Ruben
VWC lid
O man, geweldig! Dat gevoel dat ik altijd wel wil hebben. Neen, niet dat gevoel waar vele van jullie waarschijnlijk veel meer van genieten. Het gevoel van hoe het was een tijd geleden om het vuurwerk aan te raken, te ruiken, kruitdampen de lucht in schieten, om 12 uur s'nachts de deur uit te rennen om zo veel mogelijk mee te kunnen maken. De avonden voor oudjaarsdag niet kunnen slapen door de spanningen! Dat gevoel bedoel ik.
Aangezien het nog een tijd is tot het eindelijk echt die tijd is om dit gevoel te krijgen (bij mij rond na sinterklaas), maar ik reeds dat gevoel wel had en ik dat ook helemaal niet erg vind, ik dit topic in leven heb gebracht. Genaamd: op een koude winterdag. In dit topic wil ik mijn levenservaringen met vuurwerk plaatsen, of gewoon wat leesvoer van wat ik kwijt wil, wat ik denk, of wat ik verwacht.
Houd dit topic dus in de gaten!
Laat ik het verhaal beginnen op de dag waarvan ik weet dat ik voor het eerst zelf mijn vuurwerk mocht uitzoeken. Welk jaar dat was moet ik jullie laten schieten, maar weet wel dat het een jaar is waar het vuurwerk van mij heel wat gevoelens heeft opgedaan.
De dagen voor de verkoop (lees: hele maand december hehe) lag ik vroeg in bed, met een zaklamp stieken schijnend op de vuurwerkfolders die ik bij elkaar had gesprokkeld het liefst zo lang mogelijk tot ik werd gesnapt door mijn moeder kijkend naar de talloze mooie producten afgebeeld in een folder die na de decembermaand van ellende uit elkaar viel. Van die tijd heb ik overigens helemaal geen folders meer hellaas!
Elke avond weer, lijsjes maken met welk vuurwerk ik wou hebben. Kwam natuurlijk nooit wat van als kleine jongen zonder geld, en zeker nog geen 16 jaar. Maar het ging mij meer om het vuurwerkgevoel, dat gevoel wat ik nu bij mezelf ook zit te stimuleren hehe. Hoewel, die zin klinkt fout he? De decembermaand ging langzaam voorbij. Maar na kerst schoten de dagen onder mijn voeten vandaan. Zonder dat ik het wist kwam oud en nieuw dichterbij. Tot de vuurwerkverkoop aan kon ik nog redelijk slapen.
Ik weet niet of er een zondag tussen de verkoopdagen in zat, maar ga uit van de laatse 3 dagen van het jaar.
De dag voor de eerste verkoopdag kon ik echt niet slapen door alle spanningen. Was tot 10 uur bezig met mijn vuurwerkfolders, kon er niet van slapen met de gedachte dat we niets besteld hadden. Ook mijn grote broer had hier volgens mij last van, zijn licht stond ook nog steeds aan. Alle twee waren we even stiekem bezig met het vuurwerk.
Ik weet nog hoe boos mijn moeder er om kon worden als een van ons s'avonds nog in die 'stomme krantjes' stond te staren en 'nog stommere lijsjes' stond te maken met bedragen waar nooit wat van kwam (lees: 50 gulden!), en daarin kregen we trouwens ook nooit onze zin. Dat was toch te gek voor woorden? 50 gulden! Daar kennen we een week van eten zei me moeder hehe. Nou ik ga morgen (11 juli) op vakantie en daar red ik het met 75 euro per dag net aan. Toch was die tijd voor oud en nieuw helemaal geweldig!
De eerste verkoopdag was de spanning er niet minder op. Rond 9 uur al wakker en mn vader gek staan maken dat we ook vuurwerk moesten gaan halen. Nee, zoals mijn moeder tot de dag van vandaag altijd zegt: het vuurwerk word op de laatste dag gehaald! Huilend misschien wel terug gegaan naar mijn kamer en daar onder de dekens weer, zoals ik al uren had gedaan, naar die stomme folders gekeken.
In de middag kon ik er niet meer tegen want de eerste knallen had ik al weer gehoord en met een pakje gestolen lucifers naar buiten gegaan en op mijn fiets richting een vuurwerkwinkel gereden. Die winkel die trouwens toen helaas voor het laatste jaar vuurwerk verkocht. Ik weet nog hoe de mooie gele Pro- Line producten daar stonden uitgestald in een etalage waar ik net met mijn hooft boven uit kwam.
