Guusje
VWC lid
Negeren vuurwerkverbod: ’Nederlanders claimen recht Gaza na te bootsen’
PREMIUM Het beste van De Telegraaf
Deskundigen: ’Handhavers pakken hier altijd laaghangend fruit’
Negeren vuurwerkverbod: ’Nederlanders claimen recht Gaza na te bootsen’
Door WIERD DUK 3 uur geleden in BINNENLAND
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/2263c9fc-6b1e-11ec-a1bf-0255c322e81b.jpg)
Ondanks het vuurwerkverbod werd er op grote schaal vuurwerk afgestoken zoals hier in Maasdam.
AMSTERDAM - Geen hond, zo leek het, hield zich tijdens de jaarwisseling aan het vuurwerkverbod. Zijn Nederlanders uitzonderlijk rebels? „In Nederland kun je op tv gezagsdragers een ’dikke bal gehakt’ noemen en ermee weg komen.”
Hardnekkige mythe
Eerst maar eens een hardnekkige mythe uit de wereld helpen. Nee, Nederlanders zijn niet veel individualistischer en al helemaal niet veel rebelser dan andere volkeren. „Nederlanders zijn in vergelijking met veel andere volkeren juist heel conformistisch”, zegt historicus en politicoloog Coen de Jong (52). „We rebelleren vooral gezellig in de kroeg, beetje verbaal opstandig doen over de coronamaatregelen. Maar echt massaal in verzet komen? Nee.”
’Slechte overheidscommunicatie’
Hoe is dan te verklaren dat grote groepen Nederlanders het vuurwerkverbond massaal aan hun laars lapten? De Jong, die recent het boek Dwingeland uitbracht, over heersende politiek-maatschappelijke taboes: „Voor een deel zit ’m dat, alweer, in de slechte overheidscommunicatie. Mij was ook niet duidelijk of alleen het knalvuurwerk was verboden en niet het siervuurwerk, of toch ál het vuurwerk. En dan is er het gebrek aan handhaving: zelfs politiewoordvoerders zeiden van tevoren al dat handhaving niet hun prioriteit zou zijn. Terwijl bij Op1 een of andere Haagse vuurwerkcowboy Hubert Bruls, de voorzitter van het Veiligheidsberaad, een ’dikke bal gehakt’ mocht noemen, zonder dat hij werd gecorrigeerd. Door corona is er bovendien een punt bereikt dat mensen zeggen: we hebben genoeg van alle regels, we nemen nu onze vrijheid.”
Recalcitrant gedrag
Historicus Geerten Waling (35) wijst op de Nederlandse traditie van het afsteken van consumentenvuurwerk. „Veel Nederlanders claimen het als een soort recht om eens per jaar Gaza na te bootsen, in combinatie met recalcitrant gedrag en het uitsteken van een middelvinger naar het bevoegd gezag. Die traditie lijkt in de loop der jaren te zijn geïnstitutionaliseerd, een beetje zoals wapenbezit in de Verenigde Staten. Dat gaat verder dan alleen de gebruikelijke relschoppers, je ziet ook brave huisvaders en hun kinderen en keurige gymnasiumjongens - meestal wel mannen en jongens - rondlopen met dat vuurwerk.”
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/22b1b22a-6b1e-11ec-a1bf-0255c322e81b.jpg)
Coen de Jong: „We rebelleren vooral gezellig in de kroeg, beetje verbaal opstandig doen over de coronamaatregelen. Maar echt massaal in verzet komen? Nee.”
Autoriteitsconflict
Sowieso gaan veel westerse samenlevingen gebukt onder een autoriteitsconflict, zei de Vlaamse filosofe Tinneke Beeckman (45) onlangs in deze krant. „De politieagent die vroeger angst en respect inboezemde, wekt nu woede en verontwaardiging. Dat is een heel belangrijke verandering, die al langer speelt. Vroeger zouden mensen schuld en schaamte hebben gevoeld bij het idee dat zij de wet overtreden, nu kennen mensen geen angst meer als zij dat doen.”
Makkelijk scoren
Daar komt in Nederland bij, zegt De Jong, dat ’we niet kunnen handhaven’. „Nederland is een land van veel regels en veel grote woorden van gezagsdragers, maar handhavers pakken hier altijd laaghangend fruit: een opa die een regeltje overtreedt, die paar jongens met vuurwerk op straat, een café-uitbater die zich niet helemaal aan de wet houdt. Zo kunnen ze zeggen: ’Kijk, we treden wel degelijk op’. Maar dat is makkelijk scoren. De grote jongens durven ze niet echt aan te pakken: de illegale vuurwerksmokkelaars, de drugsmaffia. We buigen voor de grootste aso’s.”
Het grootste deel van de Nederlanders is best bereid is om zich aan de regels te houden, benadrukt Geerten Waling. „Zolang zij zelf het nut ervan inzien. Het is een soort pragmatische gezagsgetrouwheid. Het coronabeleid, met al z’n onnavolgbare maatregelen, heeft dat verhaal behoorlijk aan het wankelen gebracht. Als regels worden gezien als onzinnig, haken veel Nederlanders af. En als het dan ook nog gaat om een verbod op een traditie als het vuurwerk met oud en nieuw - een collectieve beleving, net als Koningsdag en Sinterklaas - dan zeggen ze: ’Maar dit pakken ze ons niet ook nog af’. Met als gevolg: burgerlijke ongehoorzaamheid.”
https://www.telegraaf.nl/nieuws/1379293133/negeren-vuurwerkverbod-nederlanders-claimen-recht-gaza-na-te-bootsen
PREMIUM Het beste van De Telegraaf
Deskundigen: ’Handhavers pakken hier altijd laaghangend fruit’
Negeren vuurwerkverbod: ’Nederlanders claimen recht Gaza na te bootsen’
Door WIERD DUK 3 uur geleden in BINNENLAND
Ondanks het vuurwerkverbod werd er op grote schaal vuurwerk afgestoken zoals hier in Maasdam.
