Heb ook eens een mail naar een aantal Tweede Kamerleden verstuurd in een iets mooiere layout, onder het motto wie niet waagt wie niet wint. Aanvullende tips en ideeen zijn welkom (maar doe zelf niets met social media).
Geachte ...,
Vorige week hoorde ik Dhr. Klaver bij Jinek aan tafel praten over een lang gekoesterde wens binnen zijn partij, namelijk een (tijdelijk) vuurwerkverbod.
Ik stuur u deze mail in de hoop bij u en uw partij een luisterend oor te vinden. Ik hoop dat u de inhoud van deze mail verder wilt verspreiden binnen uw partij (en liefst ook daarbuiten) en bereid bent dit eerlijke verhaal breed uit te dragen.
Normaalgesproken klim ik nooit in de pen als iets mij niet zint, maar als vuurwerkliefhebber ben ik dermate geïrriteerd over de uitlatingen van Dhr. Klaver en vrees ik voor de potentiële gevolgen. Dit niet alleen omdat Dhr. Klaver corona misbruikt om een lang gekoesterde wens binnen zijn partij in vervulling te laten gaan, maar ook omdat zijn beweringen hieromtrent voorbarig en feitelijk deels onjuist zijn. Ook ontbreekt het aan iedere vorm van nuance.
De impact die een (tijdelijk) vuurwerkverbod heeft is minimaal. Van de 1300 vuurwerkslachtoffers die Dhr. Klaver maar wat graag aanhaalt, belandden er vorig jaar 385 op de spoedeisende hulp. Dit is gemiddeld iets meer dan 1 vuurwerkslachtoffer per ziekenhuis, terwijl er zich dagelijks gemiddeld 80 mensen bij de SEH melden (per ziekenhuis). Kortom, een druppel op een gloeiende plaat. Een verbod draagt dus amper bij aan het ontlasten van een beperkt deel van het zorgpersoneel. De overige 915 slachtoffers meldden zich bij de huisartsenpost, wat veelal 'pleisterwerk' betreft (lichte verwondingen).
Dit aantal vuurwerkslachtoffers is relatief gering. Er zijn vele andere takken van sport die een hogere (structurele) druk leggen op het zorgpersoneel. Denk bijvoorbeeld aan het jaarlijkse aantal mensen met verwondingen op wintersport (65.000), het aantal hondenbeten per jaar (150.000 per jaar), etc. Dit maakt het plan van Dhr. Klaver, dat doordrenkt is van politieke voorkeur, behoorlijk subjectief.
Het aantal slachtoffers valt dit jaar zeer waarschijnlijk een stuk lager uit als gevolg van het verbod op rotjes, vuurpijlen en single shots. Deze artikelen zijn per 1 december 2020 immers verboden. De enige typen legaal vuurwerk die de komende jaarwisseling nog te koop zijn, zijn fonteinen en de zogenaamde compounds/cakes. Deze zijn relatief veilig en het is vrijwel onmogelijk om hier omstanders en hulpverleners mee te verwonden.
Ondanks dat de feitelijke cijfers anders doen vermoeden, neemt illegaal vuurwerk het grootste deel van deze 385 slachtoffers voor zijn rekening. Op enkele incidenten na (vaak verkeerd gebruik van vuurwerk) is het zeer onaannemelijk dat legaal vuurwerk dergelijk ernstig letsel veroorzaakt. De meeste slachtoffers van illegaal vuurwerk geven echter aan dat het om legaal vuurwerk ging vanwege mogelijke juridische (en verzekeringstechnische?) gevolgen. Indien gewenst kan ik tal van concrete praktijkvoorbeelden aandragen, die dit argument onderstrepen.
Een (tijdelijk) vuurwerkverbod zal vrijwel zeker tot een toename van illegaal vuurwerk leiden. Er is en blijft behoefte aan vuurwerk binnen een deel van onze samenleving. Het is een utopie om te denken dat iedereen (met name de jeugd) met een blokje kaas en een schijfje worst de oudejaarsconference kijkt op 31 december en daarna braaf gaat slapen. Helaas is en blijft de jaarwisseling een uitlaatklep voor sommige mensen. Er is immers een groter, onderliggend probleem rondom ongeregeldheden tijdens de jaarwisseling, waarbinnen vuurwerk helaas slechts een vervangbaar middel is.
Zeker nu er vanuit corona-oogpunt - zeer begrijpelijk - geen centrale vuurwerkshows zijn is de roep bij veel Nederlanders om het jaar feestelijk af te sluiten in huislijke kring des te groter. Dat de verkoop van vuurwerk tot op heden met 15% is gegroeid ten opzichte van vorig is daar een bewijs van.
Zoals gezegd ben ik een vuurwerkliefhebber. Oudjaarsavond is een avond waar ik het hele jaar naartoe leeft. Met mijn kinderen vanaf 18:00 wat klein vuurwerk afsteken, gezellig met het gezin en soms familie de avond doorbrengen om om middernacht een klein showtje te geven samen met een aantal buurtbewoners. Het gaat daarbij uitsluitend om legaal vuurwerk, waarbij veiligheid en verantwoordelijkheid centraal staan. Zo delen we ook vuurwerkbrillen uit aan alle omstanders. De hele buurt geniet daarvan getuige het applaus, de fles wijn die ik van buren twee deuren verderop kreeg en de complimenten van de hoogbejaarde overbuurman, die samen met ons de straat kwam vegen de volgende ochtend. En zo gaat het in veel straten en buurten in het land.
Anderzijds verafschuw ik zwaar illegaal vuurwerk en walg ik van vernielingen met vuurwerk, die mijn hobby in een negatief daglicht plaatsen. Dit (tijdelijke) verbod met deels valse voorwendselen gaan echt te ver! Handhaving en generieke Europese wetgeving bieden mogelijkheden om een traditie op fatsoenlijke wijze te behouden in plaats van het simpelweg te verbieden, ook in corona-tijd.
De vraag die ik mezelf inmiddels een week stel is of deze relatief lage aantal slachtoffers en het mogelijke averechtse effect als gevolg van een vuurwerkverbod opwegen tegen een mooie traditie, waar miljoenen Nederlanders ieder jaar slechts een paar uur actief of passief van genieten? Natuurlijk is ieder slachtoffer er een teveel, maar ik heb binnen deze context sterk het vermoeden dat de idealen van Dhr. Klaver (over de rug van zorgmedewerkers) zwaarder wegen dan de realiteit. Als 'we' de zorg met een tijdelijk vuurwerkverbod echt (substantieel) zouden ontlasten, had ik deze mail immers nooit geschreven en zou ik prima een jaar kunnen wachten om een lontje aan te steken.
Ik hoop dat u wel met beide benen op de grond staat en dit onderwerp objectief en feitelijk kunt beoordelen.
Ikzelf en vele liefhebbers met mij hopen op uw steun.
Met vriendelijke groet,