Na de zoveelste bloeddoorlopen jaarwisseling eiste de Tweede Kamer in januari 2012 een onderzoek: hoe sterk hechten de Nederlanders aan ‘onze’ naoorlogse vuurwerktraditie? TNS Nipo peilde een verrassende verschuiving ten opzichte van eerdere cijfers, uit 2008. Slechts een derde van de bevolking bleek uitgesproken voorstander te zijn van de vrijheid om zelf explosieven te kopen en in het wildeweg af te steken.
uitkomst was het regerende VVD/CDA(/PVV)-kabinet Rutte I onwelgevallig. Het rapport lag een tijd in de la en werd pas in de zomer naar de Kamer gestuurd. Een debatje erover, in het najaar, verliep langs de bekende links/rechts-lijnen. De coalitie stond pal voor ‘vrijheid’ en ‘traditie’. Alleen Kees van der Staaij (SGP) daagde die conservatieve overmacht uit. Tegen PVV’er Louis Bontes: ‘U heeft het over nationale tradities, maar dit is gewoon een geïmporteerde, Chinese traditie. Ze was bedoeld om de boze geesten te verjagen. Maar met het verminderde geloof in boze geesten, zie ik nog geen verminderd vuurwerkgebruik.’
Na zes jaar, talloze vuurwerkslachtoffers en een stapel indringende pleidooien van onder andere de politie, burgemeesters, medici en de Onderzoeksraad voor de Veiligheid, kwam het kabinet Rutte III vrijdag met z’n meest hypocriete persbericht ooit: ‘Kabinet zet in op veilige jaarwisseling.’ Omringd door een kransje van symboolmaatregelen is de kern: geen vuurwerkverbod. Wel een gratis brilletje bij je buskruit – zonder statiegeld, dus nog meer plastic soep. Want ‘de Nederlandse traditie van Oud en Nieuw, die in ons land volop wordt gevierd’, moet doorgaan.
Nota bene: we hebben het hier over een gebruik dat pas in de jaren vijftig opkwam, mede onder invloed van *Indiëgangers die in de Oost het Chinese vuurwerk hadden ontdekt. Voordien was vuurwerk een exotisch speeltje van de elite. Gewone Nederlanders vierden de jaarwisseling met veel kabaal en vreugdevuren, maar zónder vernietigende explosieven en kruitdampen.
Een overheid die moedwillig slachtoffers riskeert, moet daar dwingende staatsrechtelijke of humanitaire redenen voor hebben. Juist onder populististen is de stijlvorm populair, dat een regering die bijvoorbeeld vluchtelingen binnenlaat, verantwoordelijk is voor elk misdrijf dat door een migrant wordt gepleegd. Maar over de talloze slachtoffers die deze import*traditie heeft gemaakt, hoor je xenofoob Nederland niet.
Ieder vuurwerkslachtoffer dat in de toekomst nog moet worden betreurd, is gevallen voor een gevaarlijk spel van kleine en grote jongens. Een spel dat moest kunnen doorgaan, *vanwege het kinderlijke waanidee ‘dat ons al zoveel tradities worden afgepakt’.
Bron: Nederlands Dagblad
uitkomst was het regerende VVD/CDA(/PVV)-kabinet Rutte I onwelgevallig. Het rapport lag een tijd in de la en werd pas in de zomer naar de Kamer gestuurd. Een debatje erover, in het najaar, verliep langs de bekende links/rechts-lijnen. De coalitie stond pal voor ‘vrijheid’ en ‘traditie’. Alleen Kees van der Staaij (SGP) daagde die conservatieve overmacht uit. Tegen PVV’er Louis Bontes: ‘U heeft het over nationale tradities, maar dit is gewoon een geïmporteerde, Chinese traditie. Ze was bedoeld om de boze geesten te verjagen. Maar met het verminderde geloof in boze geesten, zie ik nog geen verminderd vuurwerkgebruik.’
Na zes jaar, talloze vuurwerkslachtoffers en een stapel indringende pleidooien van onder andere de politie, burgemeesters, medici en de Onderzoeksraad voor de Veiligheid, kwam het kabinet Rutte III vrijdag met z’n meest hypocriete persbericht ooit: ‘Kabinet zet in op veilige jaarwisseling.’ Omringd door een kransje van symboolmaatregelen is de kern: geen vuurwerkverbod. Wel een gratis brilletje bij je buskruit – zonder statiegeld, dus nog meer plastic soep. Want ‘de Nederlandse traditie van Oud en Nieuw, die in ons land volop wordt gevierd’, moet doorgaan.
Nota bene: we hebben het hier over een gebruik dat pas in de jaren vijftig opkwam, mede onder invloed van *Indiëgangers die in de Oost het Chinese vuurwerk hadden ontdekt. Voordien was vuurwerk een exotisch speeltje van de elite. Gewone Nederlanders vierden de jaarwisseling met veel kabaal en vreugdevuren, maar zónder vernietigende explosieven en kruitdampen.
Een overheid die moedwillig slachtoffers riskeert, moet daar dwingende staatsrechtelijke of humanitaire redenen voor hebben. Juist onder populististen is de stijlvorm populair, dat een regering die bijvoorbeeld vluchtelingen binnenlaat, verantwoordelijk is voor elk misdrijf dat door een migrant wordt gepleegd. Maar over de talloze slachtoffers die deze import*traditie heeft gemaakt, hoor je xenofoob Nederland niet.
Ieder vuurwerkslachtoffer dat in de toekomst nog moet worden betreurd, is gevallen voor een gevaarlijk spel van kleine en grote jongens. Een spel dat moest kunnen doorgaan, *vanwege het kinderlijke waanidee ‘dat ons al zoveel tradities worden afgepakt’.
Bron: Nederlands Dagblad