AMSTERDAM - Geen hond, zo leek het, hield zich tijdens de jaarwisseling aan het vuurwerkverbod. Zijn Nederlanders uitzonderlijk rebels? „In Nederland kun je op tv gezagsdragers een ’dikke bal gehakt’ noemen en ermee weg komen.”
Hardnekkige mythe
Eerst maar eens een hardnekkige mythe uit de wereld helpen. Nee, Nederlanders zijn niet veel individualistischer en al helemaal niet veel rebelser dan andere volkeren. „Nederlanders zijn in vergelijking met veel andere volkeren juist heel conformistisch”, zegt historicus en politicoloog Coen de Jong (52). „We rebelleren vooral gezellig in de kroeg, beetje verbaal opstandig doen over de coronamaatregelen. Maar echt massaal in verzet komen? Nee.”
’Slechte overheidscommunicatie’
Hoe is dan te verklaren dat grote groepen Nederlanders het vuurwerkverbond massaal aan hun laars lapten? De Jong, die recent het boek Dwingeland uitbracht, over heersende politiek-maatschappelijke taboes: „Voor een deel zit ’m dat, alweer, in de slechte overheidscommunicatie. Mij was ook niet duidelijk of alleen het knalvuurwerk was verboden en niet het siervuurwerk, of toch ál het vuurwerk. En dan is er het gebrek aan handhaving: zelfs politiewoordvoerders zeiden van tevoren al dat handhaving niet hun prioriteit zou zijn. Terwijl bij Op1 een of andere Haagse vuurwerkcowboy Hubert Bruls, de voorzitter van het Veiligheidsberaad, een ’dikke bal gehakt’ mocht noemen, zonder dat hij werd gecorrigeerd. Door corona is er bovendien een punt bereikt dat mensen zeggen: we hebben genoeg van alle regels, we nemen nu onze vrijheid.”
Recalcitrant gedrag
Historicus Geerten Waling (35) wijst op de Nederlandse traditie van het afsteken van consumentenvuurwerk. „Veel Nederlanders claimen het als een soort recht om eens per jaar Gaza na te bootsen, in combinatie met recalcitrant gedrag en het uitsteken van een middelvinger naar het bevoegd gezag. Die traditie lijkt in de loop der jaren te zijn geïnstitutionaliseerd, een beetje zoals wapenbezit in de Verenigde Staten. Dat gaat verder dan alleen de gebruikelijke relschoppers, je ziet ook brave huisvaders en hun kinderen en keurige gymnasiumjongens - meestal wel mannen en jongens - rondlopen met dat vuurwerk.”
Coen de Jong: „We rebelleren vooral gezellig in de kroeg, beetje verbaal opstandig doen over de coronamaatregelen. Maar echt massaal in verzet komen? Nee.”
Autoriteitsconflict
Sowieso gaan veel westerse samenlevingen gebukt onder een autoriteitsconflict, zei de Vlaamse filosofe Tinneke Beeckman (45) onlangs in deze krant. „De politieagent die vroeger angst en respect inboezemde, wekt nu woede en verontwaardiging. Dat is een heel belangrijke verandering, die al langer speelt. Vroeger zouden mensen schuld en schaamte hebben gevoeld bij het idee dat zij de wet overtreden, nu kennen mensen geen angst meer als zij dat doen.”
Makkelijk scoren
Daar komt in Nederland bij, zegt De Jong, dat ’we niet kunnen handhaven’. „Nederland is een land van veel regels en veel grote woorden van gezagsdragers, maar handhavers pakken hier altijd laaghangend fruit: een opa die een regeltje overtreedt, die paar jongens met vuurwerk op straat, een café-uitbater die zich niet helemaal aan de wet houdt. Zo kunnen ze zeggen: ’Kijk, we treden wel degelijk op’. Maar dat is makkelijk scoren. De grote jongens durven ze niet echt aan te pakken: de illegale vuurwerksmokkelaars, de drugsmaffia. We buigen voor de grootste aso’s.”
Het grootste deel van de Nederlanders is best bereid is om zich aan de regels te houden, benadrukt Geerten Waling. „Zolang zij zelf het nut ervan inzien. Het is een soort pragmatische gezagsgetrouwheid. Het coronabeleid, met al z’n onnavolgbare maatregelen, heeft dat verhaal behoorlijk aan het wankelen gebracht. Als regels worden gezien als onzinnig, haken veel Nederlanders af. En als het dan ook nog gaat om een verbod op een traditie als het vuurwerk met oud en nieuw - een collectieve beleving, net als Koningsdag en Sinterklaas - dan zeggen ze: ’Maar dit pakken ze ons niet ook nog af’. Met als gevolg: burgerlijke ongehoorzaamheid.”
https://www.telegraaf.nl/nieuws/1379293133/negeren-vuurwerkverbod-nederlanders-claimen-recht-gaza-na-te-bootsen
