Hoe kom jij aan je hobby vuurwerk?

mijn hobby vuurwerk.

natuurlijk begon ik al vrij jong.
ik was een jaar of 10 a 11.
ik begon altijd met een kinder pakketje.
als kleine jongen was je van geen kwaad bewust hoe gevaarlijk vuurwerk was of kon zijn.
ik heb heel wat moeten leren over het gebruik van vuurwerk.
uit eindelijk begon ik van kinder pakket naar een happy new year pakket van de beste dealer uit leiden.
het was een leuk begin om te starten er zat van alles in rotjes grond bloemen wat vuur pijlen en,
voor namelijk fonteintjes en ik kreeg er een gratis 1000klapper bij als 500ste klant!!!
dus de zenuwen gierde door mn lijf heen, ik dacht wat een geluk.
en toen kwam de buurman die zei dat hij zou emigreren naar Suriname.
en deze had nog vuurwerk voor mij gekocht 3slofjes kanon slagen nou ik kon beginnen aan de tocht door de gehele wijk en zag iedereen.
toen ik er aan gewent was begon ik een bijbaantje op de kranten wel de betaalde verdiende goed!!!
veel gespaard maar niet bij nagedacht dat je van die oud en nieuw kaartjes kreeg.
omdat ik dacht van hee ik loop een betaalde krant.
kortom ik denk ach 50 cent tot 1 euro zal ik wel zeker krijgen.
na dat mijn wijk klaar was begon ik de kaartjes te lopen.
de 1ste straat gelijk 40euro te pakken wauw!!!!
na dat mn krantenwijk merendeels klaar was nou ik voelde me vet rijk!!
€400 euro opgehaald en me salaris kwam er ook nog is bij tja toen dacht ik een slim tactiek
kerst cadeautjes kopen en de rest uit geven aan VUURWERK!!!!
had toen besloten om voor €150 euro te gaan halen nou besteld en wel nou ik kon geen oog meer dicht doen toen ik het binnen had staan in me slaap kamer ik was effe offline van dj en licht shows geven.
dat werden natuurlijk vuurwerk shows.
verder begon ik lid te worden van de vuurwerk crew via via gevonden dus toen kon ik veel vinden.
ik bleef bij de prijs 150euro hangen tot zo rond 2012 er heel wat begon te veranderen.
kocht dr na meer en nog meer tot ik zo ver was dat ik naar de 500ging.
toen noemde ik me zelf proline freak als lid van de vuurwerk crew aan gezien iedereen wel proline in huis haalde opt het begin van zn hobby.
nu het 2014 is ben ik nog altijd net zo razend enthousiast als de tijd dat ik begon.
en heb veel mee gemaakt veel zien veranderen daarom zeg ik.
een freak altijd een freak.
dus zo doende dat het zo is ontstaan.
in middels koop ik allang geen proline meer van ...... mja de naam proline (freak)
ik denk zie het dan toch anders in maar goed eind goed al goed.
deze hobby zal ik blijven houden.
en hopen in de toekomst om een eigen shop te beginnen zijn dromen maar als je er voor gaat staat niks of niemand je in de weg maar ga er voor.
the end:cool: bye bye:bye:
 
Met de paplepel ingegoten gekregen..
En mijn vader weer van zijn vader!
Alleen al daarom moet deze traditie behouden blijven.
 
Oome Koos kwam met 2000 gulden vuurwerk haha, was in 98 sinds dien elk jaar van de plantenhal tot proline tot polen bij de familie. Begon met 10 gulden budget tot nu 400/450
nu 16 jaar verder stook ik elke dag wel wat
 
