Weer een raadslid die zich in de discussie wil mengen over het verbod op vuurwerk. Als je het leest krijg je bijna tranen in de ogen.
Want we hebben het nog steeds over een paar uurtjes lol per jaar.
Dit raadslid is sterk aan het overdrijven.
Lees en huiver:
'Hoe schizofreen is de overheid?'
Donderdag 10 januari 2008 -
Geacht college, Als burger en binnenstadsbewoner vraag ik mij af: hoe schizofreen is de overheid? We geven honderden miljoenen uit om fijnstof te bestrijden.
Leggen desnoods de bouw van wegen, wijken en bedrijven stil als de normen dreigen te worden overschreden en de volksgezondheid mogelijk wordt geschaad. Maar vuurwerk, met alle gevolgen voor leefbaarheid, gezondheid en milieu, mag blijven.
Dit jaar hebben mijn katten, echtgenote en ikzelf helaas moeten ervaren wat overmatig vuurwerk afsteken vermag aan te richten. Sedert veertien jaar woonden we met enig genoegen in de binnenstad van Bergen op Zoom. Het eerste jaar werd éénmaal ruw verstoord toen onverlaten de gemeentelijke afvalbak, die zich toen nog in de straat bevond, opbliezen en daarbij mijn voordeur zwaar beschadigden. Daarna genoten we van vele rustige oudejaarsavonden. Tot de afgelopen jaarwisseling.
Deze zomer kwam een nieuw gezin in de straat wonen. Een keurig gezin. Daar was op oudejaarsavond een feestje met een aantal jongeren. Omstreeks 20.00 uur begon het afsteken van het vuurwerk hetgeen met tussenpoosjes duurde tot 0.30 uur. Men hield zich keurig aan de wettelijke voorschriften omtrent de tijdstippen dat vuurwerk afgestoken mag worden. Maar het kabaal was verschrikkelijk. Feitelijk was het geluidsterreur. De televisie was niet te volgen, telefoneren met familie kon ook niet meer. Twee van de drie poezen vluchtten naar de kelder. De derde is stokdoof en sliep door alles heen. Zelf waren we gevangenen in ons eigen huis. De stank en chemische mist buiten was ondraaglijk. Ook binnen werd de atmosfeer, waarin deze (benauwde) longpatiënt en mijn echtgenote die aan hartfalen lijdt, niet te harden. In mijn eigen huis werden we blootgesteld aan chemicaliënconcentraties waarvoor mijn vroegere werkgever zwaar beboet zou zijn.
De onbeschrijflijke rotzooi in de straat werd de volgende dag door hardwerkende mannen van Saver adequaat opgeruimd. De kleine beschadigingen aan ons, deze zomer voor circa 6.000 euro geschilderde pand, moet ik zelf oplossen of regelen met de daders. Dat leidt dus tot niets of tot ongezellige verhoudingen in de straat.
Wat bedrijven niet mogen of een vergunning voor nodig hebben, mogen gewone burgers op oudejaarsavond en nieuwjaarsnacht volkomen legaal wel:
geluidsoverlast veroorzaken
gehoorschade toebrengen
huisdieren traumatiseren,
mensen als ondergetekende letterlijk een benauwde avond bezorgen,
mensen door het aanhoudende lawaai aanzienlijke stress bezorgen, terwijl zij als hartpatiënt dat juist zouden moeten vermijden,
mensen door het binnengedrongen fijnstof extra huishoudelijk werk bezorgen, terwijl ze dat qua gezondheid al slecht aankunnen,
chemische mist veroorzaken,
fijnstof veroorzaken en verspreiden, waardoor grote delen van het land lijden onder smog,
de bodem verontreinigen met chemische schadelijke stoffen,
zure regen veroorzakende stoffen in de atmosfeer brengen,
via de gescheiden rioolafvoer chemicaliën in het oppervlaktewater brengen.
Saver deed in opdracht van de gemeente uitstekend werk! Maar welk voorbeeld geven we de jeugdige vuurwerkafstekers? In de Rotterdamse volkswijk waar ik opgroeide, moest je rotzooi die je maakte, zelf opruimen. Deed je dat niet, dan viel niet alleen de buurt collectief over je heen, maar gaf de gemeente een stevige boete. Je liet het wel uit je hoofd zo'n rotzooi te maken. Nu ruimt de gemeente het op en waar zeuren we dan over! Of zouden we als samenleving toch eens moeten kijken of de overheid, dus ook de gemeente, vuurwerk afsteken alleen toe moet staan op daartoe aan te wijzen plaatsen. Of beter: wordt het geen tijd om gebruiken, uit een tijd dat we nog niet wisten welke gevolgen het afsteken van vuurwerk had, te verbieden of anders in te richten.
De burger (én raadslid)
Louis van der Kallen
Bron:
http://www.bndestem.nl/bergenopzoom/article2441900.ece
Want we hebben het nog steeds over een paar uurtjes lol per jaar.
