Hoe ik aan mijn eerste vuurwerkje ben gekomen zou ik niet meer weten. Ik denk dat dat is gekomen door pa met zijn meterpakketje. Gewoon meekijken en verbaasd zijn wat er uit kon komen. Misschien wel eens een tolletje gehad, maar veel meer niet.
Waar het freak zijn is begonnen weet ik nog wel, ergens in de early 2000's. Thuis kreeg ik niet heel veel vuurwerk; slofje rotjes, pakje tolletjes en als je mazzel had kocht pa nogsteeds zijn pakketje. Maar dat jaar, dat jaar vierde ik oud en nieuw bij oma. Een andere stad, zonder ouders, dus super spannend. Mijn vuurwerk zouden mijn ouders ophalen op de eerste besteldag, want ja, ik was de hele week bij oma. En bij oma kreeg ik alles, of ik nou wilde of niet. Dus samen met oma wat dingetjes uitgezocht bij de sigarenboeren om de hoek. Meerdere sloffen rotjes, meerdere sloffen babypijltjes, tolletjes, meerdere pakken romeinse kaarsen en rookbommetjes. Ja, rookbommetjes, in allerlei kleuren en maten, die ronde balletjes, die mochten toen nog.
Op de een of andere manier had het buurmeisje daar ook vuurwerk, ook (achteraf) "klein spul", net als mij, maar ik had een maatje. De verkoopdagen stiekem afsteken voor de deur, keertje aangehouden, wat spulletjes ingeleverd en weer verder. Gelukkig was ik bijdehand genoeg om het meeste binnen achter de deur te leggen en steeds maar een handjevol spulletjes mee te nemen naar het speelpleintje. Dat gelukje heeft mijn oud en nieuw gered denk ik graag.
Op oma haar advies in de avond maar niet meer voor de deur afsteken, maar op het dakterras, aan de achterzijde van de woning. Ik op "ons" dakterras, het buurmeisje op "haar" dakterras. Van alles ging er de lucht in. Grondbloemen en romeinse kaarsen waren toch wel favoriet op dat moment. Rotjes een stuk minder staat me bij.
Oudjaarsavond kwamen mijn ouders nog even aanvullen met mijn oorspronkelijke collectie. Nog meer vuurwerk dus! En het is op gegaan. En oma en ik hebben pas véél later verteld dat ik aangesproken was door de wijkagent
Na alles opgestookt te hebben, werd de collectie ook groter. Van een euro of €30 (meterpakketje + wat klein zooi) naar €50 en al snel door naar de €100 (waarvan ik de helft altijd zelf moest betalen, maar dat was nooit erg). Daar kon redelijk veel voor gehaald worden en elk jaar was een verrassing. Uiteindelijk word je dan een keer 16 en mag je zelf shoppen, en dat hebben we gedaan. Met de €50 van ma en pa, en een kleine €400 van mezelf. Budget is daarna gelijk gebleven, merken ben ik meermaals gewisseld, maar Diamond (het €30 (of zelfs nog gulden) budget), GBV (ons "huismerk") en Schuurmans (bij oma) blijven toch een speciaal plekje houden, al zijn ze akelig absent te laatste jaren in mijn collectie.