Babiloot
VWC lid
Buitenlanders over vuurwerk: ‘Nederland is zo mooi, waarom maak je dan zoveel kapot?’
Buitenlanders over vuurwerk: ‘Nederland is zo mooi, waarom maak je dan zoveel kapot?’
Onder buitenlanders die in Nederland wonen roepen onze nogal wilde en luidruchtige nieuwjaarstradities veel verbazing op. Een Poolse, een Amerikaan en een Paraguayaanse over hun ervaringen met onze jaarwisseling: ,,Het was eng, ik wist echt niet wat ik meemaakte.”
Wioletta Milczek (29) uit Polen, woont in Veghel
Wioletta Milczek.
Wioletta Milczek. © Privé
,,Ik heb nieuwjaar in Veghel gevierd. Het eerste uur van 2020 durfde ik de straat niet op. Ik heb even in de tuin staan kijken, maar ik vond het echt niet veilig. Ik noem jullie jaarwisseling gekscherend de Nationale Dag van het Vandalisme. Ik begrijp het echt niet. Bij ons in Polen is vuurwerk ook best populair, maar daar heb je niet de waanzin die het hier bij sommige mensen losmaakt. En politieagenten en brandweerlieden bekogelen met vuurwerk, dat zouden ze in Polen echt niet durven. Een vriendin van me is huisarts in Den Haag, zij zegt dat de nieuwjaarsnacht de moeilijkste werkdag van het jaar is.
Ik hoorde van mijn zus dat er in Poolse steden dit jaar weer veel meer gereguleerde vuurwerkshows waren. Er was er zelfs een met lichtgevende drones. Ik zou dat hier ook een prima oplossing vinden. Dan ben je af van alle gewonde mensen, van bange dieren, en alle schade die gerepareerd moet worden.”
Anthony Tanner (40) uit de Verenigde Staten, woont in Bussum.
,,Ik woon sinds 2011 in Nederland. De eerste jaarwisseling heb ik in Amsterdam gevierd. Ik weet nog heel goed dat we in een taxi het centrum in reden en dat er vlakbij een stuk vuurwerk op straat werd gegooid en ontplofte. Mijn maag trilde ervan, zo hard was de klap. Aan het einde van de nacht leek de stad wel een oorlogsgebied.
Mensen waren zo dronken en gooiden vuurwerk alle kanten op. Ik vind het ongelooflijk, zulk onverantwoord gedrag. Ik kom uit Utah, daar steken we vuurwerk af op Independence Day, 4 juli. Als kind leer je hoe je vuurwerk veilig kunt afsteken, zodat je zeker weet dat je jezelf of anderen niet in gevaar brengt. Ik ben na die eerste keer bewust nooit meer in Amsterdam geweest met oud en nieuw.
Vorig jaar was ik in Scheveningen op het strand tijdens de vonkenregen. Ik had nog nooit van die vreugdevuren gehoord. Ik vond het fascinerend en dacht: ze doen dit hier al zolang, het zal wel goed gaan. Maar niet dus. Het was eng, ik wist echt niet wat ik meemaakte.
Er is eigenlijk niets moois aan zwaar knalvuurwerk. Het roept associaties op met terrorisme, vind ik. En het kan je je vingers, gehoor en je ogen kosten. Wat heeft het voor toegevoegde waarde, vraag ik me af?”
Romina Diaz (40) uit Paraguay, is vaak bij haar vriend in Amsterdam
,,Als ik de nieuwsberichten lees, bijvoorbeeld over wat er in Arnhem gebeurd is, dan maak ik me echt zorgen over het land waar ik zo van ben gaan houden. Nederland is zo mooi, waarom maak je dan in een nacht zoveel kapot? Ik denk dat jullie het hele jaar zo netjes en vredig met elkaar samenleven, dat één keer per jaar alles eruit moet. Ik zie hier met oud en nieuw ook heel veel blijdschap bij mensen, daar word ik steeds weer heel erg vrolijk van. Maar bij sommige mensen slaat de opwinding door in een soort gekte. Het lijkt soms wel of mensen elkaar met zwaar vuurwerk te lijf gaan, als een soort gevecht. Ik begrijp daar niets van. Daarom blijf ik altijd maar binnen tijdens de jaarwisseling.
Ik ga vaak kijken bij educatieve boerderijen in Amsterdam, omdat ik heel erg van dieren houd. Daar hoorde ik hoeveel last de beesten van het vuurwerk hebben. Zo zielig. Jullie hebben zelfs de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer, dan moet het toch ook mogelijk zijn om iets aan dat zware knalvuurwerk te doen?”
