Vuurwerkliefhebber34
VWC lid
Kort maar krachtig, heb het van me vader. Later op me 14de kocht ik het zelf omdat de verkoper een oogje dicht kneep. Wolff vuurwerk was er verzot op was top spul en zo was me hobby uitgegroeid.
Hoe kom jij aan je hobby ?
- Topic starter omepje
- Startdatum
- Status
Hier aangestoken door een vriend van mijn ouders. Hij werkte jarenlang bij een vuurwerkwinkel. Alles moest op want ze hadden geen plek om het vuurwerk de rest van het jaar te bewaren, dus verdeelde ze alles onderling. Hij vierde vaak oud en nieuw hier en kwam aan met dozen vol. Altijd alles netjes ingepakt en gesorteerd, zo zat er ook altijd een doos voor mij tussen.
het virus heb ik gekregen van mijn engelse opa.
Die had heel veel vuurwerk uit engeland.
Hij maakte elk jaar een groot frame waar hij alles aan maakte.
Vuurpijlen draaizonnen candels watervallen enz enz.
Als kleine jongen viel me op dat de hele buurt uitliep daarvoor.
En de cakes ervoor op de grond op houtplaten dit alles doorverbonden dus 1 grote show.
Toen dacht ik bij mezelf als ik later groot ben ga ik dit voortzetten...
Nu 32 jaar later nog steeds....
Die had heel veel vuurwerk uit engeland.
Hij maakte elk jaar een groot frame waar hij alles aan maakte.
Vuurpijlen draaizonnen candels watervallen enz enz.
Als kleine jongen viel me op dat de hele buurt uitliep daarvoor.
En de cakes ervoor op de grond op houtplaten dit alles doorverbonden dus 1 grote show.
Toen dacht ik bij mezelf als ik later groot ben ga ik dit voortzetten...
Nu 32 jaar later nog steeds....
Vuurwerk Overijssel
VWC lid
Deels mijn broer en deels als onverklaarbare wijze. 15 tot 17 jaar geleden was ik erg bang voor vuurwerk. Maar door de jaren heen ben ik meer positief actief geworden met vuurwerk! Ik ben wel iets op een latere leeftijd van vuurwerk gaan houden. De eerste keer dat ik een cake afstak was nog samen met een kameraad van m'n broer. We waren net op de terug weg van Cameron naar huis heen en mijn broer's kameraad stak een cake af toen het nog ligt was. Later kwamen we op huis aan en na een beetje praten zei mijn broer's kameraad "Steek aan" en gaf mij vervolgens een cake. Ik ging naar achter thuis en zocht een plekje waar geen bomen stonden en stak het aan.
Vanaf toen was ik meer actief geworden en wou spul van mijn eigen hebben. Ik weet alleen niet op welke leeftijd ik was toen ik mijn eerste cake heb afgestoken, maar ik schat ongeveer tussen de 13-14 jaar
Ik kan mijn broer nog wel eens vragen en als ik er achter ben dan zal ik deze bericht bewerken!
Vanaf toen was ik meer actief geworden en wou spul van mijn eigen hebben. Ik weet alleen niet op welke leeftijd ik was toen ik mijn eerste cake heb afgestoken, maar ik schat ongeveer tussen de 13-14 jaar
Ik kan mijn broer nog wel eens vragen en als ik er achter ben dan zal ik deze bericht bewerken!
wij woonden vroeger op een kruispunt en in die tijd was het nog niet druk met autos en verkeer dus er werd heerlijk op straat gestookt zonder dat je voor je sokken gereden werd.
alle vier de huizen op het kruispunt hadden kinderen dus met oud en nieuw was het altijd feest.
mijn oudere broers stonden uren te stoken terwijl ik in de keuken uit het raam mocht kijken naar al dat
moois.....dat was 1975(ik was 5)..
het jaar daarna mocht ik van mijn ouders ladycrackers afsteken(de matjes uit elkaar gehaald natuurlijk anders was ik er zo doorheen) maar ik moest savonds wel eerst naar bed tot 10uur anders hield ik het niet vol.
mijn broers dachten daar anders over een gooiden regelmatig wat astros in de dakgoot...dus regelmatig je eigen het lazerus schrikken..op een of andere manier vond ik dat toen niet erg.
mijn ouders hadden niks met vuurwerk...ze vonden het wel leuk maar niet om zelf af te steken.
dus dankzij mijn broers en de buren is mijn hobby begonnen....ben vorige maand 50 geworden en het is met de jaren alleen maar gekker geworden...hopelijk gaat dit tot mijn pensioen door.......zolang kunnen we er niet meer van genieten ben ik bang voor maar hopen mag toch.....