Een oudere man sprak me nog aan; een paar jaar wachten jongen! En zelf liep hij met een 2.000 klapper de winkel uit, dat wekt jaloersie op! Ik kon wel uren in de schuur staan met al het vuurwerk, de videoband van Pro- Line met filmpjes die ik waarschijnlijk nu al 20x hebt gezien. Na een half uur kwam er een groep jongens de winkel in lopen waarvan ik wist wie ze waren en vroeg of ze misschien iets voor mij mee konden nemen. Als 12 of 13 jarige jongen maakte ik natuurlijk helemaal geen kans om vuurwerk mee te krijgen dus dan maar zo.
Met 2 euro op zak mocht ik dan eindelijk mijn eerste vuurwerk uitzoeken! Jaahaa! Ik wist nog hoe blij ik was. Voor dat geld had ik een pak babypijlen met knal uitgezocht en een pakje grondbloemen. Ik weet nog precies hoe blij ik me voelde. Snel weg gerend naar mijn fiets en richting huis bij een schoolplein mijn vuurwerk afgestoken. Al snel kwam ik er achter dat lucifers niet gingen helpen.
Toegevoegd op 20 juli 2008;
Het was echt een gevoel waar ik krieblels van kreeg. Mijn eerste echte vuurwerk! Toen nog geen pyromaniac maar meer een pyromaan probeerde ik met de grondbloemen een paar oude kranten in de fik te zetten. Door de lage tempratuur en de kranten meer dan vochtig waren lukte het natuurlijk voor geen meter. Rond etenstijd weer naar huis gegaan en toen ik binnen was rook mijn moeder gelijk al dat ik naar vuur rook.
Voor straf werden mn zakken doorgezocht en mijn overige aantal aan pijlen en lucifers gevonden. Met tranen in mijn ogen zag ik hoe het vuurwerk van mij werd afgepakt en ik het een erge rotstreek vond maar natuurlijk ook wel begrijpelijk. Gelijk natuurlijk een hele preek over vuurwerk, brandwonden, politie en ''voor dit jaar geen vuurwerk''. Huilend naar boven gerend en daar lekker warm in bed (met half bevroren tenen) verder staan staren naar de vuurwerkfolders die onbewogen op de grond lagen.
Ondertussen was het al zwart buiten en kon ik genieten van andere jongens die het vuurwerk niet meer binnen konden houden en buiten aan het stoken waren. Omdat ik al met vuurwerk had gespeeld mocht ik die avond niet meer naar buiten. Die avond heb ik mij vermaakt door de hele avond voor het raam te gaan zitten op mijn bed om af en toe een knal te horen en zelfs al wat groot siervuurwerk gezien!
Het was weer een avond dat ik moeilijk kon slapen door het vuurwerk. Rond 12 uur werd ik voor de zoveelste keer gesnapt door mijn ouders waarna ik zelf in slaap viel. Dromend over maar één ding: vuurwerk natuurlijk.
De volgende ochtend was ik weer vroeg wakker. In de achtertuin hoorde ik af en toe een knal waardoor ik snel mijn kleren had aangetrokken en was gaan kijken. Mijn buurjongen zat vanuit zijn deur kanonslagen aan het gooien. Dat is nog een moment wat ik heel goed kon herinneren. Hij had voor oud en nieuw twee pakken Kanonslagen en 4 reusachtige pijlen gekocht.
Samen stookte we een paar kleine pakjes Kanonslagen (echte Astronauten van de Profile!) in de achtertuin. Daar kon ik natuurlijk niet genoeg van krijgen. Maar omdat het nog geen oudjaarsdag was, en dus ook nog niet legaal om het af te steken, stopte we op het goede moment voordat er iets gebeurde.
Toegevoegd op 22 augustus:
Het was kwart voor zeven in de ochtend toen ik wakker werd van de klapperende gordijnen op de rand van mijn kamerdeur richting het balkon. Mijn ogen nog fijngeknepen door de kleine lichtstraal die naar binnen schoot zat ik aan het randje van mijn bed en met spanningen te wachten op de grote dag. De laatste maanden werd ik al steeds zenuwachtiger naarmate we steeds dichter in december kwamen, en zeker rond deze laatste dagen van het jaar waren de spanningen om te snijden.
