Geweld jaarwisseling smeult nog na

DEN HAAG - De gewelddadige jaarwisseling smeult nog bij veel mensen na. Bij de politiek en hulpdiensten die een verbod willen op zwaar vuurwerk. Maar niet minder bij de slachtoffers van het recordaantal autobranden: auto total loss, geen verzekeringscent terug.
Eerst maar de koele feiten waarmee mensen die hun auto in vlammen hebben zien opgaan tijdens oud en nieuw, te maken hebben. Want of zij de schade kunnen verhalen, hangt sterk af van de soort verzekering, legt Jan-Willem Wits, woordvoerder van het Verbond van Verzekeraars, uit. „In dit soort gevallen zijn er vier varianten te bedenken,’’ aldus Wits.

De eerste is eigenaar met een allriskverzekering. Zij krijgen de schade volledig uitgekeerd. Daar tegenover staat een WA-verzekering. Deze variant dekt de autobrand niet en vergoedt alleen de schade die de verzekerde een ander toebrengt. „Stel dat je met je auto botst tegen een andere auto. Dan wordt alleen de schade van de ander vergoedt. Schade aan de eigen auto is dus voor eigen rekening.’’

Een tussenvorm is WA plus beperkt casco. Wits: „Meestal wordt schade door brand wel vergoed. Maar de voorwaarden van deze polis hangen sterk af van welke verzekeraar iemand heeft.’’

Ongeveer de helft van de mensen heeft een allriskverzekering voor hun, in dit geval vaak gloednieuwe, auto afgesloten. De andere helft is alleen WA verzekerd. Dus deze groep kan naar het geld fluiten? „De laatste mogelijkheid is: verhaal de schade op dader. Als de politie een verdachte heeft opgepakt die vervolgens wordt veroordeeld, dan kun je diegene verantwoordelijk stellen voor de brand. Maar bij deze optie kan het wel even duren, voordat je de schadevergoeding binnenhebt.’’

Nu de praktijk. Zoals voor de 41-jarige Monica, die vanwege ernstige longaandoeningen en een whiplash is aangewezen op een scootmobiel en haar bus. De bus, waarin ze een aantal maanden geleden nog haar hele kapitaal heeft gestopt, ging oudejaarsnacht met één harde klap in vlammen op. Monica hoopt volgende week te kunnen beginnen met het afbouwen van de kalmeringspilletjes die ze sinds die nacht slikt.

„Ik hoop ook echt dat de daders dit lezen. Dat ze zien dat ik niet alleen mijn bus kwijt ben en daarmee mijn laatste zelfstandigheid, maar ook alle ellende en extra kosten die ik heb,’’ zegt ze. De bus was haar brug met de buitenwereld. „Voor de kleinere stukjes kan ik met mijn scootmobiel, maar voor de wat grotere ritten of als het heel slecht weer is, ben ik aangewezen op mijn bus. Mijn zus woont bijvoorbeeld in Ridderkerk, naar haar kan ik niet meer toe. Bovendien was de aankoop van die bus het laatste wat ik heb gedaan toen mijn moeder nog leefde. Zij is onlangs overleden, nu heb ik niets meer.’’

Monica heeft een uitkering, daarnaast krijgt ze vanwege haar hoge medische kosten jaarlijks iets terug van de belasting. Met dat geld onderhield ze haar bus. „Maar geld voor een allriskverzekering heb ik niet. Ik had mijn bus WA verzekerd en dat betekent dat ik nu niets terugkrijg van mijn bezit.’’

Maar dat is niet het enige. Haar uitgebrande bus staat nu nog op het politieterrein aan het Zichtenburg. Binnenkort moet het wrak daar weg, naar de sloop. „Die transportkosten moet ik ook zelf betalen en dat geld heb ik niet.’’ Monica heeft inmiddels een advocaat in de arm genomen. „Kost ook geld. De advocaat is weliswaar pro deo, maar ik heb toch een eigen bijdrage. Maar die advocaat wil kijken of we de gemeente aansprakelijk kunnen stellen, omdat er aan de straat werd gewerkt en er stenen los lagen. Buurtbewoners hebben daar nog op gewezen, dat dat gevaarlijk zou zijn met oud en nieuw. Maar het stuk van de straat, waar paaltjes uit de grond waren gehaald, is niet voor de jaarwisseling dichtgegooid. Een van de stenen die is gebruikt om de ruit van mijn auto in te gooien om brand te stichten, is van die stapel stenen afkomstig. Mijn advocaat wil met dat gegeven iets doen.’’

Van de politie heeft ze deze week al een brief gekregen dat de zaak voor wat de politie betreft is afgesloten. „Er is geen indicatie wie het gedaan heeft en daarom sluiten ze de zaak af,’’ vertelt Monica. „Ze schrijven wel dat als in de toekomst zou blijken dat er wel iemand wordt gevonden die dit gedaan kan hebben, ze de zaak dan weer openen. Maar ja, wordt diegene ooit gevonden?!’’

De opvang door politie Haaglanden noemt ze goed. „Ze zijn echt heel betrokken. Slachtofferhulp zei in eerste instantie niets voor me te kunnen betekenen omdat het niet om een geweldsmisdrijf gaat of aanrijding, maar ik ben gebeld dat ze toch kijken of ik hulp kan krijgen.’’ Daarmee heeft Monica haar bus niet terug. ‘Mijn benen’ zoals ze de bus noemde.
 
Back
Bovenaan