Zit in de familie :)
Mijn vader en oom kochten toen ik een klein jochie was elk jaar altijd aardig wat vuurwerk.
Pakketjes, pijlen, de halve dag stonden 2 volwassen mannen buiten te stoken, pratend over het vuurwerk uit hun jeugd , panzerfausten en meer van dat soort grut, toen ik de leeftijd van een jaar of 10 bereikte mocht ik kiezen, elke week 20 piek zakgeld of 15 en dan werd die 5 gulden gespaard voor oud en nieuw.
Dan kan je ook eens wat afsteken jochie hoor ik die ouwe nog zeggen :)
En dat gebeurde ook. na een jaar sparen maakte mijn vader er 100 gulden totaal van. wat een megabedrag was voor me.
kanonslagen werden met honderden tegelijk ingeslagen , pijltjes en een pakketje voor snachts. het pronkstuk uit mijn collectie in die tijd was een gele singleshot van schuurmans.
De naam weet ik niet meer maar man wat vondt ik dat ding mooi!
Een buis waar je als kind bang van werdt, en die zelf afsteken op die leeftijd voelde als magie...
De jaren daarna ben ik er steeds meer in meegetrokken.
vrienden hadden illegaal vuurwerk , rotjes en ander leuk grut.
Heel de dag over straat slenteren en kijken bij de grote jongens die al dat illegale spul stookte.
Leken wel granaten op die leeftijd haha.
En dan kom je op het punt dat je je eigen centen gaat verdienen .
Vriendinnetjes, je eerste biertje en je eerste vuurwerkbestelling van je eigen centen.
Kocht mijn eigen eerste vuurwerk bij de brammetje dump in middelburg .
300 piekemannen had ik gespaard met krantenwijken en werken in de lokale frietkraam.
in die tijd werdt er veel skyline verkocht in mijn buurt . en de eerste box van 60 gulden was een feit.ook schuurmans telde mee met de flithering whistle rockets en de pakketjes dus ook die lagen in huis.
Elke dag weer langs brammetje dump rijden in december om te kijken in de vitrine en er over te praten met je maatjes , rookbommen inslaan en van die crepe sterretjes met crackling erin, strijkers werden aangestoken met een sterretje zodat je veel afstand kon halen voordat ie afging.
Ja dat waren de tijden dat het in mijn bloed is gekomen.
Het gevoel van als volwassen man van 28 naar de winkel gaan en je bestelling oppikken en een heerlijk oud en nieuw hebben blijft me herrineren aan die kleine jongen met zn 300 piekies.
En die oudere man genaamd vader die genietend toekeek .

Mijn grootste hobby en niks of niemand die dat ooit zal veranderen.
 
Het begon bij mij toen ik een jaar of zes was. Mijn vader had 5 Schuurmans rotjes gekocht en ik was daar helemaal door gefacineerd. We schrijven 1960...

Toen ik acht was mocht ik zelf afsteken. Toen kon je al de dag na kerst kopen. Ik mocht 10 gulden besteden, wat in die tijd een heel bedrag was!
Mijn lijstje bestond uit rotjes, voetzoekers, kanonslagen, zevenklappers en 'gillende keukenmeiden'.
De hobby ging zo ver, dat ik op m'n twaalfde mijn eerste scheikundedoos kreeg en voorzichtig ging experimenteren.

Allemaal heel onschuldig en niet alleen maar met betrekking tot vuurwerk.
Zo half jaren zestig kwam het Chinese vuurwerk op de markt: snipperkanonslagen met flash, matjes en pijlen. Leuk spul maar ik was (en ben!) nog steeds verliefd op dat mooie, ambachtelijke Nederlandse vuurwerk. Schitterend afgewerkt en gevuld met echt buskruit. Wanneer je een bommetje schudde, dan hoorde je het kruit.

Mijn vuurwerkhobby bracht me er toe om een opleiding in de chemie te doen, om zo de achterliggende techniek te leren begrijpen. Toen ik dat een beetje door had, ben ik zelf voorzichtig op kleine schaal vuurwerk gaan maken. Mijn vingers zitten er nog aan en ik heb ook geen rood-witte wandelstok, maar ik heb wel een paar keer ongelofelijk veel geluk gehad...
Geloof me, vuurwerk maken is gewoon linke soep, ook wanneer je weet wat je doet. Een moment van onoplettendheid kan rampzalige gevolgen hebben!

