Internetconsultatie: Besluit Veilige Jaarwisseling

Ik ben het hier volledig mee eens. Uiteraard gaat dit niet gebeuren.

Jaren 90 waren cakjes volgens mij 230 gram max, maar je had een enorm assortiment aan leuke artikelen zoals romeinse kaarsjes, vuurpijltjes, goeie draaitollen, zonnen..etc etc..eigenlijk zijn mijn herinneringen aan jaren 80/90 beter dan nu qua sfeer maar ook vond ik het stoken leuker met al dat kleine spul. de zwaarte van het consu f2 aanbod is idd flink opgeschaald vanaf 2007 ish..
Daarom vind ik jammer dat er geen optie c aanwezig is dat we terug gaan naar het vuurwerk zoals in de jaren 90. Net even wat meer kruit dan cat 1 leuke cake's.
Lijkt mij ook redelijk goed te handhaven. Dan hoef je alleen maar de maat van de box op straat te kijken en je weet genoeg.

Minder overlast etc. Tuurlijk snap ik dat dit voor de latere generatie niet zo zal gelden maar ik denk de oudere vuurwerkliefhebbers zich hierin aardig kunnen vinden.

En ja ik weet ook dat er wel zwaar vuurwerk in die jaren uit oa belgie was. De 100.000 klappers etc. Maar die zijn daar nu ookal niet meer te krijgen. Ze moeten gewoon de fabrieken die oa de cobra op de markt brengen aanpakken en dat gezegd ook Polen is het vuurwerk al naar beneden gebracht. Dus europees gezien zou je het moeten aanpakken. Ik denk dat dit echt slachtoffers en overlast kan gaan schelen.
 
Daarom vind ik jammer dat er geen optie c aanwezig is dat we terug gaan naar het vuurwerk zoals in de jaren 90. Net even wat meer kruit dan cat 1 leuke cake's.
Lijkt mij ook redelijk goed te handhaven. Dan hoef je alleen maar de maat van de box op straat te kijken en je weet genoeg.

Minder overlast etc. Tuurlijk snap ik dat dit voor de latere generatie niet zo zal gelden maar ik denk de oudere vuurwerkliefhebbers zich hierin aardig kunnen vinden.

En ja ik weet ook dat er wel zwaar vuurwerk in die jaren uit oa belgie was. De 100.000 klappers etc. Maar die zijn daar nu ookal niet meer te krijgen. Ze moeten gewoon de fabrieken die oa de cobra op de markt brengen aanpakken en dat gezegd ook Polen is het vuurwerk al naar beneden gebracht. Dus europees gezien zou je het moeten aanpakken. Ik denk dat dit echt slachtoffers en overlast kan gaan schelen.
Het gaat ze daar niet om Haplo. Vuurwerk past niet in de groene agenda, de groene maffia vind het niet leuk, het moet gewoon verdwijnen.

Uit het handhavingsplan.. het heeft niks met overlast te maken het moet gewoon WEG! De anti lobby is gewoon sterker, heeft zijn mensen op belangrijke posities staan om dit er uiteindelijk door te drammen, helaas.. denk met een referenda dat de uitslag heel anders zal zijn maar dat durven ze niet.

Ervaring gemeente Rotterdam

In de gemeente Rotterdam is er sinds mei 2020 een afsteekverbod voor vuurwerk in de APVopgenomen. Dat is niet alleen vanwege de jaarlijkse schade aan de stad tijdens de jaarwisseling,maar ook vanwege de sterke lobby vanuit het Rotterdamse oogziekenhuis

Ervaring gemeente Haarlem

... De gemeente kiest er daarnaast bewust voor om geen alternatieve vuurwerkshow aan te bieden,omdat zij volledig achter het lokale vuurwerkverbod en de bijbehorende redenen, zoalsduurzaamheid, wil staan.
 
Want jij denkt dat een referendum positief zal uitvallen voor ons liefhebbers? Ik denk dat je dan van een koude kermis thuis gaat komen.
Ik merk over het algemeen dat ook niet liefhebbers het wel waarderen dat er met oud en nieuw siervuurwerk te zien is, dus ligt eraan hoe je het referendum in gaat steken. Maar sowieso is de kennis omtrent vuurwerk bij groot deel niet op orde, er wordt nog steeds gedacht dat je "pijlen" kan kopen etc.

Maar jij denkt er toch anders over?
 
Het zal er dan bij zo'n referendum op aankomen hoe je de vraagstelling stuurt.

Bij alle enquêtes sturen ze de vraagstelling doorgaans dusdanig dat mensen aangeven dat ze voor een verbod zijn. Dat kan door bijvoorbeeld te vragen "wat vind u van die harde knallen en vindt u dat vuurwerk verboden zou moeten worden?". Je krijgt een heel ander antwoord als je vraagt "geniet u ook zo van dat mooie siervuurwerk bij de jaarwisseling en zou u het niet zonde vinden als dat verboden zou worden en daarmee een mooie traditie zou verdwijnen?".
 
Het gaat ze daar niet om Haplo. Vuurwerk past niet in de groene agenda, de groene maffia vind het niet leuk, het moet gewoon verdwijnen.

Uit het handhavingsplan.. het heeft niks met overlast te maken het moet gewoon WEG! De anti lobby is gewoon sterker, heeft zijn mensen op belangrijke posities staan om dit er uiteindelijk door te drammen, helaas.. denk met een referenda dat de uitslag heel anders zal zijn maar dat durven ze niet.

Ervaring gemeente Rotterdam

In de gemeente Rotterdam is er sinds mei 2020 een afsteekverbod voor vuurwerk in de APVopgenomen. Dat is niet alleen vanwege de jaarlijkse schade aan de stad tijdens de jaarwisseling,maar ook vanwege de sterke het is lobby vanuit het Rotterdamse oogziekenhuis

Ervaring gemeente Haarlem

... De gemeente kiest er daarnaast bewust voor om geen alternatieve vuurwerkshow aan te bieden,omdat zij volledig achter het lokale vuurwerkverbod en de bijberedenen, zoalsduurzaamheid, wil staan.
Tja het is triest en ik denk dat je gelijk hebt. Het is jammer dat het zo moet lopen.