alle vier de huizen op het kruispunt hadden kinderen dus met oud en nieuw was het altijd feest.
mijn oudere broers stonden uren te stoken terwijl ik in de keuken uit het raam mocht kijken naar al dat
moois.....dat was 1975(ik was 5)..
het jaar daarna mocht ik van mijn ouders ladycrackers afsteken(de matjes uit elkaar gehaald natuurlijk anders was ik er zo doorheen) maar ik moest savonds wel eerst naar bed tot 10uur anders hield ik het niet vol.
mijn broers dachten daar anders over een gooiden regelmatig wat astros in de dakgoot...dus regelmatig je eigen het lazerus schrikken..op een of andere manier vond ik dat toen niet erg.
mijn ouders hadden niks met vuurwerk...ze vonden het wel leuk maar niet om zelf af te steken.
dus dankzij mijn broers en de buren is mijn hobby begonnen....ben vorige maand 50 geworden en het is met de jaren alleen maar gekker geworden...hopelijk gaat dit tot mijn pensioen door.......zolang kunnen we er niet meer van genieten ben ik bang voor maar hopen mag toch.....
Vincmer19
VWC lid
Mijn ouders hebben niet zo veel met vuurwerk. Verder dan een pakje sterretjes kwamen ze niet. Tot ze besloten een jaar oud en nieuw niet thuis te vieren maar bij kennissen. Daar was vuurwerk wel een ding en was er een grote doos met klein vuurwerk voor de kinderen. Ik was een jaar of 12 denk ik. Vanaf dat jaar verkocht en nu 10 jaar later is het een beetje uit de hand gelopen. Mijn ouders vinden het nog steeds zonde van het geld maar wel leuk om naar te kijken.
Vanaf dat ik klein was kreeg ik vaak in de zomer al m'n eerste sier pakketje, m'n eerste Chinese rol ,10.000 klapper, bracht m'n vader mee toen ik een jaar of 10 was. Vanaf dat moment was het eind zoek. Vroeger had de helft van de mensen bij mij in de straat Chinese rollen en dikke flowerbeds, de hele straat ging los en na het afsteken ging iedereen bij elkaar op bezoek. De jongere gingen als het licht werd weer naar buiten om te gaan zoeken... gouden tijden waren dat.
Mijn vader had altijd iig een meterpakket en wat kanlspul. De vrachtwagenchauffeurs namen dat vroeger altijd mee als ze weer eens wat kwamen afleveren op zn werk. Vond het vanaf dag 1 al prachtig. Sindsdien is dat ook niet meer weg gegaan en ben ik folders gaan uitpluizen etc.
In onze straat werd vroeger redelijk gestookt. Behalve mijn ouders. Mijn vader had altijd wel een fontein pakketje maar vond verder elke cent te veel voor vuurwerk. Toch is het bij mij er in gebleven. Al vroeg vragen voor hoeveel geld ik vuurwerk mocht en dan 100x het foldertje door en alles keer op keer opnieuw opschrijven om er zoveel mogelijk uit te halen. Tot ik op een gegeven moment ong 9 jaar geleden in contact kwam met iemand die mij niet Nederlands vuurwerk verkocht en in een vuurwerkwinkel werkte. Ik kon daar wel helpen. Vanaf dat moment is het gekkere vormen aan gaan nemen. 2 jaar in de bunker gestaan, maar toen ze door hadden dat ik er wel meer weet van had mocht ik "naar voren". Dit 2 jaar gedaan en daarna heb ik 3 jaar de winkel zelf gedraaid (betaalde alleen geen rekeningen).
Dit is helaas al 3 jaar niet meer maar de liefde voor vuurwerk blijft onverminderd aanwezig. Nu helemaal omdat mijn kids van 6 en 4 het ook helemaal geweldig vinden en al vroeg beginnen te vragen, papa wanneer gaan we weer vuurwerk afsteken
Dit is helaas al 3 jaar niet meer maar de liefde voor vuurwerk blijft onverminderd aanwezig. Nu helemaal omdat mijn kids van 6 en 4 het ook helemaal geweldig vinden en al vroeg beginnen te vragen, papa wanneer gaan we weer vuurwerk afsteken
R@lph
VWC lid
Heb vuur en vuurwerk altijd al boeiend gevonden. Er zijn foto's van mij toen ik 4 jaar oud was, en niet bij het paasvuur weg wou. 
Daarna altijd een eigen vuurton gehad, waar ik elke week 2 kranten in op mocht branden, onder toezicht. Dit mocht ik dan met een aansteker of lucifers in de fik steken. Ooit een loep op mijn verjaardag gekregen, inclusief standaard.