Daarom kan ik het ook niet uitstaan dat een bepaalde, zelfbenoemde vuurwerkgoeroe op Youtube, in zijn oneindige onwetendheid, zijn publiek -wat hoofdzakelijk uit kinderen van 12-14 jaar bestaat- wijs maakt dat vuurwerk HELEMAAL NIET GEVAARLIJK IS, en om dit te demonstreren, gaat kegelen met chipolla's. Zie je wel, er gebeurt niets... Nee bal gehakt! Nu toevallig niet, maar die ene keer gebeurt het wel en dan heb jij een klein kind boven slapen! Wel eens gehoord van kristalbreuk en statische micro-ontladingen? Vervuilde sas? Zal wel niet... Wanneer je vuurwerk niet met respect behandelt, gaat het een keer ernstig fout.

Maar ik dwaal af. De hobby had zijn hoogtepunt in de jaren negentig, met de België route nog helemaal open; BEX in Bocholt, Alpeco, bestuurslid van de Pyrotechnische Vereniging Barbara, m'n eigen shells en pijlen maken en op oudjaar voor 3500 gulden de lucht injagen.

Nu is het allemaal wat rustiger. Ik zit meer in de muziek maar zo in november begint het weer te kriebelen. Ik hou het nu maar op een paar mooie cakes en pijlen die ik netjes bij de plaatselijke vuurwerkshop koop, maar ik geniet er op m'n zestigste nog steeds met volle teugen van.:D
 
Ik vind het wel grappig dat een paar van jullie ook een angst voor vuurwerk hadden voordat jullie een freak werden. Bij mij moet alleen het 'hadden' nog even veranderd worden in 'hebben', en dat zal ik kort uitleggen. Als sinds ik een klein jongetje was had ik al een fascinatie voor vuurwerk. Ik vond het werkelijk waar prachtig. Maar er was één nadeel: Het geknal. Ik was als de dood voor al dat geknal overal vandaan. Of het nou een rotje was, een strijker of een vlinder, ik schrok me de t*ring! Elk jaar kocht mijn vader wel vuurwerk (Erg mooi vuurwerk overigens!), maar ik bleef lekker binnen met de vingers in de oren, hoe mooi ik het ook vond. Deze 'angst' (laten we het maar zo noemen) werd eigenlijk niet minder, maar een aantal jaren geleden (volgens mij jaarwisseling 2009/2010) vond ik het genoeg geweest, en vond ik dat ik maar een keer moest gaan genieten tijdens oud&nieuw, en heb ik dus voor het eerst zelf vuurwerk gekocht. Het was het Vuurwerkland 1 pakket, met nog een paar grondbloemen, romeinse kaarsen, en nog zo'n klein goedkoop pakketje. En ik vond het werkelijk waar geweldig! Ik zou bijna zeggen dat ik trots was op mezelf, omdat ik daadwerkelijk voor het eerst zelf vuurwerk af heb gestoken, en er ook echt van heb genoten! Dat ik toen al 17 was, en ja, ik had nog gehoorbescherming in, kon me niks schelen. Eens moest de eerste keer zijn, en het was het waard. De jaren erna heb ik de hobby enigszins uitgebreid, en tijdens de jaarwisseling 2012/2013 had ik zelfs €260(!) uitgegeven aan prachtig vuurwerk, waaronder het briljante Buurtassortiment. Ik vond het echt fantastisch, dit had ik een paar jaar geleden niet durven dromen. Helaas ging het daarna financieel wat minder, en moest ik het vorig jaar doen met ''slechts'' €100,-, maar dit jaar kan het budget hopelijk weer wat vergroot worden.

Ik ga zeker nog proberen om de angst helemaal weg te krijgen. Ik bedoel, een angst zit tussen de oren, en een knal is echt niet eng, maar als een angst er eenmaal is, is het lastig om er af te komen. Ik ga in ieder geval m'n uiterste best doen, maar wel elk jaar maximaal genieten :D
 
Vroegâh woonde ik in Laakkwartier, een volkswijk in Den Haag waar veel vuurwerk werd afgestoken. Tegenwoordig wordt er nog steeds veel vuurwerk afgestoken maar minder vanwege de veranderingen binnen de bevolking, met name de etniciteit van de meeste bewoners.

