De afgelopen dagen was het Spaans benauwd in Nederland en dus leek het mij tijd om deel 3 van het tripverslag online te plaatsen en om zo in gedachten weer even terug te keren naar Valencia.
Mascletà Pirotecnia Aitana
De 16e was het de beurt aan Pirotecnia Aitana om iedereen in extase te brengen met hun mascletà op het Plaza del Ayuntamiento. Bij aankomst op het plein ben ik nog even naar het hek gelopen om nog wat foto's te maken van de kooi. Aitana maakte een waar schilderij van het plein, want de vlinders vormden samen een heel kleurrijk geheel met de meest prachtige kleuren. Ook het digitaal kon natuurlijk niet ontbreken en dit hing wederom aan de rand van de kooi en de digitale knallers maakte ook deel uit van het kleurenpallet. Een hele serie oranje digitale knallers werden opgevolgd door knoeperts van groen digitaal knalgeweld. Door dit alles ging mijn hartje toch weer sneller kloppen en de mascletà kon wat mij betreft meteen beginnen.
Zoals gezegd waren we al vroeg op het plein aanwezig en op dat moment was er nog verkeer rondom het plein toegestaan. De eerste mensen hadden aan de kant van de weg al een plekje bemachtigd, over het algemeen waren dit grote groepen Nederlanders, en de meeste maakten daarbij gebruik van vouwkrukjes. Dit is echt wel een must have als je van plan bent om al uren voordat een mascletà begint op het plein te bivakkeren. In Valencia heb ik ze niet echt gezien in de winkels, maar in Nederland zijn ze al te koop voor een paar euro. Het wachten was wederom geen straf, want in een heerlijk Spaans opkomend zonnetje was het goed toeven.
Na een overweldigende eerste mascletà van Pirotecnia Ricardo Caballer, was ik nu weer verbaasd en verrast over hoe hard een mascletà eigenlijk gaat. Het is echt onbeschrijfelijk, maar ook nu weer erg genoten en dan met name van de digitale stukken in de show. Hier had ik mij vooraf al erg op verheugd, maar de druk de hierbij vrij komt is niet normaal. Alles trilt en dan wordt er ook nog eens gebruik gemaakt van een opzwepend ritme en dat was bij mij wederom een garantie voor kippenvel.
Eerste straatmascletà
We hadden de fietsen op een strategische plek in de buurt van het plein gestald om zo direct na de mascletà snel onze weg te kunnen vervolgen, om zo op tijd aan te komen om onze eerste straatmascletà van 2018 mee te maken. Bij aankomst van de straatmascletà van Falla Bisbe Amigó-Conca was ik wederom totaal verrast. De hekken als afzetting van de mascletà stonden aan één zijde tegen een terras aan en de terremoto hing zelfs op enkele meters afstand van de hekken. Ik weet nog dat ik vroeg aan de crewleden: "die hekken gaan zo toch wel meer naar achter?". Ik had totaal niet verwacht dat je er zo dicht op kon staan en dit zorgt juist voor een intense beleving. Al snel begon de straatmascletà en man wat is dat geluid in de Spaanse smalle straten geweldig, heel apart zelfs. De 2" salutes kwamen soms maar net boven de gebouwen uit, maar wat een dreunen komen daar vanaf. Om nog maar niets te zeggen over de terremoto, want wat gaat dat hard. De sfeer rondom zo'n straatmascletà is echt apart in de goede zin van het woord. Het is gewoonweg prachtig om te zien hoe de Spanjaarden met vuurwerk omgaan en hoe diep dat in de cultuur en de traditie is geworteld. Zo viel het me op dat ik erg veel jonge kinderen zag staan, die samen met hun ouders en soms zelfs met de gehele familie een mascletà komen beleven.
Opbouw Castillo Pirotecnia del Mediteráneo
Na de straatmascletà was het hoogtijd om richting de bedding te fietsen om nog wat mee te krijgen van de opbouw van de Castillo. Onder toeziend oog van enkele groepen Nederlandse liefhebbers waren de pyrotechnici in alle rust bezig. Aan de achterkant van het schietterrein werden alle lege dozen gedropt en daar stonden opvallend veel dozen bij van Pirotecnia Ricasa.
