Fictie vuurwerkverhalen
- Topic starter Torrr
- Startdatum
29 december, 06.00.
De hele nacht heb ik niet kunnen slapen van de spanning. Al dagen lang was ik maar met één ding bezig. Eindelijk was het dan zo ver, de vuurwerkverkoop ging beginnen. Nadat halverwege december de eerste vuurwerkfolders in de brievenbus waren beland waren het twee lange weken alsmaar nieuwe bestellijsten invullen en uiteindelijk had ik alsnog geen idee van wat ik ging kopen.
Het was ondertussen alweer 6 uur in de ochtend en voor mijn gevoel had ik geen oog dicht gedaan. Toch was ik op deze dag sneller uit bed dan normaal. Het hele ochtendritueel wat normaal veel te lang duurt was nu binnen een paar minuten gedaan en het ontbijt was ook met een paar happen naar binnen gewerkt. Buiten was het koud zoals het de laatste maand elke dag al was. Toch leek het alsmaar kouder te worden zonder dat het wit was buiten. Het vriespunt zouden we wel weer halen en de sloten waren nog steeds dichtgevroren maar niet dik genoeg om erop te kunnen schaatsen. Met twee broeken over elkaar en een dikke trui onder mijn winterjas was ik dan eindelijk klaar om naar buiten te gaan.
Buiten sloeg de kou gelijk in mijn gezicht. In de schuur waar mijn fiets stond hadden we een thermometer hangen, -1, maar het gevoelstemperatuur lag veel lager door de wind die er stond. Ik bond de fietstassen van mijn krantenwijk achterop de bagagedrager en stapte op de fiets. Aan het eind van de straat stonden mijn vrienden al te wachten. Ik was de laatste maar alsnog op de afgesproken tijd. Waarschijnlijk was ik niet de enige die niet goed had kunnen slapen. We stapte op de fiets en fietste naar de plaatselijke kapper die dit jaar weer was omgebouwd naar vuurwerkwinkel. Uren lang hebben we voor de winkel gestaan om dummies te bekijken, was dit jaar nieuw was was het TV scherm waarop alle producten uit de collectie te zien waren. Ik vond het maar raar, zo wist je al wat het vuurwerk ging doen zonder dat je het zelf af hoefde te steken. Maar dit waren de grote cakes, pijlen en pakketten. Daar had ik helemaal geen geld voor, mijn budget voor het vuurwerk dit jaar lag rond de prijs van het duurste pakket wat er verkocht werd alleen zaten bij mijn keuzen geen grote cakes of pakketten.
Bij de kapper aangekomen stonden er al enkele mensen voor ons in de rij te wachten tot de winkel open ging. We sloten achteraan in de rij en werden even later aangesproken door de plaatselijke radiozender die ons wouden interviewen. Daar had ik geen oren naar, ik wou alleen maar mijn gedachte op standje vuurwerk zetten en wachten tot de verkoop dan eindelijk kon beginnen. Het was ondertussen kwart voor 7, nog een kwartier voordat de deuren geopend zouden worden en de tijd kroop voorbij. Het leek wel alsof ik elke minuut op mijn horloge heb gezien in dat laatste kwartier. 5 voor 7 en de lichten in de winkel gingen aan. De TV werd opgestart maar dit keer met geluid. Voordat de deur van de winkel open ging hoorde we de eerste knallen buiten al. Waarschijnlijk van de andere vuurwerkwinkel in het dorp wat om half 7 open ging.
Toen was het moment eindelijk daar. De spanning was om te snijden en ineens leek het veel drukker te worden. Grotendeels jongeren van mijn leeftijd maar ook volwassenen die met bestellijsten aankwamen. Mijn groep vrienden had geen bestelling gemaakt dus zodra we in de winkel stapte gingen we gelijk naar de bestelbalie om een bestelformulier in te vullen. Toen de deur open ging kwam er een warme lucht naar buiten waardoor iedereen zo snel mogelijk naar binnen wilde. Gelukkig waren we in de eerste groep die naar binnen mocht. Om de drukte te verspreiden werden er pas nieuwe klanten de winkel in gelaten als er anderen klaar waren met hun bestelling.
Het bleek dat de meeste mensen al een bestelling hadden gemaakt. Deze mensen stonden binnen 10 minuten weer buiten met hun tassen vol met vuurwerk. Toen de eerste mensen hun bestelling over te toonbank zagen gaan stonden we allemaal mee te kijken, wat had die man besteld? Romeinse Kaarsen, zelf vergeten op de lijst te zetten. Snel erbij zetten. O kijk, die blauwe cake met die mooie effecten uit het filmpje. Zo stonden we ruim een kwartier naar andermans vuurwerk te kijken terwijl ons bestellijstje rustig aan werd ingevuld. Uiteindelijk hadden mijn vrienden allemaal een lijst ingevuld. De ene voor 25 euro, de andere voor 50. Zelf had ik meer dan 120 euro opgehaald met het rondlopen van de kerstkaartjes en dat moest natuurlijk allemaal opgemaakt worden aan vuurwerk.
Ondertussen was het alweer half 8 en onze bestellijsten werden ingeleverd. Ik had de keuze gemaakt om veel klein vuurwerk voor overdag te kopen en zo de hele middag bezig te zijn met het afsteken. Voor in de avond had ik een pakket, een meterpakket, twee pijlenpakketten en nog een grote Romeinse Kaars. Grotendeels bestond mijn bestelling uit Kanonslagen, Grondbloemen, Babypijlen en kleine Romeinse Kaarsen. Tien pakken Kanonslagen, het klonk alsof ik was doorgeslagen met zulke aantallen, dat zou ik nooit op kunnen maken hoorde ik van mijn vrienden maar toch voelde het alsof het binnen een paar uur al op kon zijn. Eigenlijk wou ik maar zes pakken, maar het zijn er tien geworden! Tien! Mocht het niet genoeg zijn kon ik altijd nog op oudejaarsdag zelf een nieuwe slof kopen.