Al sinds ik mij kan herinneren kwam er ieder jaar met oud en nieuw een kennis met wie wij de jaarwisseling vierde. Samen met zijn vrouw, hond en de buren en familie vierden wij de jaarwisseling. Wat echter het leukste was van de avond, was het uitpakken van het vuurwerk (rond een uur of elf). Zolang ik mij kan herinneren vond ik dat geweldig, zelfs na de verhuizing (van Den Haag naar Rijswijk) kwam hij nog langs. Echter had ik toen de leeftijd dat ik ook al vuurwerk mocht afsteken (onder begeleiding).

Opeens was het echter afgelopen. De lieve man kwam niet meer langs, naar blijkt had zijn vrouw voor ruzie gezorgd waardoor hij uit het leven van mij verdween. Ondanks dat was het geen reden om geen vuurwerk te kopen. Het eerste jaar dat ik vuurwerk kocht samen met mijn vader en broer kochten wij maar liefst 144 babypijltjes, 80 grondbloemen en 200 kanonslagen! Ik moet niet vergeten dat ik toen ook nog de ouderwetse rookballetjes had gekocht. Samen met mijn broer en andere mensen had ik een geweldig oud en nieuw met zo weinig vuurwerk dat ik het mij niet meer voor kan stellen. (Volgens mij had ik ook een pak romeinse kaarsen....)

Het hek was nu van de dam. Elk jaar kwam er meer bij. €50,- ... €80,- ... €150,-....€200,-... en ga zo maar verder. In al die jaren kwam ook langzaam het illegale vuurwerk erin. Mijn broer vond het leuk, ik toen der tijd ook. Nu is gelukkig weer over met het illegale vuurwerk, maar ik moet eerlijk zijn dat ik het wel heb afgestoken.

Wat als een onschuldige avond begon als onschuldige jongen werd langzaam een schuldige hobby van een relatief onschuldige jongeman. Nu is mijn budget vele malen hoger, regel ik het vuurwerk voor iedereen die de jaarwisseling bij mij viert, en zorg ik ervoor dat iedereen weer van een leuke jaarwisseling kan genieten. Ik hoop dat ik dit nog vele jaren legaal mag doen, anders rest mij niet om de regels te gaan overtreden.
 
ook hier met de opvoeding op gegroeid met vuurwerk. Me vader was zelf een vuurwerk gek ( is nu wel stukje minder als vroeger), als kleine jongen van jaar of 3-4 liep ik als een vuurpijl door huis te schreeuwen alle stokken verzamelen van de vuurpijlen die 00.00 waren afgestoken.
Als de folders binnen kwamen was ik altijd druk met dingen uitzoeken en aan het opschrijven. Het was vroeger ook elke jaar was de vaste prik een 100.000. nu is nog elke jaar samen het vuurwerk kopen en afsteken om 00.0.
Nu 20 jaar later zelf vader van dochter van 2,5 geef ik het door aan me dochter. we hebben bijna elke dag een paar min in december dat we even wat morning glorys of sterretjes afsteken in de tuin.
 
Ik heb integendeel zoals de meeste van jullie op jonge leeftijd oud en nieuw niet meegemaakt.. Ik had een familie die vuurwerk wel mooi vond, maar liever weg wilde in de kerstvakantie. Het kwam er dus op neer dat ik vanaf mijn zesde tot mijn 11de elk jaar weg was en geen vuurwerk kon afsteken. De jaren ervoor was ik wel in Nederland, maar toen sliep ik meestal al rond 11 uur, dus tot op mijn 11de heb ik geen vuurwerk afgestoken.

Ik ben toen op een dag met een vriendje van me naar een hondencursus gegaan voor honden die bang waren voor vuurwerk.
Toen bleek dat de leider een hele doos vol met vuurwerk had en dat wij die mochten afsteken! Ik vond het zelf persoonlijk nog erg eng om dat zelf te mogen doen.. Ik heb toen met veel moeite een cracklingball af gestoken en dat was eigenlijk het beste gevoel ooit.. Die kick die ik ervan kreeg krijg ik nog steeds als ik nu een vuurwerkje afsteek.

Sindsdien is het eigenlijk gekomen. Ik had ervoor al een fascinatie voor vuur, dus het was meer een puzzeltje die nu voltooid was : ik was pyrofreak.

