Fallas: hels festijn de trots van Valencia?
Het is een gewone doordeweekse dag. De stad ligt er rustig bij. Het regent. Wat een contrast met vorige week toen de zon volop scheen en de spectaculaire heksenketel die Fallas heet in volle gang was. Vandaag lijkt het alsof er de afgelopen week geen walm van gefrituurde churros (deegstengels) en buñuelos (beignets), kruit, rook, bier en zweet in de lucht hing. Alsof het continue en oorverdovende geknal van de petardos, het geweld van de mascletas en de muzikaal meestal weinig maar decibelgewijs zoveel te meer voorstellende verbenas, de nachtelijke openluchtfuiven, nooit de stad en ieders trommelvliezen geteisterd hebben. Alsof al dat volk dat massaal in de metro's en op de pleinen tegen elkaar gedrukt stond, in rook is opgelost. Nu de fallas verbrand zijn en de mensen terugkeren naar de dagelijkse gang van zaken, zijn er nauwelijks meer zichtbare bewijzen te vinden van de oorlogszone die Valencia de afgelopen week was.
Nu kan men eindelijk de stem horen van de zovele Valencianen die op z'n zachtst gezegd niet zo blij zijn met de Fallas. Valencia ontvangt tijdens Fallas ongeveer 1 miljoen bezoekers per dag. Doordat de hoogdag van de feesten, San José, dit jaar op een zaterdag viel, zakten er extra veel Spaanse toeristen naar Valencia af. Ook de hogesnelheidstrein die sinds eind december Madrid en Valencia verbindt in een rit van slechts anderhalf uur maakte het makkelijker om de Fallas-sfeer op te komen snuiven. Door de toeloop van zoveel volk verandert de stad in één grote vuilnishoop, hoe hard de 1200 personeelsleden van de gemeentelijke reinigingsdiensten ook hun best doen om de boel enigszins netjes te houden. Dit jaar werd er 7400 ton vuilnis opgehaald plus nog eens 2500 ton as en resten na de verbranding van de Fallas-monumenten.
De stad blijft ook niet gespaard van vandalisme. Hoewel het totale kostenplaatje nog niet bekend is, lieten verschillende stadsdiensten wel al weten dat er ook dit jaar weer een hoge prijs betaald moet worden voor de Fallas. Dit jaar werden 1157 vuilnisbakken (kostprijs 40 euro per stuk) en 108 grote vuilcontainers (kostprijs 1200 euro per stuk) door vuurwerk opgeblazen. Het openbare fietsensysteem Valenbisi meldt 9 “verdwenen” en tientallen vernielde fietsen. Eén van de rustigste en meest aangename plekjes van Valencia is normaal gesproken het 10 kilometer lange park dat dwars door de stad in de oude bedding van de rivier Turia is aangelegd. De fleurige, groene long verandert in de vijf dagen die Fallas duren echter in een gratis hotel dat door jongeren “getrasht” wordt. Ze houden er “botellón”, steken er vuurwerk af en komen na een lange feestnacht tussen glasscherven, resten alcohol, urine en braaksel hun roes uitslapen in de ooit netjes aangelegde bloemperkjes en het gemaaide gazon.
Bezette stad
Vele burgers klagen ook over het feit dat meer dan 400 straten in de stad volledig of gedeeltelijk afgesloten worden tijdens de Fallas en de buurtbewoners dus hun auto nergens kwijt kunnen. Er wordt tijdens Fallas niet gecontroleerd op foutparkeren, want dat zou onbegonnen werk zijn. Auto's staan overal dubbel en driedubbel geparkeerd in de straten die nog toegankelijk zijn, auto's worden op de stoep of in parken neergezet, buurtbewoners rijden met de auto over de stoep om toch nog hun garage in te kunnen. Bezorgde burgers stellen zich vragen over de veiligheid in een door feestvierders bezette stad: wat als iemand een ziekenwagen nodig heeft en elke minuut telt? Dit jaar verzorgden de vrijwilligers van het Rode Kruis 849 personen. Iets meer dan de helft daarvan viel flauw door de drukte. De anderen hadden voornamelijk verzorging nodig omdat ze iets in hun oog kregen tijdens de mascletás, brandwonden opliepen door vuurwerk of verwondingen van andere aard hadden.
De meeste klachten gaan echter over het lawaai en het gebrek aan nachtrust. Valencia staat sowieso al bekend als een van de lawaaierigste steden van Spanje dat –na Japan- als het lawaaierstige land ter wereld wordt beschouwd (bron: www.hear-it.org). Tijdens Fallas is het lawaai alomtegenwoordig. Het is geen seconde stil. De overlast wordt niet niet alleen veroorzaakt door de vele mascletás die gemakkelijk 120 decibels halen of door het half uur durende vuurwerk dat pas om half 2 ’s nachts begint, maar zelfs door sprookjesachtige festiviteiten zoals de Ofrenda. Op 17 en 18 maart wandelen 103.000 falleros en falleras met hun prachtige 17e eeuwse jurken en kostuums door de straten om een bosje anjers te gaan steken in een gigantische bloemenmantel voor de Maagd Maria. Deze parade duurt van 4 uur ’s middags tot 2 uur ’s nachts duurt en wordt uiteraard non-stop door muziek begeleid. Het snerpende geluid van de dolçaina en het getrommel van de tabalet (respectievelijk een typisch blaas- en slaginstrument uit de streek) is leuk en feestelijk in het begin, maar uren en uren aan een stuk beginnen ze vooral erg op de zenuwen te werken.
Continue geknal
Het grootste pijnpunt bij Fallas zijn de 230 feesttenten die de Fallas-commissies in iedere wijk van de stad hebben opgesteld. Bij de feesttenten hoor je overdag het continue geknal van vuurwerk en ’s nachts nog steeds het continue geknal van vuurwerk én het gedreun van de verbena, straatfuif. De feesttenten hebben van de gemeente toestemming om tot 4 uur ’s nachts door te fuiven. Ieder jaar worden de de fuiven professioneler en de muziekinstallaties groter en krachtiger, want uiteraard valt ook Fallas ten prooi aan de commercie. Het gaat niet alleen meer om het gezamenlijk vieren van een oude traditie, maar steeds meer over zo veel mogeljk geld in het laatje krijgen in vijf dagen tijd. Hoe meer bezoekers op de fuif, hoe meer de kassa rinkelt. Ongeveer drie uur na het einde van de straatfeesten is het dan alweer tijd voor de dagelijkse despertá, een wekdienst in rasechte Fallas-stijl: in iedere wijk trekt een band door de straten gevolgd door Fallas-vierders die –hoe kan het ook anders- luid knalvuurwerk afsteken. Als het je al gelukt was om in slaap te vallen, word je nu gegarandeerd weer wakker!
De gemeente doet sinds een paar jaar in een campagne een oproep aan Fallas-vierders en Fallas-critici om respect voor elkaar te hebben tijdens de festiviteiten, maar het lijkt er sterk op dat de alsmaar groter wordende Fallas-feesten ook de wig tussen voor- en tegenstanders steeds groter maakt. Het debat tussen de twee partijen wordt ieder jaar feller: waar ligt de balans tussen traditie en vermaak aan de ene kant en het recht op (nacht)rust en veiligheid aan de andere kant?
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=BLSVO_20110324_001&kanaalid=876
Het is een gewone doordeweekse dag. De stad ligt er rustig bij. Het regent. Wat een contrast met vorige week toen de zon volop scheen en de spectaculaire heksenketel die Fallas heet in volle gang was. Vandaag lijkt het alsof er de afgelopen week geen walm van gefrituurde churros (deegstengels) en buñuelos (beignets), kruit, rook, bier en zweet in de lucht hing. Alsof het continue en oorverdovende geknal van de petardos, het geweld van de mascletas en de muzikaal meestal weinig maar decibelgewijs zoveel te meer voorstellende verbenas, de nachtelijke openluchtfuiven, nooit de stad en ieders trommelvliezen geteisterd hebben. Alsof al dat volk dat massaal in de metro's en op de pleinen tegen elkaar gedrukt stond, in rook is opgelost. Nu de fallas verbrand zijn en de mensen terugkeren naar de dagelijkse gang van zaken, zijn er nauwelijks meer zichtbare bewijzen te vinden van de oorlogszone die Valencia de afgelopen week was.
Nu kan men eindelijk de stem horen van de zovele Valencianen die op z'n zachtst gezegd niet zo blij zijn met de Fallas. Valencia ontvangt tijdens Fallas ongeveer 1 miljoen bezoekers per dag. Doordat de hoogdag van de feesten, San José, dit jaar op een zaterdag viel, zakten er extra veel Spaanse toeristen naar Valencia af. Ook de hogesnelheidstrein die sinds eind december Madrid en Valencia verbindt in een rit van slechts anderhalf uur maakte het makkelijker om de Fallas-sfeer op te komen snuiven. Door de toeloop van zoveel volk verandert de stad in één grote vuilnishoop, hoe hard de 1200 personeelsleden van de gemeentelijke reinigingsdiensten ook hun best doen om de boel enigszins netjes te houden. Dit jaar werd er 7400 ton vuilnis opgehaald plus nog eens 2500 ton as en resten na de verbranding van de Fallas-monumenten.
De stad blijft ook niet gespaard van vandalisme. Hoewel het totale kostenplaatje nog niet bekend is, lieten verschillende stadsdiensten wel al weten dat er ook dit jaar weer een hoge prijs betaald moet worden voor de Fallas. Dit jaar werden 1157 vuilnisbakken (kostprijs 40 euro per stuk) en 108 grote vuilcontainers (kostprijs 1200 euro per stuk) door vuurwerk opgeblazen. Het openbare fietsensysteem Valenbisi meldt 9 “verdwenen” en tientallen vernielde fietsen. Eén van de rustigste en meest aangename plekjes van Valencia is normaal gesproken het 10 kilometer lange park dat dwars door de stad in de oude bedding van de rivier Turia is aangelegd. De fleurige, groene long verandert in de vijf dagen die Fallas duren echter in een gratis hotel dat door jongeren “getrasht” wordt. Ze houden er “botellón”, steken er vuurwerk af en komen na een lange feestnacht tussen glasscherven, resten alcohol, urine en braaksel hun roes uitslapen in de ooit netjes aangelegde bloemperkjes en het gemaaide gazon.
Bezette stad
Vele burgers klagen ook over het feit dat meer dan 400 straten in de stad volledig of gedeeltelijk afgesloten worden tijdens de Fallas en de buurtbewoners dus hun auto nergens kwijt kunnen. Er wordt tijdens Fallas niet gecontroleerd op foutparkeren, want dat zou onbegonnen werk zijn. Auto's staan overal dubbel en driedubbel geparkeerd in de straten die nog toegankelijk zijn, auto's worden op de stoep of in parken neergezet, buurtbewoners rijden met de auto over de stoep om toch nog hun garage in te kunnen. Bezorgde burgers stellen zich vragen over de veiligheid in een door feestvierders bezette stad: wat als iemand een ziekenwagen nodig heeft en elke minuut telt? Dit jaar verzorgden de vrijwilligers van het Rode Kruis 849 personen. Iets meer dan de helft daarvan viel flauw door de drukte. De anderen hadden voornamelijk verzorging nodig omdat ze iets in hun oog kregen tijdens de mascletás, brandwonden opliepen door vuurwerk of verwondingen van andere aard hadden.
De meeste klachten gaan echter over het lawaai en het gebrek aan nachtrust. Valencia staat sowieso al bekend als een van de lawaaierigste steden van Spanje dat –na Japan- als het lawaaierstige land ter wereld wordt beschouwd (bron: www.hear-it.org). Tijdens Fallas is het lawaai alomtegenwoordig. Het is geen seconde stil. De overlast wordt niet niet alleen veroorzaakt door de vele mascletás die gemakkelijk 120 decibels halen of door het half uur durende vuurwerk dat pas om half 2 ’s nachts begint, maar zelfs door sprookjesachtige festiviteiten zoals de Ofrenda. Op 17 en 18 maart wandelen 103.000 falleros en falleras met hun prachtige 17e eeuwse jurken en kostuums door de straten om een bosje anjers te gaan steken in een gigantische bloemenmantel voor de Maagd Maria. Deze parade duurt van 4 uur ’s middags tot 2 uur ’s nachts duurt en wordt uiteraard non-stop door muziek begeleid. Het snerpende geluid van de dolçaina en het getrommel van de tabalet (respectievelijk een typisch blaas- en slaginstrument uit de streek) is leuk en feestelijk in het begin, maar uren en uren aan een stuk beginnen ze vooral erg op de zenuwen te werken.
Continue geknal
Het grootste pijnpunt bij Fallas zijn de 230 feesttenten die de Fallas-commissies in iedere wijk van de stad hebben opgesteld. Bij de feesttenten hoor je overdag het continue geknal van vuurwerk en ’s nachts nog steeds het continue geknal van vuurwerk én het gedreun van de verbena, straatfuif. De feesttenten hebben van de gemeente toestemming om tot 4 uur ’s nachts door te fuiven. Ieder jaar worden de de fuiven professioneler en de muziekinstallaties groter en krachtiger, want uiteraard valt ook Fallas ten prooi aan de commercie. Het gaat niet alleen meer om het gezamenlijk vieren van een oude traditie, maar steeds meer over zo veel mogeljk geld in het laatje krijgen in vijf dagen tijd. Hoe meer bezoekers op de fuif, hoe meer de kassa rinkelt. Ongeveer drie uur na het einde van de straatfeesten is het dan alweer tijd voor de dagelijkse despertá, een wekdienst in rasechte Fallas-stijl: in iedere wijk trekt een band door de straten gevolgd door Fallas-vierders die –hoe kan het ook anders- luid knalvuurwerk afsteken. Als het je al gelukt was om in slaap te vallen, word je nu gegarandeerd weer wakker!
De gemeente doet sinds een paar jaar in een campagne een oproep aan Fallas-vierders en Fallas-critici om respect voor elkaar te hebben tijdens de festiviteiten, maar het lijkt er sterk op dat de alsmaar groter wordende Fallas-feesten ook de wig tussen voor- en tegenstanders steeds groter maakt. Het debat tussen de twee partijen wordt ieder jaar feller: waar ligt de balans tussen traditie en vermaak aan de ene kant en het recht op (nacht)rust en veiligheid aan de andere kant?
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=BLSVO_20110324_001&kanaalid=876
