgeschoteld. een groot aantal shells, singleshots en candles stonden in de wijngaard opgesteld.
ik zelf heb me vlak voor de show in een wijngaard gestalt samen met Hayo om de show van een wat grotere afstand te kunnen filmen. ik moet zeggen dat de show echt mooi in elkaar stak. Zeker voor dat dorp. Dat krijgen wij hier echt van zn leven niet voor elkaar in Nederland. Daar is het kennelijk heel gebruikelijk.
Na de show zijn we terug gegaan naar het feest alwaar ik me tegoed gedaan heb aan iets teveel goede wijn
Mensen die mij kennen weten dat ik nauwelijks drink.. dus je kunt je misschien wel het een en ander inbeelden wat dat heeft opgeleverd heheheh Eenmaal terug in het Hotel, en ik die niet helemaal 100% nuchter meer was, tóch nog maar ff de bar ingegaan hehehe. maar gelukkig niet voor lang. De volgende dag zat ik echter al wel weer om 8 uur aan het ontbijt.. een tikkie brakkies hehehe.
Deze dag zouden we pas om 20:00 uur vliegen. Dus hebben Hayo, ik en Martin van NLE doorgebracht in het zwembad, en sauna. Ja soms is het leven van de schrijver van dit artikel nog zo slecht niet
zo tegen de avond nog wat gegeten en toen richting het vliegveld. aangezien de ene helft van het gezelschap in Venetie vertrok en de andere helft vertrok van het vliegveld in Treviso. Moesten we eerst naar Venetië.Toen we vertrokken van het parkeerterrein in Venetië ontvouwde zich een staaltje typisch Italiaans temperament. we stonden te wachten voor de slag boom om van het parkeer terrein te kunnen. echter 3 autos voor ons was iemand kennelijk zn parkeerkaart kwijt. Al snel hoorde je getoeter van autos. En of dat nog niet erg genoeg was ging ineens het linker raampje voor open. en Nicole liet even op zn italiaans weten dat ze vond dat die gast maar beter maakte dat ie zn kaartje terug vond.
De man vond zn kaartje, maar tot over maat van ramp is hij de sleutel van zn auto kwijd. Toen verloor Nicole past echt haar geduld. Ze toeterde als een bezetene en schreeuwde van alles naar de man toe in het Italiaans. Ik lag intussen blauw en strak van het lachen op de achterbank. tot tranen toe.. ik kwam niet meer bij.
De man vond zn sleutel toch nog.. en we konden door naar ons vliegveld. Eenmaal daar aangekomen konden we meteen inchecken. de rij schoot maar niet op .. maar uiteindelijk waren wij aan de beurt. ik kwak mn koffer op de lopende band. En wil meteen de formaliteiten afronden. ho zegt ze die is te zwaar!. ja hee wacht eens even we hebben al in Keulen voor een retour betaald! Bij hayo zag je inmiddels het stoom uit zn oren komen.. en ook ik liep zo stilletjes aan rood aan. Of we er wat uit konden halen om zo aan de 20Kg te komen dan ging het nog , maar wel tegen 20 euro.. goed alles snel omgepakt in de handbagage. betaald en ff wat gaan drinken.
toen was het tijd om door de douane te gaan, en hebben we afscheid genomen van de organisatie. het was voor ons een geslaagde trip naar italie. Maar het was nog niet helemaal over! De douane vond het nodig om mijn bijde koffers helemaal binnenste buiten te keren.. ja fijn! Mijn trolly met mn camera werd helemaal overhoop getrokken, mn kleding koffertje die nu als handbagage meeging werd ook overhoop getrokken. Echt een goed humeur had ik inmiddels niet meer, en nu al helemaal niet meer.
goed het vliegtuig in! daar bleek dat ik nu naast Jurgen van NLE zat. En dat was een "foute" zet .. want we hebben dat hele vliegtuig zowat met ons melig gedrag en gelach op zn kop gezet
. Eenmaal geland sneeeellll terug naar huis. het was voor mij een fijn wederzien met Franco Panzera en Mr Soldi daar in Italie. ook de nieuwe contacten die ik opgedaan heb bij andere (italiaanse) bedrijven was ontzettend leuk!zo het was een heel verhaal, maar wilde het toch even met jullie delen!
Ik heb van de demo even een compilatie filmpje gemaakt, aangezien deze ongeveer 2 uur duurde heb ik een selectie gemaakt van de producten. je kunt de video *HIER* bekijken.
De Pyromusical van Pirotecnica Gardin kun je *hier* bekijken
meer fotos kun je *hier* bekijken
veel kijk plezier