Het eerste jaar bij de plaatselijke vuurwerkzaak voor 190,- gehaald samen met een vriend. En ik heb toen die hele dag lopen stoken als een gek.. Naar binnen en naar buiten om weer wat spulletjes te pakken en af te steken. En dan het 00:00 moment met 2x Big MC thunder van lesli.. Prachtig hoe de hele straat toen hier kwam kijken.

Voornamelijk door het feit dat de mensen om je heen ervan kunnen genieten vind ik het zo mooi. Vuurwerk in je eentje stoken is maar saai, maar als de hele buurt komt kijken naar jouw spektakel dan ben je zo trots als een pauw.

Dat jaar erna was ik weinig bezig met vuurwerk, totdat ik in de zomervakantie op VWC terecht kwam. Ik ging elke dag naar de techniek pagina en leerde over quickmatch, lonten, veiligheidsmaatregelen, hoe je alles moest afsteken en de afstanden.. Ik vond het geweldig om al die info op te nemen.

Elk jaar kocht ik meer vuurwerk. En meer en meer. En in 2011 kwam ik in contact met een Poolse website genaamd : bombashop.
Ik als onwetend jochie daar besteld en ik heb binnen een maand mijn eerste politiebezoek gehad. Dat was daarbij mijn eerste aanraking ( en direct laatste ) aanraking met illegaal vuurwerk.

Sinsdien is het allemaal geheel soepel verlopen. Ik probeer elk jaar hier een grote show op te zetten voor de buurt en deel dan gratis brillen uit etc. Het is nu ook een bekend fenomeen geworden en de hele buurt komt kijken!

Toch wel gaaf dat vuurwerk. Ik geniet er elk jaar nog van. :)
 
Leuke topic!

In mijn jongste jaren vertelden mijn ouders altijd dat ze mij wakker zouden maken voor het vuurwerk en dan lieten ze mij slapen. Zwaar over de zeik was ik dan dat ik het vuurwerk had gemist. Tot het jaar was aan gebroken dat ik wakker mocht blijven en samen met mijn vader vuurwerk af mocht steken. Geweldig vond ik het. Mijn eerste eigen bestelling was 25 gulden. Ik heb wekenlang zitten puzzelen tot ik precies op 25 gulden uitkwam (echt geen cent minder)
En de dag erna altijd vuurwerk zoeken, want niet was afgegaan. Ooit nog mijn handschoen mee weggeblazen toen ik een dik rotje met schietlot van een chinese rol wilde afsteken (toen mijn les wel geleerd)

Toen ik zelf een krantenwijk had kocht ik altijd veel vuurwerk. Al mijn nieuwjaarwens geld ging op aan vuurwerk. Dat was in de beginjaren van de diamond collectie.

Ik stond altijd al een half uur voor openingstijd van de winkel op de 29e voor het hek te wachten tot ze open gingen haha.. . Later begon ik stappen belangrijker te vinden en kocht ik eigenlijk weinig vuurwerk meer.

Een paar jaar geleden was ik met een vriend van mij op oudjaarsdag een biertje aan het drinken en hadden we het over vuurwerk. Toen eigenlijk uit impuls besloten om een knalpakketje te kopen en weer ff als een stel kinderen bezig te zijn. Dat was zo goed bevallen dat we het jaar erna weer besloten vuurwerk te gaan halen.

Een paar jaar heb ik steeds met 2 vrienden overdags bij mij voor de deur staan knallen en dan s'avonds met zijn 3'en verder vieren.

Ik hoop dat de vuurwerktraditie niet verloren zal gaan, want ik heb er zoveel leuke jeugdherinneringen aan en ik vind het ook prachtig om te zien als er weer jonge kinderen bij ons kwamen kijken en die je dan een vuurwerk bril geeft en ze dan wat laat af steken met instructies erbij. Dan zie ik zo mezelf terug toen ik klein was.
 
Voor mij is deze vraag redelijk lastig te antwoorden, simpelweg omdat ik nog maar weinig herinner en dus vooral moet afgaan op wat andere mensen, of de piekjes die ineens boven komen drijven, mij zeggen.