De 2 opties als die al doorgevoerd worden zie ik burgemeesters er nooit een vergunning voor afgeven. Gewoon niet
 
Het zal er dan bij zo'n referendum op aankomen hoe je de vraagstelling stuurt.

Bij alle enquêtes sturen ze de vraagstelling doorgaans dusdanig dat mensen aangeven dat ze voor een verbod zijn. Dat kan door bijvoorbeeld te vragen "wat vind u van die harde knallen en vindt u dat vuurwerk verboden zou moeten worden?". Je krijgt een heel ander antwoord als je vraagt "geniet u ook zo van dat mooie siervuurwerk bij de jaarwisseling en zou u het niet zonde vinden als dat verboden zou worden en daarmee een mooie traditie zou verdwijnen?".
Dat soort vragen staan er dan vaak weer niet in. Maar helemaal eens als de vraagstelling gewoon eerlijk is komt het er een stuk positiever uit.
 
Ik heb er lang over getwijfeld of ik überhaupt nog iets zou insturen voor de internetconsultatie. Eerlijk gezegd was ik er klaar mee. Klaar met het constante gezeik, de negativiteit, het gevoel dat je als vuurwerkliefhebber per definitie in het verdomhoekje zit. Alsof je hobby, je plezier, je traditie — iets dat ooit gewoon normaal en gezellig was — tegenwoordig iets “fouts” is waar je je voor moet schamen.

De laatste jaren merk ik dat ik steeds meer het idee krijg dat er in deze maatschappij gewoon geen plek meer is voor mensen zoals wij. Alles wat ooit spontaan en leuk was, moet tegenwoordig in een format, in een vergunning, in een procedure, in een regeltje. Alsof de menselijke maat compleet verdwenen is. Dat geldt niet alleen voor onze vuurwerkhobby, het gaat voor vele zaken op: Ik ben klaarblijkelijk racist omdat ik geen problemen heb met zwart geschminkte gezichten. Ik ben racist omdat ik "blank" ben. Ik onderdruk vrouwen omdat ik man ben, en ga zo maar door. En ja, dat begint je op te breken. Ik merk aan mezelf dat ik me steeds meer terugtrek, me steeds minder verbonden voel met de maatschappij. Je wordt moe van het steeds opnieuw moeten verdedigen van iets wat voor jou gewoon een passie is.

Maar toch… ergens voelt het niet goed om níét te reageren. Alsof ik dan toegeef dat mijn stem niet meer telt. Alsof ik dan definitief accepteer dat anderen bepalen dat mijn hobby's geen bestaansrecht meer heeft. Dat wilde ik niet. Misschien heeft het allemaal geen effect, misschien wordt het gewoon genegeerd… maar stil blijven voelt nog erger.

Dus ja, ik heb zojuist toch een reactie ingestuurd. Een lange, goed onderbouwde, formele — precies zoals ze het willen hebben. Niet omdat ik nog naïef ben, niet omdat ik denk dat Den Haag ineens naar ons gaat luisteren… maar omdat ik vind dat het mijn plicht is om het in ieder geval te proberen. Zolang ik nog de mogelijkheid heb om mijn stem te laten horen, weiger ik om me volledig neer te leggen bij deze ontwikkeling.

Of het iets verandert? Geen idee. Maar één ding weet ik wel: zolang ik ademhaal en de liefde voor vuurwerk in mij zit, laat ik me niet zomaar wegzetten. Als wij onszelf niet laten horen, doet niemand het voor ons.

Voor wie nog twijfelt of het zin heeft: ik snap je. Echt. Maar juist daarom is elke reactie er één. Al is het maar om later tegen jezelf te kunnen zeggen: ik heb in ieder geval niet stilgezeten.

Hou je haaks. We zijn nog niet klaar.
 
Reactie op de Internetconsultatie – Besluit veilige jaarwisseling (AMvB)

Onderwerp: Ontheffingen voor vuurwerk in verenigingsverband


Geachte heer/mevrouw,

Graag reageer ik als individuele burger op de voorgestelde uitwerking van de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) behorend bij de Wet veilige jaarwisseling. Ik vier de jaarwisseling sinds mijn geboorte in kleine en besloten kring, samen met familie en vrienden. Juist deze kleinschaligheid, vrijheid en eigen verantwoordelijkheid maken de avond voor mij tot een feestelijk moment.

Het voorstel zoals nu gepubliceerd maakt een dergelijke viering echter praktisch onmogelijk, en brengt voor mij als burger én voor verenigingen onnodige risico’s en verplichtingen met zich mee. Hieronder licht ik mijn bezwaren toe.

1. De regeling maakt een normale, kleinschalige jaarwisseling onmogelijk

Door het algehele vuurwerkverbod en de voorgestelde ontheffingsconstructie kunnen burgers niet langer zelf vuurwerk afsteken, zelfs niet in zeer beperkte en veilige kring. De enige mogelijkheid is deelname aan een officieel georganiseerde verenigingsactiviteit onder strikte voorwaarden.

Dit betekent in de praktijk dat ik als burger:
  • niet meer op eigen terrein, met eigen familie, vuurwerk mag afsteken;
  • afhankelijk word van een vereniging die een complexe en zware aanvraag moet indienen;
  • verplicht wordt om aanwezig te zijn op een centrale locatie, wat voor mij geen feestelijke situatie oplevert maar eerder een gereguleerd evenement.
Voor mij – en veel anderen die de jaarwisseling liever thuis vieren – verandert een feestdag hiermee in een geforceerde verplichting, die niet aansluit op de persoonlijke tradities en gewoontes.