Het was nog veel te vroeg om er uit te gaan zonder dat mijn ouders in de gaten zouden hebben dat ik beneden alweer gelijk op de computer kon zitten om alle nieuwe berichten te lezen op het forum van Arjanuitman.com. Alhoewel ik er veel op rondneusde was het nooit mogelijk alles te kunnen volgen. Met ongeveer 1 nieuw bericht per seconde was ik nooit op tijd.
Ik weet nog dat mijn eerste jaren bij Arjanuitman.com onopgemerkt voorbij gingen aan andere leden. Ik had nog nooit een bericht geplaatst en stond alleen maar mee te lezen in onderwerpen die mij bekend voorkwamen. Vooral het vuurwerk van Schuurmans interesseerde mij veel. Samen met mijn vader hadden we het jaar ervoor een groot sierpakket van gekocht en waren we daar dik tevreden mee. Alleen dit jaar zou anders zijn, ik zou mijn eigen vuurwerk mogen uitkiezen.
Mijn interesse ging alleen uit naar de producten waarvan ik dacht dat ik die nooit zo kunnen aanschaffen, en al zeker dat jaar niet met een maximaal budget van rond de 20 euro. Maar goed met dat bedrag kon ik mij ook uit de voeten maken. Ik had al zoveel lijsjes gemaakt voor dat bedrag, dat ik al heel wat keuzes had kunnen maken. Maar het bleef een kick om s'avonds lijsjes te maken.
Soms ook lijsjes van bedragen waarvan ik zou willen dromen. Maar in de tijd waarin ik nu typ ik dat bedrag al lang voorbij ben. Toen konden mijn ouders er nog om laggen als ze een briefje vonden met een bestelling van rond de 100 euro! Wow! Wat een geld haha. Nou me mama moet nu eens weten voor hoeveel geld ik aan vuurwerk uitgeef. Dan verklaard ze me voor gek. Maar goed, daar wil ik niet te veel op in gaan.
Wat ik nog wel weet van die lijsjes, is dat ik een keer bij mijn oma in Friesland was aan het eind van het jaar en ik daar een keer een folder had meegenomen met vuurwerk van Crown. Zag er allemaal leuk en aardig uit. Had toen een vuurwerk pakket gezien van 99,95! Pyromania pakket volgens mij. Mannn! Wat was dat een pakket. Zou ik heel graag willen hebben toen maar toen had ik nog geen eens geld, en een vader die klaar was met een familiepakket van twee tientjes.
Hoewel ik dus niet zo veel geld had voor vuurwerk vermaakte ik mij met het maken van neppe bestellingen, het bedenken van mooie effecten, het natekenen van vuurwerkproducten en het bekijken van films, iets wat in die tijd nog heel schaars was. Teminste, geen YouTube te vinden. En toen was Vuurwerkcrew voor mij nog onbekend. Of te zeggen, nog niet uitgevogeld. Ben zeer blij dat ik dat nu wel heb.
Ik dwaal weer af van mijn verhaal merk ik al. Hoop niet dat jullie dat erg vinden? Ik vertel het in een ik- verhaal, omdat ik het ook meegemaakt heb zelf. Maar er zitten ook wat dingen bij die mij dan ineens te binnen schieten en het dan afdwaald hehe.
Na een kwartier weer op mijn rug gelegen te hebben vond ik het goed geweest en kon ik niet meer stil liggen en ging ik via de trap naar beneden en liep ook rechtstreeks naar de computer toe. De computer was nog bezig met opstarten of ik had al gedrukt op het Internet Exploder knopje waarna er (na een tijdje vastlopen) meerdere schermen open gingen.
Gelijk ging ik naar Arjanuitman.com om daar te kijken hoe druk het die avond was geweest. Toen in die tijd waren er nog niet veel regels en streng beleid met forummoderators, dus werd alles naar mijn mening maar ondergespammed met onzin, maar soms ook nuttige berichten met foto's en films. Vond het leukste nog om te zoeken naar dingen die ik niet zou kunnen krijgen. Illegaal vuurwerk had toen nog geen eens een voorliefde bij mij.
Na een kwartier forummen, honderden gelezen berichten later, kwam mijn vader naar beneden stormen dat ik weer van de computer af moest en ik wist dat ik voor 10 uur nog niet op de computer mocht zitten. Boos ging ik weer van de computer af naar boven om verder te gaan met het lijsje waar ik gisteren was gebleven. Het lijsje was nog niet af omdat ik bezig was maar opeens de deur open ging en daar mijn moeder stond en daar niet al te blij mee was omdat ik nog niet sliep en alweer bezig was met het vuurwerk.
