Hierbij mijn verslag:
Al ver van tevoren contact gehad met Lesl, over dat hij iemand mee mocht nemen om te bouwen en te filmen. Gaandeweg via de chat en msn begonnen we er steeds meer zin in te krijgen.
Jappy en Stefan had ik de vrijdag ervoor nog ontmoet in Bergschenhoek. Hadden ook al bijzonder veel zin in deze dag.
Deze dag begon voor mij al vroeg. Ik onrustig voor wat er vandaag allemaal zou gaan gebeuren en de kids zenuwachtig voor Koninginnedag op de vrijmarkt.
De afgelopen jaren zat ik ook braaf op een kleedje, maar vandaag was papa even ergens anders
Op tijd vertrokken van huis, want we werden op tijd verwacht.
Het was even rond rijden voordat ik de locatie gevonden had ivm een hek, welke er eerst niet stond.
Lesl had ook wat moeite, dus ik ben zijn kant even opgereden.
Mike en Sven waren onderweg kregen we door toen we daar al lekker in het zonnetje stonden te wachten.
Terwijl we daar aan het bijpraten waren kwam er een busje aan met de nodige gevaren stickers, nu werd het wel spannend...
Niet veel later kwam de bekende Katan bus aangereden.
Stefan en jappy volgde na een fijne wandeling ook.
Het uitladen kon beginnen. Alles op het grasveld zetten en groepje van 2 maken om te bouwen.
Enigszins onwennig begonnen we de tubes te vullen. Tja, wie doet dit nu elke dag. Maar wat een ervaring op zich al om vanuit totaal geen ervaring zoiets te mogen doen.
We hadden al snel het tempo te pakken, net als Stefan en Jappy.
Voordat we het wisten was het al 14:00 uur, ze zeggen wel eens dat de tijd vliegt als je je vermaakt, maar dit was letterlijk het geval.
Al snel werd het ponton gevuld. Wat zijn die rekken zwaar dan

. Op het ponton gingen we verder met het belangrijkste werk, de cakes, de waaiers, de Shell rekken voorbereiden op de ontstekers.
En toen ging er bij mij even diep respect uit naar Katan, dat ze ons (als “leek”) laten meehelpen, maar ook (uiteraard onder hun toezicht) ons daadwerkelijk de puntjes op de i te zetten.
Dat ik echt het gevoel kreeg, van als we het nu niet goed doen, dan mislukt de show.
Daar hou ik van, druk op de ketel en presteren!
Uiteraard kregen we goede uitleg van Mike en Sven. En liever vragen stellen dan onduidelijkheid was het motto.
Op het ponton werd alles uiteindelijk aangesloten en verbonden met de schietkisten.
Wat een planning gaat er aan vooraf. En dat we als Freaks nog mochten bepalen hoe we de finale wilden hebben is natuurlijk helemaal super.
De finale werd dan ook goed bepaald en gebouwd, heerlijk!
Etenstijd, volgens mij hebben we allemaal weinig gegeten tussendoor. Vocht was wel belangrijk, maar eten niet echt. We gingen maar door
Einde van de middag lekker een snack gehaald met Jappy...
Omdat we zo hard doorgewerkt hadden, was er nu tijd over om bij te komen, te genieten van onderlinge gesprekken en uit te kijken naar het moment van vertrek.
Ook nog een lekker bakkie koffie gekregen van de mensen van het Ponton.
Ook respect naar hun. Leuke gesprekken met ze gehad!
De zon ging mooi onder, het waaide stevig door, inmiddels was ik goed verbrand door de zon, dus voelde echt fris aan.
En toen was het moment daar.
We kregen zwemvesten en helmen, alles mbt veiligheid werd nog doorgesproken.
We hadden de cams op positie gezet, plannen bedacht om te filmen en de motor van het ponton startte.
Verbaas me nog steeds hoe snel dit ding over het water ging. Of misschien wilde we gewoon snel naar de schietlocatie
Maar wat een gevoel dat we met al ons opgebouwde spul gingen varen naar de kermis om daar een dikke show te geven. Mensen die daar op wachten, ervan genieten, net als wij anders, als we deze kans niet hadden gekrege...
En toen ging het los.
Wat een geweld van zo dicht bij, wat een ervaring, die dreunen, geen idee wat je overkomt, geen idee waar je moet kijken.
Maar wat een respect weer voor wat Mike en Sven, van wat ze van zo dichtbij allemaal doen.
Tevens zichtbaar genieten, maar ook totale controle houden over alles, en over ons.
Tijdens het schieten lijkt je leven even stil te staan, totaal geen tijdsbesef meer.
Dat merkte ik ook op de terugvaart, hier weinig van meegekregen, alleen maar alles verwerken.
Terug op de kade hebben we alles, met onze laatste krachten netjes en snel kunnen opruimen.
Mike en Sven vertrokken weer met een naar kruit ruikende bus richting huis.
Lesl werd opgehaald.
Jappy en Stefan heb ik naar huis gebracht.
Het werd toch regelmatig stil op de terugweg, zo onder de indruk waren we van hetgeen we ervaren hadden, en moe wellicht.
Jappy bij Stefan afgezet, Hij zou verder fietsen.
Tja, moet ik nog een 1 uur terug. Gelukkig geen files dit keer.
Nog wat lekkere nummers gehoord onderweg, welke helemaal zouden passen bij de filmpjes
Eigenlijk zou ik geen filmpjes meer gaan bekijken thuis, maar was toch wel nieuwsgierig.
Dus voordat ik sliep was het 03:15. Geen goed plan als de wekker 3 uur later weer af zou gaan...
Zo rood als een kreeft en met behoorlijk wat spierpijn verscheen ik de volgende dag weer op mijn werk.
Maar echt aanwezig was ik niet

.
Bij deze wil ik nogmaals iedereen bedanken voor deze onvergetelijke dag!
Helaas ontbreekt het me meteen weer aan tijd alles online te zetten.
Deze dagen 05.30 uur van huis en 21:00 uur weer thuis, maar doe mijn best alles snel te posten.
Wat een mooie filmpjes en fotos heb ik al voorbij zien komen. Baal er wel van dat het mij aan tijd ontbreekt, maar goed, beter laat dan nooit.
Wordt vervolgd.