2. De regeldruk voor verenigingen is buitensporig en tast de vrijwilligheid aan

Verenigingen worden verantwoordelijk gemaakt voor álle facetten van de organisatie:
  • aanvraag van de ontheffing,
  • bezit van een veiligheidsplan, situatietekening en uitgebreide documentatie,
  • verzekeringen,
  • toezicht, afzetting en beheer van veiligheidszones,
  • begeleiding van de aanwezige mensen.
Dit gaat ver voorbij wat redelijkerwijs van vrijwilligersorganisaties verwacht kan worden. Het risico is groot dat veel verenigingen dit niet aankunnen of simpelweg niet willen.

Vanuit mijn ervaringen binnen een vereniging welke zich bezig houdt met het organiseren van allerlei dorpsactiviteiten, weet ik dat de kosten van organisatie en inhuur gigantisch kunnen oplopen. Het is voor een kleine buurtvereniging simpelweg niet mogelijk om deze kosten te dragen, tenzij men uitdrukkelijk het eigen spaargeld gaat inzetten.

Daarmee blijft er voor burgers feitelijk geen werkbare optie over om alsnog op legale wijze vuurwerk af te steken.

3. Geen toegangscontrole betekent geen controle op publiek – met veiligheidsrisico’s tot gevolg

Het voorstel verplicht verenigingen niet tot toegangspoortjes of toegangscontrole. Hierdoor is vooraf niet te bepalen:
  • hoeveel mensen er komen,
  • wie er komen,
  • of bezoekers onder invloed zijn,
  • of bezoekers de huisregels en veiligheidsinstructies naleven.
Dit brengt substantiële risico’s met zich mee:
  • raddraaiers of groepen onder invloed kunnen zich mengen met het bedoelde, kleine publiek;
  • vrijwilligers (die geen professionele handhavers zijn) staan voor onveilige situaties;
  • door grote toestroom kan de vereniging de veiligheid niet langer garanderen;
  • de bestuurlijke verantwoordelijkheid ligt formeel bij de vereniging, wat onredelijk en potentieel gevaarlijk is.
Het voorstel presenteert deze verenigingsactiviteiten als veilig, maar creëert door de open toegankelijkheid juist nieuwe en ernstige veiligheidsrisico’s.

4. Onveiligheid voor vrijwilligers en gewenst publiek

Vrijwillige bestuursleden of leden die de ontbranding begeleiden, vormen geen getrainde beveiligingsorganisatie. Toch moeten zij:
  • toezicht houden op een open publiek,
  • optreden bij overtredingen,
  • inschatten of de situatie nog veilig is,
  • zelf in de gevarenzone aanwezig zijn.
Zij worden daarmee in een rol geduwd met hoge verantwoordelijkheid, grote risico’s en beperkte middelen.

Ik vind het buitengewoon zorgelijk dat dit voorstel de veiligheid van vrijwilligers en bezoekers onvoldoende borgt, terwijl dat juist de kern van de Wet veilige jaarwisseling zou moeten zijn.


5. Burgemeesters krijgen verregaand discretionair bevoegd gezag – risico op willekeur

De AMvB geeft burgemeesters grote vrijheid om te bepalen of zij wel of geen ontheffingen verlenen. In theorie is deze ruimte begrijpelijk, maar in de praktijk betekent dit:
  • De uitkomst hangt sterk af van de persoonlijke opvattingen van de burgemeester over vuurwerk.
  • Een burgemeester die geen voorstander is van vuurwerk, kan eenvoudig besluiten helemaal geen ontheffingen te verlenen, zelfs als een vereniging voldoet aan alle voorwaarden.
  • Burgers en verenigingen zijn daarmee overgeleverd aan lokale politieke voorkeuren, niet aan objectieve criteria.
Dit creëert rechtsongelijkheid tussen gemeenten en willekeur bij de toegang tot een wettelijke uitzondering, wat onwenselijk is in een land dat rechtsgelijkheid nastreeft.

6. Het doel van de wet – veiligheid – wordt niet bereikt, en mogelijk zelfs ondermijnd
Door de combinatie van:
  • grote toestroom van publiek zonder controle,
  • beperkte beheersing door vrijwilligers,
  • concentratie van vuurwerk op één locatie per ontheffing,
  • beperkte dienstverlening van verenigingen die de verantwoordelijkheid niet kunnen dragen,
kan het voorstel leiden tot meer risico’s in plaats van minder.

Ook neemt het risico toe op ongeorganiseerde of illegale vuurwerkactiviteiten elders, wanneer mensen afhaken vanwege de complexe of onveilige officiële activiteiten.


7. Het risico op groei van illegaliteit en schimmige handel neemt sterk toe

Tot slot wil ik mijn grote zorg uitspreken dat het voorgestelde stelsel burgers juist de illegaliteit in duwt, in plaats van hen op veilige wijze begeleid vuurwerk te laten afsteken. De wens om – in beperkte en persoonlijke kring – zelfstandig vuurwerk af te steken, zal namelijk niet verdwijnen door dit verbod. De ervaringen tijdens de coronajaren, waarin een tijdelijk totaalverbod op zowel verkoop als afsteek gold, laten juist zien dat mensen alsnog massaal vuurwerk afstaken. De maatregel leidde niet tot minder vuurwerkgebruik, maar verplaatste het naar ongecontroleerde en gevaarlijkere vormen.

Daar komt bij dat de verkoop van consumentenvuurwerk op Europees niveau gewoon beschikbaar blijft. Burgers die geen mogelijkheid meer hebben om in Nederland legaal vuurwerk te kopen, zullen logischerwijs sneller hun toevlucht zoeken tot het buitenland. We hebben dit al gezien bij andere verboden, zoals het verbod op de verkoop van sigaretten in supermarkten, waarvan een deel van het effect is dat burgers massaal in het buitenland inkopen doen. Het is realistisch om te verwachten dat hetzelfde gebeurt bij vuurwerk.