Het duurde een paar minuten voordat mijn bestelling gepakt was. Ook deze minuten kropen voorbij en mijn gedachte sprongen van de ene naar de andere kant. Was het wel genoeg? Hoe ging ik het mee naar huis krijgen? Wat zouden ze er thuis van zeggen? Had ik wel aansteeklontjes besteld? Enzovoorts. Na die paar minuten kreeg ik de meeste antwoorden op mijn vragen al. Twee grote vuilniszakken werden op de toonbank gezet en mijn naam werd omgeroepen. Met een grote glimlach liep ik trots naar de balie toe en leverde mijn nummer in. Het leek wel alsof de hele vuurwerkwinkel mij aan stond te kijken. Ik hoorde een jongen met zijn vader praten, hoe krijgt die jongen dat allemaal op? Maar dat deed me allemaal niets. Mijn vrienden vonden het ook allemaal prachtig. Samen hadden we meer dan 5 vuilniszakken vol met vuurwerk mee naar buiten gebracht en stapte we weer op de fiets om naar huis te gaan.
Thuis aangekomen zette ik mijn fiets in de tuin en ging snel naar binnen. Van de kou had ik ondertussen geen last meer, ik had alleen maar oog voor het vuurwerk was ik had gekocht. Beneden was het nog stil. Mijn ouders waren werken en mijn broer was nog aan het slapen. In alle rust kon ik mijn vuurwerk uitstallen om er later uren naar te kunnen staren. Nadat mijn voeten weer op temperatuur waren gekomen liep ik met het vuurwerk door naar mijn slaapkamer. Daar stalde ik alles weer uit om het nog beter te kunnen bekijken. Eerst liet ik alles nog in de verpakking zitten maar ik kon het niet laten om alles los te maken. De Kanonslagen en Babypijlen liet ik nog per 10 zitten maar de Romeinse Kaarsen, Grondbloemen, Jumping Jacks, Happiness fonteinen gingen allemaal los in een grote verhuisdoos. Verder had ik ook veel andere kleine dingen zoals Bijen, 100 schots matjes, een paar dozen Shocks, Up-Up-Up pijlen, Fantasy Kanonslagen en nog veel meer!
Nadat ik alles had uitgestald, uitgepakt, ingepakt, en in mijn gedachte al 100 keer had afgestoken ging de deurbel. Ik rende naar beneden en daar stond Danny mijn buurjongen. Met een glimlach op zijn gezicht want hij had ook zijn vuurwerk binnen. Hij vroeg of ik wou zien wat hij allemaal had gekocht met zijn vader, maar ik wou eerst mijn vuurwerk laten zien. Snel gingen we naar boven om te kijken wat er allemaal uitgestald stond. Ondertussen had ik ook wat vuurwerk verstopt zodat wanneer mijn ouders terug zouden komen niet mijn hele kamer vol lag met vuurwerk. Ik liet alles zien en pakte een paar pakken Kanonslagen voordat we naar buiten gingen. Buiten aangekomen leek het weer kouder te zijn geworden. Met sjaal, muts en handschoenen aan gingen we een rondje lopen en stiekem natuurlijk wat vuurwerk afsteken. Van thuis had ik een aansteker meegenomen. Met trillende handjes stak ik het eerste vuurwerk van het jaar weer aan, het lontje van het Kanonslag stond net aan en ik gooide hem snel weg. Niet veel later volgde er een knal die voor ons gevoel heel hard klonk. Zo! Dat zijn goede Kanonslagen, echte Astronauten hé! Veel beter dan de Shising Crackers die jij hebt gekocht.
Op deze manier stookte we onze eerste Kanonslagen weg. Elke keer net zo bang om aangesproken te worden door omwonenden, of erger nog dat de politie gebeld zou worden. Daarom liepen we elke keer door en af en toe staken we wat af om daarna weer snel door te lopen. Toen we in het parkje liepen hadden we het idee om een heksenkring te maken met de overgebleven Astronauten, anderhalf pakje werd in een rondje gelegd en twee werden er doormidden gebroken. Toen het lontje begon te branden rende ik weg en vergat zo te kijken naar het vuurwerk, maar door de spanning wisten we niet hoe snel we weg moesten rennen. Een grote rookpluim achter ons toen we eindelijk weer een beetje tot rust kwamen en de woonwijk in liepen alsof er niets aan de hand was.
Bij Danny aangekomen gingen we gelijk de schuur in om te kijken wat voor vuurwerk er daar stond. Wauw! Het grote pakket van 130 euro? En het grootste pijlenpakket? Te gek! Gelukkig vierde we alle twee oud en nieuw thuis. Verder had Danny zelf weinig vuurwerk, twee pakken Babypijlen met fluit en een pak Grondbloemen. Toch vroeg hij of hij overdag met mij vuurwerk mocht afsteken. Geen probleem. Dan waren we al met 5 jongens en veel vuurwerk. Alleen zat er nog een dag wachten tussen, een lange dag wachten!
De hele nacht heb ik niet kunnen slapen van de spanning. Al dagen lang was ik maar met één ding bezig. Eindelijk was het dan zo ver, de vuurwerkverkoop ging beginnen. Nadat halverwege december de eerste vuurwerkfolders in de brievenbus waren beland waren het twee lange weken alsmaar nieuwe bestellijsten invullen en uiteindelijk had ik alsnog geen idee van wat ik ging kopen.
Het was ondertussen alweer 6 uur in de ochtend en voor mijn gevoel had ik geen oog dicht gedaan. Toch was ik op deze dag sneller uit bed dan normaal. Het hele ochtendritueel wat normaal veel te lang duurt was nu binnen een paar minuten gedaan en het ontbijt was ook met een paar happen naar binnen gewerkt. Buiten was het koud zoals het de laatste maand elke dag al was. Toch leek het alsmaar kouder te worden zonder dat het wit was buiten. Het vriespunt zouden we wel weer halen en de sloten waren nog steeds dichtgevroren maar niet dik genoeg om erop te kunnen schaatsen. Met twee broeken over elkaar en een dikke trui onder mijn winterjas was ik dan eindelijk klaar om naar buiten te gaan.