Bron: ad.nl
Buitenlanders over vuurwerk: ‘Nederland is zo mooi, waarom maak je dan zoveel kapot?’
Onder buitenlanders die in Nederland wonen roepen onze nogal wilde en luidruchtige nieuwjaarstradities veel verbazing op. Een Poolse, een Amerikaan en een Paraguayaanse over hun ervaringen met onze jaarwisseling: ,,Het was eng, ik wist echt niet wat ik meemaakte.”
Wioletta Milczek (29) uit Polen, woont in Veghel
Wioletta Milczek.
Wioletta Milczek. © Privé
,,Ik heb nieuwjaar in Veghel gevierd. Het eerste uur van 2020 durfde ik de straat niet op. Ik heb even in de tuin staan kijken, maar ik vond het echt niet veilig. Ik noem jullie jaarwisseling gekscherend de Nationale Dag van het Vandalisme. Ik begrijp het echt niet. Bij ons in Polen is vuurwerk ook best populair, maar daar heb je niet de waanzin die het hier bij sommige mensen losmaakt. En politieagenten en brandweerlieden bekogelen met vuurwerk, dat zouden ze in Polen echt niet durven. Een vriendin van me is huisarts in Den Haag, zij zegt dat de nieuwjaarsnacht de moeilijkste werkdag van het jaar is.
Ik hoorde van mijn zus dat er in Poolse steden dit jaar weer veel meer gereguleerde vuurwerkshows waren. Er was er zelfs een met lichtgevende drones. Ik zou dat hier ook een prima oplossing vinden. Dan ben je af van alle gewonde mensen, van bange dieren, en alle schade die gerepareerd moet worden.”
Anthony Tanner (40) uit de Verenigde Staten, woont in Bussum.
,,Ik woon sinds 2011 in Nederland. De eerste jaarwisseling heb ik in Amsterdam gevierd. Ik weet nog heel goed dat we in een taxi het centrum in reden en dat er vlakbij een stuk vuurwerk op straat werd gegooid en ontplofte. Mijn maag trilde ervan, zo hard was de klap. Aan het einde van de nacht leek de stad wel een oorlogsgebied.
Mensen waren zo dronken en gooiden vuurwerk alle kanten op. Ik vind het ongelooflijk, zulk onverantwoord gedrag. Ik kom uit Utah, daar steken we vuurwerk af op Independence Day, 4 juli. Als kind leer je hoe je vuurwerk veilig kunt afsteken, zodat je zeker weet dat je jezelf of anderen niet in gevaar brengt. Ik ben na die eerste keer bewust nooit meer in Amsterdam geweest met oud en nieuw.
Vorig jaar was ik in Scheveningen op het strand tijdens de vonkenregen. Ik had nog nooit van die vreugdevuren gehoord. Ik vond het fascinerend en dacht: ze doen dit hier al zolang, het zal wel goed gaan. Maar niet dus. Het was eng, ik wist echt niet wat ik meemaakte.
Er is eigenlijk niets moois aan zwaar knalvuurwerk. Het roept associaties op met terrorisme, vind ik. En het kan je je vingers, gehoor en je ogen kosten. Wat heeft het voor toegevoegde waarde, vraag ik me af?”
Romina Diaz (40) uit Paraguay, is vaak bij haar vriend in Amsterdam
,,Als ik de nieuwsberichten lees, bijvoorbeeld over wat er in Arnhem gebeurd is, dan maak ik me echt zorgen over het land waar ik zo van ben gaan houden. Nederland is zo mooi, waarom maak je dan in een nacht zoveel kapot? Ik denk dat jullie het hele jaar zo netjes en vredig met elkaar samenleven, dat één keer per jaar alles eruit moet. Ik zie hier met oud en nieuw ook heel veel blijdschap bij mensen, daar word ik steeds weer heel erg vrolijk van. Maar bij sommige mensen slaat de opwinding door in een soort gekte. Het lijkt soms wel of mensen elkaar met zwaar vuurwerk te lijf gaan, als een soort gevecht. Ik begrijp daar niets van. Daarom blijf ik altijd maar binnen tijdens de jaarwisseling.
Ik ga vaak kijken bij educatieve boerderijen in Amsterdam, omdat ik heel erg van dieren houd. Daar hoorde ik hoeveel last de beesten van het vuurwerk hebben. Zo zielig. Jullie hebben zelfs de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer, dan moet het toch ook mogelijk zijn om iets aan dat zware knalvuurwerk te doen?”
Bron: ad.nl