Avond programma
's avonds hadden we weer een vol programma en zijn we wederom met de fietsen de stad in gegaan. Zo stond er als eerste om 21:00 uur een mini mascletà nocturna van Falla 99 op het programma. De straat was behoorlijk smal en de cakes stonden opgesteld op enkele meters van een doorgaande weg, waar het verkeer gewoon doorging. De traca waarmee de show werd geopend hing open en bloot voor het publiek en de beginlont begaf zich buiten de afzetting binnen handbereik. Ik vond het erg leuk om een mini mascletà nocturna mee te pakken, om de kleine vlindertjes te zien hangen en ik vond het nog opvallend hard.
Vervolgens snel onze weg vervolgd om op tijd te zijn voor straatmascletà nummer 3 van die dag, namelijk een mascletà nocturna van Falla Pío XI-Fontanares om 21:30 uur. Het was een mooie locatie met een klein pleintje omringd met de hoge appartementen complexen en daardoor een mooie locatie voor een nocturna van formaat. Enorm genoten en met name de candles in het begin van de show waren super helder en waren een leuke toevoeging. Al met al krijgt deze mascletà nocturna een plekje in mijn top 3 en wat mij betreft sta ik hier volgend jaar weer. Op youtube kwam ik nog een filmpje tegen van Vuurvent, die deze show met onder andere een action camera in de kooi heeft gefilmd. Kijk en geniet!
Vervolgens was het tijd om richting de bedding te fietsen om op tijd aanwezig te zijn voor de Castillo van Pirotecnia del Mediteráneo. Tijdens de tocht naar de bedding kwamen we wederom langs een aantal poppen, drukke maar sfeervolle straten en niet te vergeten de prachtige gebouwen, waaronder de Plaza de Toros (stierenvecht Arena) en Estacio Del Nord. Beide waren prachtig verlicht en daar moest ik natuurlijk even een foto van maken.
Ik vond de Castillo erg vermakelijk, al was die wel wat aan de korte kant. De crewleden vonden de Castillo echter erg tegenvallen, maar zij zijn dan ook doorgewinterde Fallasgangers en ik had nog geen vergelijkingsmateriaal. Die avond kreeg ik nog wat foto's te zien van de opbouw van Castillos van voorgaande jaren en toen was wel duidelijk te zien dat de bedding destijds veel voller stond met vuurwerk. Op sommige foto's stond op zijn minst twee keer zoveel vuurwerk opgesteld t.o.v. de Castillo van 16 maart. Voor mij mocht het de pret niet drukken en de avond of eigenlijk nacht was nog lang niet op zijn eind.
Ploegenachtervolging
Na de Castillo stond er nog een straatmascletà op het programma, namelijk die van Falla Malilla Ingeniero om 1:00 uur en die werd geschoten door Pirotecnia Ricasa. Een aantal andere Nederlandse liefhebbers voegde zich ook bij de groep en het tempo werd flink opgehoogd om op tijd aan te komen. Ik had even het idee dat ik in een ploegenachtervolging was beland, maar dit soort kleine avontuurtjes maken Fallas zo speciaal. Uiteindelijk waren we nog ruim op tijd aanwezig en dus hebben we alle rust de mascletà bekeken. Soms hingen de vlinders binnen handbereik en ook lag het blackmatch hier en daar open en bloot. Ik neem aan dat dit een soort 'zekerheidjes' waren zodat als er iets niet geheel volgens plan verloopt de show alsnog in zijn geheel ontstoken kon worden. Wederom een situatie die vlekkeloos verliep, maar die ik mij in Nederland totaal niet kan voorstellen.
Voordat de mascletà begon, maakten een aantal pyrotechnici zich klaar om een kooi in te stappen. Volledig gehuld in brandveilige pakken en helmen, waarvan alle kieren vakkundig werden afgeplakt. Ik wist totaal niet wat ik moest verwachten, maar aan de reactie van de rest van de Crew kon ik al zien dat dit wel erg spectaculair moest worden. In de kooi stonden een aantal grote kisten en die waren tot de nok gevuld met pakken borrachos. De precieze naam van het fenomeen weet ik niet, maar laten we het maar houden op 'Borrachos smijten'. Ze werden niet per stuk, maar gewoon per pak en soms zelfs met meerdere pakken tegelijk aangestoken en vervolgens de kooi in gegooid. Het ging om 4 traps borrachos met eindknal en ze vlogen echt alle kanten op en zo veranderde de kooi in één grote vonkenzee. De Spanjaarden stonden zowat op de kooi en genoten er zichtbaar van. Daarmee werd wel duidelijk dat ook dit een diepgewortelde traditie is binnen het festival Las Fallas. Ik vond het wederom een geweldige ervaring en dat geluid van de wegschietende borrachos is puur genieten.
Falla Del Pilar
Op weg naar het appartement kwamen we ook nog langs een klein steegje en dat was zeker de moeite waard om even doorheen te fietsen. Want via dit steegje kwamen we bij Plaza del Pilar en wat ik daar zag was werkelijk waar betoverend. Een gigantische Falla uit de Sección Especial op soms maar enkele meters afstand van de appartementen en dan nog te bedenken dat het reusachtige beeld in de nacht van 19 op 20 maart in de fik wordt gestoken op diezelfde locatie. Voor de appartementen waren ook stellages neergezet en ik heb mij laten vertellen dat er tijdens de crema brandwerende doeken naar beneden vallen om de gebouwen tegen de vuurzee te beschermen. Heel apart om dit zo te zien en dat dit jaar in jaar uit zijn doorgang kan vinden, want ook dit zou never nooit in Nederland worden toegestaan. Dit was de afsluiter van de dag om niet veel later moe maar voldaan het bed in te duiken en om zo nog even terug te kijken op een onvergetelijke dag.
Afstand van Falla tot de appartementen inclusief brandwerende doeken
Mascletà Pirotecnia Aitana
De 16e was het de beurt aan Pirotecnia Aitana om iedereen in extase te brengen met hun mascletà op het Plaza del Ayuntamiento. Bij aankomst op het plein ben ik nog even naar het hek gelopen om nog wat foto's te maken van de kooi. Aitana maakte een waar schilderij van het plein, want de vlinders vormden samen een heel kleurrijk geheel met de meest prachtige kleuren. Ook het digitaal kon natuurlijk niet ontbreken en dit hing wederom aan de rand van de kooi en de digitale knallers maakte ook deel uit van het kleurenpallet. Een hele serie oranje digitale knallers werden opgevolgd door knoeperts van groen digitaal knalgeweld. Door dit alles ging mijn hartje toch weer sneller kloppen en de mascletà kon wat mij betreft meteen beginnen.
Zoals gezegd waren we al vroeg op het plein aanwezig en op dat moment was er nog verkeer rondom het plein toegestaan. De eerste mensen hadden aan de kant van de weg al een plekje bemachtigd, over het algemeen waren dit grote groepen Nederlanders, en de meeste maakten daarbij gebruik van vouwkrukjes. Dit is echt wel een must have als je van plan bent om al uren voordat een mascletà begint op het plein te bivakkeren. In Valencia heb ik ze niet echt gezien in de winkels, maar in Nederland zijn ze al te koop voor een paar euro. Het wachten was wederom geen straf, want in een heerlijk Spaans opkomend zonnetje was het goed toeven.
Na een overweldigende eerste mascletà van Pirotecnia Ricardo Caballer, was ik nu weer verbaasd en verrast over hoe hard een mascletà eigenlijk gaat. Het is echt onbeschrijfelijk, maar ook nu weer erg genoten en dan met name van de digitale stukken in de show. Hier had ik mij vooraf al erg op verheugd, maar de druk de hierbij vrij komt is niet normaal. Alles trilt en dan wordt er ook nog eens gebruik gemaakt van een opzwepend ritme en dat was bij mij wederom een garantie voor kippenvel.