Dit heeft meerdere nadelige gevolgen:

  • Er is geen zicht meer op welk vuurwerk Nederland binnenkomt.
  • Vuurwerk wordt in auto’s en kofferbakken over de grens vervoerd, zonder enige veiligheidsborging.
  • Vuurwerk wordt langer en op onveilige locaties opgeslagen (“op zoldertjes”), wat het brand- en ontploffingsrisico vergroot.
  • Handhaving wordt moeilijker, omdat opsporing van privaat in huis opgeslagen vuurwerk nauwelijks uitvoerbaar is.
Daarnaast zal een verbod op legaal consumentenvuurwerk binnenlands juist een gat in de markt creëren voor een illegale parallelhandel. De georganiseerde criminaliteit zal inspelen op de grote en voortdurende vraag van gewone burgers die in kleine kring willen afsteken, maar daar geen legale mogelijkheid voor krijgen. De ervaring leert dat schaarste en strenge regelgeving een katalysator zijn voor zwarte markten. Door de vraag niet weg te nemen maar de legale route volledig te blokkeren, wordt een perverse prikkel gecreëerd waarbij malafide vuurwerkhandel floreert.

Het uiteindelijke effect van deze maatregel kan daardoor precies het tegenovergestelde zijn van wat beoogd wordt: minder veiligheid, meer illegaal vuurwerk, grotere opslagrisico’s, meer oncontroleerbare situaties en een versterking van criminele netwerken. In mijn ogen moet de wetgever dergelijke onbedoelde neveneffecten zeer serieus nemen voordat dit voorstel in de huidige vorm wordt doorgezet.

Conclusie

De voorgestelde AMvB, in het bijzonder de regeling omtrent het afsteken van vuurwerk in verenigingsverband, biedt in de huidige vorm geen realistische, veilige of werkbare oplossing voor burgers, verenigingen of gemeenten. Voor mij als burger – die al jarenlang de jaarwisseling in kleine, besloten en veilige kring met familie en vrienden viert – betekent dit voorstel dat ik mijn vrijheid om mijn feestdag naar eigen traditie en binnen de grenzen van de wet te vieren, volledig kwijtraak.

Door de zware regeldruk, de verplichting om aan een centraal evenement deel te nemen, het ontbreken van controle over publiek, de veiligheidsrisico’s voor vrijwilligers, en de grote discretionaire ruimte van burgemeesters, wordt de jaarwisseling niet veiliger, maar juist ingewikkelder, onvoorspelbaarder en in sommige situaties zelfs gevaarlijker.

Daarnaast ben ik diep bezorgd dat deze maatregel burgers juist de illegaliteit in duwt, zoals we hebben gezien tijdens de coronajaren. De vraag naar vuurwerk blijft bestaan en zal zich verplaatsen naar het buitenland of naar schimmige binnenlandse handel. Dit leidt tot minder toezicht, meer illegale opslag, grotere risico’s en het versterken van criminele netwerken.

In een democratische rechtsstaat hebben burgers het recht op proportionele wetgeving en op het behouden van persoonlijke vrijheden, tenzij er zwaarwegende redenen zijn deze in te perken. In dit voorstel is de balans zoek: een grote groep goedwillende burgers wordt geconfronteerd met een vrijwel totaalverbod, met beperkte en onwerkbare alternatieven die bovendien nieuwe veiligheidsproblemen creëren. Daarmee dreigt een traditie die voor velen vreugde en verbinding brengt, te worden vervangen door een gestuurde en bureaucratische verplichting zonder draagvlak.

Ik verzoek u daarom dringend om dit voorstel in de huidige vorm te heroverwegen en op zoek te gaan naar een oplossing die zowel veiligheid als burgerlijke vrijheid respecteert, en die niet leidt tot de ongewenste neveneffecten die ik hierboven heb beschreven.

Ik vertrouw erop dat mijn opmerkingen worden meegenomen in de verdere besluitvorming en ben bereid om – indien gewenst – nadere toelichting te geven of deel te nemen aan consultatiesessies.
 
Reactie op de Internetconsultatie – Besluit veilige jaarwisseling (AMvB)

Onderwerp: Ontheffingen voor vuurwerk in verenigingsverband


Geachte heer/mevrouw,

Graag reageer ik als individuele burger op de voorgestelde uitwerking van de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) behorend bij de Wet veilige jaarwisseling. Ik vier de jaarwisseling sinds mijn geboorte in kleine en besloten kring, samen met familie en vrienden. Juist deze kleinschaligheid, vrijheid en eigen verantwoordelijkheid maken de avond voor mij tot een feestelijk moment.

Het voorstel zoals nu gepubliceerd maakt een dergelijke viering echter praktisch onmogelijk, en brengt voor mij als burger én voor verenigingen onnodige risico’s en verplichtingen met zich mee. Hieronder licht ik mijn bezwaren toe.

1. De regeling maakt een normale, kleinschalige jaarwisseling onmogelijk

Door het algehele vuurwerkverbod en de voorgestelde ontheffingsconstructie kunnen burgers niet langer zelf vuurwerk afsteken, zelfs niet in zeer beperkte en veilige kring. De enige mogelijkheid is deelname aan een officieel georganiseerde verenigingsactiviteit onder strikte voorwaarden.

Dit betekent in de praktijk dat ik als burger:
  • niet meer op eigen terrein, met eigen familie, vuurwerk mag afsteken;
  • afhankelijk word van een vereniging die een complexe en zware aanvraag moet indienen;
  • verplicht wordt om aanwezig te zijn op een centrale locatie, wat voor mij geen feestelijke situatie oplevert maar eerder een gereguleerd evenement.
Voor mij – en veel anderen die de jaarwisseling liever thuis vieren – verandert een feestdag hiermee in een geforceerde verplichting, die niet aansluit op de persoonlijke tradities en gewoontes.


