RandomDaniel
VWC lid
Eigenlijk elk jaar schrijf ik er wel één, die van vorig jaar was op 23 september, dus iets meer dan een jaar geleden. Hier een zo sfeervol mogelijk verslag van mijn ervaringen afgelopen afhaaldagen.
Het is 27 december 2019. De bonnen zijn al uitgeprint. Ik kom thuis uit mijn werk, en ga al gauw richting bed. Eerst even VWC checken, en YouTube bijhouden. Na even in de chat aanwezig te zijn en de nachtbrakerstopics te lezen is het tijd om te gaan slapen. Maar dan, dan kan je niet slapen, en krijg je koorts. Ook na 2 uur sliep ik nog niet. De combinatie van spanning en een licht griepje doet je veel zieker voelen.
28 december: de wekker om 6 uur. Om 6 uur wordt ik gewekt door mijn vader. In feite een verademing, omdat ik niet meer hoef te proberen om te slapen. Echter is de spanning zo groot dat ik niks door mijn keel krijg, ik probeer sinds 2 jaar een paracetamol te slikken maar ook dat werd geen succes. Nou goed nog even checken of de auto echt klaar is. En dan kunnen we gaan, en voor de zekerheid een tasje mee, je weet maar nooit.
We rijden op de A4 richting Steenbergen. De spanning wordt niet minder. Afslag Steenbergen rijden we op, het bekende ritje naar het industrieterrein. We komen voor bij het bord wat ons naar Vuurwerkland Steenbergen wijst. Nog een paar 100 meter. Nog 50 meter, en dan opeens grijp ik naar het tasje. Helaas iets er naast maar wat er in maag zat kwam er toen uit. Gelukkig niet veel, maar wel een ruikende jas en broek. Gelukkig was het niet in de winkel. Ik voel me een stuk opgeluchter en we stappen de winkel binnen. De bonnen worden ingeleverd bij de baliejongen, en dan stappen we naar binnen. De sfeer is uitstekend. Lekker rondkijken in de showroom, de items achter de balie begluren. Kijken hoe blije freaks en vrolijke vaders met dozen vol allerlei vuurwerk naar buiten lopen. 20 minuten later komt mijn bestelling naar de afhaalbalie. Eventjes checken, dan blijkt er een knalpakketje te missen. Even later komt een van de gastheren van de winkel terug met het pakketje. Nu gauw alles in de auto zetten.
Dat was dan de eerste lading in de kofferbak. We rijden verder, op naar Ed Raket in Bergen op Zoom. Dat is niet zo ver van Steenbergen, we zijn er zo. Daar waren we een van de eerste klanten. Alles stond al klaar van te voren en het was rustig. Daar waren we zo weer weg. In alle drukte vergeten mijn camera SD-kaart in mijn camera te doen, hierdoor miste ik de kans om even wat foto's en filmpjes te maken van de toch wel bijzonder sfeervolle showroom bij Ed Raket. We hadden wat tijd over tussen Ed Raket en Haokan, en besloten om even in Essen te gaan tanken. Maar goed met een kofferbak vol vuurwerk de grens over, stel je voor dat... uiteindelijk niks gezien natuurlijk.
Met het ochtendgloren reden wij door naar Haokan in Roosendaal. Hier stonden de volgende dozen klaar achter de balie. Dit was de grootste bestelling, en het duurde ook even om alles door te nemen met de baliemedewerker. Arme jongen wist minder van het vuurwerk af dan ik zelf, maar goed dat zorgde voor de nodige binnenpretjes.
Doos na doos met allerlei vuurwerk door elkaar werd gecontroleerd. Pijlen, potten, cakeboxjes, thunderkings en allerhande kleingrut.
Ook stond er nog allerlei leuk spul achter de balie, waarbij ik de verleiding moest weerstaan om niks bij te kopen. Echter de hoeveelheid die voor mij stond, die liet mij toch even twee keer achter de oren krabben of dat een goed idee was. Want er stond heel veel, heel erg veel.
Echter waren we na Haokan nog niet klaar, daar vlakbij zit nog een vuurwerkwinkel. Vesta Vuurwerk, de Cafferata dealert van Roosendaal. Deze winkel is de laatste jaren veel minder interessant geworden qua prijzen. Maar toch had ik hier een 100.000 klapper besteld, deze was maar 35 euro.
Na Roosendaal gaan we maar eens richting huis aan. De kofferbak ligt bomvol, en mijn chauffeur heeft er aardig genoeg van. Wederom een redelijk volle afhaaldag, hoewel ik blij ben dat het goed verlopen is. Ik begreep dat Haokan Roosendaal een kwartier na mij een controle kreeg, en een levering tegelijk waardoor er enorme wachttijden ontstonden.
Na het kotsen vlak voor Steenbergen heb ik geen last gehad meer van ziekteverschijnselen. Echter was ik wel doodop toen ik thuis kwam. Eerst had ik al het vuurwerk binnen gezet.
Het was een uitputtende dag, met heel veel vuurwerk. Maar we waren nog niet klaar. Want op 30 december gingen we vrolijk verder met shoppen. Hier komt later een verslag over, als men dat ziet zitten hier. Bedankt voor het lezen, ik wil jullie zeker uitnodigen om even de collectievideo te kijken op mijn kanaal.