Aangezien het nog een tijd is tot het eindelijk echt die tijd is om dit gevoel te krijgen (bij mij rond na sinterklaas), maar ik reeds dat gevoel wel had en ik dat ook helemaal niet erg vind, ik dit topic in leven heb gebracht. Genaamd: op een koude winterdag. In dit topic wil ik mijn levenservaringen met vuurwerk plaatsen, of gewoon wat leesvoer van wat ik kwijt wil, wat ik denk, of wat ik verwacht.
Houd dit topic dus in de gaten!
Laat ik het verhaal beginnen op de dag waarvan ik weet dat ik voor het eerst zelf mijn vuurwerk mocht uitzoeken. Welk jaar dat was moet ik jullie laten schieten, maar weet wel dat het een jaar is waar het vuurwerk van mij heel wat gevoelens heeft opgedaan.
De dagen voor de verkoop (lees: hele maand december hehe) lag ik vroeg in bed, met een zaklamp stieken schijnend op de vuurwerkfolders die ik bij elkaar had gesprokkeld het liefst zo lang mogelijk tot ik werd gesnapt door mijn moeder kijkend naar de talloze mooie producten afgebeeld in een folder die na de decembermaand van ellende uit elkaar viel. Van die tijd heb ik overigens helemaal geen folders meer hellaas!
Elke avond weer, lijsjes maken met welk vuurwerk ik wou hebben. Kwam natuurlijk nooit wat van als kleine jongen zonder geld, en zeker nog geen 16 jaar. Maar het ging mij meer om het vuurwerkgevoel, dat gevoel wat ik nu bij mezelf ook zit te stimuleren hehe. Hoewel, die zin klinkt fout he? De decembermaand ging langzaam voorbij. Maar na kerst schoten de dagen onder mijn voeten vandaan. Zonder dat ik het wist kwam oud en nieuw dichterbij. Tot de vuurwerkverkoop aan kon ik nog redelijk slapen.
Ik weet niet of er een zondag tussen de verkoopdagen in zat, maar ga uit van de laatse 3 dagen van het jaar.
De dag voor de eerste verkoopdag kon ik echt niet slapen door alle spanningen. Was tot 10 uur bezig met mijn vuurwerkfolders, kon er niet van slapen met de gedachte dat we niets besteld hadden. Ook mijn grote broer had hier volgens mij last van, zijn licht stond ook nog steeds aan. Alle twee waren we even stiekem bezig met het vuurwerk.
Ik weet nog hoe boos mijn moeder er om kon worden als een van ons s'avonds nog in die 'stomme krantjes' stond te staren en 'nog stommere lijsjes' stond te maken met bedragen waar nooit wat van kwam (lees: 50 gulden!), en daarin kregen we trouwens ook nooit onze zin. Dat was toch te gek voor woorden? 50 gulden! Daar kennen we een week van eten zei me moeder hehe. Nou ik ga morgen (11 juli) op vakantie en daar red ik het met 75 euro per dag net aan. Toch was die tijd voor oud en nieuw helemaal geweldig!
De eerste verkoopdag was de spanning er niet minder op. Rond 9 uur al wakker en mn vader gek staan maken dat we ook vuurwerk moesten gaan halen. Nee, zoals mijn moeder tot de dag van vandaag altijd zegt: het vuurwerk word op de laatste dag gehaald! Huilend misschien wel terug gegaan naar mijn kamer en daar onder de dekens weer, zoals ik al uren had gedaan, naar die stomme folders gekeken.
In de middag kon ik er niet meer tegen want de eerste knallen had ik al weer gehoord en met een pakje gestolen lucifers naar buiten gegaan en op mijn fiets richting een vuurwerkwinkel gereden. Die winkel die trouwens toen helaas voor het laatste jaar vuurwerk verkocht. Ik weet nog hoe de mooie gele Pro- Line producten daar stonden uitgestald in een etalage waar ik net met mijn hooft boven uit kwam.
