Dubbele strafeis
Een paar jaar geleden wilde justitie nog wel eens een themazitting houden over vuurwerk.
Jongens die rotjes te vroeg hebben afgestoken, een fietsenmaker die iets te veel voorraad had of een handelaar in illegaal spul. Allemaal zaakjes die apart geen aandacht trekken. Maar als je ze gelijktijdig op de rol zet en ook nog even de pers daarop attendeert dan verhoogt dat de kans op een stukje in de krant aanzienlijk. En dat was de bedoeling. Zo kon justitie laten zien wat de regels zijn en welke consequenties een overtreding oplevert.
Maar vuurwerkzittingen worden niet meer gehouden. Het onderwerp van de themazitting anno 2009 is geweld tegen hulpverleners. Wat dat betreft hebben zich de afgelopen jaren absurde incidenten voorgedaan. Ambulancebroeders werden al eens zo zwaar belaagd door omstanders dat ze het slachtoffer in de ziekenwagen moesten kieperen en voor hun eigen veiligheid wegvluchten van de plaats van het ongeval.
De ontwikkelingen op dat gebied zijn zo zorgwekkend dat justitie er beleid voor ontwikkelde. Wie het nog in zijn hoofd durft te halen om geweld te gebruiken tegen dienstverleners kan rekenen op een dubbele strafeis. Zo'n boodschap moet echter wel verkocht worden. Justitie in Amsterdam probeerde dat deze week door een themazitting te plannen rond geweld tegen dienstverleners, met bijna averechts effect. De Amsterdamse politierechter Q. Falger nam namelijk afstand van de vanzelfsprekendheid waarmee rechters tot nu toe veelal die dubbele strafeis hebben gevolgd. Ze oordeelde dat een dubbele straf bij geweld tegen publieke dienstverleners gerechtvaardigd is, maar niet als het gaat om politiemensen. Die moeten tegen een stootje kunnen en in risicovolle situaties niet meteen van hun stuk raken.
Het is verrassend dat de Amsterdamse politierechter dat zegt, want dat verweer is de afgelopen jaren vaak gevoerd als een verdachte van geweld tegen een agent terecht stond. En het werd steevast door de rechter verworpen. Het is ook niet uitgesloten dat politierechters in komende zaken die redenering niet volgen. Toch zou de politie ook bij zichzelf moeten nagaan of het wel nodig is om incidenten altijd te plaatsen in de context van geweld tegen dienstverleners. Als agenten gebruik maken van hun geweldsmonopolie, bijvoorbeeld om iemand te arresteren, past dat eigenlijk niet. De arrestant wil nog wel eens tegenspartelen en een agent raken. Dat kan gebeuren. De agent die dan 200 euro smartengeld vraagt voor de blauwe plek die hij heeft opgelopen verliest ook aan respect. Maar zo'n voorval is natuurlijk heel iets anders dan wanneer surveillanten een oogje in het zeil houden tijdens Koninginnedag en dan door een dronken massa in het nauw worden gedreven. Ook dat komt voor. En daar leent een dubbele strafeis zich uitstekend voor.
Reacties? [email protected]
http://www.brabantsdagblad.nl/regios/brabant/5033397/Dubbele-strafeis.ece
Een paar jaar geleden wilde justitie nog wel eens een themazitting houden over vuurwerk.
Jongens die rotjes te vroeg hebben afgestoken, een fietsenmaker die iets te veel voorraad had of een handelaar in illegaal spul. Allemaal zaakjes die apart geen aandacht trekken. Maar als je ze gelijktijdig op de rol zet en ook nog even de pers daarop attendeert dan verhoogt dat de kans op een stukje in de krant aanzienlijk. En dat was de bedoeling. Zo kon justitie laten zien wat de regels zijn en welke consequenties een overtreding oplevert.
Maar vuurwerkzittingen worden niet meer gehouden. Het onderwerp van de themazitting anno 2009 is geweld tegen hulpverleners. Wat dat betreft hebben zich de afgelopen jaren absurde incidenten voorgedaan. Ambulancebroeders werden al eens zo zwaar belaagd door omstanders dat ze het slachtoffer in de ziekenwagen moesten kieperen en voor hun eigen veiligheid wegvluchten van de plaats van het ongeval.
De ontwikkelingen op dat gebied zijn zo zorgwekkend dat justitie er beleid voor ontwikkelde. Wie het nog in zijn hoofd durft te halen om geweld te gebruiken tegen dienstverleners kan rekenen op een dubbele strafeis. Zo'n boodschap moet echter wel verkocht worden. Justitie in Amsterdam probeerde dat deze week door een themazitting te plannen rond geweld tegen dienstverleners, met bijna averechts effect. De Amsterdamse politierechter Q. Falger nam namelijk afstand van de vanzelfsprekendheid waarmee rechters tot nu toe veelal die dubbele strafeis hebben gevolgd. Ze oordeelde dat een dubbele straf bij geweld tegen publieke dienstverleners gerechtvaardigd is, maar niet als het gaat om politiemensen. Die moeten tegen een stootje kunnen en in risicovolle situaties niet meteen van hun stuk raken.
Het is verrassend dat de Amsterdamse politierechter dat zegt, want dat verweer is de afgelopen jaren vaak gevoerd als een verdachte van geweld tegen een agent terecht stond. En het werd steevast door de rechter verworpen. Het is ook niet uitgesloten dat politierechters in komende zaken die redenering niet volgen. Toch zou de politie ook bij zichzelf moeten nagaan of het wel nodig is om incidenten altijd te plaatsen in de context van geweld tegen dienstverleners. Als agenten gebruik maken van hun geweldsmonopolie, bijvoorbeeld om iemand te arresteren, past dat eigenlijk niet. De arrestant wil nog wel eens tegenspartelen en een agent raken. Dat kan gebeuren. De agent die dan 200 euro smartengeld vraagt voor de blauwe plek die hij heeft opgelopen verliest ook aan respect. Maar zo'n voorval is natuurlijk heel iets anders dan wanneer surveillanten een oogje in het zeil houden tijdens Koninginnedag en dan door een dronken massa in het nauw worden gedreven. Ook dat komt voor. En daar leent een dubbele strafeis zich uitstekend voor.
Reacties? [email protected]
http://www.brabantsdagblad.nl/regios/brabant/5033397/Dubbele-strafeis.ece