Eerste straatmascletà
We hadden de fietsen op een strategische plek in de buurt van het plein gestald om zo direct na de mascletà snel onze weg te kunnen vervolgen, om zo op tijd aan te komen om onze eerste straatmascletà van 2018 mee te maken. Bij aankomst van de straatmascletà van Falla Bisbe Amigó-Conca was ik wederom totaal verrast. De hekken als afzetting van de mascletà stonden aan één zijde tegen een terras aan en de terremoto hing zelfs op enkele meters afstand van de hekken. Ik weet nog dat ik vroeg aan de crewleden: "die hekken gaan zo toch wel meer naar achter?". Ik had totaal niet verwacht dat je er zo dicht op kon staan en dit zorgt juist voor een intense beleving. Al snel begon de straatmascletà en man wat is dat geluid in de Spaanse smalle straten geweldig, heel apart zelfs. De 2" salutes kwamen soms maar net boven de gebouwen uit, maar wat een dreunen komen daar vanaf. Om nog maar niets te zeggen over de terremoto, want wat gaat dat hard. De sfeer rondom zo'n straatmascletà is echt apart in de goede zin van het woord. Het is gewoonweg prachtig om te zien hoe de Spanjaarden met vuurwerk omgaan en hoe diep dat in de cultuur en de traditie is geworteld. Zo viel het me op dat ik erg veel jonge kinderen zag staan, die samen met hun ouders en soms zelfs met de gehele familie een mascletà komen beleven.
Opbouw Castillo Pirotecnia del Mediteráneo
Na de straatmascletà was het hoogtijd om richting de bedding te fietsen om nog wat mee te krijgen van de opbouw van de Castillo. Onder toeziend oog van enkele groepen Nederlandse liefhebbers waren de pyrotechnici in alle rust bezig. Aan de achterkant van het schietterrein werden alle lege dozen gedropt en daar stonden opvallend veel dozen bij van Pirotecnia Ricasa.
Avond programma
's avonds hadden we weer een vol programma en zijn we wederom met de fietsen de stad in gegaan. Zo stond er als eerste om 21:00 uur een mini mascletà nocturna van Falla 99 op het programma. De straat was behoorlijk smal en de cakes stonden opgesteld op enkele meters van een doorgaande weg, waar het verkeer gewoon doorging. De traca waarmee de show werd geopend hing open en bloot voor het publiek en de beginlont begaf zich buiten de afzetting binnen handbereik. Ik vond het erg leuk om een mini mascletà nocturna mee te pakken, om de kleine vlindertjes te zien hangen en ik vond het nog opvallend hard.
Vervolgens snel onze weg vervolgd om op tijd te zijn voor straatmascletà nummer 3 van die dag, namelijk een mascletà nocturna van Falla Pío XI-Fontanares om 21:30 uur. Het was een mooie locatie met een klein pleintje omringd met de hoge appartementen complexen en daardoor een mooie locatie voor een nocturna van formaat. Enorm genoten en met name de candles in het begin van de show waren super helder en waren een leuke toevoeging. Al met al krijgt deze mascletà nocturna een plekje in mijn top 3 en wat mij betreft sta ik hier volgend jaar weer. Op youtube kwam ik nog een filmpje tegen van Vuurvent, die deze show met onder andere een action camera in de kooi heeft gefilmd. Kijk en geniet!
Vervolgens was het tijd om richting de bedding te fietsen om op tijd aanwezig te zijn voor de Castillo van Pirotecnia del Mediteráneo. Tijdens de tocht naar de bedding kwamen we wederom langs een aantal poppen, drukke maar sfeervolle straten en niet te vergeten de prachtige gebouwen, waaronder de Plaza de Toros (stierenvecht Arena) en Estacio Del Nord. Beide waren prachtig verlicht en daar moest ik natuurlijk even een foto van maken.