Dit raadslid is sterk aan het overdrijven.
Lees en huiver:
'Hoe schizofreen is de overheid?'
Donderdag 10 januari 2008 -
Geacht college, Als burger en binnenstadsbewoner vraag ik mij af: hoe schizofreen is de overheid? We geven honderden miljoenen uit om fijnstof te bestrijden.
Leggen desnoods de bouw van wegen, wijken en bedrijven stil als de normen dreigen te worden overschreden en de volksgezondheid mogelijk wordt geschaad. Maar vuurwerk, met alle gevolgen voor leefbaarheid, gezondheid en milieu, mag blijven.
Dit jaar hebben mijn katten, echtgenote en ikzelf helaas moeten ervaren wat overmatig vuurwerk afsteken vermag aan te richten. Sedert veertien jaar woonden we met enig genoegen in de binnenstad van Bergen op Zoom. Het eerste jaar werd éénmaal ruw verstoord toen onverlaten de gemeentelijke afvalbak, die zich toen nog in de straat bevond, opbliezen en daarbij mijn voordeur zwaar beschadigden. Daarna genoten we van vele rustige oudejaarsavonden. Tot de afgelopen jaarwisseling.
Deze zomer kwam een nieuw gezin in de straat wonen. Een keurig gezin. Daar was op oudejaarsavond een feestje met een aantal jongeren. Omstreeks 20.00 uur begon het afsteken van het vuurwerk hetgeen met tussenpoosjes duurde tot 0.30 uur. Men hield zich keurig aan de wettelijke voorschriften omtrent de tijdstippen dat vuurwerk afgestoken mag worden. Maar het kabaal was verschrikkelijk. Feitelijk was het geluidsterreur. De televisie was niet te volgen, telefoneren met familie kon ook niet meer. Twee van de drie poezen vluchtten naar de kelder. De derde is stokdoof en sliep door alles heen. Zelf waren we gevangenen in ons eigen huis. De stank en chemische mist buiten was ondraaglijk. Ook binnen werd de atmosfeer, waarin deze (benauwde) longpatiënt en mijn echtgenote die aan hartfalen lijdt, niet te harden. In mijn eigen huis werden we blootgesteld aan chemicaliënconcentraties waarvoor mijn vroegere werkgever zwaar beboet zou zijn.
De onbeschrijflijke rotzooi in de straat werd de volgende dag door hardwerkende mannen van Saver adequaat opgeruimd. De kleine beschadigingen aan ons, deze zomer voor circa 6.000 euro geschilderde pand, moet ik zelf oplossen of regelen met de daders. Dat leidt dus tot niets of tot ongezellige verhoudingen in de straat.
Wat bedrijven niet mogen of een vergunning voor nodig hebben, mogen gewone burgers op oudejaarsavond en nieuwjaarsnacht volkomen legaal wel:
geluidsoverlast veroorzaken
gehoorschade toebrengen
huisdieren traumatiseren,
mensen als ondergetekende letterlijk een benauwde avond bezorgen,
mensen door het aanhoudende lawaai aanzienlijke stress bezorgen, terwijl zij als hartpatiënt dat juist zouden moeten vermijden,
mensen door het binnengedrongen fijnstof extra huishoudelijk werk bezorgen, terwijl ze dat qua gezondheid al slecht aankunnen,
chemische mist veroorzaken,
fijnstof veroorzaken en verspreiden, waardoor grote delen van het land lijden onder smog,
de bodem verontreinigen met chemische schadelijke stoffen,
zure regen veroorzakende stoffen in de atmosfeer brengen,
via de gescheiden rioolafvoer chemicaliën in het oppervlaktewater brengen.
Saver deed in opdracht van de gemeente uitstekend werk! Maar welk voorbeeld geven we de jeugdige vuurwerkafstekers? In de Rotterdamse volkswijk waar ik opgroeide, moest je rotzooi die je maakte, zelf opruimen. Deed je dat niet, dan viel niet alleen de buurt collectief over je heen, maar gaf de gemeente een stevige boete. Je liet het wel uit je hoofd zo'n rotzooi te maken. Nu ruimt de gemeente het op en waar zeuren we dan over! Of zouden we als samenleving toch eens moeten kijken of de overheid, dus ook de gemeente, vuurwerk afsteken alleen toe moet staan op daartoe aan te wijzen plaatsen. Of beter: wordt het geen tijd om gebruiken, uit een tijd dat we nog niet wisten welke gevolgen het afsteken van vuurwerk had, te verbieden of anders in te richten.
De burger (én raadslid)
Louis van der Kallen
Bron:
http://www.bndestem.nl/bergenopzoom/article2441900.ece
)
Bij mij is het ook ieder jaar het zelfde, de hele straat buiten en juigen bij elke mooi stukje vuurwerk dat de lucht in gaat. Zo moet het zijn, dat is pas leven