Een oudere man sprak me nog aan; een paar jaar wachten jongen! En zelf liep hij met een 2.000 klapper de winkel uit, dat wekt jaloersie op! Ik kon wel uren in de schuur staan met al het vuurwerk, de videoband van Pro- Line met filmpjes die ik waarschijnlijk nu al 20x hebt gezien. Na een half uur kwam er een groep jongens de winkel in lopen waarvan ik wist wie ze waren en vroeg of ze misschien iets voor mij mee konden nemen. Als 12 of 13 jarige jongen maakte ik natuurlijk helemaal geen kans om vuurwerk mee te krijgen dus dan maar zo.
Met 2 euro op zak mocht ik dan eindelijk mijn eerste vuurwerk uitzoeken! Jaahaa! Ik wist nog hoe blij ik was. Voor dat geld had ik een pak babypijlen met knal uitgezocht en een pakje grondbloemen. Ik weet nog precies hoe blij ik me voelde. Snel weg gerend naar mijn fiets en richting huis bij een schoolplein mijn vuurwerk afgestoken. Al snel kwam ik er achter dat lucifers niet gingen helpen.
Toegevoegd op 20 juli 2008;
Het was echt een gevoel waar ik krieblels van kreeg. Mijn eerste echte vuurwerk! Toen nog geen pyromaniac maar meer een pyromaan probeerde ik met de grondbloemen een paar oude kranten in de fik te zetten. Door de lage tempratuur en de kranten meer dan vochtig waren lukte het natuurlijk voor geen meter. Rond etenstijd weer naar huis gegaan en toen ik binnen was rook mijn moeder gelijk al dat ik naar vuur rook.
Voor straf werden mn zakken doorgezocht en mijn overige aantal aan pijlen en lucifers gevonden. Met tranen in mijn ogen zag ik hoe het vuurwerk van mij werd afgepakt en ik het een erge rotstreek vond maar natuurlijk ook wel begrijpelijk. Gelijk natuurlijk een hele preek over vuurwerk, brandwonden, politie en ''voor dit jaar geen vuurwerk''. Huilend naar boven gerend en daar lekker warm in bed (met half bevroren tenen) verder staan staren naar de vuurwerkfolders die onbewogen op de grond lagen.
Ondertussen was het al zwart buiten en kon ik genieten van andere jongens die het vuurwerk niet meer binnen konden houden en buiten aan het stoken waren. Omdat ik al met vuurwerk had gespeeld mocht ik die avond niet meer naar buiten. Die avond heb ik mij vermaakt door de hele avond voor het raam te gaan zitten op mijn bed om af en toe een knal te horen en zelfs al wat groot siervuurwerk gezien!
Het was weer een avond dat ik moeilijk kon slapen door het vuurwerk. Rond 12 uur werd ik voor de zoveelste keer gesnapt door mijn ouders waarna ik zelf in slaap viel. Dromend over maar één ding: vuurwerk natuurlijk.
De volgende ochtend was ik weer vroeg wakker. In de achtertuin hoorde ik af en toe een knal waardoor ik snel mijn kleren had aangetrokken en was gaan kijken. Mijn buurjongen zat vanuit zijn deur kanonslagen aan het gooien. Dat is nog een moment wat ik heel goed kon herinneren. Hij had voor oud en nieuw twee pakken Kanonslagen en 4 reusachtige pijlen gekocht.
Samen stookte we een paar kleine pakjes Kanonslagen (echte Astronauten van de Profile!) in de achtertuin. Daar kon ik natuurlijk niet genoeg van krijgen. Maar omdat het nog geen oudjaarsdag was, en dus ook nog niet legaal om het af te steken, stopte we op het goede moment voordat er iets gebeurde.
Toegevoegd op 22 augustus:
Het was kwart voor zeven in de ochtend toen ik wakker werd van de klapperende gordijnen op de rand van mijn kamerdeur richting het balkon. Mijn ogen nog fijngeknepen door de kleine lichtstraal die naar binnen schoot zat ik aan het randje van mijn bed en met spanningen te wachten op de grote dag. De laatste maanden werd ik al steeds zenuwachtiger naarmate we steeds dichter in december kwamen, en zeker rond deze laatste dagen van het jaar waren de spanningen om te snijden.
Het was nog veel te vroeg om er uit te gaan zonder dat mijn ouders in de gaten zouden hebben dat ik beneden alweer gelijk op de computer kon zitten om alle nieuwe berichten te lezen op het forum van Arjanuitman.com. Alhoewel ik er veel op rondneusde was het nooit mogelijk alles te kunnen volgen. Met ongeveer 1 nieuw bericht per seconde was ik nooit op tijd.
