Pogingen om op oudjaarsavond het afsteken van vuurwerk te verbieden, zijn gedoemd te mislukken, zegt projectontwikkelaar Bas Romeyn. In Lisse kunnen ze erover meepraten.
Het onderwerp 'vuurwerk' heeft zich weer meester gemaakt van de media, als ware het de Bazuin van het Laatste Oordeel.
Vuurwerk is van alle tijden. Ikzelf was er in mijn korte-broekfase bezeten van. Aan het eind van het jaar ging ik steevast naar de drogist om kaliumchloraat, rode fosfor (samen polyfoor), zwavel, salpeter, barium- en strontiumnitraat te kopen (voor rood en groen vuur). Het was gewoon te koop en de enigszins dorre middenstander verkocht voornoemde stoffen zonder blikken of blozen.
De oudjaarsavonden zal ik nooit vergeten. Ze waren geweldig. De zo veel besproken uitwassen zijn de facto uitvloeisels van het onzinnige begrenzen van het aantal decibellen. Afgezien van fraai siervuurwerk is er niets zo aardig als heel harde knallen. Toen dat verboden werd - het is vergelijkbaar met het drugsprobleem - zijn de liefhebbers naar België getrokken om daar het echte werk in te slaan.
Bij grote vraag (en die is niet uit te roeien) krijg je een dealer die illegaal het meest gevaarlijke spul importeert. Daar komt alleen maar ellende van. Ik zal daar een voorbeeld van geven. Vele jaren geleden kwam burgemeester De Graaf van Lisse (de vader van Thom) eens lelijk onder vuur te liggen vanwege zijn anti-vuurwerk beleid. Deze prominente KVP'er stond bekend als uitermate autoritair. Ook is hij nimmer betrapt op zelfs maar een zweem van een glimlach. Hij ergerde zich al jaren aan het rumoer tijdens de jaarwisseling in Lisse, en hij vaardigde - zoals keizer Augustus ook al eens had gedaan - een verbod uit om vuurwerk af te steken. Het moest maar eens afgelopen zijn met die herrie.
Hiermee bereikte hij, zoals te verwachten was, niet wat hij wilde. Nimmer in het 800-jarige bestaan van het dorp is zo'n vuurkracht samengebald als toen, recht voor huize In de Bocht, de fraaie ambtswoning van de burgemeester. Vrijwel de gehele opgeschoten jeugd in Lisse had zich aldaar verzameld, ruim voorzien van carbidbussen, vuurpijlen, luchthuilers, kanonslagen en vuurwerk afkomstig uit de gehele Indiase kust, inzonderheid West-Bengalen.
Kinderachtig
In die tijd was er nog geen sprake van het miezerige vuurwerk van heden ten dage, waarvan de knallen wel erg kinderachtig zijn. Niks van dat al. Het losbarsten van het helse gehuil, geratel, geknetter en gedonder was tot in de wijde omtrek te horen. KLM-toestellen weken uit voor de veelkleurige, felle lichtflitsen die tegen het laaghangend wolkendek goed zichtbaar waren. De nu toch wel wat benauwde burgemeester belde in deze noodsituatie de politie. Nou, die ging er eens lekker ouderwets tegenaan.
De voorraden springstof waren echter nog lang niet uitgeput, en deze werden dan ook met Argentijnse hartstocht ingezet tegen de dienaren van de Heilige Hermandad, mitsgaders hun motoren met zijspan. De rook van brandende autobanden, vermengd met de dennengeur van knapperende kerstbomen versterkten de roerige atmosfeer. Vuurwerk dat in het oplaaiende vuur werd gegooid, dreunde en knalde gelijk eens de Flugzeug Abwehr Kanonen, iets verderop in de duinen. Na het inrekenen van de ergste belhamels waren, tegen het ochtendgloren, de woelingen beteugeld. Het moge duidelijk zijn dat de volgende jaarwisselingen weer als vanouds werden gevierd.
De moraal: vuurwerk afsteken is opwindend. Liefhebbers zullen nimmer genoegen nemen met rotjes en ander puf- en sis-spul. Ze willen bám en kabóem horen! Neem een voorbeeld aan België (gebeuren daar meer ongelukken?) en laat harde knallers toe. Dan zal de illegaliteit sterk afnemen. Maak jacht op het echt gevaarlijke vuurwerk.