Wie kent het niet. Mijn ouders dachten hier kan hij toch niets mee, maar mijn broertje en ik hadden al heel snel door hoe je hier vuur mee kon maken. Op wat latere leeftijd was ik bezeten door knappertjes pistolen en door de geur die er af kwam.
Mijn opa en oma hadden ook een hele grote moestuin, en in september gingen we dan "loof" branden. Loof is het overblijfsel van de plant. Het loof werd speciaal voor mij bewaard, en alleen in de brand gestoken als ik er was.
Het werd helemaal feest toen ik bij mijn opa en oma bleef logeren, en mijn oom "boodschappen" ging halen. Met boodschappen bedoelde hij 4 vuurwerkwinkels af. Hahaha, ik was toen 8 jaar oud. Ik en mijn broertjes mochten iets uitzoeken.
1x kinderpakket met confetti pistolen, knalerwten, morning glory's en rookbommetjes.
2 pakjes bamboo crackers. Ik heb 2 broertjes, maar mijn jongste broertje was nog te klein voor een eigen pakje.
1x slof rotjes, ik weet het nog goed. Wat waren we blij. We hadden 200!!!! rotjes gekregen.
1x een soort meter pakketje, maar dan ook van alles wat, vuurpijltjes, nog wat rotjes, wondertollen, en fonteinen.
Mooie tijden waren dat.
Daarna altijd een eigen vuurton gehad, waar ik elke week 2 kranten in op mocht branden, onder toezicht. Dit mocht ik dan met een aansteker of lucifers in de fik steken. Ooit een loep op mijn verjaardag gekregen, inclusief standaard.
Wie kent het niet. Mijn ouders dachten hier kan hij toch niets mee, maar mijn broertje en ik hadden al heel snel door hoe je hier vuur mee kon maken. Op wat latere leeftijd was ik bezeten door knappertjes pistolen en door de geur die er af kwam.
Mijn opa en oma hadden ook een hele grote moestuin, en in september gingen we dan "loof" branden. Loof is het overblijfsel van de plant. Het loof werd speciaal voor mij bewaard, en alleen in de brand gestoken als ik er was.
Het werd helemaal feest toen ik bij mijn opa en oma bleef logeren, en mijn oom "boodschappen" ging halen. Met boodschappen bedoelde hij 4 vuurwerkwinkels af. Hahaha, ik was toen 8 jaar oud. Ik en mijn broertjes mochten iets uitzoeken.
1x kinderpakket met confetti pistolen, knalerwten, morning glory's en rookbommetjes.
2 pakjes bamboo crackers. Ik heb 2 broertjes, maar mijn jongste broertje was nog te klein voor een eigen pakje.
1x slof rotjes, ik weet het nog goed. Wat waren we blij. We hadden 200!!!! rotjes gekregen.
1x een soort meter pakketje, maar dan ook van alles wat, vuurpijltjes, nog wat rotjes, wondertollen, en fonteinen.
Mooie tijden waren dat.
Dat is grotendeels te danken aan mijn vader die had in mijn jonge jaren altijd een 100.000 klapper en ik vond het geweldig. Mijn oom (zijn broer) had altijd nitraten en 'op de leggen' vlinders en ja die harde knallen waren ook wel gaaf. Toch blijf ik erbij dat het in je moet zitten, iemand die het niks vind zal ook niet snel met papa of mama meegaan vuurwerk kopen. Ik was er van jongs af aan al door gefascineerd en dat maakte ook wel dat mijn ouders met mij vuurwerk gingen kopen.
Ik weet het niet eens precies, ik weet niet beter dan dat ik er helemaal gek van ben. Ook het spelen met vuur vind ik al leuk zolang ik me herinner. Het was bij ons in de buurt altijd een drukte van belang met jeugd die de hele dag op straat liep en flink aan het stoken was. Denk dat het daar gewoon begonnen is en uiteindelijk door is gegroeid tot wat het nu is.
Yordi
VWC lid
Ik kom uit een gezin van 6 kinderen. Alleen m’n broer had vroeger vuurwerk, een meterpakket en wat klein spul.
Als klein jochie stond ik de hele avond uit het raam te kijken of je iets zag, of hoorde.
Was helemaal gefascineerd door vuurwerk.
Mijn allereerste bestelling was toen wat sterretjes, en 2 pakken babypijltjes. Wat was ik blij toen ik dat eindelijk mocht afsteken.
Tegenwoordig ben ik de enige van de familie die vuurwerk koopt en afsteekt, en ook in hele andere hoeveelheden dan vroeger.
En nu ook de 31 met m’n dochter uit het raam kijken of we wat zien.
iets wat nooit zal verdwijnen!
Als klein jochie stond ik de hele avond uit het raam te kijken of je iets zag, of hoorde.
Was helemaal gefascineerd door vuurwerk.
Mijn allereerste bestelling was toen wat sterretjes, en 2 pakken babypijltjes. Wat was ik blij toen ik dat eindelijk mocht afsteken.
Tegenwoordig ben ik de enige van de familie die vuurwerk koopt en afsteekt, en ook in hele andere hoeveelheden dan vroeger.
En nu ook de 31 met m’n dochter uit het raam kijken of we wat zien.
iets wat nooit zal verdwijnen!
tristen
VWC lid
Bericht op dit forum geschreven in 2014, destijds 17, maar toch nog eens geplaatst. Ik zou het bijna als statement naar alle kamerleden willen sturen. Vuurwerk, voor de een is het maar vuurwerk, voor de ander is het een gevoel wat met niks anders kan worden vergeleken. :
Hoe kom ik aan mijn hobby vuurwerk, en hoe ben ik de vuurwerkfreak geworden die ik nu ben. Dat begon al jaren geleden, vroeger was er mijn vader die in mijn babyjaren vuurwerk haalde. Altijd bij hetzelfde winkeltje dat ondertussen weg is. Maar om verder te gaan, mijn vader haalde ieder jaar vuurwerk om dit samen met mij af te steken. Want ook al kon ik nog niet lopen, ik keek al met alle verbazing naar het vuurwerk, en was niet stil te houden. Er werd mij vaker gezegd: ''Ga maar een uurtje slapen voor 00:00 uur.'' Dit ging er tot mijn 5de in, maar dit werd al snel moeilijk omdat ik het liefste rond mijn 5de levensjaar de hele tijd voor het raam hing om te kunnen genieten van ieder stukje vuurwerk wat te zien was. Maar in mijn kleinste jaren ging ik toch maar even slapen, dit duurde meestal niet lang. Want ik zat alleen maar te denken aan wakker worden voor de lekkere appelflappen en oliebollen die mijn tante had gebakken en wachten tot het 00:00 uur moment. Ik ging ook toen al naar buiten samen met mijn vader, maar ik moest wel op de oprit blijven met mijn kindervuurwerk. Ik was helemaal fan van de partypoppers. Maar de rookbommen fascineerde mij ook, dit omdat deze een lontje hadden. En natuurlijk het kijken naar papa’s vuurwerk was ook fantastisch. Ik mocht dan zelf wel alleen kindervuurwerk afsteken, normaal rond die leeftijd. Maar ik had het virus misschien al wel te pakken, het ‘vuurwerkvirus’ wel te verstaan.
Het kinderpakket wat ik kreeg:
Een jaar later 2003 werd mijn vader ernstig ziek door de verschrikkelijke ziekte ******. Op 7 jarige leeftijd maak je dit natuurlijk niet helemaal mee zoals je op volwassen leeftijd zou doen. Het was een jaar van veel ellende en verdriet, maar papa wilde alles zo goed mogelijk voor ons doen. Toch nog op vakantie gaan, en het mooiste vond ik natuurlijk wel het vuurwerk. Traditiegetrouw gingen wij op 30 december, de verjaardag van mijn vader vuurwerk halen. Natuurlijk bij het winkeltje waar we traditiegetrouw ieder jaar naar toe gingen. Hiervan kan ik mij nog een beeld herinneren. En dat was dat ik aan een muur mortierpijlen zag hangen. Bruine balletjes op een stok. Het was apart, en op die leeftijd wist ik nog niet wat het waren.
31 december 2003, oudjaarsdag. De laatste die ik met mijn vader zal gaan meemaken, toen nog niet beseffend dat dat de allerlaatste jaarwisseling samen was als gezin. Vader, moeder, zus en ik. 23:59 de laatste minuut van 2003, en het donkerste jaar 2004 breekt aan. Ik besefte dat niet, een gelukkig nieuwjaar zal het niet worden. Maar één van de liefste dingen die mijn vader voor mij gedaan heeft, moest nog komen. Hij ging samen met mij hoe ellendig hij zich ook voelde naar buiten om vuurwerk af te steken. Ik herinner me een 100.000 klapper die opgerold afging, althans zo beleefde ik het. En het zou wel logisch zijn, omdat hij zich niet lekker voelde. Meer kan ik mij niet herinneren hiervan, maar veel dierbare herinneringen zijn mij verteld door mijn moeder. Helaas was in maart 2004 het moment aangebroken dat mijn vader overleed.
Het jaar later vierde wij Oud en Nieuw samen met mijn oom en tante. Volgens mij ook met mijn neef, maar dit kan ook het jaar later geweest zijn of misschien wel het jaar daarna. In ieder geval ging ik samen met mijn oom het vuurwerk uitzoeken in de folder. Van mijn oom en tante mocht ik altijd een pakket erg mooie vuurpijlen uitzoeken. En dit herinner ik mij nog welke ik ieder jaar haalde. Want wij kochten vanaf toen het vuurwerk bij een GBV winkel achter het huis van mijn oom en tante die nu nog steeds bestaat. Het GBV 25 Blue Rockets High Lights pakket, voor mijn gevoel erg mooie vuurpijlen. En daarnaast kochten we meestal het Meterpakket, de Vulcan, en ik kreeg het GBV 4 pakket. Met kleine fonteintjes, pijltjes etc. Mijn eerste jaar dat ik echt zelf vuurwerk had.
GBV 4:
Een jaar later kwamen twee neven. Een van hun nam een sierpakket mee uit België. En daarvan had een cake het Crackling effect, sinds toen was ik dus fan van Crackling. Al wist ik toen natuurlijk nog niet precies hoe het effect heette.
Weer wat jaren later kreeg ik meer vuurwerk, en ging ik ook steeds meer uitzoeken. Op de computer ging ik opzoek naar welk vuurwerk er nog meer was. Ik kwam zo terecht op www.devuurwerkfilmpjes.nl . Misschien voor sommige van jullie ook bekend, filmpjes van de 'gladde super vlinder' (Op de leggen). Hier zag ik een filmpje met een vlinder met een fluit alvorens de knal. Toen dacht ik dat het uit de vlinder kwam. Inmiddels weet ik beter, het was een fluitpijltje. Daarnaast herinner ik mij filmpjes zoals een Chainthunder naast het bushokje, Indian knallers, de Pantserfaust en de Boller A. Ik ging meer en meer opzoeken, en zo kwam ik terecht op Pietersvuurwerk. Een site met nog meer video’s, en zo raakte ik dat jaar 2010 ook aan de praat met een jongen uit de klas van me zus. Ook een grote vuurwerkfreak, en in mijn ogen een held. Hij wees mij op AVP Vuurwerk. En daar keek ik in eerste instantie vooral rond, en werd datzelfde jaar nog lid van het forum. Hier had ik het enorm naar mijn zin, maar omdat na januari het forum dicht ging meldde ik mij aan bij Vuurwerkcrew en een aantal dagen later bij Freakpyromaniacs. Eerst vooral lezen, maar met en met wat meer posten. Ik kwam erachter, dat ik niet de enige vuurwerkfreak was. Maar er nog meer van mijn soort waren, iedereen met dezelfde hobby. Fantastisch! En zo leerde ik in 2011 een lid kennen, afspreken via de PM en raakte aan de praat. Hij kwam uit de buurt, en toen konden we samen op de fiets op jacht naar vuurwerkfolders. In november al een ronde maken, en zo ging het door totdat wij alles hadden. Samen lijstjes maken. En dit jaar ging ik voor het eerst ergens anders vuurwerk afsteken. Bij een vriend die ik al vanaf mijn peuterjaren ken, en waar ik als eerste terecht kon toen mijn vader overleed. Wat ik hier zag had ik toen in jaren nog nooit gezien, de vader van deze jongen kocht zoveel vuurwerk. Ik herinner mij nog 2 Jorge 100 schots blokken, heel veel harde knallers, 2 dikke Hindoerollen en meer. De vader van hem ging de 31ste nog vuurwerk halen bij Salon Roger in Maaseik toen wij nog wat wilde hebben. Want we hadden weinig vuurpijlen, en hij kwam terug met vuurpijlen die een titanium spoor achter lieten. Het effect weet ik niet meer. En wat een jaar.
Een jaar later 2011/2012 was het jaar dat ik met de freak die ik in 2011 heb leren kennen ging stoken. Maar ook het jaar van mijn eerste meeting met freaks. Er was bij Lesli een Ledendag en hier ben ik toen samen met mijn moeder en een lid Davinstyle heengegaan. En dit was mij super bevallen. Ook was dit het eerste jaar dat we vuurwerk kochten via een freakactie namelijk via Freakpyromaniacs. Dit was toen bij Stienen Fireworks in Sittard, en zo hebben wij weer freaks leren kennen. Namelijk Painkiller, en Chrackling King. Wij kwamen hun per toeval tegen toen zij hun auto’s vol aan het laden waren. De eerste Oud en Nieuw met een freak. Eerst bij hem thuis, en daarna bij mij thuis. Heerlijk, over de straat struinen met singleshots, rotjes en ander vuurwerk.
