Geen particulier vuurwerk meer op Sint Maarten na zwaar ongeluk
Door Wim Hart 03-01-11
Op Sint Maarten, zoals op vele andere plekken in de wereld, wordt de jaarwisseling gevierd met veel vuurwerk. In Great Bay voor de kust van Philipsburg werd een kwartier lang vanaf twee schepen een spectaculair vuurwerkschouwspel geboden, dat veel applaus kreeg.
Op zich onderscheidt het eiland zich niet echt van, pakweg Amsterdam, Rotterdam, Sydney, Londen, New York, Hoorn, Enkhuizen, Alkmaar en noem maar op, waar ook talloze vuurpijlen de lucht in gaan en harde klappers te horen zijn.
Waarin naar alle waarschijnlijkheid wel een verschil zit is dat op het Caribische eiland sinds de jaarwisseling rond de eeuwwisseling geen particulier vuurwerk meer mag worden afgestoken. Ook worden vergunningen voor grote, georganiseerde einde jaar manifestaties maar zeer mondjesmaat afgegeven. Voor de laatste jaarwisseling waren er maar twee plekken waar vuurwerk werd afgestoken. Een daarvan was in Great Bay en de ander in Simpson Bay, een uitgaanscentrum enkele kilometers verderop. Dit jaar kwam er met Cupecoy een derde vuurwerkplek bij. Op dat deel van het eiland zijn de laatste jaren veel heel grote hoteltorens en timeshare resorts gebouwd.
Een ongeluk waarbij drie doden te betreuren viel was de direkte aanleiding tot de overheidsmaatregel. Tot die beleidswijziging kon vuurwerk worden afgestoken door iedereen die dat maar wilde. Het bepaald niet ongevaarlijke spul werd op allerlei plaatsen op het eiland verkocht, in winkels maar ook in tenten langs de straat.
Van enige veiligheidscontrole was nauwelijks sprake. Van jonge kinderen tot ouden van dagen, iedereen die betaalde kon met een of meer zakken vuurwerk naar huis. Niet zelden stonden de kopers met een brandende sigaret in de mond aan de toonbank vuurwerk in ontvangst te nemen. Ook bij het afsteken van de lichtknallers werd met de veiligheid niet erg serieus omgesprongen. Dat er een ongeluk zou gebeuren leek onder zulke omstandigheden een kwestie van tijd.
Dat gebeurde uiteindelijk ook. In 1998/1999 ontplofte tijdens de jaarwisseling een vuurwerkcontainer bij een supermarkt in het centrum van de stad. Het ongeluk ontstond doordat een neervallende vuurpijl nog nabrandend in de container terechtkwam. Onder de ogen van enkele honderden mensen kwamen drie personen om het leven, de supermarkteigenaar en twee kinderen.
Daarmee kwam een abrupt einde aan het vrij afsteken van vuurwerk door particulieren. Het werd niet meer in de winkels en op straat verkocht, waardoor ook op Saba en St. Eustatius, die voor hun toevoer van het grotere eiland afhankelijk zijn, aanzienlijk minder vuurwerk de lucht in ging (en gaat).
In de navolgende jaren werden op Oudejaarsavond telkens vuurwerkevenementen georganiseerd door de eilandsoverheid, die daarvoor een schip huurde. Ironisch genoeg raakte op het eerste door de overheid georganiseerde vuurwerkgebeuren een jacht in de fik. Een stuk brandend vuurwerk kwam op het voor anker liggende vaartuig terecht. Bij dat incident waren er geen slachtoffers. In volgende jaren maakten de booteigenaren dat zij uit de buurt waren van het vuurwerkschip.
Nadien zijn geen ongelukken meer voorgekomen. Het oud en nieuw gebeuren op St. Maarten is uitgegroeid tot een echt volksfeest, waar enkele duizenden op af komen. De meesten van hen verzamelen zich op de zeeboulevard, in de volksmond Boardwalk genoemd. Dat is een ongeveer een kilometer lange betonnen strip van zo’n dertig meter breed.
Aan de ene kant zijn het strand en de zee, aan de andere kant zijn restaurants, andere uitgaansgelegenheden, een kerk en een klein aantal huizen. Het is een multi-culti feest, waar ook dit jaar geen enkele vechtpartij of andere wanklanken waren en de nauwelijks zichtbaar aanwezige politie een gemakkelijke avond had. Gelukkig Nieuwjaar werd gewenst met muziek, dansen, drinken en veilig vuurwerk.
http://wereldeditie.nl/2011/01/03/geen-particulier-vuurwerk-meer-op-sint-maarten/
Door Wim Hart 03-01-11
Op Sint Maarten, zoals op vele andere plekken in de wereld, wordt de jaarwisseling gevierd met veel vuurwerk. In Great Bay voor de kust van Philipsburg werd een kwartier lang vanaf twee schepen een spectaculair vuurwerkschouwspel geboden, dat veel applaus kreeg.
Op zich onderscheidt het eiland zich niet echt van, pakweg Amsterdam, Rotterdam, Sydney, Londen, New York, Hoorn, Enkhuizen, Alkmaar en noem maar op, waar ook talloze vuurpijlen de lucht in gaan en harde klappers te horen zijn.
Waarin naar alle waarschijnlijkheid wel een verschil zit is dat op het Caribische eiland sinds de jaarwisseling rond de eeuwwisseling geen particulier vuurwerk meer mag worden afgestoken. Ook worden vergunningen voor grote, georganiseerde einde jaar manifestaties maar zeer mondjesmaat afgegeven. Voor de laatste jaarwisseling waren er maar twee plekken waar vuurwerk werd afgestoken. Een daarvan was in Great Bay en de ander in Simpson Bay, een uitgaanscentrum enkele kilometers verderop. Dit jaar kwam er met Cupecoy een derde vuurwerkplek bij. Op dat deel van het eiland zijn de laatste jaren veel heel grote hoteltorens en timeshare resorts gebouwd.
Een ongeluk waarbij drie doden te betreuren viel was de direkte aanleiding tot de overheidsmaatregel. Tot die beleidswijziging kon vuurwerk worden afgestoken door iedereen die dat maar wilde. Het bepaald niet ongevaarlijke spul werd op allerlei plaatsen op het eiland verkocht, in winkels maar ook in tenten langs de straat.
Van enige veiligheidscontrole was nauwelijks sprake. Van jonge kinderen tot ouden van dagen, iedereen die betaalde kon met een of meer zakken vuurwerk naar huis. Niet zelden stonden de kopers met een brandende sigaret in de mond aan de toonbank vuurwerk in ontvangst te nemen. Ook bij het afsteken van de lichtknallers werd met de veiligheid niet erg serieus omgesprongen. Dat er een ongeluk zou gebeuren leek onder zulke omstandigheden een kwestie van tijd.
Dat gebeurde uiteindelijk ook. In 1998/1999 ontplofte tijdens de jaarwisseling een vuurwerkcontainer bij een supermarkt in het centrum van de stad. Het ongeluk ontstond doordat een neervallende vuurpijl nog nabrandend in de container terechtkwam. Onder de ogen van enkele honderden mensen kwamen drie personen om het leven, de supermarkteigenaar en twee kinderen.
Daarmee kwam een abrupt einde aan het vrij afsteken van vuurwerk door particulieren. Het werd niet meer in de winkels en op straat verkocht, waardoor ook op Saba en St. Eustatius, die voor hun toevoer van het grotere eiland afhankelijk zijn, aanzienlijk minder vuurwerk de lucht in ging (en gaat).
In de navolgende jaren werden op Oudejaarsavond telkens vuurwerkevenementen georganiseerd door de eilandsoverheid, die daarvoor een schip huurde. Ironisch genoeg raakte op het eerste door de overheid georganiseerde vuurwerkgebeuren een jacht in de fik. Een stuk brandend vuurwerk kwam op het voor anker liggende vaartuig terecht. Bij dat incident waren er geen slachtoffers. In volgende jaren maakten de booteigenaren dat zij uit de buurt waren van het vuurwerkschip.
Nadien zijn geen ongelukken meer voorgekomen. Het oud en nieuw gebeuren op St. Maarten is uitgegroeid tot een echt volksfeest, waar enkele duizenden op af komen. De meesten van hen verzamelen zich op de zeeboulevard, in de volksmond Boardwalk genoemd. Dat is een ongeveer een kilometer lange betonnen strip van zo’n dertig meter breed.
Aan de ene kant zijn het strand en de zee, aan de andere kant zijn restaurants, andere uitgaansgelegenheden, een kerk en een klein aantal huizen. Het is een multi-culti feest, waar ook dit jaar geen enkele vechtpartij of andere wanklanken waren en de nauwelijks zichtbaar aanwezige politie een gemakkelijke avond had. Gelukkig Nieuwjaar werd gewenst met muziek, dansen, drinken en veilig vuurwerk.
http://wereldeditie.nl/2011/01/03/geen-particulier-vuurwerk-meer-op-sint-maarten/