Bron: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3098300/2011/12/30/Vuurwerk-afsteken-is-opwindend-We-willen-bam-en-kaboem-horen.dhtml
Het onderwerp 'vuurwerk' heeft zich weer meester gemaakt van de media, als ware het de Bazuin van het Laatste Oordeel.
Vuurwerk is van alle tijden. Ikzelf was er in mijn korte-broekfase bezeten van. Aan het eind van het jaar ging ik steevast naar de drogist om kaliumchloraat, rode fosfor (samen polyfoor), zwavel, salpeter, barium- en strontiumnitraat te kopen (voor rood en groen vuur). Het was gewoon te koop en de enigszins dorre middenstander verkocht voornoemde stoffen zonder blikken of blozen.
De oudjaarsavonden zal ik nooit vergeten. Ze waren geweldig. De zo veel besproken uitwassen zijn de facto uitvloeisels van het onzinnige begrenzen van het aantal decibellen. Afgezien van fraai siervuurwerk is er niets zo aardig als heel harde knallen. Toen dat verboden werd - het is vergelijkbaar met het drugsprobleem - zijn de liefhebbers naar België getrokken om daar het echte werk in te slaan.
Bij grote vraag (en die is niet uit te roeien) krijg je een dealer die illegaal het meest gevaarlijke spul importeert. Daar komt alleen maar ellende van. Ik zal daar een voorbeeld van geven. Vele jaren geleden kwam burgemeester De Graaf van Lisse (de vader van Thom) eens lelijk onder vuur te liggen vanwege zijn anti-vuurwerk beleid. Deze prominente KVP'er stond bekend als uitermate autoritair. Ook is hij nimmer betrapt op zelfs maar een zweem van een glimlach. Hij ergerde zich al jaren aan het rumoer tijdens de jaarwisseling in Lisse, en hij vaardigde - zoals keizer Augustus ook al eens had gedaan - een verbod uit om vuurwerk af te steken. Het moest maar eens afgelopen zijn met die herrie.
Hiermee bereikte hij, zoals te verwachten was, niet wat hij wilde. Nimmer in het 800-jarige bestaan van het dorp is zo'n vuurkracht samengebald als toen, recht voor huize In de Bocht, de fraaie ambtswoning van de burgemeester. Vrijwel de gehele opgeschoten jeugd in Lisse had zich aldaar verzameld, ruim voorzien van carbidbussen, vuurpijlen, luchthuilers, kanonslagen en vuurwerk afkomstig uit de gehele Indiase kust, inzonderheid West-Bengalen.
Kinderachtig
In die tijd was er nog geen sprake van het miezerige vuurwerk van heden ten dage, waarvan de knallen wel erg kinderachtig zijn. Niks van dat al. Het losbarsten van het helse gehuil, geratel, geknetter en gedonder was tot in de wijde omtrek te horen. KLM-toestellen weken uit voor de veelkleurige, felle lichtflitsen die tegen het laaghangend wolkendek goed zichtbaar waren. De nu toch wel wat benauwde burgemeester belde in deze noodsituatie de politie. Nou, die ging er eens lekker ouderwets tegenaan.
De voorraden springstof waren echter nog lang niet uitgeput, en deze werden dan ook met Argentijnse hartstocht ingezet tegen de dienaren van de Heilige Hermandad, mitsgaders hun motoren met zijspan. De rook van brandende autobanden, vermengd met de dennengeur van knapperende kerstbomen versterkten de roerige atmosfeer. Vuurwerk dat in het oplaaiende vuur werd gegooid, dreunde en knalde gelijk eens de Flugzeug Abwehr Kanonen, iets verderop in de duinen. Na het inrekenen van de ergste belhamels waren, tegen het ochtendgloren, de woelingen beteugeld. Het moge duidelijk zijn dat de volgende jaarwisselingen weer als vanouds werden gevierd.
De moraal: vuurwerk afsteken is opwindend. Liefhebbers zullen nimmer genoegen nemen met rotjes en ander puf- en sis-spul. Ze willen bám en kabóem horen! Neem een voorbeeld aan België (gebeuren daar meer ongelukken?) en laat harde knallers toe. Dan zal de illegaliteit sterk afnemen. Maak jacht op het echt gevaarlijke vuurwerk.
Bron: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3098300/2011/12/30/Vuurwerk-afsteken-is-opwindend-We-willen-bam-en-kaboem-horen.dhtml
. Bedankt voor het plaatsen!