Volgens mijn ouders was ik als klein kind doodsbang voor vuurwerk. Hoe dit ineens is opgelost weet ik niet. Maar wel weet ik dat ik al sinds jaar en dag gek ben op vuur. Specifiek vuur van vulkanen. Brand. En meer. En aangezien vuurwerk toch voor een deel uit vuur bestaat, misschien is dat de reden. Maar echt weet ik het niet zeker. Ben ook niet voor niks 112 fotograaf geworden (fotografeer al sinds 2011 zoveel mogelijk brandweer-inzetten) en kijk ook niet voor niks zoveel mogelijk rampenfilms (waar films als Supervulcano, Dante's Peak toch de betere zijn:P ) Het is gewoon een passie van mij, naast het hedendaagse passie, vuurwerk. Mogelijk kunnen er ook andere redenen zijn, maar die weet ik dan niet.

Weet nog toen ik klein was, denk rond 12 jaar. Dat het oud & nieuw was bij m'n oma en toen nog levende opa. We gingen er naar toe. Mijn pa had al wat vuurwerk gekocht, voor mij klein spul, voor zichzelf duizendklapper en vuurpijlen en n cake of 2. We gingen naar oma & opa toe, gezellig eten/drinken, tv kijken. Eventjes een dutje doen voor iets van 4 uur. Waarna we om half 12 wakker werden. Wachtende op de klok van 12 uur. Die kwam snel. Waarna we na buiten gingen. En waar t nu dus doodstil in Dordrecht, was t toen echt n herrie. Wow. Ik heb genoten in die tijden, al stond ik daar maar met sterretjes. Helemaal enthousiast keek ik naar al het prachtige vuurwerk wat er werd afgestoken.

Daarna weet ik nog dat ik rond mijn 17de pas echt begon met het zelf kopen en afsteken van vuurwerk. Vroeger was dit nog leuk, weinig illegaal en met een groepje leeftijdsgenoten. We gingen op 29 december naar de lokale vuurwerkwinkel en kochten daar prachtig vuurwerk, veel pakketten, en ook heel veel klein spul. Een keer zelfs gewoon 2000 rotjes gekocht, geen idee waarom. Mijn passie begon pas net, dus, t was gewoon even leuk. Samen met n groepje overdag rondlopen. In de avond tv kijken. En daarna om 12 uur even staan knallen met m'n pa en zusje. Helaas gebeurde het toendertijd ook nog dat men me huisarrest gaf en ik maar weinig geld had, 100 euro was t maximale toendertijd.

Naarmate ik ouder werd werd t steeds meer, waarbij de gebeurtenis in 2010 toch echt wel mijn passie echt een passie maakte. Ik heb dit verhaal volgens mij al verteld. Maar laten we zeggen, als je met 2x zoveel vuurwerk GRATIS thuiskomt, als je besteed heb (dat jaar 500 euro, dus reken t maar zelf uit). Dan, ja, dan wilt je hobby wel in leven komen xD

In 2011 kreeg ik een andere passie erbij, namelijk 112 fotografie. Dus daar besteedde ik ook erg veel tijd aan. Ergste was dat ik mijn baan kwijt raakte. Waardoor er niet zoveel geld was. Maar nog steeds meer dan 2 jaar daarvoor. Jap, sparen voor vuurwerk lukt me elk jaar weer. En elk jaar weer, ook al weigeren m'n familie me zakgeld toendertijd te geven / ging alles kapot, toch had ik t geluk ineens wat meer geld te hebben. Was t in 2012 de Wajong die ineens mij toegewezen werd. Was t de rest van de tijd gewoon goed sparen.

In 2012 was het zelfs zo dat ik een staande ovatie kreeg van n flat naast mijn huis toen ik een paar cakes had afgestoken:) Wat pas echt goed voelde:P

Tegenwoordig is het zo dat ik zonder m'n passie 112 fotografie en vooral vuurwerk niet meer wil leven. Worden die 2 dingen uit mijn leven gehaald. Kan de hel mijn direct binnenhalen. Want dat word mijn leven dan, niks minder dan de hel.