2. De regeldruk voor verenigingen is buitensporig en tast de vrijwilligheid aan

Verenigingen worden verantwoordelijk gemaakt voor álle facetten van de organisatie:
  • aanvraag van de ontheffing,
  • bezit van een veiligheidsplan, situatietekening en uitgebreide documentatie,
  • verzekeringen,
  • toezicht, afzetting en beheer van veiligheidszones,
  • begeleiding van de aanwezige mensen.
Dit gaat ver voorbij wat redelijkerwijs van vrijwilligersorganisaties verwacht kan worden. Het risico is groot dat veel verenigingen dit niet aankunnen of simpelweg niet willen.

Vanuit mijn ervaringen binnen een vereniging welke zich bezig houdt met het organiseren van allerlei dorpsactiviteiten, weet ik dat de kosten van organisatie en inhuur gigantisch kunnen oplopen. Het is voor een kleine buurtvereniging simpelweg niet mogelijk om deze kosten te dragen, tenzij men uitdrukkelijk het eigen spaargeld gaat inzetten.

Daarmee blijft er voor burgers feitelijk geen werkbare optie over om alsnog op legale wijze vuurwerk af te steken.

3. Geen toegangscontrole betekent geen controle op publiek – met veiligheidsrisico’s tot gevolg

Het voorstel verplicht verenigingen niet tot toegangspoortjes of toegangscontrole. Hierdoor is vooraf niet te bepalen:
  • hoeveel mensen er komen,
  • wie er komen,
  • of bezoekers onder invloed zijn,
  • of bezoekers de huisregels en veiligheidsinstructies naleven.
Dit brengt substantiële risico’s met zich mee:
  • raddraaiers of groepen onder invloed kunnen zich mengen met het bedoelde, kleine publiek;
  • vrijwilligers (die geen professionele handhavers zijn) staan voor onveilige situaties;
  • door grote toestroom kan de vereniging de veiligheid niet langer garanderen;
  • de bestuurlijke verantwoordelijkheid ligt formeel bij de vereniging, wat onredelijk en potentieel gevaarlijk is.
Het voorstel presenteert deze verenigingsactiviteiten als veilig, maar creëert door de open toegankelijkheid juist nieuwe en ernstige veiligheidsrisico’s.

4. Onveiligheid voor vrijwilligers en gewenst publiek

Vrijwillige bestuursleden of leden die de ontbranding begeleiden, vormen geen getrainde beveiligingsorganisatie. Toch moeten zij:
  • toezicht houden op een open publiek,
  • optreden bij overtredingen,
  • inschatten of de situatie nog veilig is,
  • zelf in de gevarenzone aanwezig zijn.
Zij worden daarmee in een rol geduwd met hoge verantwoordelijkheid, grote risico’s en beperkte middelen.

Ik vind het buitengewoon zorgelijk dat dit voorstel de veiligheid van vrijwilligers en bezoekers onvoldoende borgt, terwijl dat juist de kern van de Wet veilige jaarwisseling zou moeten zijn.


5. Burgemeesters krijgen verregaand discretionair bevoegd gezag – risico op willekeur

De AMvB geeft burgemeesters grote vrijheid om te bepalen of zij wel of geen ontheffingen verlenen. In theorie is deze ruimte begrijpelijk, maar in de praktijk betekent dit:
  • De uitkomst hangt sterk af van de persoonlijke opvattingen van de burgemeester over vuurwerk.
  • Een burgemeester die geen voorstander is van vuurwerk, kan eenvoudig besluiten helemaal geen ontheffingen te verlenen, zelfs als een vereniging voldoet aan alle voorwaarden.
  • Burgers en verenigingen zijn daarmee overgeleverd aan lokale politieke voorkeuren, niet aan objectieve criteria.
Dit creëert rechtsongelijkheid tussen gemeenten en willekeur bij de toegang tot een wettelijke uitzondering, wat onwenselijk is in een land dat rechtsgelijkheid nastreeft.

6. Het doel van de wet – veiligheid – wordt niet bereikt, en mogelijk zelfs ondermijnd
Door de combinatie van:
  • grote toestroom van publiek zonder controle,
  • beperkte beheersing door vrijwilligers,
  • concentratie van vuurwerk op één locatie per ontheffing,
  • beperkte dienstverlening van verenigingen die de verantwoordelijkheid niet kunnen dragen,
kan het voorstel leiden tot meer risico’s in plaats van minder.

Ook neemt het risico toe op ongeorganiseerde of illegale vuurwerkactiviteiten elders, wanneer mensen afhaken vanwege de complexe of onveilige officiële activiteiten.


7. Het risico op groei van illegaliteit en schimmige handel neemt sterk toe

Tot slot wil ik mijn grote zorg uitspreken dat het voorgestelde stelsel burgers juist de illegaliteit in duwt, in plaats van hen op veilige wijze begeleid vuurwerk te laten afsteken. De wens om – in beperkte en persoonlijke kring – zelfstandig vuurwerk af te steken, zal namelijk niet verdwijnen door dit verbod. De ervaringen tijdens de coronajaren, waarin een tijdelijk totaalverbod op zowel verkoop als afsteek gold, laten juist zien dat mensen alsnog massaal vuurwerk afstaken. De maatregel leidde niet tot minder vuurwerkgebruik, maar verplaatste het naar ongecontroleerde en gevaarlijkere vormen.

Daar komt bij dat de verkoop van consumentenvuurwerk op Europees niveau gewoon beschikbaar blijft. Burgers die geen mogelijkheid meer hebben om in Nederland legaal vuurwerk te kopen, zullen logischerwijs sneller hun toevlucht zoeken tot het buitenland. We hebben dit al gezien bij andere verboden, zoals het verbod op de verkoop van sigaretten in supermarkten, waarvan een deel van het effect is dat burgers massaal in het buitenland inkopen doen. Het is realistisch om te verwachten dat hetzelfde gebeurt bij vuurwerk.