In 2012 raakten Rbfirework en ik steeds meer aan de praat met de twee leden van Freakpyromaniacs en uiteindelijk hebben wij besloten om samen met hen vuurwerk af te steken met oudjaarsdag. Maar voor oud en nieuw wilden we elkaar eerst beter leren kennen. En zo gingen wij samen vuurwerkshow bezoeken, meetings en andere evenementen wat met vuurwerk te maken hebben. A group was born: AKH Fireworks Team. En er werd een YouTube pagina aangemaakt waar de video’s na de jaarwisseling op geüpload werden.
In 2013 heb ik nog meer freaks leren kennen, en ook hier zou ik oud en nieuw gaan vieren. Inmiddels zijn het geen mede-freaks meer, maar echte vrienden geworden waar ik ook zo over de vloer kom. Oud en nieuw was op een aantal dingen na, niet alles kan goed lopen natuurlijk de beste van mijn leven! Ik heb zoveel vuurwerk gezien, dat ik na oud en nieuw niet eens een dipje had. Het was jammer, maar ik kon terugkijken op een oud en nieuw waar ik nog jaren aan ga denken. Zoveel freaks, zoveel vuurwerk en zoveel gezelligheid!
Inmiddels ben ik 17 jaar en is vuurwerk van iets leuks uitgegroeid naar iets blijvend, een passie, een hobby. Iets waar ik veel vrienden aan heb overgehouden. Iets waar ik fantastische dagen, avonden en nachten door heb meegemaakt. Een hobby die mijn vader mij heeft gegeven, en waar ik hopelijk mijn hele leven nog van kan genieten!
Ik wist nog niet dat het bestond, wist niet dat er mensen net als mij collectiefoto's zouden maken. Maar hier mijn allereerste collectiefoto:
Zoals jullie zien, een meterpakket, het pijlenpakket als kerstcadeau van mijn tante en oom, twee cakes waarvan een gratis, de Vulcano waar ik het in het verhaal over had. maar er missen nog een aantal dingen die mijn tante en oom mee namen.
Het uitpakken:
Het heerlijke gevoel, het allereerste lontje. De cake die een nieuw jaar moet inluiden, en het oude jaar af te sluiten:
Rennennnnn....:
Het afsteken van het GBV 4 pakket:
Genieten van het net afgestoken stukje vuurwerk::hehe!:
En we sluiten af met de allereerste actiefoto de Vulcano in actie:
Hoe kom ik aan mijn hobby vuurwerk, en hoe ben ik de vuurwerkfreak geworden die ik nu ben. Dat begon al jaren geleden, vroeger was er mijn vader die in mijn babyjaren vuurwerk haalde. Altijd bij hetzelfde winkeltje dat ondertussen weg is. Maar om verder te gaan, mijn vader haalde ieder jaar vuurwerk om dit samen met mij af te steken. Want ook al kon ik nog niet lopen, ik keek al met alle verbazing naar het vuurwerk, en was niet stil te houden. Er werd mij vaker gezegd: ''Ga maar een uurtje slapen voor 00:00 uur.'' Dit ging er tot mijn 5de in, maar dit werd al snel moeilijk omdat ik het liefste rond mijn 5de levensjaar de hele tijd voor het raam hing om te kunnen genieten van ieder stukje vuurwerk wat te zien was. Maar in mijn kleinste jaren ging ik toch maar even slapen, dit duurde meestal niet lang. Want ik zat alleen maar te denken aan wakker worden voor de lekkere appelflappen en oliebollen die mijn tante had gebakken en wachten tot het 00:00 uur moment. Ik ging ook toen al naar buiten samen met mijn vader, maar ik moest wel op de oprit blijven met mijn kindervuurwerk. Ik was helemaal fan van de partypoppers. Maar de rookbommen fascineerde mij ook, dit omdat deze een lontje hadden. En natuurlijk het kijken naar papa’s vuurwerk was ook fantastisch. Ik mocht dan zelf wel alleen kindervuurwerk afsteken, normaal rond die leeftijd. Maar ik had het virus misschien al wel te pakken, het ‘vuurwerkvirus’ wel te verstaan.
Het kinderpakket wat ik kreeg:
Een jaar later 2003 werd mijn vader ernstig ziek door de verschrikkelijke ziekte ******. Op 7 jarige leeftijd maak je dit natuurlijk niet helemaal mee zoals je op volwassen leeftijd zou doen. Het was een jaar van veel ellende en verdriet, maar papa wilde alles zo goed mogelijk voor ons doen. Toch nog op vakantie gaan, en het mooiste vond ik natuurlijk wel het vuurwerk. Traditiegetrouw gingen wij op 30 december, de verjaardag van mijn vader vuurwerk halen. Natuurlijk bij het winkeltje waar we traditiegetrouw ieder jaar naar toe gingen. Hiervan kan ik mij nog een beeld herinneren. En dat was dat ik aan een muur mortierpijlen zag hangen. Bruine balletjes op een stok. Het was apart, en op die leeftijd wist ik nog niet wat het waren.
31 december 2003, oudjaarsdag. De laatste die ik met mijn vader zal gaan meemaken, toen nog niet beseffend dat dat de allerlaatste jaarwisseling samen was als gezin. Vader, moeder, zus en ik. 23:59 de laatste minuut van 2003, en het donkerste jaar 2004 breekt aan. Ik besefte dat niet, een gelukkig nieuwjaar zal het niet worden. Maar één van de liefste dingen die mijn vader voor mij gedaan heeft, moest nog komen. Hij ging samen met mij hoe ellendig hij zich ook voelde naar buiten om vuurwerk af te steken. Ik herinner me een 100.000 klapper die opgerold afging, althans zo beleefde ik het. En het zou wel logisch zijn, omdat hij zich niet lekker voelde. Meer kan ik mij niet herinneren hiervan, maar veel dierbare herinneringen zijn mij verteld door mijn moeder. Helaas was in maart 2004 het moment aangebroken dat mijn vader overleed.
Het jaar later vierde wij Oud en Nieuw samen met mijn oom en tante. Volgens mij ook met mijn neef, maar dit kan ook het jaar later geweest zijn of misschien wel het jaar daarna. In ieder geval ging ik samen met mijn oom het vuurwerk uitzoeken in de folder. Van mijn oom en tante mocht ik altijd een pakket erg mooie vuurpijlen uitzoeken. En dit herinner ik mij nog welke ik ieder jaar haalde. Want wij kochten vanaf toen het vuurwerk bij een GBV winkel achter het huis van mijn oom en tante die nu nog steeds bestaat. Het GBV 25 Blue Rockets High Lights pakket, voor mijn gevoel erg mooie vuurpijlen. En daarnaast kochten we meestal het Meterpakket, de Vulcan, en ik kreeg het GBV 4 pakket. Met kleine fonteintjes, pijltjes etc. Mijn eerste jaar dat ik echt zelf vuurwerk had.
GBV 4:
Een jaar later kwamen twee neven. Een van hun nam een sierpakket mee uit België. En daarvan had een cake het Crackling effect, sinds toen was ik dus fan van Crackling. Al wist ik toen natuurlijk nog niet precies hoe het effect heette.
Weer wat jaren later kreeg ik meer vuurwerk, en ging ik ook steeds meer uitzoeken. Op de computer ging ik opzoek naar welk vuurwerk er nog meer was. Ik kwam zo terecht op www.devuurwerkfilmpjes.nl . Misschien voor sommige van jullie ook bekend, filmpjes van de 'gladde super vlinder' (Op de leggen). Hier zag ik een filmpje met een vlinder met een fluit alvorens de knal. Toen dacht ik dat het uit de vlinder kwam. Inmiddels weet ik beter, het was een fluitpijltje. Daarnaast herinner ik mij filmpjes zoals een Chainthunder naast het bushokje, Indian knallers, de Pantserfaust en de Boller A. Ik ging meer en meer opzoeken, en zo kwam ik terecht op Pietersvuurwerk. Een site met nog meer video’s, en zo raakte ik dat jaar 2010 ook aan de praat met een jongen uit de klas van me zus. Ook een grote vuurwerkfreak, en in mijn ogen een held. Hij wees mij op AVP Vuurwerk. En daar keek ik in eerste instantie vooral rond, en werd datzelfde jaar nog lid van het forum. Hier had ik het enorm naar mijn zin, maar omdat na januari het forum dicht ging meldde ik mij aan bij Vuurwerkcrew en een aantal dagen later bij Freakpyromaniacs. Eerst vooral lezen, maar met en met wat meer posten. Ik kwam erachter, dat ik niet de enige vuurwerkfreak was. Maar er nog meer van mijn soort waren, iedereen met dezelfde hobby. Fantastisch! En zo leerde ik in 2011 een lid kennen, afspreken via de PM en raakte aan de praat. Hij kwam uit de buurt, en toen konden we samen op de fiets op jacht naar vuurwerkfolders. In november al een ronde maken, en zo ging het door totdat wij alles hadden. Samen lijstjes maken. En dit jaar ging ik voor het eerst ergens anders vuurwerk afsteken. Bij een vriend die ik al vanaf mijn peuterjaren ken, en waar ik als eerste terecht kon toen mijn vader overleed. Wat ik hier zag had ik toen in jaren nog nooit gezien, de vader van deze jongen kocht zoveel vuurwerk. Ik herinner mij nog 2 Jorge 100 schots blokken, heel veel harde knallers, 2 dikke Hindoerollen en meer. De vader van hem ging de 31ste nog vuurwerk halen bij Salon Roger in Maaseik toen wij nog wat wilde hebben. Want we hadden weinig vuurpijlen, en hij kwam terug met vuurpijlen die een titanium spoor achter lieten. Het effect weet ik niet meer. En wat een jaar.