Buiten sloeg de kou gelijk in mijn gezicht. In de schuur waar mijn fiets stond hadden we een thermometer hangen, -1, maar het gevoelstemperatuur lag veel lager door de wind die er stond. Ik bond de fietstassen van mijn krantenwijk achterop de bagagedrager en stapte op de fiets. Aan het eind van de straat stonden mijn vrienden al te wachten. Ik was de laatste maar alsnog op de afgesproken tijd. Waarschijnlijk was ik niet de enige die niet goed had kunnen slapen. We stapte op de fiets en fietste naar de plaatselijke kapper die dit jaar weer was omgebouwd naar vuurwerkwinkel. Uren lang hebben we voor de winkel gestaan om dummies te bekijken, was dit jaar nieuw was was het TV scherm waarop alle producten uit de collectie te zien waren. Ik vond het maar raar, zo wist je al wat het vuurwerk ging doen zonder dat je het zelf af hoefde te steken. Maar dit waren de grote cakes, pijlen en pakketten. Daar had ik helemaal geen geld voor, mijn budget voor het vuurwerk dit jaar lag rond de prijs van het duurste pakket wat er verkocht werd alleen zaten bij mijn keuzen geen grote cakes of pakketten.
Bij de kapper aangekomen stonden er al enkele mensen voor ons in de rij te wachten tot de winkel open ging. We sloten achteraan in de rij en werden even later aangesproken door de plaatselijke radiozender die ons wouden interviewen. Daar had ik geen oren naar, ik wou alleen maar mijn gedachte op standje vuurwerk zetten en wachten tot de verkoop dan eindelijk kon beginnen. Het was ondertussen kwart voor 7, nog een kwartier voordat de deuren geopend zouden worden en de tijd kroop voorbij. Het leek wel alsof ik elke minuut op mijn horloge heb gezien in dat laatste kwartier. 5 voor 7 en de lichten in de winkel gingen aan. De TV werd opgestart maar dit keer met geluid. Voordat de deur van de winkel open ging hoorde we de eerste knallen buiten al. Waarschijnlijk van de andere vuurwerkwinkel in het dorp wat om half 7 open ging.
Toen was het moment eindelijk daar. De spanning was om te snijden en ineens leek het veel drukker te worden. Grotendeels jongeren van mijn leeftijd maar ook volwassenen die met bestellijsten aankwamen. Mijn groep vrienden had geen bestelling gemaakt dus zodra we in de winkel stapte gingen we gelijk naar de bestelbalie om een bestelformulier in te vullen. Toen de deur open ging kwam er een warme lucht naar buiten waardoor iedereen zo snel mogelijk naar binnen wilde. Gelukkig waren we in de eerste groep die naar binnen mocht. Om de drukte te verspreiden werden er pas nieuwe klanten de winkel in gelaten als er anderen klaar waren met hun bestelling.
Het bleek dat de meeste mensen al een bestelling hadden gemaakt. Deze mensen stonden binnen 10 minuten weer buiten met hun tassen vol met vuurwerk. Toen de eerste mensen hun bestelling over te toonbank zagen gaan stonden we allemaal mee te kijken, wat had die man besteld? Romeinse Kaarsen, zelf vergeten op de lijst te zetten. Snel erbij zetten. O kijk, die blauwe cake met die mooie effecten uit het filmpje. Zo stonden we ruim een kwartier naar andermans vuurwerk te kijken terwijl ons bestellijstje rustig aan werd ingevuld. Uiteindelijk hadden mijn vrienden allemaal een lijst ingevuld. De ene voor 25 euro, de andere voor 50. Zelf had ik meer dan 120 euro opgehaald met het rondlopen van de kerstkaartjes en dat moest natuurlijk allemaal opgemaakt worden aan vuurwerk.
Ondertussen was het alweer half 8 en onze bestellijsten werden ingeleverd. Ik had de keuze gemaakt om veel klein vuurwerk voor overdag te kopen en zo de hele middag bezig te zijn met het afsteken. Voor in de avond had ik een pakket, een meterpakket, twee pijlenpakketten en nog een grote Romeinse Kaars. Grotendeels bestond mijn bestelling uit Kanonslagen, Grondbloemen, Babypijlen en kleine Romeinse Kaarsen. Tien pakken Kanonslagen, het klonk alsof ik was doorgeslagen met zulke aantallen, dat zou ik nooit op kunnen maken hoorde ik van mijn vrienden maar toch voelde het alsof het binnen een paar uur al op kon zijn. Eigenlijk wou ik maar zes pakken, maar het zijn er tien geworden! Tien! Mocht het niet genoeg zijn kon ik altijd nog op oudejaarsdag zelf een nieuwe slof kopen.
Het duurde een paar minuten voordat mijn bestelling gepakt was. Ook deze minuten kropen voorbij en mijn gedachte sprongen van de ene naar de andere kant. Was het wel genoeg? Hoe ging ik het mee naar huis krijgen? Wat zouden ze er thuis van zeggen? Had ik wel aansteeklontjes besteld? Enzovoorts. Na die paar minuten kreeg ik de meeste antwoorden op mijn vragen al. Twee grote vuilniszakken werden op de toonbank gezet en mijn naam werd omgeroepen. Met een grote glimlach liep ik trots naar de balie toe en leverde mijn nummer in. Het leek wel alsof de hele vuurwerkwinkel mij aan stond te kijken. Ik hoorde een jongen met zijn vader praten, hoe krijgt die jongen dat allemaal op? Maar dat deed me allemaal niets. Mijn vrienden vonden het ook allemaal prachtig. Samen hadden we meer dan 5 vuilniszakken vol met vuurwerk mee naar buiten gebracht en stapte we weer op de fiets om naar huis te gaan.
Thuis aangekomen zette ik mijn fiets in de tuin en ging snel naar binnen. Van de kou had ik ondertussen geen last meer, ik had alleen maar oog voor het vuurwerk was ik had gekocht. Beneden was het nog stil. Mijn ouders waren werken en mijn broer was nog aan het slapen. In alle rust kon ik mijn vuurwerk uitstallen om er later uren naar te kunnen staren. Nadat mijn voeten weer op temperatuur waren gekomen liep ik met het vuurwerk door naar mijn slaapkamer. Daar stalde ik alles weer uit om het nog beter te kunnen bekijken. Eerst liet ik alles nog in de verpakking zitten maar ik kon het niet laten om alles los te maken. De Kanonslagen en Babypijlen liet ik nog per 10 zitten maar de Romeinse Kaarsen, Grondbloemen, Jumping Jacks, Happiness fonteinen gingen allemaal los in een grote verhuisdoos. Verder had ik ook veel andere kleine dingen zoals Bijen, 100 schots matjes, een paar dozen Shocks, Up-Up-Up pijlen, Fantasy Kanonslagen en nog veel meer!
