Oud en nieuw in andere landen: China

Gurby

VWC lid
Hoe vieren Chinezen nieuwjaar?
Chinezen in Nederland vieren oud en nieuw op 31 december. Bij de oude Chinese maankalender valt nieuwjaarsdag op de tweede nieuwe maan na de zonnewende van 21 december. Het traditionele Chinese Nieuwjaar valt tussen 21 januari en 20 februari en kent veel opvallende rituelen.


China
Een week voor het feest viert men Xiao Guo Nian (Klein Nieuwjaar). Zao Chun, god van de keuken en haardstede gaat naar de hemelgod. Daar vertelt hij over de goede en slechte daden van de gezinsleden gedurende het voorbije jaar. De hemelgod velt een oordeel en beloont het gezin met voorspoed of straft het met tegenspoed.


Voor het nieuwe jaar begint, maken Chinezen het huis schoon en op oudejaarsavond wassen ze zich uitgebreid met citroenblaadjes. Ook is er een uitgebreide maaltijd met precies negen gerechten. Negen is het symbool voor de eeuwigheid. Ook offert de familie eten aan de voorouders en goden. Bij het begin van het nieuwe jaar steken Chinezen massaal vuurwerk af. Veelal zijn de rotjes rood. Rood is de kleur van voorspoed en geluk. Dat proberen Chinezen hiermee af te dwingen en zo tegenspoed te vermijden. Kinderen ontvangen geluksgeld in rode zakjes en volwassen wagen een gokje bij een loterij of casino.


In China danst op nieuwjaarsdag een leeuw door de straten. Winkeliers proberen de geluksbrenger naar hun zaak te lokken met lekkere sla en geven de dansers een fooi. Hiermee kopen ze symbolisch geluk in zaken voor het komende jaar. Een paar dagen na nieuwjaarsdag keren de goden weer terug op aarde, inclusief de keukengod Zao Chun. Oorspronkelijk duurde het feest vijftien dagen, maar tegenwoordig viert men nieuwjaar in drie tot vier dagen.
 
Wat is het Chinese lantaarnfeest?

Het Chinese lantaarnfeest is de afsluiting van de nieuwjaarsfeesten die oorspronkelijk vijftien dagen duurden. Tijdens volle maan zijn de huizen versierd met lantaarns.

De laatste dag van het nieuwjaarsfeest staat in het teken van het licht. Overal worden de huizen versierd. Vroeger gebeurde dat met lampions in de vorm van bloemen, fruit en dieren. Ambachtslieden maakten deze versieringen van papier, hout, zijde en dierenhuid. Tegenwoordig zijn de lampions van glasfiber en plastic. Al die lichtjes zetten straten, wijken en steden in een feestelijke kleurrijke verlichting. Het lantaarnfeest is ook de laatste mogelijkheid om bekenden, vrienden en familieleden een gelukkig nieuwjaar te wensen.
ook het nodige vuurwerk word hierbij afgestoken.
 
Eén van de belangrijkste uitvindingen van de Chinezen is het vuurwerk. Chinees vuurwerk is vooral heel mooi om te zien, met veel kleuren en vormen.
In China staan veel vuurwerkfabrieken en over de hele wereld wordt hun vuurwerk verkocht.

Vuurwerkfabrieken
In Pingxiang ligt niemand wakker van een knal. De bevolking is het gewend. Het district in de Zuidchinese provincie Jiangxi is het centrum van de Chinese vuurwerkindustrie en het afsteken van een rotje schijnt er zo gewoon te zijn als het drinken van thee. Hele dorpen bestaan daar van het rollen van vuurpijlen en het maken van knalpotten. De lokale overheden geven vergunning af zonder eisen te stellen - zolang er maar wordt betaald.

Zeventig procent van de boerenbevolking in Pingxiang bestaat van het maken van het vuurwerk. Maar er is vrijwel geen bedrijf dat zich aan de veiligheidsnormen houdt.

