Guusje
VWC lid
Sandra’s man overleed door vuurwerk: ’Het ontplofte in zijn gezicht’
PREMIUM Het beste van De Telegraaf
Achter het nieuws
Sandra’s man overleed door vuurwerk: ’Het ontplofte in zijn gezicht’
Door NAOMI VAN ASPEREN
Updated 24 min geleden
42 min geleden in VERHALEN ACHTER
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/db60691e-6a1b-11ec-a1b1-0218eaf05005.jpg)
Sandra met haar drie kinderen (12, 22 en 10 jaar
Hoewel Sandra de Lange (47) nooit wat met vuurwerk heeft gehad, vonden haar kinderen het geweldig. Vijf jaar geleden stak haar man tijdens oud en nieuw siervuurwerk af en dit ontplofte in zijn gezicht.
Mooi vuurwerk
„We zijn nooit hele grote fans van vuurwerk geweest. Toch kochten we elk jaar een goedkoop pakketje voor de kinderen (toen 5, 7 en 17). De buren kwamen echter aan met het grotere werk, waardoor dat van ons helemaal in het niet viel. Tijdens de jaarwisseling van 2016/2017 hadden we voor het eerst siervuurwerk. Mijn man was vrachtwagenchauffeur en had twee stuks vuurwerk van een collega gekregen. We hadden er geen moment bij stilgestaan dat het fout kon gaan. Het afsteken van het eerste vuurwerk ging hartstikke goed. Ik was daar zelf niet bij, want ik moest even naar het toilet, maar mijn man kwam mij voor het tweede vuurwerk nog halen en zei: ’Kom San, ik heb mooi vuurwerk!’.”
Ongeluk
„Hij stak het lont aan, maar voordat hij weg kon lopen ging het al af. Als een bom ontplofte het in zijn gezicht. Op het begin was er vooral veel rook. Toen dat was weggetrokken zag ik hem aan de kant van de weg liggen. Zijn jas stond in brand. Ik wist gelijk dat het goed mis was. Ik schreeuwde naar de overburen, die aan de andere kant van de weg stonden, dat ze het vuur moesten uitmaken. Al snel kwamen ze met water en handdoeken aan. Mijn buurvrouw werkt in de zorg en zij handelde heel snel. Omdat zijn halve gezicht weg was, stuurde ze ons direct weg. Nog altijd ben ik haar heel dankbaar voor wat zij allemaal heeft gedaan.”
„In de ambulance werd hij naar het ziekenhuis in Groningen gebracht. De hulpverleners hadden achteraf zelf ook hulp nodig, omdat het beeld van mijn man zo traumatisch was. In het ziekenhuis werd hij behandeld als oorlogsslachtoffer. Hij ademde nog, maar zien, horen en praten kon hij niet meer. Ze hebben hem nog een keer geprobeerd wakker te maken, maar daar reageerde hij heel slecht op. Op een gegeven moment stond ik voor de keuze hem een kasplantje te laten worden of om hem dood te laten gaan. Dat eerste was voor hem geen optie; hij stond volop in het leven. Op 4 januari overleed hij uiteindelijk.”
Leven oppakken
„Het enige beeld dat ik nog voor me zie is dat hij aan de kant van de weg ligt. Ik weet dat hij met zijn slechte kant naar boven lag, maar dat kan ik me niet meer voor de geest halen. In het ziekenhuis kreeg ik nog de kans om foto’s van zijn verwondingen te zien, maar dat wilde ik niet. Ik heb hem alleen nog gezien met een groot verband om zijn hoofd. Eigenlijk ging ik al vrij snel weer aan het werk. Ik heb een trimsalon aan huis en mijn werk gaat gewoon door. Er kwamen veel onzekerheden bij kijken, onder andere door het feit dat er een heel inkomen wegviel. Ik werd ineens de kostwinner. Gelukkig ging dat goed. Ik besefte me heel goed dat het leven gewoon doorging. Voor de kinderen was het ook heel hectisch. De jongste twee hebben het hele incident gezien, maar ze gaan er heel goed mee om. Net als mijn oudste dochter wilden ze zo snel mogelijk weer terug naar het normale leven.”
Focussen op het fijne
„We staan er met het gezin heel nuchter in en kunnen overal over praten. Als we het over hem hebben gaat het vooral over de leuke herinneringen. Hij was aanwezig en maakte altijd grapjes. Het ongeluk had natuurlijk invloed op de jaarwisselingen die volgden, maar, ondanks die nare herinnering, bleven we altijd leuke dingen doen. Mijn kinderen wilden het jaar erop zelfs weer vuurwerk afsteken. Als ik er zo over nadenk is het best gek dat zij nooit een verband hebben gelegd tussen vuurwerk en het ongeluk. Ze zijn gek op vuurwerk. Ik kan ze daarom maar beter leren hoe ze het veilig kunnen afsteken.”