Ik vond de Castillo erg vermakelijk, al was die wel wat aan de korte kant. De crewleden vonden de Castillo echter erg tegenvallen, maar zij zijn dan ook doorgewinterde Fallasgangers en ik had nog geen vergelijkingsmateriaal. Die avond kreeg ik nog wat foto's te zien van de opbouw van Castillos van voorgaande jaren en toen was wel duidelijk te zien dat de bedding destijds veel voller stond met vuurwerk. Op sommige foto's stond op zijn minst twee keer zoveel vuurwerk opgesteld t.o.v. de Castillo van 16 maart. Voor mij mocht het de pret niet drukken en de avond of eigenlijk nacht was nog lang niet op zijn eind.
Ploegenachtervolging
Na de Castillo stond er nog een straatmascletà op het programma, namelijk die van Falla Malilla Ingeniero om 1:00 uur en die werd geschoten door Pirotecnia Ricasa. Een aantal andere Nederlandse liefhebbers voegde zich ook bij de groep en het tempo werd flink opgehoogd om op tijd aan te komen. Ik had even het idee dat ik in een ploegenachtervolging was beland, maar dit soort kleine avontuurtjes maken Fallas zo speciaal. Uiteindelijk waren we nog ruim op tijd aanwezig en dus hebben we alle rust de mascletà bekeken. Soms hingen de vlinders binnen handbereik en ook lag het blackmatch hier en daar open en bloot. Ik neem aan dat dit een soort 'zekerheidjes' waren zodat als er iets niet geheel volgens plan verloopt de show alsnog in zijn geheel ontstoken kon worden. Wederom een situatie die vlekkeloos verliep, maar die ik mij in Nederland totaal niet kan voorstellen.
Voordat de mascletà begon, maakten een aantal pyrotechnici zich klaar om een kooi in te stappen. Volledig gehuld in brandveilige pakken en helmen, waarvan alle kieren vakkundig werden afgeplakt. Ik wist totaal niet wat ik moest verwachten, maar aan de reactie van de rest van de Crew kon ik al zien dat dit wel erg spectaculair moest worden. In de kooi stonden een aantal grote kisten en die waren tot de nok gevuld met pakken borrachos. De precieze naam van het fenomeen weet ik niet, maar laten we het maar houden op 'Borrachos smijten'. Ze werden niet per stuk, maar gewoon per pak en soms zelfs met meerdere pakken tegelijk aangestoken en vervolgens de kooi in gegooid. Het ging om 4 traps borrachos met eindknal en ze vlogen echt alle kanten op en zo veranderde de kooi in één grote vonkenzee. De Spanjaarden stonden zowat op de kooi en genoten er zichtbaar van. Daarmee werd wel duidelijk dat ook dit een diepgewortelde traditie is binnen het festival Las Fallas. Ik vond het wederom een geweldige ervaring en dat geluid van de wegschietende borrachos is puur genieten.
Falla Del Pilar
Op weg naar het appartement kwamen we ook nog langs een klein steegje en dat was zeker de moeite waard om even doorheen te fietsen. Want via dit steegje kwamen we bij Plaza del Pilar en wat ik daar zag was werkelijk waar betoverend. Een gigantische Falla uit de Sección Especial op soms maar enkele meters afstand van de appartementen en dan nog te bedenken dat het reusachtige beeld in de nacht van 19 op 20 maart in de fik wordt gestoken op diezelfde locatie. Voor de appartementen waren ook stellages neergezet en ik heb mij laten vertellen dat er tijdens de crema brandwerende doeken naar beneden vallen om de gebouwen tegen de vuurzee te beschermen. Heel apart om dit zo te zien en dat dit jaar in jaar uit zijn doorgang kan vinden, want ook dit zou never nooit in Nederland worden toegestaan. Dit was de afsluiter van de dag om niet veel later moe maar voldaan het bed in te duiken en om zo nog even terug te kijken op een onvergetelijke dag.
Afstand van Falla tot de appartementen inclusief brandwerende doeken
Comment