Nadat ik alles had uitgestald, uitgepakt, ingepakt, en in mijn gedachte al 100 keer had afgestoken ging de deurbel. Ik rende naar beneden en daar stond Danny mijn buurjongen. Met een glimlach op zijn gezicht want hij had ook zijn vuurwerk binnen. Hij vroeg of ik wou zien wat hij allemaal had gekocht met zijn vader, maar ik wou eerst mijn vuurwerk laten zien. Snel gingen we naar boven om te kijken wat er allemaal uitgestald stond. Ondertussen had ik ook wat vuurwerk verstopt zodat wanneer mijn ouders terug zouden komen niet mijn hele kamer vol lag met vuurwerk. Ik liet alles zien en pakte een paar pakken Kanonslagen voordat we naar buiten gingen. Buiten aangekomen leek het weer kouder te zijn geworden. Met sjaal, muts en handschoenen aan gingen we een rondje lopen en stiekem natuurlijk wat vuurwerk afsteken. Van thuis had ik een aansteker meegenomen. Met trillende handjes stak ik het eerste vuurwerk van het jaar weer aan, het lontje van het Kanonslag stond net aan en ik gooide hem snel weg. Niet veel later volgde er een knal die voor ons gevoel heel hard klonk. Zo! Dat zijn goede Kanonslagen, echte Astronauten hé! Veel beter dan de Shising Crackers die jij hebt gekocht.
Op deze manier stookte we onze eerste Kanonslagen weg. Elke keer net zo bang om aangesproken te worden door omwonenden, of erger nog dat de politie gebeld zou worden. Daarom liepen we elke keer door en af en toe staken we wat af om daarna weer snel door te lopen. Toen we in het parkje liepen hadden we het idee om een heksenkring te maken met de overgebleven Astronauten, anderhalf pakje werd in een rondje gelegd en twee werden er doormidden gebroken. Toen het lontje begon te branden rende ik weg en vergat zo te kijken naar het vuurwerk, maar door de spanning wisten we niet hoe snel we weg moesten rennen. Een grote rookpluim achter ons toen we eindelijk weer een beetje tot rust kwamen en de woonwijk in liepen alsof er niets aan de hand was.
Bij Danny aangekomen gingen we gelijk de schuur in om te kijken wat voor vuurwerk er daar stond. Wauw! Het grote pakket van 130 euro? En het grootste pijlenpakket? Te gek! Gelukkig vierde we alle twee oud en nieuw thuis. Verder had Danny zelf weinig vuurwerk, twee pakken Babypijlen met fluit en een pak Grondbloemen. Toch vroeg hij of hij overdag met mij vuurwerk mocht afsteken. Geen probleem. Dan waren we al met 5 jongens en veel vuurwerk. Alleen zat er nog een dag wachten tussen, een lange dag wachten!
29 December, 05:15. De wekker loopt af, maar wakker wordt ik er niet van. Ik was namelijk al een tijdje wakker, slapen zat er deze nacht niet in. Het is zover! We mogen weer vuurwerk halen! Moeite met het bed uitkomen heb ik niet, nee vandaag zit ik vol adrenaline om mijn vuurwerk binnen te halen. Ik sta snel op, doe voorzichtig de lamp aan om niemand wakker te maken en loop naar de badkamer. Terwijl ik de douche heb aangezet, loop ik naar de klerenkast om mijn kleding voor vandaag uit te zoeken. Kies ik de makkelijke trainingsbroek of toch maar een spijkerbroek? Dalijk ziet iemand me! Toch maar een spijkerbroek met een trui. Een warme trui. Het is tenslotte hardstikke koud buiten en aangezien we toch buiten moeten wachten leg ik een warme trui klaar. Ik loop weer naar de badkamer toe om me te douchen en na zo'n 5 minuten zit ik al beneden. Ik kijk op de horloge en zie dat het nog geen half 6 is! Was ik nou zo snel? Nee toch? Vandaag ben ik overal snel in want ik zit vol met adrenaline! Ik maak een bakkie koffie, loop naar de garage om een sigaretje te roken en wrijf nog eens in mijn ogen. Half 6, als mensen me nu toch zien verklaren ze me voor gek. Nee, ik vind het best en heb het er voor over, hier heb ik zolang naar uitgekeken. Terwijl ik rillend me sigaretje op rook appt mijn buurjongen me. ''Over 5 minuten ben ik bij je.'' Na 10 minuten nog niks gehoord te hebben loop ik naar het raam toe en zie ik de lampen van de auto aangaan, ja, mijn buurjongen is er ook klaar voor. Zachtjes probeer ik de deur dicht te doen, maar voor dat ik daar de kans voor krijg staat mijn vader bovenaan de trap: ''Niet teveel he!''. ''Nee pa, je kent me''.
Eenmaal in de auto merk ik dat zij net zo zenuwachtig zijn als mij. Het is toch altijd weer een hele happening, dat vuurwerk halen. ''Jij weet de weg wel toch?'' zeg ik. ''Tuurlijk!'' zegt mijn buurjongen. Als we voor het stoplicht van de Aldi süd staan zien we de mensen massa al staan. Dat gaat nooit lukken dacht ik, alles is al op voordat wij ook maar één stap binnen hebben gezet. We haasten ons naar de winkelkarretjes en pakken een bestellijst vooraan de winkel. Shit! Geen pen meegenomen! Ik loop een beetje rond de parkeerplaats en hoor verschillende Nederlanders praten. ''Hebben jullie een pen?'' vroeg ik aan verschillende, maar nee. Eenmaal binnen zien we een pen liggen op een schapje, snel de lijsten invullen en afgeven die handel. ''Wat is nou écht goed hier dan?'' vraagt mijn buurjongen. ''Tsja'', zeg ik, ''Ik heb 24 reno's en nog wat andere cake's, maar ik zou gewoon bijna overal een 1 of een 2 neerzetten, behalve bij de reno's, daar moet een 6 bij''. Als we bij de poortjes staan geven we onze lijsten en karren af, en zie ik in mijn hand het biljet 2901 liggen. Mijn nummer! Vanuit het magazijn klinkt geschreeuw. ''2898, 2899, 2900''. Nog geen 2901. ''2901! 2901!''. Mijn nummer! Trots geef ik mijn nummer af en neem de kar in ontvangst. Met een bomvolle kar rijdt ik naar de kassa, als ook mijn buurjongen zijn bestelling heeft en naast mij staat. ''130,50 bitte'', zegt de caissiere. Ik betaal en loop vlug door naar de auto. Het is inmiddels gaan regenen. Snel de auto inladen en een paar dozen pakken en wegwezen hier! Ik moet namelijk naar nog een paar adressen. Eenmaal thuis laden we de auto uit en pakken we de lijsten erbij zodat we weten wat van wie is. Na een paar keer naar binnen gelopen te zijn hoor ik: ''Ik spreek je wel weer! Jooooowww!''.