Impact
„Mijn oudste zoon gaat naar de middelbare school en hem hoor ik over cobra’s en nitraten praten. Tegenwoordig wordt het vuurwerk steeds harder en zwaarder. Het zijn complete bommen. Zelfs mijn eigen kinderen, die weten wat de impact ervan kan zijn, kun je niet bereiken. Mijn man was niet aan het stunten. Ik wil mensen bewust maken van de gevaarlijke kant van vuurwerk. Al kan ik maar één iemand behoeden.”
https://www.telegraaf.nl/vrouw/640963231/sandra-s-man-overleed-door-vuurwerk-het-ontplofte-in-zijn-gezicht
PREMIUM Het beste van De Telegraaf
Achter het nieuws
Sandra’s man overleed door vuurwerk: ’Het ontplofte in zijn gezicht’
Door NAOMI VAN ASPEREN
Updated 24 min geleden
42 min geleden in VERHALEN ACHTER
Sandra met haar drie kinderen (12, 22 en 10 jaar
Hoewel Sandra de Lange (47) nooit wat met vuurwerk heeft gehad, vonden haar kinderen het geweldig. Vijf jaar geleden stak haar man tijdens oud en nieuw siervuurwerk af en dit ontplofte in zijn gezicht.
Mooi vuurwerk
„We zijn nooit hele grote fans van vuurwerk geweest. Toch kochten we elk jaar een goedkoop pakketje voor de kinderen (toen 5, 7 en 17). De buren kwamen echter aan met het grotere werk, waardoor dat van ons helemaal in het niet viel. Tijdens de jaarwisseling van 2016/2017 hadden we voor het eerst siervuurwerk. Mijn man was vrachtwagenchauffeur en had twee stuks vuurwerk van een collega gekregen. We hadden er geen moment bij stilgestaan dat het fout kon gaan. Het afsteken van het eerste vuurwerk ging hartstikke goed. Ik was daar zelf niet bij, want ik moest even naar het toilet, maar mijn man kwam mij voor het tweede vuurwerk nog halen en zei: ’Kom San, ik heb mooi vuurwerk!’.”
Ongeluk
„Hij stak het lont aan, maar voordat hij weg kon lopen ging het al af. Als een bom ontplofte het in zijn gezicht. Op het begin was er vooral veel rook. Toen dat was weggetrokken zag ik hem aan de kant van de weg liggen. Zijn jas stond in brand. Ik wist gelijk dat het goed mis was. Ik schreeuwde naar de overburen, die aan de andere kant van de weg stonden, dat ze het vuur moesten uitmaken. Al snel kwamen ze met water en handdoeken aan. Mijn buurvrouw werkt in de zorg en zij handelde heel snel. Omdat zijn halve gezicht weg was, stuurde ze ons direct weg. Nog altijd ben ik haar heel dankbaar voor wat zij allemaal heeft gedaan.”
„In de ambulance werd hij naar het ziekenhuis in Groningen gebracht. De hulpverleners hadden achteraf zelf ook hulp nodig, omdat het beeld van mijn man zo traumatisch was. In het ziekenhuis werd hij behandeld als oorlogsslachtoffer. Hij ademde nog, maar zien, horen en praten kon hij niet meer. Ze hebben hem nog een keer geprobeerd wakker te maken, maar daar reageerde hij heel slecht op. Op een gegeven moment stond ik voor de keuze hem een kasplantje te laten worden of om hem dood te laten gaan. Dat eerste was voor hem geen optie; hij stond volop in het leven. Op 4 januari overleed hij uiteindelijk.”
Leven oppakken
„Het enige beeld dat ik nog voor me zie is dat hij aan de kant van de weg ligt. Ik weet dat hij met zijn slechte kant naar boven lag, maar dat kan ik me niet meer voor de geest halen. In het ziekenhuis kreeg ik nog de kans om foto’s van zijn verwondingen te zien, maar dat wilde ik niet. Ik heb hem alleen nog gezien met een groot verband om zijn hoofd. Eigenlijk ging ik al vrij snel weer aan het werk. Ik heb een trimsalon aan huis en mijn werk gaat gewoon door. Er kwamen veel onzekerheden bij kijken, onder andere door het feit dat er een heel inkomen wegviel. Ik werd ineens de kostwinner. Gelukkig ging dat goed. Ik besefte me heel goed dat het leven gewoon doorging. Voor de kinderen was het ook heel hectisch. De jongste twee hebben het hele incident gezien, maar ze gaan er heel goed mee om. Net als mijn oudste dochter wilden ze zo snel mogelijk weer terug naar het normale leven.”
Focussen op het fijne
„We staan er met het gezin heel nuchter in en kunnen overal over praten. Als we het over hem hebben gaat het vooral over de leuke herinneringen. Hij was aanwezig en maakte altijd grapjes. Het ongeluk had natuurlijk invloed op de jaarwisselingen die volgden, maar, ondanks die nare herinnering, bleven we altijd leuke dingen doen. Mijn kinderen wilden het jaar erop zelfs weer vuurwerk afsteken. Als ik er zo over nadenk is het best gek dat zij nooit een verband hebben gelegd tussen vuurwerk en het ongeluk. Ze zijn gek op vuurwerk. Ik kan ze daarom maar beter leren hoe ze het veilig kunnen afsteken.”
Impact
„Mijn oudste zoon gaat naar de middelbare school en hem hoor ik over cobra’s en nitraten praten. Tegenwoordig wordt het vuurwerk steeds harder en zwaarder. Het zijn complete bommen. Zelfs mijn eigen kinderen, die weten wat de impact ervan kan zijn, kun je niet bereiken. Mijn man was niet aan het stunten. Ik wil mensen bewust maken van de gevaarlijke kant van vuurwerk. Al kan ik maar één iemand behoeden.”
https://www.telegraaf.nl/vrouw/640963231/sandra-s-man-overleed-door-vuurwerk-het-ontplofte-in-zijn-gezicht
