Winkelbanner - Huisman Vuurwerk

Fictie vuurwerkverhalen

Ik kan het mis hebben, maar voor mijn gevoel is het animo dit jaar zeeeer sterk verlaagd ten op zichte van 2010... Wat vindt men hiervan..?
 
Dat heeft niets met je verhalen te maken hoor maar het is over het algemeen rustiger als in dezelfde periode vorige jaren. Dus ben maar niet bang dat het aan je verhaal zal liggen.
 
Denk dat de grote belangstelling nog wel komt !
Niet vergeten dat we pas in de 2e week van September zitten hé ;)
 
En niet vergeten: alle countdown berichten, staan niet bij de "nieuwe berichten"
(misschien handig om aan te passen, mods?)
:wink:
 
Valt stil inderdaad.. Moet zeggen dat bij mij de sfeer weggevallen is momenteel, omdat ik de laatste tijd alleen nog maar voetbal/met school bezig ben/of met vrienden. Vuurwerk staat op een lager pitje momenteel, maar kan zijn dat dat over een weekje al anders is. Zonder echte sfeer kan ik niet schrijven, als ik de sfeer te pakken heb schrijf ik véél simpeler. Dus wanneer het nieuwe deel komt? Zodra mijn sfeer terug is, en dat zal vast binnenkort zijn.
 
Ik zit gewoon vast met dat verhaal, en dus begin ik een heel nieuw verhaal. Ook heel anders qua schrijfstijl, ditmaal geschreven uit het Ik-Perspectief. Daarnaast ook vele andere gebeurtenissen dan voorgaande verhalen, om alles weer aantrekkelijker te maken. Daarnaast probeer ik nu weer regelmatiger updates te posten. Enjoy.


6 Oktober 2011

Weer een nieuwe dag. Het is acht uur ’s ochtends en mijn wekker rinkelt zoals bijna iedere ochtend. Met veel tegenzin besluit ik maar direct op te staan en ik kleed mij aan. Buiten is het net een beetje licht aan het worden. Voor mij is het zeer duidelijk dat de herfst weer begonnen is. Aan alles is het te merken. Bladeren vallen in grote getalen van de bomen, bladeren zijn verkleurd, en de eikels in deze wereld hebben weer gezelschap van hun soortgenoten die uit de boom komen vallen. Fantastisch.
Ik loop rustig naar beneden. Uiteraard eerst een stevig ontbijt voordat ik richting school vertrek. En om de dag toch nog enigszins zinvol te laten beginnen zet ik maar een youtube filmpje op. Uiteraard een vuurwerkfilmpje. Een korte maar leuke compilatie, deze keer. Mijn ouders zijn al op hun werk en mijn broertje is al naar school. Het geluid staat dus lekker hard. De knallen galmen lekker door de kamer en ondertussen werk ik mijn broodjes in hoog tempo naar binnen. Even een glaasje water drinken nog. En dan hup weer naar boven om mijn tanden te poetsen.

Na het poetsen van mijn tanden werp ik een vluchtige blik op de klok. Kwart over acht. Ik besluit de laptop maar weer uit te schakelen en ik loop naar de schuur om mijn fiets te pakken. In de schuur ligt nog een slof rotjes van vorig jaar. Even aanraken. Heerlijk gevoel. Daarna pak ik mijn fiets en vertrek richting school. Een kleine dagelijkse toch van een kilometer. Ik fiets er iets meer dan vijf minuten over. Ik verheug me er nu al weer op om het gezeur van de chagrijnige leraren weer aan te horen als ik aan het dagdromen ben over oudejaarsdag. Nog iets meer dan 80 dagen. Laat mij lekker dagdromen over vuurwerk, de leerstof begrijp ik toch allemaal al.

Vijf voor half negen arriveer ik op school. Ik heb nog een minuut of vijf om naar het lokaal te gaan. Het eerste uur is gelukkig wel vrij leuk, muziek. Tijdens muziek is het dagdromen namelijk in lichte mate toegestaan. En een aantal van mijn vrienden hebben ook muziek. Uiteraard discussiëren we flink over vuurwerk. Ook Jesse, Thomas, en Martijn zijn helemaal gek van vuurwerk, net als ik. Ben ik toch niet de enige met die volgens vele mensen eigenaardige hobby.

Half negen. De bel is gegaan en het is tijd om met de les te beginnen. “Ik heb er weer zin in..” zeg ik op een cynische toon tegen Jesse. “Ja ik ook joh. Zeg, heb je die knal gisteravond nog gehoord?” vraagt Jesse mij. “Ja rond een uur of negen toch?” “Ja, dat was mijn buurjongen. Hij wou even zijn gekochten nitraten showen en uitproberen.” Zegt Jesse lachend. Ook Martijn en Thomas hebben zich bij ons gesprek gemengd. Alhoewel dit slechts van korte duur is, want de leraar wil natuurlijk met zijn les beginnen. “Leon, zou je op willen letten?” vraagt hij mij. “Tuurlijk meneer.” Antwoord ik op een ietwat sarcastische toon. Gelukkig merkt hij dit niet.

Gelukkig vliegt de les vrij snel voorbij. Met mijn vrienden spreek ik vanmiddag na school af. Ten minste, zo besloten we tijdens de les. Het tweede uur belooft een stuk zwaarder te worden. De bel is gegaan en moedeloos strompel ik naar het Wiskunde leshuis. Meneer Trentelman zit zoals altijd al klaar met zijn chagrijnige hoofd. “Zitten en spullen pakken.” Is het eerste wat hij altijd zegt wanneer er iemand binnenkomt. Zo ook vandaag. En laat ik daar nou net geen zin in hebben. Maar ja, het moet maar. Gelukkig zit ik deze les naast Jesse. Het wordt dus meer een uurtje pyrotechniek dan wiskunde.

“Leon, heb je al gekeken op die site van Groothuis?” vraagt Jesse mij. “Nee, wat is daar mee dan?” antwoord ik. “Ze hebben een geweldige actie. Sinds gisteren kan je verschillende producten tegen kortingen van wel 60% kopen. Het zijn uitlopende producten, dus ze hebben er nog maar een beperkte voorraad van.” Vertelt Jesse me. “Gaaf.” Antwoord ik koeltjes, aangezien Trentelman ons nauwlettend in de gaten zit te houden. Vanavond zal ik wel even kijken op hun site, besluit ik. Even later gaat gelukkig de bel. “Dat was weer een vreselijk uurtje.” Zeg ik tegen Martijn, die aan komt gelopen. “Nou scheikunde was wel leuk! We gingen sterretjes maken. Nou stellen die dingen weinig voor natuurlijk, maar de geur die er af kwam was heerlijk.” Vertelt Martijn mij. Daar word ik wel jaloers van. Ik een saai uur wiskunde, hij sterretjes maken met scheikunde. Alles wat met vuurwerk te maken heeft is natuurlijk positief. Vooral als het tijdens de les is.

De uren daarna vliegen gelukkig vrij snel voorbij. Daarbij komt dat ik na vijf lesuurtjes alweer vrij ben. Na de bel stap ik direct op mijn fiets en trap ik in hoger tempo dan vanochtend naar huis toe. Mijn broertje zit nog tot het achtste op school en mijn ouders werken tot vijf uur. Gezien het feit dat het nu nog maar half twee is, heb ik dus nog alle tijd. Jesse, Martijn, en Thomas komen rond een uur of drie. Ik pak even een broodje en zet mijn laptop aan. De eerste sites die ik bezoek zijn uiteraard de vuurwerkfora. Vuurwerkcrew, AVP, Freakpyromaniacs. Vaste prik, al sinds ik de fora ken. Daarnaast natuurlijk weer een vuurwerkcompilatie erbij. Ditmaal een compilatie van VWC-lid “Vuurpijl”. Ik zet het geluid goed hard zodat de knallen van het filmpje lekker doorgalmen.

Een kwartiertje later besluit ik maar eens op de site van Groothuis, een winkel vijf minuten verderop, te kijken. En ja hoor, mijn ogen vallen direct op de grote kortingen. Het Buurtassortiment XXL van Rubro voor €65. De Sniper van Wolff voor €30. En een 100.000 klapper voor de schamele prijs van €17.50. Dat zijn nog eens prijzen natuurlijk. Maar aangezien ik mijn budget nog niet rond heb bestel ik nu nog niets. Dat wordt minimaal November vrees ik.

Een uurtje later gaat de bel. Het zijn Thomas, Jesse, en Martijn, zoals verwacht. En Jesse zou Jesse niet zijn als hij geen vuurwerk bij zich had. “Wat heb je deze keer bij je?” vraag ik hem direct. “Ach, een paar rotjes. Meer niet.” Zegt Jesse lachend tegen me. Die paar rotjes heb ik zelf ook wel in de schuur, maar toch is het altijd leuker om wat met z’n vieren te gaan stoken. Dat doen we ook. De tien meegenomen rotjes van Jesse zijn na een minuut al weer op.....
 
Jammer van dat andere verhaal :sad:
Kan hoe dan ook niet wachten op een nieuw deel van deze, begint erg leuk en sleept me mee in de sfeer :)
 
Inloggen of registreren om te reageren.
Back
Bovenaan