Het is 27 december 2019. De bonnen zijn al uitgeprint. Ik kom thuis uit mijn werk, en ga al gauw richting bed. Eerst even VWC checken, en YouTube bijhouden. Na even in de chat aanwezig te zijn en de nachtbrakerstopics te lezen is het tijd om te gaan slapen. Maar dan, dan kan je niet slapen, en krijg je koorts. Ook na 2 uur sliep ik nog niet. De combinatie van spanning en een licht griepje doet je veel zieker voelen.
28 december: de wekker om 6 uur. Om 6 uur wordt ik gewekt door mijn vader. In feite een verademing, omdat ik niet meer hoef te proberen om te slapen. Echter is de spanning zo groot dat ik niks door mijn keel krijg, ik probeer sinds 2 jaar een paracetamol te slikken maar ook dat werd geen succes. Nou goed nog even checken of de auto echt klaar is. En dan kunnen we gaan, en voor de zekerheid een tasje mee, je weet maar nooit.
We rijden op de A4 richting Steenbergen. De spanning wordt niet minder. Afslag Steenbergen rijden we op, het bekende ritje naar het industrieterrein. We komen voor bij het bord wat ons naar Vuurwerkland Steenbergen wijst. Nog een paar 100 meter. Nog 50 meter, en dan opeens grijp ik naar het tasje. Helaas iets er naast maar wat er in maag zat kwam er toen uit. Gelukkig niet veel, maar wel een ruikende jas en broek. Gelukkig was het niet in de winkel. Ik voel me een stuk opgeluchter en we stappen de winkel binnen. De bonnen worden ingeleverd bij de baliejongen, en dan stappen we naar binnen. De sfeer is uitstekend. Lekker rondkijken in de showroom, de items achter de balie begluren. Kijken hoe blije freaks en vrolijke vaders met dozen vol allerlei vuurwerk naar buiten lopen. 20 minuten later komt mijn bestelling naar de afhaalbalie. Eventjes checken, dan blijkt er een knalpakketje te missen. Even later komt een van de gastheren van de winkel terug met het pakketje. Nu gauw alles in de auto zetten.
Dat was dan de eerste lading in de kofferbak. We rijden verder, op naar Ed Raket in Bergen op Zoom. Dat is niet zo ver van Steenbergen, we zijn er zo. Daar waren we een van de eerste klanten. Alles stond al klaar van te voren en het was rustig. Daar waren we zo weer weg. In alle drukte vergeten mijn camera SD-kaart in mijn camera te doen, hierdoor miste ik de kans om even wat foto's en filmpjes te maken van de toch wel bijzonder sfeervolle showroom bij Ed Raket. We hadden wat tijd over tussen Ed Raket en Haokan, en besloten om even in Essen te gaan tanken. Maar goed met een kofferbak vol vuurwerk de grens over, stel je voor dat... uiteindelijk niks gezien natuurlijk.
Met het ochtendgloren reden wij door naar Haokan in Roosendaal. Hier stonden de volgende dozen klaar achter de balie. Dit was de grootste bestelling, en het duurde ook even om alles door te nemen met de baliemedewerker. Arme jongen wist minder van het vuurwerk af dan ik zelf, maar goed dat zorgde voor de nodige binnenpretjes.
Doos na doos met allerlei vuurwerk door elkaar werd gecontroleerd. Pijlen, potten, cakeboxjes, thunderkings en allerhande kleingrut.
Ook stond er nog allerlei leuk spul achter de balie, waarbij ik de verleiding moest weerstaan om niks bij te kopen. Echter de hoeveelheid die voor mij stond, die liet mij toch even twee keer achter de oren krabben of dat een goed idee was. Want er stond heel veel, heel erg veel.
Echter waren we na Haokan nog niet klaar, daar vlakbij zit nog een vuurwerkwinkel. Vesta Vuurwerk, de Cafferata dealert van Roosendaal. Deze winkel is de laatste jaren veel minder interessant geworden qua prijzen. Maar toch had ik hier een 100.000 klapper besteld, deze was maar 35 euro.
Na Roosendaal gaan we maar eens richting huis aan. De kofferbak ligt bomvol, en mijn chauffeur heeft er aardig genoeg van. Wederom een redelijk volle afhaaldag, hoewel ik blij ben dat het goed verlopen is. Ik begreep dat Haokan Roosendaal een kwartier na mij een controle kreeg, en een levering tegelijk waardoor er enorme wachttijden ontstonden.
Na het kotsen vlak voor Steenbergen heb ik geen last gehad meer van ziekteverschijnselen. Echter was ik wel doodop toen ik thuis kwam. Eerst had ik al het vuurwerk binnen gezet.
Het was een uitputtende dag, met heel veel vuurwerk. Maar we waren nog niet klaar. Want op 30 december gingen we vrolijk verder met shoppen. Hier komt later een verslag over, als men dat ziet zitten hier. Bedankt voor het lezen, ik wil jullie zeker uitnodigen om even de collectievideo te kijken op mijn kanaal.
Laatst bewerkt:
