,,Vuurwerk afschieten is zoals de liefde bedrijven"
Vuurwerkartiest Marc Lefeber trots dat nu ook Antwerpen festival heeft
DEURNE - Met liefst 12.000bommen die op de tonen van dramatische filmmuziek hoog in de lucht werden geschoten, werd gisteravond in het Rivierenhof de Bevrijding gevierd. Het vuurwerkspektakel was meteen de proloog van een internationale wedstrijd die ook nog de volgende vrijdagen de hemel boven Deurne spectaculair zal inkleuren. ,,Eindelijk heeft ook Antwerpen zijn festival", zucht Marc Lefeber (48) van de organiserende vuurwerkmakers Hendrickx & Lefeber. ,,Het is tegelijk een eerbetoon aan Eugène Hendrickx, een telg van de bekendste vuurwerkmeesters van ons land, misschien wel van Europa."
Waarom verdient Eugène Hendrickx die herdenking?
Marc Lefeber: ,,Eugène overleed zes jaar geleden. Hij stond als vuurwerkmaker wereldwijd erg hoog aangeschreven, maar kreeg in eigen stad nooit de erkenning die hij verdiende. In 1993, tijdens het Europese cultuurjaar, werd hij schandelijk over het hoofd gezien door de organisatoren. Over het horizontale vuurwerkfiasco dat volgde, wordt nu terecht nog schande gesproken."
,,In 2000, toen Eugène wel zijn gang mocht gaan, ging het spektakel letterlijk de mist in. Dat gaan we nu eindelijk goedmaken, tot tevredenheid ook van zijn broer Guy Hendrickx, die vandaag samen met mij de zaak voortzet."
,,Het idee rijpte vorige jaar tijdens de voorstelling van Chris De Stoops boek De Vuurwerkmeester . Dit wordt hopelijk de aanzet voor een jaarlijkse weerkerend spektakel. Ik droom van een meerdaagse wedstrijd met een finale op de Schelde."'
Is vuurwerk vandaag nog populair?
,,We hebben een ontzettend drukke zomer achter de rug. Het festival Klankenberge in Blankenberge, de Gentse Feesten, het voetbalstadion van Genk; we doorkruisten het hele land en hebben daardoor noodgedwongen zelfs enkele uitnodigingen voor festivals in het buitenland naast ons neer moeten leggen."
,,Onlangs was er natuurlijk nog het vuurwerkfestival van Knokke-Heist dat we al jaren zelf organiseren voor de badstad. Strand en dijk zagen weer zwart van het volk. De bekende componist en orkestleider Robert Groslot heeft ons gevraagd om volgend jaar een groot vuurwerkspektakel te organiseren waarin zijn drijvend kunstwerk (Het drijvende schaakbord op de vijver van het Rivierenhof, nvdr.) centraal zal staan."
Wanneer is een vuurwerk voor u geslaagd?
,,Voor mij is het zoals de liefde bedrijven: je bouwt zo'n show langzaam op en werkt naar een hoogtepunt toe met het publiek in de rol van minnares dat met oh's en ah's haar waardering uitdrukt. Om het spannend te houden zorgen we nu en dan voor een valse ,,bloemeké": het lijkt na zo'n schitterende kleurencompositie en snelle opeenvolging van knallen dan even gedaan, maar plots volgt toch nog een apotheose."
Synchroon op de tonen
,,De muzikale begeleiding is, hoe lawaaierig vuurwerk soms mag zijn, toch belangrijk. We waren in 1960 de eerste firma die vuurwerk met muziek combineerde. Het blijft een uitdaging om synchroon op de tonen en het ritme van de muziek te werken. Daar komt een heuse choreografie bij te pas, waaraan we soms weken werken. Wij gebruiken vaak filmmuziek, maar ook klassiek zoals Mozart past goed bij vuurwerk."
U praat nu wel enthousiast over uw vak, maar na een ongeval begin mei had u even geen zin meer in vuurwerk?
,,Ik heb toen echt geluk gehad. Bij een routineklus in ons magazijn in Hoevenen knipte ik met een tang op het ontstekingsmechanisme van een bommetje, dat plots ontplofte. Ook een paar andere bommen die daar lagen, gingen mee de lucht. De dakkoepel vloog er af en er ontstond een kleine brand, maar voor hetzelfde geld was ik er niet meer geweest of was ik een arm kwijt geweest. Het is allemaal goed afgelopen, maar ik heb weken geen plezier meer kunnen beleven aan vuurwerk."