Dit heeft meerdere nadelige gevolgen:

  • Er is geen zicht meer op welk vuurwerk Nederland binnenkomt.
  • Vuurwerk wordt in auto’s en kofferbakken over de grens vervoerd, zonder enige veiligheidsborging.
  • Vuurwerk wordt langer en op onveilige locaties opgeslagen (“op zoldertjes”), wat het brand- en ontploffingsrisico vergroot.
  • Handhaving wordt moeilijker, omdat opsporing van privaat in huis opgeslagen vuurwerk nauwelijks uitvoerbaar is.
Daarnaast zal een verbod op legaal consumentenvuurwerk binnenlands juist een gat in de markt creëren voor een illegale parallelhandel. De georganiseerde criminaliteit zal inspelen op de grote en voortdurende vraag van gewone burgers die in kleine kring willen afsteken, maar daar geen legale mogelijkheid voor krijgen. De ervaring leert dat schaarste en strenge regelgeving een katalysator zijn voor zwarte markten. Door de vraag niet weg te nemen maar de legale route volledig te blokkeren, wordt een perverse prikkel gecreëerd waarbij malafide vuurwerkhandel floreert.

Het uiteindelijke effect van deze maatregel kan daardoor precies het tegenovergestelde zijn van wat beoogd wordt: minder veiligheid, meer illegaal vuurwerk, grotere opslagrisico’s, meer oncontroleerbare situaties en een versterking van criminele netwerken. In mijn ogen moet de wetgever dergelijke onbedoelde neveneffecten zeer serieus nemen voordat dit voorstel in de huidige vorm wordt doorgezet.

Conclusie

De voorgestelde AMvB, in het bijzonder de regeling omtrent het afsteken van vuurwerk in verenigingsverband, biedt in de huidige vorm geen realistische, veilige of werkbare oplossing voor burgers, verenigingen of gemeenten. Voor mij als burger – die al jarenlang de jaarwisseling in kleine, besloten en veilige kring met familie en vrienden viert – betekent dit voorstel dat ik mijn vrijheid om mijn feestdag naar eigen traditie en binnen de grenzen van de wet te vieren, volledig kwijtraak.

Door de zware regeldruk, de verplichting om aan een centraal evenement deel te nemen, het ontbreken van controle over publiek, de veiligheidsrisico’s voor vrijwilligers, en de grote discretionaire ruimte van burgemeesters, wordt de jaarwisseling niet veiliger, maar juist ingewikkelder, onvoorspelbaarder en in sommige situaties zelfs gevaarlijker.

Daarnaast ben ik diep bezorgd dat deze maatregel burgers juist de illegaliteit in duwt, zoals we hebben gezien tijdens de coronajaren. De vraag naar vuurwerk blijft bestaan en zal zich verplaatsen naar het buitenland of naar schimmige binnenlandse handel. Dit leidt tot minder toezicht, meer illegale opslag, grotere risico’s en het versterken van criminele netwerken.

In een democratische rechtsstaat hebben burgers het recht op proportionele wetgeving en op het behouden van persoonlijke vrijheden, tenzij er zwaarwegende redenen zijn deze in te perken. In dit voorstel is de balans zoek: een grote groep goedwillende burgers wordt geconfronteerd met een vrijwel totaalverbod, met beperkte en onwerkbare alternatieven die bovendien nieuwe veiligheidsproblemen creëren. Daarmee dreigt een traditie die voor velen vreugde en verbinding brengt, te worden vervangen door een gestuurde en bureaucratische verplichting zonder draagvlak.

Ik verzoek u daarom dringend om dit voorstel in de huidige vorm te heroverwegen en op zoek te gaan naar een oplossing die zowel veiligheid als burgerlijke vrijheid respecteert, en die niet leidt tot de ongewenste neveneffecten die ik hierboven heb beschreven.

Ik vertrouw erop dat mijn opmerkingen worden meegenomen in de verdere besluitvorming en ben bereid om – indien gewenst – nadere toelichting te geven of deel te nemen aan consultatiesessies.
Ijzersterk verhaal, geen woord meer aan toe te voegen!!
 
Ik snap helemaal wat je gevoel is @josZie !
Ook je geschreven verhaal is top, en geen spelt tussen te krijgen. Helaas weten we allemaal wat er met dit soort steekhoudende verhalen gebeurt in het centrum van onze macht .... :shocked:😢
Dit soort verhalen zou je in de kranten willen zien !!
 
Idd, een ijzersterk verhaal JosZie. :thumbup:

Ik vond deze ook wel een sterke:

Proportionaliteit en Kern van het Probleem
Mijn fundamentele bezwaar is dat het algehele verbod op legaal F2-consumentenvuurwerk disproportioneel is. Het ware
probleem ligt bij illegaal en zwaar knalvuurwerk en problematisch gedrag (al dan niet in combinatie met drank & drugs).
Er wordt geen bewijs geleverd waaruit blijkt dat er een causaal verband is tussen legaal F2-vuurwerk en de problemen die
men wil bestrijden. Er is wat dit betreft geen betrouwbaar onafhankelijk onderzoek; geen bronnen die kunnen dienen om
dit punt te maken. En dit maakt de onderbouwing voor het voorgestelde beleid zwak en onvoldoende doordacht. Het
voorstel maakt een intieme, kleinschalige viering van de jaarwisseling onmogelijk, terwijl het alternatief tal van nieuwe en
onacceptabele risico's creëert, en/of erger maakt.

