Goed nieuws voor hondeneigenaren en ouders van jonge kinderen: de babypijl, of ook wel: de gillende keukenmeid, gaat in de ban.
Dat meldt Belangenvereniging Pyrotechniek Nederland, vertegenwoordiger van Nederlandse vuurwerkverkopers, zoo valt vandaag te lezen in het AD. Vuurwerkcoördinator Johan van der Lee van de politie Rotterdam-Rijnmond stelt in het artikel: “Het lijkt relatief onschuldig vuurwerk, maar de jeugd breekt vaak de stokjes om ze beter te laten vliegen en schiet ze dan uit de hand weg waardoor veel oogletsel ontstaat.”
Mocht u niet bekend zijn met het felgekleurde kokertje op het roze stokje, dan volgt hier een praktijkvoorbeeld in de trant van Van der Lee’s constatering.
Het AD meldt ook dat jaarlijks zo’n 250 mensen oogletsel oplopen door vuurwerk, gebaseerd op cijfers van het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap. Uit deze cijfers blijkt dat afgelopen jaarwisseling 236 personen letsel opliepen, waarvan 91 (30%) blijvend letsel. Achttien personen raakten blind, bij tien personen moest een oog worden verwijderd.
Opvallend is dat in slechts 16 procent van de gevallen de schade was aangedaan door een pijl. In 36 procent betrof het knalvuurwerk, en in 30 procent siervuurwerk. Of het zowel legaal als illegaal vuurwerk betrof is uit de cijfers niet op te maken.
Knalvuurwerk
Dat de babypijltjes ongeleide projectielen zijn die menselijke schade aanrichten, valt niet te ontkennen. Maar dat juist dit vuurwerkartikel wordt aangewezen als gevaar, valt op. Er wordt immers meer (oog)letsel veroorzaakt door knalvuurwerk en siervuurwerk. Denkt u hierbij aan het legale rotje en de thunder king tot de illegale nitraat en lawinepijl. Alleen al dit filmpje bewijst dat ook schadelijker legaal vuurwerk onverantwoordelijk kan worden gebruikt.
Afgebroken stokjes en vuurwerk dat door de straat scheert in plaats van in de lucht – de babypijl maakt er slechts een klein deel van uit. Het is mooi gebaar, maar het is de vraag of een verbod veel uithaalt. Als de gemiddelde middelbare scholier niet nog een zak gillende keukenmeiden in de schuur heeft liggen (144 van die krengen kosten gemiddeld twee euro), dan koopt hij het wel bij de buurjongen die met zijn vader België of Duitsland bezocht.
Daarom: gaat de wijkagent nu dus kleuters beboeten omdat ze roze pijltjes op zak hebben, terwijl hun tassen misschien wel uitpuilen van de Chinese matten en strijkers? Het blijft meten met twee maten.
Bron
Dat meldt Belangenvereniging Pyrotechniek Nederland, vertegenwoordiger van Nederlandse vuurwerkverkopers, zoo valt vandaag te lezen in het AD. Vuurwerkcoördinator Johan van der Lee van de politie Rotterdam-Rijnmond stelt in het artikel: “Het lijkt relatief onschuldig vuurwerk, maar de jeugd breekt vaak de stokjes om ze beter te laten vliegen en schiet ze dan uit de hand weg waardoor veel oogletsel ontstaat.”
Mocht u niet bekend zijn met het felgekleurde kokertje op het roze stokje, dan volgt hier een praktijkvoorbeeld in de trant van Van der Lee’s constatering.
Het AD meldt ook dat jaarlijks zo’n 250 mensen oogletsel oplopen door vuurwerk, gebaseerd op cijfers van het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap. Uit deze cijfers blijkt dat afgelopen jaarwisseling 236 personen letsel opliepen, waarvan 91 (30%) blijvend letsel. Achttien personen raakten blind, bij tien personen moest een oog worden verwijderd.
Opvallend is dat in slechts 16 procent van de gevallen de schade was aangedaan door een pijl. In 36 procent betrof het knalvuurwerk, en in 30 procent siervuurwerk. Of het zowel legaal als illegaal vuurwerk betrof is uit de cijfers niet op te maken.
Knalvuurwerk
Dat de babypijltjes ongeleide projectielen zijn die menselijke schade aanrichten, valt niet te ontkennen. Maar dat juist dit vuurwerkartikel wordt aangewezen als gevaar, valt op. Er wordt immers meer (oog)letsel veroorzaakt door knalvuurwerk en siervuurwerk. Denkt u hierbij aan het legale rotje en de thunder king tot de illegale nitraat en lawinepijl. Alleen al dit filmpje bewijst dat ook schadelijker legaal vuurwerk onverantwoordelijk kan worden gebruikt.
Afgebroken stokjes en vuurwerk dat door de straat scheert in plaats van in de lucht – de babypijl maakt er slechts een klein deel van uit. Het is mooi gebaar, maar het is de vraag of een verbod veel uithaalt. Als de gemiddelde middelbare scholier niet nog een zak gillende keukenmeiden in de schuur heeft liggen (144 van die krengen kosten gemiddeld twee euro), dan koopt hij het wel bij de buurjongen die met zijn vader België of Duitsland bezocht.
Daarom: gaat de wijkagent nu dus kleuters beboeten omdat ze roze pijltjes op zak hebben, terwijl hun tassen misschien wel uitpuilen van de Chinese matten en strijkers? Het blijft meten met twee maten.
Bron