Ongelukken
De knal in Shiling, een boerengehucht in het Pingxiang district, was de grootste van dit jaar. In totaal kwamen er 33 mensen om het leven en raakten 12 mensen gewond. De zaak kwam in het nieuws omdat het vuurwerkbedrijfje naast een school was gesitueerd en een groot aantal slachtoffers beneden de zestien was. Maar niemand vroeg zich af waarom een vuurwerkfabriek naast een school was gebouwd. De Chinese kranten die er over berichtten, leken als vanzelfsprekend aan te nemen, dat de zaken nu eenmaal zo gaan op het Chinese platteland. Nee, het waren de lokale autoriteiten waarover vragen werden gesteld. Die bleken vergunningen te hebben afgegeven bij de vleet, zonder na te gaan of de aanvrager wel aan de veiligheidseisen voldeed. Een vergunning in Pingxiang was vooral een kwestie van geld. Want ook zo worden de zaken geregeld op het platteland.

De lokale autoriteiten hebben zich later verweerd door te zeggen dat het alleen om administratieve kosten ging. Hun bereidheid om vrijwel ongezien vergunning af te geven, zou te maken hebben met het feit dat veel boeren geen andere keuze hebben. "Het lokale bestuur overtreedt de regels", schreef het hoofd van de politie van Pingxiang in een rapport over de onveilige fabrieken een maand voor de fatale ontploffing in Shiling. "Maar als we ons strikt aan de regels zouden houden, dan kunnen we zestig procent van de fabrieken sluiten." En voor de meeste overheden in Pingxiang moet dat onaanvaardbaar zijn.
Volgens Chinese gegevens zijn vorig jaar 396 mensen omgekomen door ontploffingen in Chinese vuurwerkfabrieken. En in het eerste kwartaal van dit jaar zouden nog eens 145 arbeiders zijn omgekomen. De meeste ongelukken gebeuren, net als in het Westen, rond nieuwjaar. In China is dat in februari, wanneer de Chinezen volgens hun kalender de jaarwisseling vieren. Familiebedrijven zoals in Pingxiang draaien dan op volle toeren en de boerenhuizen, die tevens dienst doen als fabriek, zijn dan tot de nok toe gevuld met vuurwerk.

GROTE STEDEN
In alle grote Chinese steden is het afsteken van vuurwerk sinds het begin van jaren negentig om veiligheidsredenen verboden. Maar Chinezen houden van knallen en doen dat tegenwoordig buiten de stad. De boerendistricten rond Peking verkopen duizendknallers en knalpotten van een soort die bij ons het land niet binnenkomen en de stedelingen kunnen er tot vervelens toe hun gang gaan. De tafeltjes die in de winter langs de kant van de weg staan, puilen over van de rode rollen rotjes en bossen vuurpijlen. En in de dorpen of rond de restaurants is de bodem bezaaid met een dikke laag rood papier. De Chinese regering onderwijl, wil ook het vuurwerkgebruik op het platteland terugdringen. Niet omdat het onveilig is, maar omdat het afsteken van vuurwerk duidt op een uiting van bijgeloof - de knallen moeten de boze geesten verjagen. Maar erg effectief is die campagne niet omdat China op gezette tijden van nationale zelfverheffing wenst te wijzen op het feit dat het Chinezen zijn geweest die het buskruit hebben uitgevonden en dat het alweer de Chinezen zijn geweest die de eerste vuurpijl de lucht in hebben geschoten. De Chinezen die zich ieder jaar met steeds meer vervoering met het vuurwerk uitleven, vinden dan ook dat zij met iedere knal een eervolle traditie in stand houden. De onveilige boerenfabriekjes zullen daarom blijven. Want daar waar een vraag is, is een markt. Voor de boerenvuurwerkproducenten in Pingxiang is een leven met risico's en gevaar een kwestie van overleven en vanzelfsprekend. Net zo vanzelfsprekend als de manier waarop de familieleden van de slachtoffers van de recente ontploffing in Shiling hun doden hebben begraven; met vuurwerk om de boze geesten te verjagen.

Filmpjes van Chinees Vuurwerk
http://www.youtube.com/watch?v=WqzIJFIgyas&mode=related&search=

http://www.youtube.com/watch?v=eovP_A1lN34&mode=related&search=
 
bedankt voor je toevoeging wat betreft vuurwerk.. voor ons toch wel het belangrijkste onderdeel en ondernemingen van china..
 
Back
Bovenaan