Een jaar later 2011/2012 was het jaar dat ik met de freak die ik in 2011 heb leren kennen ging stoken. Maar ook het jaar van mijn eerste meeting met freaks. Er was bij Lesli een Ledendag en hier ben ik toen samen met mijn moeder en een lid Davinstyle heengegaan. En dit was mij super bevallen. Ook was dit het eerste jaar dat we vuurwerk kochten via een freakactie namelijk via Freakpyromaniacs. Dit was toen bij Stienen Fireworks in Sittard, en zo hebben wij weer freaks leren kennen. Namelijk Painkiller, en Chrackling King. Wij kwamen hun per toeval tegen toen zij hun auto’s vol aan het laden waren. De eerste Oud en Nieuw met een freak. Eerst bij hem thuis, en daarna bij mij thuis. Heerlijk, over de straat struinen met singleshots, rotjes en ander vuurwerk.
In 2012 raakten Rbfirework en ik steeds meer aan de praat met de twee leden van Freakpyromaniacs en uiteindelijk hebben wij besloten om samen met hen vuurwerk af te steken met oudjaarsdag. Maar voor oud en nieuw wilden we elkaar eerst beter leren kennen. En zo gingen wij samen vuurwerkshow bezoeken, meetings en andere evenementen wat met vuurwerk te maken hebben. A group was born: AKH Fireworks Team. En er werd een YouTube pagina aangemaakt waar de video’s na de jaarwisseling op geüpload werden.
In 2013 heb ik nog meer freaks leren kennen, en ook hier zou ik oud en nieuw gaan vieren. Inmiddels zijn het geen mede-freaks meer, maar echte vrienden geworden waar ik ook zo over de vloer kom. Oud en nieuw was op een aantal dingen na, niet alles kan goed lopen natuurlijk de beste van mijn leven! Ik heb zoveel vuurwerk gezien, dat ik na oud en nieuw niet eens een dipje had. Het was jammer, maar ik kon terugkijken op een oud en nieuw waar ik nog jaren aan ga denken. Zoveel freaks, zoveel vuurwerk en zoveel gezelligheid!
Inmiddels ben ik 17 jaar en is vuurwerk van iets leuks uitgegroeid naar iets blijvend, een passie, een hobby. Iets waar ik veel vrienden aan heb overgehouden. Iets waar ik fantastische dagen, avonden en nachten door heb meegemaakt. Een hobby die mijn vader mij heeft gegeven, en waar ik hopelijk mijn hele leven nog van kan genieten!
Ik wist nog niet dat het bestond, wist niet dat er mensen net als mij collectiefoto's zouden maken. Maar hier mijn allereerste collectiefoto:
Zoals jullie zien, een meterpakket, het pijlenpakket als kerstcadeau van mijn tante en oom, twee cakes waarvan een gratis, de Vulcano waar ik het in het verhaal over had. maar er missen nog een aantal dingen die mijn tante en oom mee namen.
Het uitpakken:
Het heerlijke gevoel, het allereerste lontje. De cake die een nieuw jaar moet inluiden, en het oude jaar af te sluiten:
Rennennnnn....:
Het afsteken van het GBV 4 pakket:
Genieten van het net afgestoken stukje vuurwerk::hehe!:
En we sluiten af met de allereerste actiefoto de Vulcano in actie:
Laatst bewerkt:
Aangezien de vuurwerkwinkel vroeger hier letterlijk 5 huizen verderop zat, in onze straat, ontkwam ik eigenlijk niet aan het vuurwerk. Mijn vader was toevallig ook goed bevriend met de eigenaar, een autobedrijf, en door dat contact gingen we uiteraard ook altijd langs in de vuurwerkwinkel. Praatje, even mee als kleine jongen, en halen. Schitterend om te zien dat er door de goede band eigenlijk toch altijd een extra pakket of cake bij kan worden gepraat door de eigenaar. Schitterend, 3 dagen lang mensen met tassen vol vuurwerk door de straat heen zien komen
- Status