,,Pas eind augustus, toen ik die Zwitsers aan het werk zag in Knokke, heb ik opnieuw genoten. Die typische geur van kruitdampen na de vuurwerkvoorstelling maakte me opnieuw high. De angst is weg. Ik heb kort na het ongeval een workshop gegeven over hoe omgaan met grote risico's aan een groep internationale kwaliteitsmanagers. Oog hebben voor details en 200 % waakzaam zijn was mijn boodschap. Ik heb mijn les wel geleerd."
Is er dan geen gevaar voor het publiek?
,,Nee hoor. Ik raad wel af om met kinderen jonger dan zes jaar te komen kijken. Ook je hond laat je beter thuis. Het lawaai schrikt af. Voorts is de boodschap: kom niet te dichtbij. Mensen willen altijd zo dicht mogelijk komen, maar dat heeft geen zin. Je kan echt veel beter genieten van op zekere afstand. Het Rivierenhof is een prima locatie voor een vuurwerkspektakel. Het bladerdak van de bomen vangt het roet en de gensters op die door de wind soms al eens op het publiek terechtkomen. Ja, heel soms krijgen we wel eens een klacht over een jas met brandvlekken."
Steken jullie zelf nog het vuur aan de lont?
,,Neen. Tegenwoordig verlopen alle vuurwerkspektakels computergestuurd. Gisteren hebben we de bommen zelfs voor het eerst met draadloze computers de lucht ingeschoten. Alleen een onweer kan in zulke omstandigheden nog spelbreker zijn. Door een blikseminslag kan de elektronica alle bommen te vroeg en in één keer lanceren, maar dan moet het al echt tegenzitten."
Strenge milieuregels
,,Voor de vuurwerkmakers is die verbeterde techniek een zegen. Vroeger moesten we midden tussen de bommen staan om ze te ontsteken. Dat was niet alleen gevaarlijker, je werd er ook doof van. Je herkent een groepje vuurwerkmakers meteen aan hun luid gepraat: anders verstaan ze elkaar niet."
Jullie worden wel vuurwerkmakers genoemd, maar produceren jullie zelf nog vuurwerk?
,,Neen, al vijf jaar niet meer. In ons land is dat nagenoeg onmogelijk geworden. De milieuregels zijn te streng. In Deurne zijn we niet moeten stoppen omdat het orderboekje leeg was hé, integendeel. We kregen geen milieuvergunning meer. In Hoevenen, waar we drie jaar geleden naar uitweken, bewaren we alleen wat bommetjes, overschot na gedane voorstellingen. Er is echt geen gevaar voor de omwonenden, wat sommigen ook beweren. De grote en zware bommen liggen allemaal in een beveiligde opslagplaats van wapenhandelaar FN in Zutendaal."
Waar komt jullie vuurwerk dan wel vandaan?
,,De laatste tijd wordt bijna alles ingevoerd vanuit China, dat bovendien veel goedkoper kan leveren. Maar ook de regels om de bommen te vervoeren worden almaar strenger waardoor het bijna onbetaalbaar is geworden om de zware types (+175 mm) over zee te vervoeren. In Italië zijn er daarom vuurwerkmakers die opnieuw zelf artisanaal gaan produceren. Zelf vuurwerk maken blijft natuurlijk het summum. Met die kruitmengsels aan de slag gaan. Heerlijk."
,,Die Chinezen zijn ook niet creatief en kopiëren alleen maar, wat weinig originele vuurwerken oplevert. Ik droom ervan om binnen een paar jaar opnieuw zelf vuurwerk te gaan maken. Nee, niet in ons land. In Nederland is vuurwerk sinds de ramp in Enschede helemaal taboe geworden. Ik kijk rond in Portugal of Spanje. Daar is nog veel plaats, ver van de bewoning. Er staan daar nogal wat wijnboerderijen leeg. Waarom zou ik naast het maken van vuurwerkbomen niet mijn eigen wijn kunnen verbouwen? Dat zou pas een mooie combinatie zijn."
Jan AUMAN09/09/2006
Bron: Het nieuwsblad
Vond dit nog wel een leuke toevoeging aan het geheel
(ben moontan ook mooi voor 
