Behoedzaam trekken de medewerkers van het verwerkingsbedrijf zware knallers tevoorschijn uit de dozen met vuurwerk die zojuist zijn gebracht. ‘Ongelooflijk, het zwaarste van het zwaarste.’
Een tikje onzeker zet een stel vijftigers drie verhuisdozen op een klaptafeltje naast het stadion van ADO Den Haag. ‘Kunnen we dit vuurwerk hier inleveren?’ De mannen van verwerkingsbedrijf Seon, ingehuurd door de gemeente Den Haag, kunnen hun ogen niet geloven. Behoedzaam trekken zij zware knallers tevoorschijn zoals doosjes Cobra 6, Widowmakers en mortierbommen zo groot als kokosnoten. ‘Ongelooflijk, het zwaarste van het zwaarste.’
Het is nog maar halftien ’s ochtends en het inzamelpunt voor vuurwerk op de parkeerplaats aan de rand van stad ziet er al uit alsof het Mexicaanse leger zojuist een narcobende heeft opgerold. De tafels staan vol explosieven van flitspoeder (dat feller en sneller brandt dan zwart buskruit) en op de grond staat een cakebox van anderhalf meter lengte: professioneel vuurwerk waarmee je tientallen schoten afvuurt. De inzamelaar droogjes: ‘Je merkt wel dat we vandaag in Den Haag staan.’
Een voor een druppelen de inleveraars binnen. Niemand wil met zijn naam in de krant. Tienerzonen die met zichtbare tegenzin achter hun moeder aanslenteren met een doos onder hun arm, vaders die begripvol hun zoontje op de schouder kloppen na het inleveren, een oude heer op de fiets die een pakje Astronauten inlevert.
Een grijsaard die plechtig een houten kistje neerzet met een hangslot erop. ‘Dat kunnen wij zo niet aannemen, meneer. Misschien zit er wel een handgranaat in!’ Na wat breekwerk in de berm verschijnen oude pakjes kanonslagen. De eigenaar: ‘Mijn kinderen zijn het huis uit, wat moet ik er nog mee.’
https://www.volkskrant.nl/nieuws-ac...leger-een-narcobende-heeft-opgerold~b6f774f7/
Een tikje onzeker zet een stel vijftigers drie verhuisdozen op een klaptafeltje naast het stadion van ADO Den Haag. ‘Kunnen we dit vuurwerk hier inleveren?’ De mannen van verwerkingsbedrijf Seon, ingehuurd door de gemeente Den Haag, kunnen hun ogen niet geloven. Behoedzaam trekken zij zware knallers tevoorschijn zoals doosjes Cobra 6, Widowmakers en mortierbommen zo groot als kokosnoten. ‘Ongelooflijk, het zwaarste van het zwaarste.’
Het is nog maar halftien ’s ochtends en het inzamelpunt voor vuurwerk op de parkeerplaats aan de rand van stad ziet er al uit alsof het Mexicaanse leger zojuist een narcobende heeft opgerold. De tafels staan vol explosieven van flitspoeder (dat feller en sneller brandt dan zwart buskruit) en op de grond staat een cakebox van anderhalf meter lengte: professioneel vuurwerk waarmee je tientallen schoten afvuurt. De inzamelaar droogjes: ‘Je merkt wel dat we vandaag in Den Haag staan.’
Een voor een druppelen de inleveraars binnen. Niemand wil met zijn naam in de krant. Tienerzonen die met zichtbare tegenzin achter hun moeder aanslenteren met een doos onder hun arm, vaders die begripvol hun zoontje op de schouder kloppen na het inleveren, een oude heer op de fiets die een pakje Astronauten inlevert.
Een grijsaard die plechtig een houten kistje neerzet met een hangslot erop. ‘Dat kunnen wij zo niet aannemen, meneer. Misschien zit er wel een handgranaat in!’ Na wat breekwerk in de berm verschijnen oude pakjes kanonslagen. De eigenaar: ‘Mijn kinderen zijn het huis uit, wat moet ik er nog mee.’
https://www.volkskrant.nl/nieuws-ac...leger-een-narcobende-heeft-opgerold~b6f774f7/