Ik weet nog dat mijn eerste jaren bij Arjanuitman.com onopgemerkt voorbij gingen aan andere leden. Ik had nog nooit een bericht geplaatst en stond alleen maar mee te lezen in onderwerpen die mij bekend voorkwamen. Vooral het vuurwerk van Schuurmans interesseerde mij veel. Samen met mijn vader hadden we het jaar ervoor een groot sierpakket van gekocht en waren we daar dik tevreden mee. Alleen dit jaar zou anders zijn, ik zou mijn eigen vuurwerk mogen uitkiezen.
Mijn interesse ging alleen uit naar de producten waarvan ik dacht dat ik die nooit zo kunnen aanschaffen, en al zeker dat jaar niet met een maximaal budget van rond de 20 euro. Maar goed met dat bedrag kon ik mij ook uit de voeten maken. Ik had al zoveel lijsjes gemaakt voor dat bedrag, dat ik al heel wat keuzes had kunnen maken. Maar het bleef een kick om s'avonds lijsjes te maken.
Soms ook lijsjes van bedragen waarvan ik zou willen dromen. Maar in de tijd waarin ik nu typ ik dat bedrag al lang voorbij ben. Toen konden mijn ouders er nog om laggen als ze een briefje vonden met een bestelling van rond de 100 euro! Wow! Wat een geld haha. Nou me mama moet nu eens weten voor hoeveel geld ik aan vuurwerk uitgeef. Dan verklaard ze me voor gek. Maar goed, daar wil ik niet te veel op in gaan.
Wat ik nog wel weet van die lijsjes, is dat ik een keer bij mijn oma in Friesland was aan het eind van het jaar en ik daar een keer een folder had meegenomen met vuurwerk van Crown. Zag er allemaal leuk en aardig uit. Had toen een vuurwerk pakket gezien van 99,95! Pyromania pakket volgens mij. Mannn! Wat was dat een pakket. Zou ik heel graag willen hebben toen maar toen had ik nog geen eens geld, en een vader die klaar was met een familiepakket van twee tientjes.
Hoewel ik dus niet zo veel geld had voor vuurwerk vermaakte ik mij met het maken van neppe bestellingen, het bedenken van mooie effecten, het natekenen van vuurwerkproducten en het bekijken van films, iets wat in die tijd nog heel schaars was. Teminste, geen YouTube te vinden. En toen was Vuurwerkcrew voor mij nog onbekend. Of te zeggen, nog niet uitgevogeld. Ben zeer blij dat ik dat nu wel heb.
Ik dwaal weer af van mijn verhaal merk ik al. Hoop niet dat jullie dat erg vinden? Ik vertel het in een ik- verhaal, omdat ik het ook meegemaakt heb zelf. Maar er zitten ook wat dingen bij die mij dan ineens te binnen schieten en het dan afdwaald hehe.
Na een kwartier weer op mijn rug gelegen te hebben vond ik het goed geweest en kon ik niet meer stil liggen en ging ik via de trap naar beneden en liep ook rechtstreeks naar de computer toe. De computer was nog bezig met opstarten of ik had al gedrukt op het Internet Exploder knopje waarna er (na een tijdje vastlopen) meerdere schermen open gingen.
Gelijk ging ik naar Arjanuitman.com om daar te kijken hoe druk het die avond was geweest. Toen in die tijd waren er nog niet veel regels en streng beleid met forummoderators, dus werd alles naar mijn mening maar ondergespammed met onzin, maar soms ook nuttige berichten met foto's en films. Vond het leukste nog om te zoeken naar dingen die ik niet zou kunnen krijgen. Illegaal vuurwerk had toen nog geen eens een voorliefde bij mij.
Na een kwartier forummen, honderden gelezen berichten later, kwam mijn vader naar beneden stormen dat ik weer van de computer af moest en ik wist dat ik voor 10 uur nog niet op de computer mocht zitten. Boos ging ik weer van de computer af naar boven om verder te gaan met het lijsje waar ik gisteren was gebleven. Het lijsje was nog niet af omdat ik bezig was maar opeens de deur open ging en daar mijn moeder stond en daar niet al te blij mee was omdat ik nog niet sliep en alweer bezig was met het vuurwerk.
Laatst bewerkt:
