en we gaan door, zoals beloofd, met het vervolg.....
DE FOMO FASE
“Niet nadenken, gewoon de knaken ervoor neerleggen en dat ding kopen”. Aldus Galaxis. De recensies op het forum zijn lovend, het filmmateriaal betoverend. Reeds twee jaar valt de 1,2” Total Event Box van Broekhoff in de categorie ‘uitloop’. Géén nieuwe productie, het blijft bij de laatste exemplaren die dun gezaaid verspreid over het land in de bunkers liggen. De Fear Of Missing Out (FOMO) is letterlijk van toepassing op deze compound. Het is simpelweg ‘now or never’. De FOMO fase is aangebroken….
De zoektocht naar de 1,2” Total Event Box begint pas in september serieuze vormen aan te nemen, maar het zaadje wordt geplant bij het krieken van de dag, om precies te zijn op Nieuwjaarsdag. Terwijl de rest van het gezin (en straat) nog op een oor ligt ben ik al druk in de weer om mijn eigen indrukken te verwerken in mijn vuurwerkbijbel, een ondertussen lijvig Excel bestand waar alle informatie van de pakweg afgelopen 10 jaar in staat. Alle producten die ik slechts een paar uur eerder heb afgestoken passeren de revue en worden nauwgezet, inclusief beoordeling en onderbouwing ingevoerd. De euforie omtrent een groot aantal producten heerst nog steeds, ondanks dat ik bij ongunstige weersomstandigheden (harde wind en zo nu en dan regen) en slechts met mijn zoon aan mijn zijde een karrevracht aan potten en boxen de lucht in heb gejaagd. Het is toch anders zo alleen, en een stuk minder relaxed vanwege een gebrek aan handjes en de omvangrijke collectie. Daar tegenover staat dat ik een record aantal kippenvel momenten heb gehad, een veel intensere beleving als gevolg van een grote diversiteit aan producten en voor het eerst echt dikke compounds. De Apache is in deze reeks verslagen al meerdere malen voorbij gekomen, en ook de Turbo Display Box, Sidewinder, Full Assault en de Bull zorgen ervoor dat ik voor de jaarwisseling 2024/2025 al in de ochtend van 1 januari een belangrijke keuze maak. Het budget moet iets omhoog, het aantal artikelen drastisch naar beneden en de financiële ruimte die vrijkomt wordt aangewend om producten te scoren die dik zijn (het liefst 30mm kaliber) en ik ooit één keer in mijn leven zelf geschoten moet hebben. Daarmee ligt de focus ineens op bewezen klassiekers die me raken, en in het bijzonder de uitlopende artikelen.
Het VWC forum wordt in de eerste dagen van het nieuwe jaar werkelijk overspoeld met beeldmateriaal. Vanwege de harde wind zijn beelden niet representatief, of juist wel, omdat de omstandigheden een goede indicatie geven welke producten overeind blijven bij onstuimig weer. We zijn om het forum gezegend met een grote groep aan leden die hun ziel en zaligheid stoppen in het schieten van mooi beeldmateriaal en ik zit dan ook haast vastgenageld aan mijn laptop om de bijdrages van Flutsjah, DarkSoul, Skoebie, Eindje, RandomDaniël, Pyroblom, StefanWorks en vele, vele anderen minutieus te screenen.
Er gaan heel wat uurtjes in de research zitten, wat toch wel exemplarisch is voor de plek die vuurwerk ondertussen heeft ingenomen. Ieder jaar tik ik weer de overtreffende trap aan, van groot, groter, grootst naar ver, verder, verst. En ook qua budget wordt het telkens weer meer.
Ritjes net over de provinciegrens zijn allang verleden tijd en ook niet toereikend om bepaalde merken en de pareltjes te bemachtigen. En omdat de FOMO gedachte ook bij anderen speelt moet je gewoon heel erg alert zijn en de knaken en keuzes al klaar hebben liggen zodra de kans zich voordoet.
Onder het mom van “je kunt niet vroeg genoeg binnen” plaats ik op 4 januari al mijn eerste bestelling. Ik heb dan nog de ijdele hoop (en verwachting) dat ik de “wishlist” relatief dicht bij huis kan scoren en alleen voor de China Red spullen echt op pad moet en ik ben dan ook mega content dat ik snel bij en met Rodney (Hubo Emmer Compascuum) zaken kan doen en de Full Assault en Furious kan afstrepen van mijn lijstje. Het kleine 100 shots doosje van Wolff Vuurwerk heeft zo’n goede indruk op mijn gemaakt dat ie er gewoon weer moet komen zodat ik er nog een keer van kan genieten. Mijn vrouw verklaart me werkelijk knettergek dat ik nog geen 100 uur na de jaarwisseling alweer (of nog steeds) bezig ben met vuurwerk. Het valt ook bijna niet uit te leggen, maar het bij elkaar harken van een mooie, maximaal financieel haalbare collectie is een missie die niet te onderschatten is. Dat vergt echt toewijding, het hele jaar door. En geeft het welhaast een grotere kick dan het afsteken zelf. Het muurtje, de zorgvuldig uitgezochte collectie zonder vervangers, daar draait het om.
De eerste bestelling zo vroeg in januari geeft, hoe gek het ook klinkt, rust. Met twee mooie boxen in de pocket kan de zoektocht rustig verder gaan. In de loop van het jaar komen er gestaag producten bij, maar de box die er hoe dan ook moet komen lijkt aan mij voorbij te gaan. Ik verzoen me langzaam met de gedachte dat ik één jaar te lang heb gewacht, of te laat wakker ben geworden maar gelukkig biedt de shoutbox uitkomst en word ik binnen luttele minuten na mijn post door onder andere Knettermans geattendeerd op de beschikbaarheid van de box bij een tuincentrum in het midden van het land.
De prijs is fors en het gevoel en het verstand worden weer samen op de weegschaal gelegd. Nog nooit heb ik zoveel voor één stukje vuurwerk betaald en nog nooit heb ik zo ver moeten rijden om één stuk vuurwerk te bemachtigen maar ik ben er eigenlijk vrij snel uit: gaan met die banaan en bestellen! De routeplanning gaat rigoureus op de kop maar dat moet maar om deze geweldenaar ooit nog een keer live in de straat te zien. Dat moment kan niet vroeg genoeg komen. De beelden van de 1,2” Total Event Box dansen voortdurend op mijn netvlies en dan in het bijzonder de waanzinnige goede, haast betoverende opname die DarkSoul in september 2020 in het topic van deze compound plaatste (post #41). De klappen, de kleuren, het ontzag dat blijkt uit de reactie tijdens de show…. Heerlijk gewoon. Ik kan ‘m onderhand dromen. Zo vaak heb ik ‘m gezien. Wat kijk ik ontzettend uit naar deze rammerd.
Heb ik alles van de wensenlijst uiteindelijk ook gescoord? Nee, de lijst is groter dan de portemonnee en zodoende blijven er een paar dikke dozen over die ik volgend jaar dan maar moet zien te krijgen als de regels dat nog toelaten, zoals de Fire Valley uit de Poema lijn.
Over twee weken ga ik op wereldreis, naar het midden van het land, op naar nieuwe avonturen en een mooie, compacte collectie waarvan ik, en hopelijk vele dierbaren met mij, onder ideale omstandigheden van gaan genieten. Fingers crossed voor een heerlijke jaarwisseling voor ons allemaal.