Dit jaar meer besteed dan ooit tevoren:) En ga dit jaar ook vollop proberen te genieten. Helaas weer mogelijk alleen. Maar goed, niks word me afgenomen:)

Alleen het enigste wat mij, naast t gezeik over t vuurwerkverbod, afgelopen jaren heeft tegengehouden is toch wel, mensen. Mijn hele familie haat vuurwerk, dus elk jaar weer zoveel mogelijk tegendruk. Mijn ouders hebben t ondertussen opgegeven, gelukkig maar. De rest echter helaas niet. Nu is het ook zo dat ik zowat elk jaar word bekogeld. 5 jaar geleden waren t rotjes en pijltjes. Afgelopen jaar kon ik op n haar na een cobra 6 ontwijken. (T moet niet gekker worden). En ja, nu zijn t vooral die harde knallen die t verzieken. 2 jaar geleden bijvoorbeeld zat ik achter m'n computer rond 10 uur in de avond, t was creepy stil buiten. En ineens, KABOEM. Echt nog nooit zo'n harde knal gehoord. Echt t had een haar gescheeld en ik had n reanimatie nodig gehad. De angst, de paniek, de stress, de pure schrik die door me heen schoot was zo erg dat ik gewoon ff voor een paar seconde bevroren was. En nog erger, de rest van de avond en nacht was ik DOODSBANG. Waardoor dat jaar mijn hele oud & nieuw was verkloot. Maar t heeft me verder nog niet tegengehouden. En mijn passie zal blijven groeien.
 
Bij mij is het ook op vrij jonge leeftijd begonnen, was een jaar of 7 toen we hier kwamen wonen en met oud en nieuw was er altijd na 00:00 een vreugdevuur (vaak sloopauto's) en partytent in de dorpstraat.

nadat mijn vader een vuurwerkpakket had opgestookt gingen we samen met mijn zus altijd een "rondje dorp" maken. vooral om te kijken waar er nog flink gestookt werd, en natuurlijk ff langs de feesttent.

nou als klein ventje was vooral het laatste heel erg spannend want daar werd volop illegaal gestookt en werd er vanalles in die brandende auto's gegooid. vlogen de nitraten en vlinders je zowat om de oren! rete spannend en die harde klappen toch wel een beetje eng :P

Mn allereerste vuurwerk wat ik zelf mocht afsteken was een doosje aangebroken moon travellers (babypijltjes) helemaal geweldig natuurlijk! in diezelfde periode gingen ook de buurjongens stoken die van ongeveer dezelfde leeftijd waren.

dat werd ieder jaar steeds meer en we mochten ook ieder jaar wat bestellen. ik kon echt uren in die folders kijken! Prima leesvoer!
zodoende is de straat waarin ik woon ook een beetje uitgegroeid tot een aardige stookplek voor vuurwerk liefhebbers. die buurjongens wonen er niet meer maar daar is wel 1 fanatieke stoker voor terug gekomen, ook de overburen die er later zijn komen wonen vinden vuurwerk geweldig en iets verderop in de straat woont een familie die het ook ieder jaar groots viert dus elke jaarwisseling gaat er hier voor een fortuin de lucht in. zelfs de buurvrouw stookt ieder jaar mee echt prachtig! Het feest in het dorp word helaas al een aantal jaren niet meer georganiseerd. er word wel ieder jaar nog een "rondje dorp" gemaakt met een vriendengroep die gelukkig ook van vuurwerk houd. Mn zwager is ook groot vuurwerkliefhebber dus het zit wel een beetje in de familie zo!!

Al met al is het een aardige traditie geworden, m'n vader laat het nu helemaal aan mij over maar gaat af en toe nog mee om vuurwerk op te halen. het budget groeit ook nog steeds ieder jaar al stook ik vrijwel niks meer overdag, dit jaar helemaal geen klein vuurwerk gekocht en alleen maar meer sier besteld.

Oh en nog iets over deze straat, ieder jaar gaan we op 1 januari met z'n alle ook de straat weer schoonvegen, zelfs de buren die niet stoken helpen daar elke keer bij mee als bedankje voor het mooie vuurwerk, echt helemaal top!
 
Back
Bovenaan