1. Onwerkbaarheid en Onredelijk Risico voor Verenigingen

De voorgestelde ontheffingsmogelijkheid voor verenigingen is in de praktijk onwerkbaar en legt een onredelijke last bij
vrijwilligers.
- Buitensporige Regeldruk en Kosten: Het eisen van een KvK-inschrijving, een gedetailleerd veiligheidsplan én een
gespecialiseerde aansprakelijkheidsverzekering (AVB) creëert een onoverkomelijke financiële en bureaucratische
drempel. Dit is niet proportioneel wat redelijkerwijs van nieuwe, vrijwillige buurtorganisaties verwacht mag
worden, waardoor deze optie voor de meeste burgers feitelijk onhaalbaar wordt.
- Onredelijke Aansprakelijkheid en Veiligheidsrisico: De vereniging wordt in de rol van semi-handhaver
geduwd. Vrijwilligers zijn geen getrainde beveiligingsorganisaties. Zij kunnen onmogelijk de aansprakelijkheid
dragen voor schade die ontstaat door oncontroleerbaar en openbaar publiek – bijvoorbeeld wanneer
kwaadwillenden zwaar illegaal knalvuurwerk (zoals Cobra's) in de menigte gooien. Dit is een onaanvaardbaar risico
voor vrijwillige bestuursleden en het publiek.
- Bestuurlijke Willekeur: De grote discretionaire bevoegdheid van burgemeesters om wel of geen ontheffingen te
verlenen, zelfs bij naleving van de voorwaarden, creëert een risico op rechtsongelijkheid en willekeur tussen
gemeenten.

2. Onbedoelde Gevolgen: De illegaliteit in worden gedrongen

Het grootste bezwaar is dat dit besluit het doel – veiligheid – waarschijnlijk zal ondermijnen.
- Groei van de Zwarte Markt: De wens om vuurwerk af te steken zal niet verdwijnen. Door de legale route (zowel
de persoonlijke viering als het vereniging-alternatief) te blokkeren, wordt een perverse prikkel gecreëerd. De
ervaringen tijdens de corona jaren wijzen uit dat een verbod leidt tot massale verschuiving naar ongecontroleerde
en gevaarlijkere vormen van vuurwerk gebruik. Al dan niet soms ook nog in combinatie met brandbommen,
stenen, stokken. Kortom, “opportunistisch rel gedrag” tijdens de Jaarwisseling.
- Onveilige Handel en Opslag: Burgers zullen logischerwijs hun toevlucht zoeken tot het vuurwerk in het buitenland
(dat vaak zwaarder is) of de illegale handel. Daarbij moet worden opgemerkt dat zwaar illegaal knalvuurwerk -
zoals Cobra's en dergelijke - massa-explosief zijn. Bijvoorbeeld een doos gevuld met dit zware vuurwerk zal in één
keer ontploffen met een krachtige explosie. Legaal Nederlands F2 consumentenvuurwerk is niet massa-explosief.
Oftewel, het middel is veel erger dan de kwaal.
Het uiteindelijke effect kan daardoor het tegenovergestelde zijn van wat beoogd wordt: minder veiligheid en een
versterking van criminele netwerken.

3. Gemiste Kans: Gecontroleerde Publieke Locaties (Variant A)

Het is een beleidsmatige tekortkoming dat het scenario van een door de burgemeester aangewezen afsteek locatie waar
iedereen legaal vuurwerk mag afsteken (Variant A), terzijde is geschoven.

Dit scenario had het potentieel geboden voor:
1. Een gecontroleerd en veilig alternatief met behoud van traditie.
2. Het afwenden van een deel van de vraag naar illegale activiteiten.
3. Het leggen van de aansprakelijkheid en de controle bij de gemeente, waar deze taak hoort.
Conclusie: Het voorstel biedt in de huidige vorm geen realistisch of werkbaar alternatief en creëert nieuwe en ernstige
veiligheidsrisico's. Ik verzoek u dringend om de onbedoelde neveneffecten (met name de groei van illegaliteit) zeer serieus
te nemen en Variant A alsnog als meest logische en veilige oplossing uit te werken.

Is getekend een individuele burger, vader van kinderen die genieten van vuurwerk tijdens de
Jaarwisseling, en zelf ook sinds jonge leeftijd vuurwerkliefhebber.
 
Ik snap helemaal wat je gevoel is @josZie !
Ook je geschreven verhaal is top, en geen spelt tussen te krijgen. Helaas weten we allemaal wat er met dit soort steekhoudende verhalen gebeurt in het centrum van onze macht .... :shocked:😢
Dit soort verhalen zou je in de kranten willen zien !!
Na wat input reacties op forum en deel van mezelf is deze email vorige week verstuurd naar bikker, michon, stoffer, vd plas, eerdmans en wilders. Gaan ze er wat mee doen, nee vast niet maar ik wilde nog 1x van min laten horen!


Geachte Kamerleden,

Bijgaand stuur ik mijn inspraakreactie op de consultatie over de Wet veilige jaarwisseling. Als vuurwerkliefhebber en vader van drie kinderen deel ik mijn zorgen over de uitvoerbaarheid en maatschappelijke gevolgen van de voorgestelde alternatieven.
---
Inspraakreactie:

Als vuurwerkliefhebber en vader van drie kinderen wil ik graag reageren op de voorgestelde uitwerking van de Wet veilige jaarwisseling. In ons gezin hoort vuurwerk bij een veilige en feestelijke start van het nieuwe jaar. Ik leer mijn kinderen hoe ze verantwoord met vuurwerk omgaan: met veiligheidsbril, oordoppen en een gasbrandertje om veilig aan te steken. Het is een mooi moment van traditie, verantwoordelijkheid en plezier — precies de manier waarop vuurwerk bedoeld is.

De huidige voorstellen doen geen recht aan de belofte van een laagdrempelig alternatief, zoals eerder toegezegd door onder andere de ChristenUnie en de VVD. Wat bedoeld was als een werkbare en verbindende oplossing, is in de praktijk uitgegroeid tot een regeling die juist afstand creëert tussen overheid en burger.

De zogenoemde verenigingsvariant legt zulke zware eisen op aan lokale verenigingen – van veiligheidsplannen en verzekeringen tot afzettingen, toezicht en uitgebreide documentatie – dat het voor een gewone buurt- of straatvereniging feitelijk onmogelijk wordt om iets te organiseren. Dit is geen laagdrempelig alternatief, maar een bureaucratische muur die het enthousiasme en de betrokkenheid van vrijwilligers ontmoedigt.

