Zo, daar gaat ie dan...
Of ik naar de demo van Broekhoff wil? Ja natuurlijk! En dus had ik mij ook aangemeld om kans te maken op een plekje bij wat hopelijk een mooi evenement zou gaan worden. Met op de inschrijfdeadline nog maar 9 aanmeldingen schatte ik mijn kansen al hoog in, maar ik had me nergens zorgen over hoeven te maken want alle 9 kregen we uiteindelijk een uitnodiging in de mailbox!

Hier is een eerste bedankje richting Broekhoff wel vast op zijn plaats.
Maar ja, dat was het makkelijke gedeelte, want als je dan eenmaal uitgenodigd bent wil je er ook heen natuurlijk. Nou is Biddinghuizen nog wel redelijk dicht bij Zwolle, maar met gebrek aan auto…
Er zat niets anders op dan op het fietsje stappen en die kant op te gaan! Het nodige rantsoen ging in de tas, uiteraard moest de camera mee die ik sinds vorig jaar december tot mijn beschikking heb, en een vest voor het geval het op de terugweg een stuk kouder zou gaan worden.

(de spiegel heb ik niet meegenomen, maar dit was de enige manier om mijn volledige uitrusting, inclusief camera, op de foto te zetten

)
De uitrusting werd achterop de fiets geladen en onder het genot van de enthousiast ruisende tegenwind vertrok ik om kwart over 5 richting Flevonice. Onderweg heb ik gezwaaid naar de IJssel waar ik overheen fietste, mensen geprobeerd te groeten in Hattemerbroek en Wezep, maar maar weinig mensen zeiden wat terug (blijkbaar was niet iedereen zo opgewekt als ik was), het centrum van Oldenbroek doorgeracet (of hoe je dat ook schrijft), Elburg vesting bewonderd en vervolgens weer strijd gevoerd met de wind die mij het laatste rechte stuk wederom ongunstig gezind was.
Maar, ruim 2 uur fietsen later, was ik er dan eindelijk, en wat was het de moeite waard zeg! Het ontvangst was zeer goed geregeld, familie Broekhoff stond bij de ingang om iedereen te begroeten en bij Martijn (Avalanche) en een mooie jonge dame kon iedereen zich melden waarna we werden voorzien van een schietlijst en de mededeling dat we om kwart over 8 verwacht werden voor de rondleiding over het schietveld. Voordat het zover was heb ik nog even met een aantal forumleden gekletst, uitgebreid de dummies bewonderd en dat onder het genot van wat drinken, waar ik na 2 uur fietsen toch wel zin in had.
En dat kletsen met forumleden is toch wel erg leuk. Waar je normaal gesproken alleen een nickname en soms een avatar bij ziet, zie je nu ook gezichten bij wat er gezegd wordt en kom je erachter hoe divers de forumleden eigenlijk zijn. Erg leuk om op deze manier wat mensen te ontmoeten die even gepassioneerd zijn over vuurwerk als jijzelf. Ondanks de diversiteit kun je prima met elkaar praten door die gedeelde hobby. Allemaal idioten gezellig bij elkaar
De rondleiding was een mooie en voor mij unieke ervaring. We begonnen bij de 600 rows van mines en konden vervolgens met onze eigen ogen aanschouwen dat alle producten die voor de demo op het schietveld klaarstonden daadwerkelijk productie waren. Alles voorzien van labels en het bekende rode plastic er bovenop.

(nee, de foto is inderdaad niet geweldig, gelukkig was het geen fotowedstrijd)
Daarna kwamen we nog de platen met pyroshow cakes tegen waar de finale bijna volledig uit bestond en als toetje namen we nog even een kijkje bij twee 3” rekjes die tijdens de finale ook nog de lucht in zouden gaan.

En alles onder het genot van goede en enthousiaste uitleg. Wederom bedankt Broekhoff, dit maal voor het mogelijk maken van deze tour.
Al snel daarna begon de demo en ik was toch wel zeer onder de indruk van wat er geschoten werd! Vooral enkele box(jes)en waren erg leuk en van goede kwaliteit. De Extreme Apache presteerde erg goed en de Four Horseman was helemaal een topper! We twijfelden nog even of het wel echt productie was, maar we hadden het met onze eigen ogen gezien en het werd door Martijn nog eens extra bevestigd.
En toen, het moment waar we allemaal vol spanning naar uitkeken, de finale. En niet zomaar eentje maar een heuse pyromusical inclusief lasers! Nadat de technische uitdagingen overwonnen waren begon een hele dikke show:
Echt een hele dikke show
Daarna nog even nagenieten en bespreken met zijn allen en toen we het mooi geweest vonden kregen we van Martijn allemaal nog een goodiebag mee naar huis met wat leuke spulletjes erin. Een rekenmachine, petje, cd hoesje, een mooie notitiemap en een verzameling pennen. En alsof dat nog niet genoeg was had hij voor iedereen nog een leuke dummy, of eigenlijk, DUMMY, want wat is dat ding enorm groot zeg! Nogmaals bedankt Broekhoff!
Gelukkig hoefde dat niet allemaal twee uur lang op de fiets mee naar huis want Edraket0802 kon mij bij station Harderwijk afzetten. Daar miste ik precies de trein maar gelukkig ging de laatste trein een half uur later nog en was ik uiteindelijk, na nog weer een kwartiertje gefietst te hebben vanaf het station, rond kwart voor 1 weer thuis van wat inderdaad een prachtig evenement was, en waar ik nog lang van na zal genieten. En nu maar hopen dat er binnenkort nog een vierde bedankje richting Broekhoff gaat…