Mijn buurjongen zet de auto op de oprit neer en loopt naar zijn huis. Ik loop mijn huis binnen. Ik stal mijn vuurwerk uit en hoor mijn vader de overloop opkomen. ''Alweer zoveel?! En je moet de rest nog ophalen!''. ''Ja, het zal je hobby maar zijn he''. Ach denk ik, mijn vader. Toen ik een stuk jonger was was hij juist degene die zo vroeg opstond en naar de plaatselijke vuurwerkwinkel liep. Ik mocht de bestellijst invullen samen met mijn broer, en als wij dan wakker werden had hij het vuurwerk al opgehaald. ''Ik heb er nog maar een pakket bijgenomen, goed toch?'' zei hij ieder jaar opnieuw. Ook hij houdt van vuurwerk, alleen in de tijd ervoor zegt hij van niet.
Het is ongeveer 8 uur en ik sta te popelen om naar het volgende adres te gaan. ''PA! Wanneer gaan we nou?!'' zeg ik. ''Ik kom er zo aan, jongen'' klinkt het van boven. Eenmaal beneden drinken we een bakkie koffie en roken we allebij een sigaret. ''Waar was het ook als weer?'' vraagt hij. ''Eerst naar de plaatselijke dealer hier, dan naar je collega. Dat lijkt mij het makkelijkst.'' Als we onze koffie ophebben stappen we de auto in. Na nog geen minuut rijden staan we bij de plaatselijke dealer. Ik lever mijn bestelbon af en na 5 minuten staan er 3 dozen en 2 tassen vol met vuurwerk op de balie. ''Fijne jaarwisseling en veel plezier ermee!'' klinkt het vanachter de balie. ''Ja, jullie ook!'' zeg ik en we lopen naar de auto. ''Djaimy, hoe krijg je dit op? En we moeten nog naar de andere!''. Ik denk bijmezelf ach, waarom niet. Het is toch mooi en maar een keer per jaar. Onderweg praten we wat over wat ik nog moest krijgen en ik zei dat het niet meer was dan een doos en hooguit 2 tassen. Eenmaal aangekomen bij de andere winkel is het gezellig druk. Er heerst een lekkere sfeer en we praten wat bij met de collega onder het genot van een oliebol. ''Nou, zal ik dan maar naar de balie gaan?'' zeg ik. Mijn vader knikt. Ik lever mijn bon af en achter de balie stond het al klaar. Eerst een doos, daarna een tas. Ik zie mijn vader kijken en denken; Daar gaat ie weer.. ''Ik haal derest even op achter'' zegt de man. Hij komt terug met nog een doos en 3 tassen. De bestelling wordt gecontroleerd en ik praat nog wat na met mijn vader en zijn collega. We lopen een aantal keren naar de auto en wensen ze dan een prettige jaarwisseling. Onderweg naar huis hoor ik me vader zeggen: ''Man man man, ik wou dat ik vroeger zoveel had!''. ''Tsja, zeg ik, vroeger was vroeger, nu is nu. Ik heb nu dit en ben er blij mee''. Eenmaal thuis stal ik alles zo snel mogelijk uit voor een zo mooie collectie foto, want deze moet op vuurwerkcrew. En nu, vroeg ik mezelf af, nu moet ik nog 2 dagen wachten. Het worden 2 lange dagen, maar ach, dat moet te doen zijn..
Eenmaal in de auto merk ik dat zij net zo zenuwachtig zijn als mij. Het is toch altijd weer een hele happening, dat vuurwerk halen. ''Jij weet de weg wel toch?'' zeg ik. ''Tuurlijk!'' zegt mijn buurjongen. Als we voor het stoplicht van de Aldi süd staan zien we de mensen massa al staan. Dat gaat nooit lukken dacht ik, alles is al op voordat wij ook maar één stap binnen hebben gezet. We haasten ons naar de winkelkarretjes en pakken een bestellijst vooraan de winkel. Shit! Geen pen meegenomen! Ik loop een beetje rond de parkeerplaats en hoor verschillende Nederlanders praten. ''Hebben jullie een pen?'' vroeg ik aan verschillende, maar nee. Eenmaal binnen zien we een pen liggen op een schapje, snel de lijsten invullen en afgeven die handel. ''Wat is nou écht goed hier dan?'' vraagt mijn buurjongen. ''Tsja'', zeg ik, ''Ik heb 24 reno's en nog wat andere cake's, maar ik zou gewoon bijna overal een 1 of een 2 neerzetten, behalve bij de reno's, daar moet een 6 bij''. Als we bij de poortjes staan geven we onze lijsten en karren af, en zie ik in mijn hand het biljet 2901 liggen. Mijn nummer! Vanuit het magazijn klinkt geschreeuw. ''2898, 2899, 2900''. Nog geen 2901. ''2901! 2901!''. Mijn nummer! Trots geef ik mijn nummer af en neem de kar in ontvangst. Met een bomvolle kar rijdt ik naar de kassa, als ook mijn buurjongen zijn bestelling heeft en naast mij staat. ''130,50 bitte'', zegt de caissiere. Ik betaal en loop vlug door naar de auto. Het is inmiddels gaan regenen. Snel de auto inladen en een paar dozen pakken en wegwezen hier! Ik moet namelijk naar nog een paar adressen. Eenmaal thuis laden we de auto uit en pakken we de lijsten erbij zodat we weten wat van wie is. Na een paar keer naar binnen gelopen te zijn hoor ik: ''Ik spreek je wel weer! Jooooowww!''.
Mijn buurjongen zet de auto op de oprit neer en loopt naar zijn huis. Ik loop mijn huis binnen. Ik stal mijn vuurwerk uit en hoor mijn vader de overloop opkomen. ''Alweer zoveel?! En je moet de rest nog ophalen!''. ''Ja, het zal je hobby maar zijn he''. Ach denk ik, mijn vader. Toen ik een stuk jonger was was hij juist degene die zo vroeg opstond en naar de plaatselijke vuurwerkwinkel liep. Ik mocht de bestellijst invullen samen met mijn broer, en als wij dan wakker werden had hij het vuurwerk al opgehaald. ''Ik heb er nog maar een pakket bijgenomen, goed toch?'' zei hij ieder jaar opnieuw. Ook hij houdt van vuurwerk, alleen in de tijd ervoor zegt hij van niet.
Het is ongeveer 8 uur en ik sta te popelen om naar het volgende adres te gaan. ''PA! Wanneer gaan we nou?!'' zeg ik. ''Ik kom er zo aan, jongen'' klinkt het van boven. Eenmaal beneden drinken we een bakkie koffie en roken we allebij een sigaret. ''Waar was het ook als weer?'' vraagt hij. ''Eerst naar de plaatselijke dealer hier, dan naar je collega. Dat lijkt mij het makkelijkst.'' Als we onze koffie ophebben stappen we de auto in. Na nog geen minuut rijden staan we bij de plaatselijke dealer. Ik lever mijn bestelbon af en na 5 minuten staan er 3 dozen en 2 tassen vol met vuurwerk op de balie. ''Fijne jaarwisseling en veel plezier ermee!'' klinkt het vanachter de balie. ''Ja, jullie ook!'' zeg ik en we lopen naar de auto. ''Djaimy, hoe krijg je dit op? En we moeten nog naar de andere!''. Ik denk bijmezelf ach, waarom niet. Het is toch mooi en maar een keer per jaar. Onderweg praten we wat over wat ik nog moest krijgen en ik zei dat het niet meer was dan een doos en hooguit 2 tassen. Eenmaal aangekomen bij de andere winkel is het gezellig druk. Er heerst een lekkere sfeer en we praten wat bij met de collega onder het genot van een oliebol. ''Nou, zal ik dan maar naar de balie gaan?'' zeg ik. Mijn vader knikt. Ik lever mijn bon af en achter de balie stond het al klaar. Eerst een doos, daarna een tas. Ik zie mijn vader kijken en denken; Daar gaat ie weer.. ''Ik haal derest even op achter'' zegt de man. Hij komt terug met nog een doos en 3 tassen. De bestelling wordt gecontroleerd en ik praat nog wat na met mijn vader en zijn collega. We lopen een aantal keren naar de auto en wensen ze dan een prettige jaarwisseling. Onderweg naar huis hoor ik me vader zeggen: ''Man man man, ik wou dat ik vroeger zoveel had!''. ''Tsja, zeg ik, vroeger was vroeger, nu is nu. Ik heb nu dit en ben er blij mee''. Eenmaal thuis stal ik alles zo snel mogelijk uit voor een zo mooie collectie foto, want deze moet op vuurwerkcrew. En nu, vroeg ik mezelf af, nu moet ik nog 2 dagen wachten. Het worden 2 lange dagen, maar ach, dat moet te doen zijn..
Laatst bewerkt:
Hendtje Contentje
VWC lid
Dit korte gedichtje kwam bijna 3 jaar geleden in me op. Ik was toen net verhuisd en zat daardoor nogal krap bij kas:
Ook al heb ik geen geld, Toch heb ik vuurwerk.
En al is het niet veel, toch is het vuurwerk.
Vuurwerk is mooi, vuurwerk is goed.
Vuurwerk is leuk, als het het doet.
Vuurwerk is passie, vuurwerk is leven.
ik zal er ook altijd aan uit blijven geven.
Ook al heb ik geen geld, Toch heb ik vuurwerk.
En al is het niet veel, toch is het vuurwerk.
Vuurwerk is mooi, vuurwerk is goed.
Vuurwerk is leuk, als het het doet.
Vuurwerk is passie, vuurwerk is leven.
ik zal er ook altijd aan uit blijven geven.
herdervriend
VWC lid
Verhalen schrijven ben ik niet echt goed in. Maar ik wil al jaren een verhaal schrijven over mijn ervaring in (was t nou 2009 of 2010). Dat was voor mij toch wel t beste jaar qua Oud & Nieuw ooit.
Het begin dit jaar met rond september al lid worden van de diverse forums en een mailtje te sturen naar mijn favoriete vuurwerkwinkel. Aldaar ik zeer snel een mail van terug kreeg. Weken gingen voorbij, velen mailings later. En ik had al aan een aantal wedstrijden voor de fun meegedaan, al kon ik niet echt naar al die winkels toe al zou ik wat winnen, zeker omdat m'n ouders een beetje moeilijk gingen doen. September vloog voorbij, oktober vloog voorbij, november ook. En toen werd het december. De maand begon al goed, want op 3 december mocht ik naar mijn favoriete vuurwerkwinkel toe om een persoonlijke rondleiding in de bunker te krijgen, wel samen met Fred (zo heette die toch?) van Vuurwerkcrew (Moontan of zo heette hij hier, is die nog lid?). Ze lieten ons de bunker zien, van de plek waar t vuurwerk zou gaan staan, tot de blusinstallatie. Tot de rest van alle ruimtes. T was hartstikke leuk om mee te maken (Zie voor foto's: http://www.rfgfireworks.nl/?p=18), Nadat we alle ruimtes hadden bekeken gingen we naar een aparte ruimte toe waar ik een bakkie warme chocolademelk kreeg, t was best koud dus. Na even te hebben gepraat ging ik weer verder naar een vuurwerkwinkel, Zena was namelijk ook te vinden eindelijk bij Gouda id buurt, Reeuwijk. Dus ja ik zag producten die ik wou. En kocht deze dan ook. Althans dat dacht ik. Laat ik verder maar even achterwege laten wat er verder daarmee gebeurde, want dat maakt t verhaal n beetje negatief. Dagen gingen voorbij en t werd al snel weer kerstmis, maar nog voor t kerstmis was was de aloude bekende PyroFM online