Ook de variant met één centrale afsteeklocatie lijkt op papier overzichtelijk, maar in de praktijk vergroot dit juist de risico’s. Honderden mensen samen op één terrein met vuurwerk is vragen om chaos en onveiligheid. Bovendien verdwijnt de saamhorigheid van het samen vieren in de eigen straat – juist daar waar mensen elkaar kennen, rekening houden met elkaar en op elkaar letten.

Uit de consultatie komen daarnaast meerdere praktische en structurele knelpunten naar voren:

Fysieke en veiligheidsbeperkingen maken het onmogelijk om per gemeente en per buurt voldoende en veilige locaties te garanderen.

De 200 kg-limiet en restricties op personen en tijdvensters maken schaalvergroting niet effectief; veel groepen krijgen te weinig vuurwerk om ervaring of traditie te behouden.

Kosten, beschikbaarheid van professionals en verzekerbaarheid maken grootschalige gemeentelijke shows financieel en uitvoerbaar onrealistisch.

Operationele en administratieve lasten – zoals aanvragen, veiligheidsplannen, controles, terugname-logistiek en intrekkingen – vormen een bottleneck die gemeenten en verenigingen niet massaal kunnen dragen.

Maatschappelijke ongelijkheid, mobiliteitsproblemen en toegenomen verkeers- en hulpverleningsrisico’s ondermijnen de sociale doelstelling van een veilige en inclusieve jaarwisseling.

Weersafhankelijkheid, kans op afgelastingen en het ontstaan van illegale markten maken dat de alternatieven het huidige probleem (veiligheid en overlast) niet structureel oplossen.

Daarnaast wijzen gemeenten en politie op grote uitvoeringsproblemen. Gemeenten geven aan dat de administratieve lasten niet te dragen zijn, en de politie schat dat er minimaal €350 miljoen extra nodig zou zijn voor toezicht en handhaving. Tegelijkertijd worden geplande vuurwerkshows al geannuleerd door de onzekerheid die deze voorstellen veroorzaken.

De kern van de problematiek ligt niet bij de legale consument, maar bij de handel en het gebruik van zwaar, illegaal vuurwerk en het wangedrag van een kleine groep ordeverstoorders. Het beperken van legaal consumentenvuurwerk lost dit probleem niet op; het verplaatst het alleen naar de illegaliteit en treft juist de goedwillende burger die zich aan de regels houdt.

Een effectief en breed gedragen beleid vraagt om maatregelen die uitvoerbaar, handhaafbaar en maatschappelijk acceptabel zijn. Dat betekent:

Focus op de bestrijding van illegale handel en zwaar vuurwerk

Versterking van grens- en handhavingscapaciteit

Behoud van gereguleerd, veilig consumentenvuurwerk als onderdeel van een verantwoorde, verbindende en feestelijke jaarwisseling

De Nederlandse vuurwerktraditie is een uniek moment waarop buren, vrienden en families samen het nieuwe jaar vieren. Die traditie verdient bescherming – niet afbraak. Laten we vasthouden aan een systeem dat werkt, dat handhaafbaar is en dat onze saamhorigheid versterkt.

Ik hoop dat u bij de verdere behandeling van deze wet oog houdt voor gezinnen zoals het mijne, die vuurwerk op een veilige en verantwoordelijke manier willen blijven beleven.

Met vriendelijke groet,
 
Zijn er ook nog andere varianten besproken welke hier gemeld mogen worden? ik hoorde bijvoorbeeld het idee om postcode check te doen. (alleen in je eigen postcode afsteken) of een huishouden verantwoordelijk maken en als er controle is van handhaving dan is dat huishouden verantwoordelijk ook als gasten zich misdragen.

zullen best goede ideeën zijn die beter uitvoerbaar zijn, minder handhaving kosten en toch een vorm van viering mogelijk maken.
 
Zijn er ook nog andere varianten besproken welke hier gemeld mogen worden? ik hoorde bijvoorbeeld het idee om postcode check te doen. (alleen in je eigen postcode afsteken) of een huishouden verantwoordelijk maken en als er controle is van handhaving dan is dat huishouden verantwoordelijk ook als gasten zich misdragen.

zullen best goede ideeën zijn die beter uitvoerbaar zijn, minder handhaving kosten en toch een vorm van viering mogelijk maken.
Klinkt misschien leuk maar dit is natuurlijk totaal niet haalbaar. Bovendien zal er dan in de praktijk niks veranderen met hoe het nu is. Niemand zal zich daaraan gaan houden, en het handhaven daarvan gaat al helemaal veel capaciteit opslokken.
 
Zijn er ook nog andere varianten besproken welke hier gemeld mogen worden? ik hoorde bijvoorbeeld het idee om postcode check te doen. (alleen in je eigen postcode afsteken) of een huishouden verantwoordelijk maken en als er controle is van handhaving dan is dat huishouden verantwoordelijk ook als gasten zich misdragen.

zullen best goede ideeën zijn die beter uitvoerbaar zijn, minder handhaving kosten en toch een vorm van viering mogelijk maken.
Gewoon alles laten zoals het is en het echte probleem aanpakken.
 
Gewoon alles laten zoals het is en het echte probleem aanpakken.
Dat heeft uiteraard mijn voorkeur, maar als ze iets willen doen zijn de 2 voorstellen die er nu liggen niet lekker uitvoerbaar voor vele. Wellicht zijn er dan andere oplossingen te bedenken die wel een stukje handhaving makkelijker maken, maar meer pyro's de ruimte geven om wat te kunnen afsteken en vieren met O&N of andere feestelijkheden.
 
Maar dat is dan ook juist het hele punt vanuit den haag.
Een alternatief "geven" wat eigenlijk geen haalbaar alternatief is.
Dan kan men zeggen als zoiets er komt: we hebben optie's aangeboden ,en zie ,er word geen/amper gebruik van gemaakt.
Dat dat dan ligt aan teveel onkosten voor de burgers en teveel kromme regels dat boeit ze niet.
 
Laatst bewerkt:
Back
Bovenaan