hele avond gezellig luisteren. Durfde ik EINDELIJK een keer te bellen. En t was een goede telefoontje Want ik had wat gewonnen, 60 euro aan vuurwerk bij Intratuin Pijnacker. Dagenlang een manier gezocht om daar te komen. Bood eerst iemand mij een rit aan die niet doorging, kreeg ik t volgende moment toch te horen dat mn pa zo aardig was toch me te brengen. Maar goed, eerst sleepte ik wat andere prijzen binnen. Het hield maar niet op, laten we het daar bij houden. Dus naarmate oud & nieuw dichterbij kwam werd de spanning groter. Toen het zover was om t vuurwerk op te halen. Redelijk vroeg in de ochtend pakten we de auto en gingen we naar Pijnacker toe. Eerst naar de Zena aldaar (Nu Haokan). Interessante winkel. En kocht dus voor ongeveer 50 euro t vuurwerk wat ik wou hebben. Maar door een of andere boeiende manier kwam ik thuis met minstens t dubbele aan dat bedrag qua vuurwerk. Kreeg een gratis knalcake mee, een slof met rotjes (die van 6 euro) en nog wat. Dus dat was het eerste extratje. Snel gingen we door naar Intratuin. Aldaar ik dus me meldde om t vuurwerk op te halen wat ik met avp gewonnen had. Ze zijden, even wachten en dat deed ik dus. Vervolgens kwamen ze met 2 volle zakken vuurwerk na mijn toe lopen. En dat was meer dan die ene cake die mij werd beloofd dus. Dus weer een extratje. Het geluk leek niet op te houden. Vervolgens gingen we eerst even naar huis, bijkomen. Onze hond toenertijd ontsnapte helaas eventjes. Maar t ging goed, snel was die weer binnen en konden we na de volgende winkel. (misschien haal ik de volgorde nu wat in de war, sorry). We gingen vervolgens eerst naar Goudvuur. Aldaar ik dus mijn vuurwerk ophaalde. Ik had er (dacht ik) ook wat gewonnen, dus sowieso al wat extraa's. Maar ik kreeg ook natuurlijk die 10% korting, maar omdat ik niet helemaal uitkwam mocht ik er ongeveer 2 euro boven zitten. Verder naar Streefland in Haastrecht, waar ik dus ook wat gewonnen had. Ik mocht voor 65 euro vuurwerk uitkiezen. Maar kwam met 100 euro thuis. 2 geweldige cakes. Vervolgens gingen we naar Frans Mulder en daarna naar Driebruggen. Daar niks extra's gewonnen, gewoon wat vuurwerk en die 10% gratis producten (met miss een productje extra). En daarna was het dus naar huis. Maar goed, duidelijk was ik nog wat vergeten, dus regelde een vervolgafspraak, waarna ik weer terug na Goudvuur kon om t geen op te halen. Omdat t die 10% artikelen was kreeg ik er alsnog wat extra's bij. Daarna besloot ik alsnog na een vuurwerkwinkel te gaan, Profile Hoogeveen, want ik wou toch nog wat hebben. Daar vond ik 2 fonteinen, Fegefeur, helaas niet meer te koop, want t zijn echt de beste fonteinen ever en dat voor 7 euro 50. Thuis genoten van lekkere oliebollen. Hebben redelijk wat afgeknald die dag. En toen na de avond, werd t nacht. T leek even helemaal in duigen te vallen door de mist. Maar dat was geen ramp want de eerste 15 minuten zat ik toch te filmen. (Exact eigenlijk DAAROM xD Want ik wist al dat t mistig ging worden, dus ja xD kank beter ff wachten). En zo heb ik ruim een uur staan knallen. Een uur lang genoten van al dat pracht. Ongeveer 500 euro vuurwerk besteld. Minstens 250 euro gratis gewonnen/gekregen. Het was echt GEWELDIG
Snel en kort verteld, want n deel ben ik dus al vergeten. Maar zoveel geluk als dat jaar. Heb ik nooit gehad. Ik kreeg al in 2009 een gloednieuwe camera van m'n baas toendertijd. En dan dit. Oh en ja ik had ook nog dummy's gehad. Jap t was echt HEEL leuk dat jaar
Favoriete cake die dag was toch wel die van Streefland (Breeschoten). Cake heette iets met Bull Riding of zo. 144 shots. En wat wat dat een prachtcake zeg Zeer zijn geld waard als je t gratis krijg xD En die vuurpijlen van Zena, Light Year. Echt de beste vuurpijlen OOIT.
Sinds dat jaar loopt het echter wel anders. Steeds meer gezeik van familie, raakte m'n baan kwijt in 2011 ook nog eens. En ja, alles begon even de mist in te lopen. Dus ook qua vuurwerk.
Op 1 moment in 2011 of 2012 na. Dan ging ik in de avond dus vuurwerk afsteken. Moest t helemaal alleen doen want me zusje waar ik standaard mee stookt was er niet, vrienden heb ik niet en mijn ouders pa sliep / ma werkte, dus ja, dat schoot niet op. Maar goed, ik ging alsnog stoken. Eerst 1 cake. Daarna fonteintje. En daarna dus nog een cake. En toen keek ik omhoog en stond de hele flat te kijken (bijna althans). En nog beter, ze stonden en gingen klappen Echt dat gevoel was geweldig (Sindsdien probeer ik dat dus weer te reecreeren, maar helaas nog niet gelukt).
Dit jaar gaat hopelijk nog beter worden. Maar dat is voor een volgend verhaal.
Het begin dit jaar met rond september al lid worden van de diverse forums en een mailtje te sturen naar mijn favoriete vuurwerkwinkel. Aldaar ik zeer snel een mail van terug kreeg. Weken gingen voorbij, velen mailings later. En ik had al aan een aantal wedstrijden voor de fun meegedaan, al kon ik niet echt naar al die winkels toe al zou ik wat winnen, zeker omdat m'n ouders een beetje moeilijk gingen doen. September vloog voorbij, oktober vloog voorbij, november ook. En toen werd het december. De maand begon al goed, want op 3 december mocht ik naar mijn favoriete vuurwerkwinkel toe om een persoonlijke rondleiding in de bunker te krijgen, wel samen met Fred (zo heette die toch?) van Vuurwerkcrew (Moontan of zo heette hij hier, is die nog lid?). Ze lieten ons de bunker zien, van de plek waar t vuurwerk zou gaan staan, tot de blusinstallatie. Tot de rest van alle ruimtes. T was hartstikke leuk om mee te maken (Zie voor foto's: http://www.rfgfireworks.nl/?p=18), Nadat we alle ruimtes hadden bekeken gingen we naar een aparte ruimte toe waar ik een bakkie warme chocolademelk kreeg, t was best koud dus. Na even te hebben gepraat ging ik weer verder naar een vuurwerkwinkel, Zena was namelijk ook te vinden eindelijk bij Gouda id buurt, Reeuwijk. Dus ja ik zag producten die ik wou. En kocht deze dan ook. Althans dat dacht ik. Laat ik verder maar even achterwege laten wat er verder daarmee gebeurde, want dat maakt t verhaal n beetje negatief. Dagen gingen voorbij en t werd al snel weer kerstmis, maar nog voor t kerstmis was was de aloude bekende PyroFM online
hele avond gezellig luisteren. Durfde ik EINDELIJK een keer te bellen. En t was een goede telefoontje Want ik had wat gewonnen, 60 euro aan vuurwerk bij Intratuin Pijnacker. Dagenlang een manier gezocht om daar te komen. Bood eerst iemand mij een rit aan die niet doorging, kreeg ik t volgende moment toch te horen dat mn pa zo aardig was toch me te brengen. Maar goed, eerst sleepte ik wat andere prijzen binnen. Het hield maar niet op, laten we het daar bij houden. Dus naarmate oud & nieuw dichterbij kwam werd de spanning groter. Toen het zover was om t vuurwerk op te halen. Redelijk vroeg in de ochtend pakten we de auto en gingen we naar Pijnacker toe. Eerst naar de Zena aldaar (Nu Haokan). Interessante winkel. En kocht dus voor ongeveer 50 euro t vuurwerk wat ik wou hebben. Maar door een of andere boeiende manier kwam ik thuis met minstens t dubbele aan dat bedrag qua vuurwerk. Kreeg een gratis knalcake mee, een slof met rotjes (die van 6 euro) en nog wat. Dus dat was het eerste extratje. Snel gingen we door naar Intratuin. Aldaar ik dus me meldde om t vuurwerk op te halen wat ik met avp gewonnen had. Ze zijden, even wachten en dat deed ik dus. Vervolgens kwamen ze met 2 volle zakken vuurwerk na mijn toe lopen. En dat was meer dan die ene cake die mij werd beloofd dus. Dus weer een extratje. Het geluk leek niet op te houden. Vervolgens gingen we eerst even naar huis, bijkomen. Onze hond toenertijd ontsnapte helaas eventjes. Maar t ging goed, snel was die weer binnen en konden we na de volgende winkel. (misschien haal ik de volgorde nu wat in de war, sorry). We gingen vervolgens eerst naar Goudvuur. Aldaar ik dus mijn vuurwerk ophaalde. Ik had er (dacht ik) ook wat gewonnen, dus sowieso al wat extraa's. Maar ik kreeg ook natuurlijk die 10% korting, maar omdat ik niet helemaal uitkwam mocht ik er ongeveer 2 euro boven zitten. Verder naar Streefland in Haastrecht, waar ik dus ook wat gewonnen had. Ik mocht voor 65 euro vuurwerk uitkiezen. Maar kwam met 100 euro thuis. 2 geweldige cakes. Vervolgens gingen we naar Frans Mulder en daarna naar Driebruggen. Daar niks extra's gewonnen, gewoon wat vuurwerk en die 10% gratis producten (met miss een productje extra). En daarna was het dus naar huis. Maar goed, duidelijk was ik nog wat vergeten, dus regelde een vervolgafspraak, waarna ik weer terug na Goudvuur kon om t geen op te halen. Omdat t die 10% artikelen was kreeg ik er alsnog wat extra's bij. Daarna besloot ik alsnog na een vuurwerkwinkel te gaan, Profile Hoogeveen, want ik wou toch nog wat hebben. Daar vond ik 2 fonteinen, Fegefeur, helaas niet meer te koop, want t zijn echt de beste fonteinen ever en dat voor 7 euro 50. Thuis genoten van lekkere oliebollen. Hebben redelijk wat afgeknald die dag. En toen na de avond, werd t nacht. T leek even helemaal in duigen te vallen door de mist. Maar dat was geen ramp want de eerste 15 minuten zat ik toch te filmen. (Exact eigenlijk DAAROM xD Want ik wist al dat t mistig ging worden, dus ja xD kank beter ff wachten). En zo heb ik ruim een uur staan knallen. Een uur lang genoten van al dat pracht. Ongeveer 500 euro vuurwerk besteld. Minstens 250 euro gratis gewonnen/gekregen. Het was echt GEWELDIG Snel en kort verteld, want n deel ben ik dus al vergeten. Maar zoveel geluk als dat jaar. Heb ik nooit gehad. Ik kreeg al in 2009 een gloednieuwe camera van m'n baas toendertijd. En dan dit. Oh en ja ik had ook nog dummy's gehad. Jap t was echt HEEL leuk dat jaar
Favoriete cake die dag was toch wel die van Streefland (Breeschoten). Cake heette iets met Bull Riding of zo. 144 shots. En wat wat dat een prachtcake zeg
Zeer zijn geld waard als je t gratis krijg xD En die vuurpijlen van Zena, Light Year. Echt de beste vuurpijlen OOIT.Sinds dat jaar loopt het echter wel anders. Steeds meer gezeik van familie, raakte m'n baan kwijt in 2011 ook nog eens. En ja, alles begon even de mist in te lopen. Dus ook qua vuurwerk.
Op 1 moment in 2011 of 2012 na. Dan ging ik in de avond dus vuurwerk afsteken. Moest t helemaal alleen doen want me zusje waar ik standaard mee stookt was er niet, vrienden heb ik niet en mijn ouders pa sliep / ma werkte, dus ja, dat schoot niet op. Maar goed, ik ging alsnog stoken. Eerst 1 cake. Daarna fonteintje. En daarna dus nog een cake. En toen keek ik omhoog en stond de hele flat te kijken (bijna althans). En nog beter, ze stonden en gingen klappen
Echt dat gevoel was geweldig (Sindsdien probeer ik dat dus weer te reecreeren, maar helaas nog niet gelukt).Dit jaar gaat hopelijk nog beter worden. Maar dat is voor een volgend verhaal.
